Auteur archieven: Ali

Vrijdagboek

Geplaatst op door
Beantwoorden

Het wordt weer eens tijd voor een dagboek, ditmaal voor mijn sportvrijdag. Ik heb al eerder dagboeken gemaakt.

Ochtend

Pas ’s middags een sportafspraak, betekent dat ik ’s ochtends nog even kan niksen. Ontbijten, beetje lezen, armpje haken van een slaappopje. En dan erop uit. Ditmaal wordt het sporten in Schipluiden, in Pedro’s eigen Park015 in Schipluiden. En daar arriveer ik vroeg. Mijn nieuwe elektrische fiets heeft zijn werk goed gedaan.

Middag

Training. Beginnen met jumping jacks en squats. Vervolgens door met squats met een gewicht op mijn schouders, ik mag aan riemen gaan hangen en er is een schijf van 5kg die ik boven mijn hoofd mag tillen. En verrassing. We gaan joggen. Halverwege het voetbalveld bedenk ik dat mijn conditie niet geweldig is. Hijgend kom ik weer bij het veldje aan. Terug naar de squats, riemen en schijf tillen. In totaal mag ik drie keer om het voetbalveld lopen, wat een feest. Pedro vindt het eigenlijk wel een goede oefening die ik zelf ook heel goed kan doen. Hij loopt mee, dat komt goed uit, dat spoort me aan te blijven joggen in plaats van gewoon te wandelen. Nieuwe serie: deadlift, kettle bell swing en dan mag ik dat ding boven mijn hoofd tillen. Ik red het, hijgend, maar ik red het. Daarna, jawel, het feest is nog niet afgelopen, de plank! Het komt eigenlijk wel goed uit, want die wilde ik weer gaan oefenen. Nu, na een inspannende workout, krijg ik het drie keer dertig seconden voor elkaar. En dan mag ik gelukkig naar huis en daar uitrusten. Douchen is ook heel welkom, het was koud en ik kan wat opwarmen.

Avond

Eén nadeel van ’s middags trainen: je dag is zo voorbij. Eigenlijk stond op het menu die Chili con Carne die ik al de hele week wilde maken, maar ik heb geen zin in veel snijwerk. Die zak met Japanse groenten gaat ook prima met mie erbij. Voor de rest wordt het geloof ik een tikkeltje uitgeblusd The Voice Kids kijken, want voor meer heb ik geen energie. Mooi eind voor mijn dagboek.

Onaffe projecten

Geplaatst op door
1

Het viel me zomaar op vanmiddag toen ik zat te haken. Ik ben bezig met twee poppetjes voor de kersverse tweeling van mijn trainer en de losse onderdelen liggen op tafel. Maar de kussenhoes die ik aan het haken ben, ligt opgerold in een doos. Moet ik afmaken, in elkaar zetten en klaar. Gebeurt niet. Ik was vanmiddag met Scrivener bezig, een programma waarmee ik blijkbaar handiger mijn boek kan schrijven. Voorlopig heeft het zo’n uitgebreide gebruiksaanwijzing dat ik het heb weggeklikt. Ik kon er even niet tegen. Mijn boek, ook zo eentje. Geen woord meer aan geschreven sinds november. Allemaal projecten waar ik enthousiast aan begonnen ben. Doorzetten is een kunst en af en toe ben ik daar niet goed in. Hoog tijd voor een inventarisatie.

Projecten

  • Haakwerkje: de poppetjes
  • Haakwerkje: de kussenhoes
  • Ik heb nog een borduurwerkje liggen: drie tulpen, eentje is af, ik ben met de tweede bezig, al tijden niets aan gedaan
  • Moet ik het hebben over die drie boeken waar ik in bezig ben en geen letter verder in kom, omdat ik andere boeken lees?
  • Scrivener en mijn boek
  • Dat blog over die minibieb die ik op de Laan van Meerdervoort tegenkwam vorige week zondag, eigenlijk hoef ik alleen maar de foto’s van mijn camera te halen en het blog af te maken
  • Sport staat op hetzelfde peil als vorige week, weinig dus. Het helpt niet mee dat ik – eindelijk – snipverkouden ben geworden. Ik heb me zelfs officieel ziek gemeld.
  • Bloggen: van elke dag bloggen tot – met moeite – één keer in de week.

