Een bijna gewone week

Goed nieuws en slecht nieuws. Het goede nieuws is dat P nog wel een tijdje blijft en ik houd hem dus nog even als personal trainer. Dat is fijn. Het slechte nieuws is dat de afgelopen week dus wel resultaat heeft gehad, maar de verkeerde kant op. Ik ben aangekomen. Het is nu 81,9 kg. Die 80 kg grens blijft hardnekkig nog even buiten mijn bereik.

Verder heb ik hem vanmiddag een appje gestuurd omdat ik – eindelijk – nieuwsgierig was geworden naar die allereerste keer wegen. Dat wilde ik toen niet weten. Nou, houd je vast, in mei 2014 woog ik 101,4 kg. Dus 19,5 kg eraf. Langzaam, maar gestaag.

Ik heb trouwens geen idee waarom ik niet ben afgevallen. P zei dat week 2 ook wel een lastige week was, wat meer koolhydraten, meer werken op krachttraining, leverde eigenlijk extra gewicht op in plaats van afvallen. Nou, dat klopt dus wel.
Ik had trouwens ook weinig getraind, ik was zondag niet geweest, had donderdag gereserveerd als vervanging en had die vervolgens ook overgeslagen.
De training vandaag was zwaar, maar wel lekker. Daarna heb ik nog gezwommen, maar ik heb maar 10 baantjes getrokken. Ik had nog meer dingen te doen vanmiddag en vanavond ga ik naar de Appel. Het is niet dat ik haast had, maar mijn tijd was wel krap.

appelIn het kader van de rare kwaaltjes: voor de tweede keer een oogontsteking, weer in het linkeroog, met als gevolg dat ik weer kippig rondloop met die bril die nog steeds niet geschikt is voor lezen. Ik moet echt naar de opticien. Tweede rare kwaaltje: de onderkant van mijn rechter grote teen doet pijn als ik er kracht mee zet. Met dat soort dingen zit ik me ook ernstig af te vragen wat ik nou eigenlijk gedaan heb ermee. Nou, geen idee dus. Volgende week vrijdag, zelfde tijd, zelfde plaats. Ik ga gewoon door.

Totaal 236 dagen

Geef een reactie