Dag heleboel zullen we maar zeggen

Lang, lang geleden was ik begonnen met de Weight Watchers en dit blog, dat was in augustus 2009. Toen had ik het heilige voornemen elke week te gaan bloggen over mijn afvalpogingen en de vorderingen daarbij. Vandaag heb ik het allemaal weer terug gelezen, daar had ik geen uren voor nodig, want het was niet zo veel, 24 postjes in 5 jaar.

Vorderingen

Op en neer zoals het bij afvallen hoort. In het oude blog las ik cijfertjes die als muziek in mijn oren klinken, 88, 87, kan me vaag nog iets van 86 herinneren. De harde waarheid: 95,8 kg, twee weken geleden gewogen bij Health City waar ik weer ijverig sport. En dan ga ik het niet eens hebben over die eerste keer dat ik weer op de weegschaal stond na tijden en er drie cijfers voor de komma stonden.

Sport

Ja, dat is me wat. Na Nanda (personal trainer in 2009) heb ik Pedro, hele aardige jongen, behalve personal trainer ook fysiotherapeut, wat heel handig is met knieën waar ik op ben gevallen, een rug waar ik doorheen ben gegaan en de nodige spierpijn na nieuwe sporten, zoals een les Body Combat. Elke vrijdag beul ik me af in drie kwartier, vind het nog lekker ook en ga nog een extra keer in de week rare dingen doen zoals intervaltraining op de loopband (halve minuut joggen, minuut rennen en dat zes minuten lang). Daarna doe ik ook nog wel andere dingen. Twintig minuten lopen, fietsen, zwemmen. Maar zwemmen doe ik puur voor de ontspanning, daar ben ik zo aan gewend dat het echt geen effect meer heeft.

Eten

Ieder pondje gaat door het mondje zei Saskia (oud-collega) altijd en daar had ze helemaal gelijk in. Dus: letten op wat ik eet. Bammetjes meenemen naar het werk en die daar versieren met ei, paprika, komkommer, sla. Gezonde hapjes tussendoor en alleen in het weekend me te buiten gaan aan loze calorieën. En dan natuurlijk niet helemaal losgaan.

Voornemens

Een prima idee om die pas in februari te krijgen en dan meteen weer af te schaffen. Ik geloof er niet zo in. Het knopje moet gewoon een keer om en dan zet ik wel door. Bij mij was dat knopje na de Kerstvakantie. Twee weken vrij van mijn werk (alweer negen maanden bij Fugro, joho) en ik was twee kg aangekomen. Toen was ik het zat en ben ik echt gaan letten op wat ik at.

Meer bloggen

Moet ik maar gaan verwijzen naar mijn andere blog waar ik ook niet zoveel aanwezig ben? Ik doe mijn best.

Tot slot
Een foto van het dagboek (ahum) dat ik al bijhoud sinds ik aan het weightwatchen en sporten ben. Van de laatste twee jaar, maar neem maar van me aan dat er bladzij na bladzij aan weegschaalbonnetjes in zit en aantekeningen van wat ik allemaal gedaan heb.

Eén gedachte over “Dag heleboel zullen we maar zeggen

Geef een reactie