Wat ga ik eraan doen?

Nou, even niet veel denk ik, sommige dingen moeten, zoals die poppetjes en voor de rest ga ik het wel zien. Ik heb mijn hele leven al minstens drie boeken naast elkaar gelezen, dus dat gaat wel goed komen. Het minibiebblog komt morgen wel. Met sommige dingen moet ik gewoon doorzetten.

Het gaat kriebelen

Geplaatst op door
1

Het is al weken hetzelfde bij mij. Geen energie om wat te doen. Wel genoeg mensen die me aanmoedigen. Vrijdag was dat Pedro die vanwege de tweeling die in aankomst is, waarschijnlijk de komende twee weken er niet is. “Wel wat doen, Ali”. Dat was ik wel met hem eens. Vanmorgen zat ik met vriendin W aan de telefoon die me vroeg wat ik ging doen vandaag. “Ga je nog sporten?” Um, mond vol tanden, ja, dat moet ik eigenlijk wel weer in mijn schema gaan zetten. Ik ben er een beetje onderuit gekomen vandaag, want hee, met andere dingen ben ik wel actief.

Sportschema

Mijn sportschool organiseert voldoende, want buitensportactiviteiten en een account waar je online allerlei lessen kan volgen. Aan de andere kant, dan moet je het wel doen en niet zoals ik de laatste week heb gedaan het gewoon weer uit mijn schema knikkeren. Voornemens hebben en ze vervolgens ook volhouden. Die ferme discipline van een Facebook vriend zit nog steeds in mijn hoofd. Dus kriebel de kriebel, het wandelen van Mulder staat voor morgenmiddag in mijn schema. Het account voor lessen is aangevraagd. Het schema van Pedro mag minstens vijf keer per week vind ik. Geen zin moet even de deur uit en ik mag ook wat meer de deur uit.

Volhouden

Het is een dingetje. De ene dag loopt over in de andere dag. De ene dag loop ik over van de voornemens, de andere dag zeg ik heel makkelijk dat ik geen zin heb. Eerst deze week maar. Ik las de column van Aaf Brandt Corstius in de Margriet (nr. 13, 2021) en ik ben het helemaal met haar eens.

Elke keer was het weer een heel besluit. Ik zou kunnen gaan sporten, maar ik zou ook op de bank kunnen blijven hangen. Ik zou naar yoga kunnen gaan, maar morgen was er een fijnere les, dus dan ging ik nu maar niet. Nooit vloog ik geroutineerd naar buiten, tas met spulletjes in de hand, om naar het sportetablissement te fietsen.

Uit mijn leven gegrepen. Zo gaat dat dus bij mij ook. Als ik ’s ochtends niet meteen mijn sportkleren aantrek, komt er niets van, want halverwege de dag verkleden is blijkbaar erg moeilijk. Choices, choices dus. Ik ga zien wat ervan komt.

Oefeningen voor buiten sporten

Geplaatst op door
1

Het was vanochtend de eerste keer dat ik weer met mijn elastieken en gewichten zelf buiten ging sporten. Het was nog heerlijk rustig in het Zuiderpark en ik kon mijn lievelingsplekje op het visvlonder bij de vijver in beslag nemen. Normaal heb ik op vrijdag een afspraak met Pedro, maar die afspraak heb ik nu zondag en dan gaan we in zijn park sporten.

