Blijk mijn linkeroog niet open te kunnen krijgen vanochtend, is merkwaardig, maar wordt verklaard door alle rotzooi die tussen mijn oogleden zit. Verklaart ook waarom ik gisteren al ruzie met de lens in dat oog had.

Tussen de sla-benodigdheden zit vandaag een stuk gerookte kip, lekker. Moet een mesje gaan lenen omdat ik mijn eigen mesje ben vergeten, maar het snijwerk gaat dan gesmeerd. De collega’s zijn er ondertussen aan gewend, lachen me niet meer toe en gaan rustig door met eten en kletsen over werkbeslommeringen.

De rest van de dag verloopt wat rommelig met een bespreking met mijn groepsleider en allerlei kleine dingetjes. Het soort waar je wel tijd aan kwijt bent, maar later denkt, wat was het allemaal.

Vanavond een uitdaging: uit eten, gelukkig in een wok-restaurant, maar het is een all-you-can-eat, wat ook weer wat sinister is. Ik kan heel wat meer eten dan ik ’s avonds daadwerkelijk eet. Wordt oppassen dus.

Maar het lukt wel. Ik hou me aan de vis en de garnalen en heel veel groente, kijk gefascineerd toe hoe een kok zeer bedreven alles in de wok gooit en ondertussen twee garnalen van me verliest. Het is allemaal zeer lekker en zeer gezellig. Dank zij verjaardagen die in de buurt gevierd worden, hoor ik niets van de toespraken voor de afscheid nemende collega’s, maar we zullen maar zeggen dat het mooie toespraken zijn.

Het enige nadeel: om 10 uur thuis, nog lunch voorbereiden, blog afmaken, lastige lens nog even in mijn oog houden, het wordt weer een latertje.

 Totaal: 9 dagen