Nieuwe week, nieuwe kansen, ik ga er gewoon weer voor deze week. Het was alleen wat moeilijk wakker worden vanochtend. Goed geslapen, heel goed geslapen.

Eén voordeel van de lunch ’s avonds voorbereiden, je hebt ’s morgens meer tijd. Om kwart voor acht draaf ik de deur uit, richting fietsenhok waar mijn elektrische fiets staat.

Om half negen zit ik op het werk en open mijn mail. Het is vrijdag druk geweest. De mailbox loopt weer over, maar dat heb ik gelukkig tegen het einde van de ochtend weggewerkt.
Er wordt meegedacht: een collega heeft foto’s gestuurd van sla-recepten. Met wat kunstjes zijn ze goed te gebruiken voor koolhydraat-arme recepten.
Bij de lunch zie ik drie collega’s die bewonderende geluiden laten horen over de 1,9 kg die eraf is. Ik heb voor vandaag tonijnsalade bedacht, maar dat is wel de salade met de meeste ingrediënten, dus ik ben weer 10 minuten bezig.
De rest van de dag heb ik het gewoon druk, het vieruurtje (restant van de komkommer en paprika) snij ik om half vijf aan stukken. Om vijf voor vijf krijg ik nog een mail die ik om kwart over vijf afsluit. Opruimen en wegwezen en helaas in de regen belanden. Klein leed. Niet stilgestaan om een foto te maken.

Het schema voor de rest van de week is wat lastig. Morgen uit eten voor twee afscheid nemende collega’s, gelukkig in een wok-restaurant, kan ik zelf nog bepalen wat ik eet. Woensdag bij mijn woensdagse kok, die er rekening mee houdt. En donderdag wil ik ook gaan sporten, maar is er ook toneel, dat pas om negen uur begint en tussendoor moet er nog gegeten worden. V&D heeft salades… Werk, eten, trainen en toneel loopt op die dag naadloos in elkaar over. Ik zit me af te vragen of ik niet een beetje te hard van stapel loop. Drie keer trainen in een week? Het zou wel een prestatie zijn. Ik laat het van mijn energie van de rest van de week afhangen.