Oefeningen

Ik heb best wel een ritueel ontwikkeld in al die maanden dat we thuis zitten. En ik heb gereedschap gekocht, namelijk elastieken in verschillende sterkte die ik om mijn benen kan doen. Ook heb ik een lang elastiek waarmee ik diverse oefeningen kan doen. En ik heb gewichten van 2 kg elk. Meestal doe ik een combinatie, bijvoorbeeld walking lunges met gewichten. Op het visvlonder kan ik acht stappen heen en acht stappen terug doen. Vervolgens squatten met een elastiek. Ik ben nu maar even teruggegaan naar het middelste elastiek terwijl ik al met het zwaarste werkte, maar ik ben in maanden niet buiten geweest. Het grote elastiek zet ik vast onder mijn voeten en vervolgens trek ik het omhoog. Ik kan het ook dubbelslaan en voorover gebogen het omhoog trekken. Buikspieren in. Touwtje springen doe ik niet meer. Ik heb toch echt wel last van mijn artrose knietjes en springen vinden ze niet leuk. Jump squats doe ik ook maar spaarzaam. Thuis zou ik er dan eigenlijk nog push ups, crunches en een plank aan moeten toevoegen van het lijstje van Pedro, maar daar heb ik vanochtend niet aan gedacht. Want oefeningen op de grond doe ik in het park dus niet en zeker niet op dat vlonder waar de ganzen ook uitgebreid verblijven.

oefeningen
Afbeelding van Steve Buissinne via Pixabay

Gewicht

Sja, tikkeltje teleurstellend dat ik wel mijn best doe, maar het weinig effect heeft, want ik zit nog boven de 90. Tel daarbij dat ik de ene week op een keurig geijkte weegschaal sta die het allemaal precies vertelt en mijn eigen HEMA weegschaal volgens mij er een kilo bij verzint en het drama is natuurlijk compleet.

Mulder

Ik was vanochtend klaar en fietste naar huis langs een groepje die ijverig oefeningen aan het doen was. Het bleek de wandelgroep van Mulder te zijn. Ik heb ze goedemorgen gewenst.

Een rustige maand

Geplaatst op door
2

Na teruglezing van mijn eigen eerste bericht van dit jaar heb ik vandaag besloten dat ik één voornemen goed uitvoer: niets moeten. Dagelijks naar buiten? Het was best wel koud deze maand, dus dat heb ik niet elke dag gedaan. De wandelles van Mulder? Probeer ik elke week een keer te doen, het enige nadeel van die les is dat de lerares net even wat sneller wandelt dan ik. Een groot deel van de les probeer ik haar dus bij te houden en dat is eigenlijk niet goed voor mijn knieën.

Rust, rust, rust

Ik doe gewoon weinig. Nou valt er ook weinig buiten de deur te doen, dus dat valt al af. Binnen lees ik vooral en haak ik, en kijk ik series en films. Ik ben nog enigszins buiten de deur te krijgen om gewoon een rondje te lopen of een paar boodschappen te doen, of voor een wandeling met Mulder, maar verder niet.

Sport

Deze week was het de tweede keer dat ik niet met Pedro afsprak vanwege het verwachte regenweer dat niet op kwam dagen. “Een mens lijdt het meest door het lijden dat hij vreest en dat niet op komt dagen…” Nou ben ik niet bang voor regen, maar het vooruitzicht drijfnat op je sportplek aan te komen is geen aantrekkelijk vooruitzicht. Zelf maar wat doen dus.

Avondklok

Aan het instellen van de avondklok deze maand kan je merken dat de lontjes kort worden en er maar weinig nodig is om de vlam in de pan te laten slaan. Rellen dus. Voor mij reden om het hele gebeuren een beetje te vermijden. Ik weet zonder al dat nieuws ook wel dat we in een pandemie zitten. En om met Tjitske Reidinga te spreken (Margriet 3/2021) “Je moet het op je eigen postzegel zo leuk mogelijk maken en lief zijn voor de mensen om je heen.” En met die wijze noot beëindig ik dit stukje.

Hier is januari

Geplaatst op door
1

Januari, de maand van de goede voornemens, van het nieuwe beginnen en van de schone lei. Het is symbolisch, deze maand. Het vorige jaar is afgelopen, en het vorige jaar was één van de raarste dat ik in mijn leven heb meegemaakt. Dit jaar belooft wat – hoop ik.

