Het gaat toch zoals het gaat

Je kan heel veel van plan zijn, en (bijna) enthousiast uit bed komen. En dan gaat het schema goed, want hee, ik stond vanochtend om half 9 bij Mulder die Milon cirkel te doen. Wat me een beetje tegenviel, was dat het geheel – daarheen gaan, sporten, terug gaan, douchen – toch zo’n twee uur in beslag nam. Er is dus nog geen routine voor sport geboren, maar wel een begin. Het scheelde dat ik vroeg achter mijn laptop zat, want ik had al wat gedaan voor ik aan de sport begon.

Dat schema weer

Ik kan natuurlijk van alles in schema zetten, maar ik ken mezelf. Ik ben bijzonder enthousiast en ik ben best wel slecht in me tot de letter aan een schema houden. Planning? Kijk naar mijn blogplanning, ik zit elke avond weer te bedenken wat ik ga bloggen. Een to do lijst, doe me een lol, daar streep ik af en toe wel eens wat af, maar toch echt niet veel. En wat sport betreft. Ik ben me ervan bewust dat het gaat zoals het gaat. Ik moet echt een andere routine vinden. Health City was makkelijk. Op dinsdagavond was er yoga, en ik kon tussendoor naar andere dingen, het zwembad was altijd beschikbaar. Mulder is anders. Ze hebben yoga, maar dan moet ik echt even kijken wanneer die lessen zijn. Baantjes zwemmen kan, maar alleen op dinsdag, woensdag en vrijdagochtend. Dus even vrij dat zwembad induiken na een training kan niet. Dus als ik twee keer Milon wil doen, yoga wil volgen en wil zwemmen, dan kan het wel eens lastig zijn. Ik moet gewoon uitvinden wat handig is en voorlopig doe ik even wat kan. Dus donderdag ga ik buiten sporten, onder begeleiding.

Dat bloggen gaat ook zoals het gaat

Nog steeds elke dag. Jawel, schouderklopje, op elke schouder. Deze week las ik een bericht van mijn bloggoeroe Elja die vertelde dat je moet bloggen wat je wil. Maar ze voelde zich ondertussen best kwetsbaar omdat ze veel zichtbaarder werd. Zover ben ik nog niet. Na vijf en een halve maand ben ik wat nonchalanter geworden, maar niet kwetsbaarder. Teveel bloggen? Ik weet het niet. Ik weet dat ik vol met twijfels zit of ik dit voortzet, maar voorlopig voldoet het nog aan een behoefte, want dat schrijven, dat is wel fijn. Dan is het ook niet erg dat ik – zoals vandaag – van de hak op de tak spring.

Geef een reactie