Even niets

Ja, er valt niet veel te melden. Vrijdagmiddag heb ik toegegeven aan even ziek zijn en ik heb het weekend uitgeziekt. Drie dagen snotteren, spierpijn aan alle kanten en me lamlendig voelen. Dat heb ik zo grondig gedaan dat ik vanochtend weer aan het werk kon. Met als nadeel wel dat ik voor de derde keer vanaf vrijdag met hoofdpijn de ochtend begon.

Slapen

Goede voornemen voor deze week: op een normale tijd naar bed, beetje uren halen met slapen. Ik heb vorige week veel te weinig geslapen. Goed voor een mens, dat slapen. Het neemt alleen zoveel tijd in beslag.

Geen sport

Zondag besloot ik dat lezen voor die dag voldoende lichaamsbeweging was. Ik heb voor morgen besloten dat ik het even zonder sport kan doen. Donderdag ziet er qua weer goed uit, mooie dag om vrij te nemen, mooie dag om eventueel te gaan sporten. Deze week even rust en wat minder sporten. Mijn spieren vinden dat misschien ook wel fijn.

 Uitdaging

klokHet is me een raadsel. Tijdens trainingen met P heb ik de grootste moeite zelfs maar een minuut te halen met de plank. Nu red ik elke dag 2 seconden meer, morgen mag ik 1 minuut en 10 seconden doen. Psychologisch? Aflopende klok die beter is dan oplopende klok? Zoiets? En dat zelfs zonder extra planken bij P. Normale dan. Afgelopen vrijdag mocht ik planken doen, balancerend op een bal. En ik ben zo goed in evenwichtskunstjes. Humor. Erg leuk.

Totaal: 1 jaar, 82 dagen

Foto: Pixabay, CC0 gebruik

2 gedachten over “Even niets

  1. Slapen is heerlijk maar wakker zijn ook. Keuzes, keuzes. Veel te moeilijk.
    Leuk om te lezen dat het planken je zo veel makkelijker afgaat.
    En dan ook nog toegegeven aan de ziekte. Wooooooow, dit gaat super worden.

  2. Herkenbaar…: ‘Goed voor een mens, dat slapen. Het neemt alleen zoveel tijd in beslag.’ Ervaar ik ook dagelijks, als ik weer eens om 3 uur ’s nachts opsta met een giga brainwave. 😉

Geef een reactie