Voornemens

Ik ben niet van de goede voornemens, het zijn meestal van die dingen die je niet waar gaat maken en waarmee je jezelf voor de gek houdt. Ik hou het dit jaar meer op ideeën, dingen die ik wil gaan doen. Elke dag even naar buiten is zo’n idee. Even een wandelingetje maken, frisse neus halen. Ik doe mee met de wandelchallenge van Wanda en de combinatie ligt voor de hand. Wandelingetje, even naar buiten, eventueel de opdracht van Wanda, bijvoorbeeld een heuvel op die ik in Den Haag niet heb en dan weer door. Verder heb ik ook een serie oefeningen van Pedro gekregen die ik elke dag zou moeten doen: 40 jump lunges, 30 jump squats, 20 crunches, 10 push ups, 2 minuten plank. Ik kan me zomaar voorstellen dat ik dat na een maand wat vlotter doe dan nu. Nu denk ik na een kwartier oefeningen dat ik nooit meer bijkom.

Sport

Geen sportschool, want weer gesloten in de lockdown. Dat is balen, maar er is een alternatief, want buitensport is goed te doen. Het is koud, maar nog steeds boven het vriespunt, en als het niet regent is het zelfs lekker. Pedro geeft buitentraining in zijn bootcamppark, Park015, en ik kan bij Mulder terecht die in het Zuiderpark sporttrainingen geeft en wandelingen met oefeningen.

uitdaging
Afbeelding van Jakub Luksch via Pixabay

Gewicht

Ik ben op 1 januari gestopt met mijn hoofd in het zand steken en ben op de weegschaal gaan staan. Dat viel niet mee, want het was 95,2 kg. En wat ga ik daar aan doen? Jawel, dat vroeg Pedro ook. Nou, met één maatregel ben ik bezig, en dat is dry January. Dat werd weer eens tijd, want er zijn de nodige wijntjes ingegaan die hebben bijgedragen tot de corona-kilo’s. Een mooie uitdaging die ik in het verleden vaker ben aangegaan. Voor de rest: minder snoepen, beter letten op wat ik eet, elke dag even bewegen. En weet je, het heeft al effect, na de eerste week sta ik op 94,1 kg.

Ideeën uitvoeren

Ik heb een pauzedag vandaag. Ik zat vanochtend met koffie en mijn krantjes naar buiten te kijken en zat te denken dat ik nog naar buiten moest. Nee! Af! Niets moet! Vandaag heb ik dus niets gedaan. Morgen weer.

Een terugblik op 2020

Geplaatst op door
1

Kan een jaar in één woord samengevat worden? Ja hoor: corona. Door het virus veranderde het jaar totaal. Van elke dag naar mijn werk fietsen naar elke dag uit bed rollen en achter mijn laptop gaan zitten. Het jaar werd vooral gekarakteriseerd door minder bewegen. Hier is mijn jaaroverzicht voor 2020.

Cijfers en mijn blog

Hoe dagelijks bloggen je cijfers kan laten oplopen, dat is 2020 ook wel geworden. Ik had afleiding nodig en dat vond ik in elke dag bloggen. Op 1 april begonnen en op 16 november mee gestopt. Het magische moetenwoord moest eruit volgens mij. Het leverde op beide blogs wel een record aan berichten op. Want ik heb hier in 2020 126 berichten gepubliceerd. Niet gek. Het elke dag bloggen leverde wel berichten op die ik in normale tijden misschien niet gepubliceerd zou hebben. Het nodigde ook uit tot opruimen. Het ging niet alleen meer over gewicht, training, sport e.d. maar ook over parkfitness, foto’s e.d. En natuurlijk een mijlpaal die in dit jaaroverzicht niet onvermeld mag blijven, namelijk bericht nummer 312. Tel daarbij dat ik nummer 500 heb gepubliceerd op mijn andere blog en het loopt wel op. In totaal zit ik op 952 berichten op beide blogs.

