Ik ga het maar gewoon bekennen. Ik hou van de was doen. De wasmand leeggooien, sorteren, een was in de wasmachine, het ding laten draaien, en vervolgens ophangen. Ik word er helemaal blij van, het sparkt mijn joy om maar zo te zeggen. Nou ben ik een beetje een controlfreak, dus het moet wel op een bepaalde manier opgehangen worden. De bonte was van vandaag bevatte sportleggings die alle drie op een lijn gehangen worden, een spijkerbroek die op de volgende lijn kwam en shirtjes die allemaal aan de rechterkant van de balkonlijnen werden gehangen. En natuurlijk hemdjes. Ik ben hemdjesfreak, draag elke dag een hemd, dat elke dag in de was gaat, aangezien ik er ook in slaap en heb er een heleboel. In alle soorten en maten, dure en goedkope. En die gaan allemaal aan de linkerkant van de balkonlijnen. Met handdoeken gaat het weer anders, want vóór de coronacrisis zaten er meestal twee grote badlakens tussen van sport die ik nu niet heb. Maar wel andere handdoeken en vaatdoekjes.
Was in de zomer
Ik hou van de zomer, het maakt het wasleven een stuk makkelijker. In de zomer kan ik mijn beddengoed ’s ochtends wassen en buiten ophangen. In de middag gaat het dan even makkelijk weer mijn bed op. Mijn ogen zijn toch dicht ’s nachts. Want het merkwaardige is, wasgoed wegruimen vind ik wel vreselijk, al dat spul opvouwen en opbergen, nee. Het gebeurt me regelmatig dat zo’n was blijft staan en dat ik er uiteindelijk drie moet opvouwen. Dan is het maar goed dat het beddengoed ’s zomers meteen dat bed weer opgaat.
Een beetje neurotisch
Die vaatdoekjes moeten natuurlijk wel op kleur gehangen worden. Ik heb rood, geel, oranje en groen, twee van elk en die hangen wel bij elkaar. Het afwijkende grotere vaatdoekje dat mijn werkster gebruikt, mag er naast. Neuro ten top, het wasrekje aan de balkondeur dat vandaag ook volgehangen moest worden, had acht sokken, ik heb natuurlijk wel even zitten schuiven om zes felgekleurde sokken op de voorste rij te krijgen. En jullie, sparkt de was ook jullie joy?
De was doe ik graag. Ik kijk altijd even hoe de was draait in de trommel. En ik doe er meer water bij. Ophangen doe ik ook sok bij sok etc.
Bij het afhalen leg ik het netjes in een krat zodat het niet kreukt. Het liefst vouw ik het dan gelijk. Maar als die tijd er niet is, kreukt de was dus niet.
Gevouwen was gaat in een krat naar boven. Blijft daar wel eens enkele dagen staan maar wordt dan toch in de kast gelegd. Het gekke is dat ik meerdere wassen op een dag toch tijdrovend vind. Het verbaast mij altijd weer. En toch doe ik het met plezier.
Dat op een bepaalde manier ophangen herken ik ook wel. Al is het bij mij wat minder kleurig. Strijken doe ik bijna niets. Daarom is zo snel mogelijk opvouwen wel handig, anders is het wel erg gekreukeld.
Haha wat grappig Ali, ik heb daar niet zo’n last van maar heb dan ook niet van die kleurige sokken en hemdjes 😉 maar waar ik dan wel weer blij van word is juist het zo netjes mogelijk opvouwen van met name lakens en dekbedhoezen, Ik vind het een sport om die zo keurig en zo plat mogelijk in de kast te kunnen leggen
ik heb laatst de donkere en lichte was bij elkaar gedaan. Doe ik altijd maar nu was er kennelijk iets afgevends tussen en nu zitten er allemaal vlekken overal op. niet meer doen dus. Wat is de was nou tegenwoordig nog. Had je mijn moeder moeten zien vroeger toen ze nog geen wasmachine had.
Wat een vrolijkheid bij jou aan de waslijn. Die van mij is hoofdzakelijk zwart en dat vind ik ook mooi maar dan op een andere manier.
De was is een van de huishoudelijke klusjes waar ik niet tegenop kijk maar ook nou niet hoera van ga roepen. Het is er gewoon om af en toe eens te doen.