jaaroverzicht
Afbeelding van Gerd Altmann via Pixabay

Sport

Dat liep dus een beetje in de soep, want met de eerste lockdown in maart werden de sportscholen gesloten, en dat betekende dus geen Health City met zwembad, en geen Sky Health met Pedro. Mijn vervanging was het Zuiderpark, waar ik diverse keren per week ’s ochtends heen ging en oefeningen deed. Squats, lunges, touwtje springen, frisse neus halen en even naar buiten. Gelukkig werd het vanaf april geleidelijk aan steeds lekkerder buiten. In het begin ging ik met shirt, trui en vest aan naar buiten, op het laatst in de zomer had ik alleen dat shirt aan. Leve de zomer, ook mooie zomers met hittegolven. Ik kon met Pedro na verloop van tijd één op één trainingen doen, eerst in Sky Health, vervolgens op zijn werk in De Lier. Pas in juli werden de sportscholen weer geopend en kon ik weer naar Health City toe. Toen was er nog meer pech, want Health City werd een Basic Fit en het zwembad werd gesloten. Ik ben lid geworden van Mulder Sport, een sportschool hier in de buurt, hetgeen weer makkelijker is, want ik kan er ’s ochtends vroeg heen. Half december werden de sportscholen weer gesloten. Moet je proberen, in december buiten sporten. Op zich gaat het wel, maar het moet wel droog zijn. Ik heb met Pedro al een keer buiten staan sporten. Anders hebben we de YouTube yoga, de online fitness en het trainingsprogramma dat ik van Mulder heb gekregen. In 2021 ga ik in ieder geval de wandelchallenge van Wanda doen. Het streven is in ieder geval elke dag de deur uit te gaan. Daar moet dit bij helpen.

Gewicht

Het bekendste woord van dit jaar: corona-kilo’s. De nodige kilo’s zijn er aangekomen dit jaar, voornamelijk omdat ik het eigenlijk een beetje opgaf. Mijn gewicht zit nu rond de 94 kg. Precies weet ik het niet omdat ik al weken niet op de weegschaal heb gestaan. Ik weet wel dat mijn spijkerbroeken redelijk strak zitten. Het voornemen voor 1 januari: op de weegschaal gaan staan en er wat aan doen. Minder strakke spijkerbroeken en zo.

Hoe wordt 2021?

Geen idee, qua corona ziet het er best wel hoopvol uit, want er zijn vaccins, maar tot half januari zijn in ieder geval de sportscholen nog gesloten en moet ik mezelf redden. Ik wens in ieder geval iedereen een prachtig en vooral gezond jaar toe.

Het is even geleden

Geplaatst op door
1

Vanaf april heb ik dagelijks geblogd, hetzij op dit blog, hetzij op mijn andere blog. Dat ging best wel goed, al zeg ik het zelf, maar het werd wel een beetje een moetje en dat moest anders worden vond ik. Ik heb het geweten. Na een blog waarin het vooral over dat moeten ging, werd de frequentie een stuk lager. Met als gevolg dat het hier helemaal rustig werd, want het is drie weken geleden dat ik hier wat geschreven heb. Is dat erg? Nee, eigenlijk niet, het moet leuk blijven namelijk, en dan helpt het gewoon niet als je tegen heug en meug dingen zit te schrijven.

Training

Ik begin er zowaar een regelmaat in te krijgen. Twee keer per week Mulder, namelijk met Milon en een krachttraining, en Pedro op vrijdag. Pedro stelde voor dat ik zijn training van de vrijdag bij Mulder herhaal en nu heb ik aardig wat ideeën om voor mezelf te doen. En dat gaat best lekker. Deze week wil ik er zelfs een keer zwemmen in gooien en dat wordt dan de eerste keer sinds ik bij Mulder zit. Door dat kinderleszwemmen zijn er alleen maar tijden op de dinsdag- en woensdagochtend om 8 uur. Vrijdag om 8 uur zou ook kunnen, maar dan zit ik al bij Pedro. Maar het streven is er voor deze woensdagochtend.

Gewicht

Typisch dingetje met december, het is zo lang donker. Afgelopen vrijdag had ik om 8:15 een afspraak met Pedro en dan is het gewoon donker als ik wegga! De afgelopen weken heb ik ook mooi niet op de weegschaal gaan staan, want daar had ik gewoon geen zin in. Het is een niet zo geweldig jaar om het netjes te zeggen en ik merk dat het impact heeft. Het komt er eigenlijk op neer dat ik teveel weeg, het weet en mezelf er niet toe kan brengen er serieus iets aan te doen. We gaan gewoon maar door. Het komt een keer goed allemaal.

Ook op deze datum: mijn vader

Geplaatst op door
1

De veertiende november, de 95ste geboortedag van mijn vader. Hij is in 2012 overleden en was toen 86. Zonder corona had ik waarschijnlijk vanavond aan een eettafel gezeten met mijn familie, want één van mijn broers had het idee gezellig uit eten te gaan voor de verjaardag van pa. We doen het nu maar met knuffels op afstand en iets lekkers voor onszelf maken.

IMG_0021

Mijn vader

Op zijn 62ste ging hij met pensioen, hij vond het wel genoeg geweest. Hij was in 1950 bij zijn werkgever gaan werken en was daar als kolenboer begonnen. Toen de kolenbusiness werd opgedoekt werd hij tectylateur, allebei redelijk smerige beroepen, kan je wel stellen. Voor iemand vragen stelt: tectyl was dat spul dat in je auto gespoten werd om die te beschermen tegen roest. Toen hij stopte op zijn 62ste bleef hij karweitjes doen voor zijn oude baas. Dingen waar het personeel geen tijd voor had. Gras maaien, heg maaien, dingen wegbrengen naar andere vestigingen, dingen naar het grof vuil brengen, noem maar op. Leen Molenaar deed het wel.

Het eten

Hij was als dienstplichtig soldaat van 1946 tot en met 1949 in het toenmalige Nederlands Indië geweest en had daar een voorliefde voor rijst gekregen. Mijn moeder was van de aardappelen, groente en vlees, mijn vader maakte regelmatig nasi goreng, gebakken eitje erbij, lekker! Zelf maak ik het ook regelmatig, maar heb wel variaties. Ik heb de neiging heel veel groente erin te gooien, zoals snijbonen of sperziebonen, een peentje wil zijn weg er ook wel eens in vinden. Ook maak ik het heel vaak met kip en dat deed mijn vader helemaal niet. Een uitje kwam er bij hem ook wel in. Dingen als knoflook gebruikte hij dan weer niet. Maar hij kende mijn nasi ook en vond die lekker. Nasi maken betekent voor mij ook aan mijn vader denken.

Een paar dingen

Geplaatst op door
Beantwoorden

Ik was met een heleboel dingen bezig vandaag. Sport, veel deadlifts, en ook kettlebelts swings. En om het even te vervolmaken, een plank aan het einde van de training. Maar die was wel mooi, want die was 1.30, de tweede plank was 1 minuut. Na een stevige training met squats, deadlifts, en kettle belt swings is dat niet slecht. En het was sowieso erg lekker. En toen kwam de rest van de vrijdag, met als eerste de boodschappen die ik nog moest inventariseren.

Toen was het ineens rustig. Want ik had al in mijn agenda gekeken en oh jeetje, wat was die leeg. Er stond echt helemaal niets in. Pedro maakte er gebruik van en vertelde me dat ik die vrije dagen mooi kon gebruiken voor krachttrainingen. Ja, dat was ik wel met hem eens. Afgelopen week ben ik twee keer gaan sporten en dat kan ik uitbreiden. Het plan is dus om dit weekend een rondje Milon te gaan doen, maandag de training van afgelopen vrijdag te herhalen en de rest van de week verder te kijken. Niet te optimistisch!

Buiten sporten is lekker zo lang het weer een beetje lekker blijft. Ik ben deze week buiten wezen sporten en het was fris maar wel lekker. Dat valt te herhalen met lekker weer. Ik zit eigenlijk uit te kijken naar de persconferentie van onze premier aanstaande dinsdag. Zou het zomaar kunnen zijn dat ik misschien weer kan gaan zwemmen. Want dat wil ik echt wel weer in mijn schema gooien.