Week zonder schema

Ik denk wel eens dat ik gewoon geen schema’s moet maken, want ik hou me er toch niet aan. Mijn schema van deze week is een beetje in elkaar gezakt, want ik voelde me maandag en dinsdag al niet lekker. Woensdag wilde ik eigenlijk naar kantoor, maar dat plan heb ik maar gewijzigd toen ik om half drie nog wakker lag. Ik slaap tegenwoordig vaak wel aardig, maar soms gaat het gewoon mis en dat was dus vannacht. En nu zit ik dus te geeuwen.

Vrije dag en dus een lang weekend

Morgen heb ik vrij genomen. Ik heb nog iets van twee weken tot het einde van het jaar en die maak ik gewoon op. Zelfs al ga ik niet op vakantie, ik kan wel gewoon vrij nemen. Wat ik ga doen? Nog geen idee. Ik heb wel een kappersafspraak, maar ik ben zo aan het snotteren dat ik maar weer ga afzeggen. In ieder geval wel sporten, want ik heb de hele week nog niet gesport.

De rest van het jaar

Ik heb geen illusies, we zitten waarschijnlijk tot het einde van het jaar thuis te werken. En daar kan ik me af en toe wel druk om maken. Op kantoor heb je gezelschap van je collega’s en kan je nog eens bijkletsen. Dat gebeurt dus nu gewoon niet. Of je moet in een chat raken met een collega. Het heeft zijn voordelen alleen te wonen, maar ook duidelijk nadelen. De eenzaamheid ligt om de hoek, dan ben ik toch wel blij dat ik contact heb met vrienden en dat we weer regelmatig Catanavondjes hebben. Maar 2020 mag van mij afgesloten worden en 2021 mag beginnen. Dat zal hoop ik beter worden dan dit jaar.

Vijf redenen om lijstjes te maken

Het is weer een mooie dag om een lijstje te maken. Vijf redenen om lijstjes te maken: ik word er rustig van. Het ontspant me. Vooral op dagen als deze als ik mijn ei de hele dag niet kwijt kan en er weinig uit mijn vingers komt. Morgen beter, dan ga ik naar kantoor. Nu gewoon even proberen me wat beter te gaan voelen. Want ik heb het de hele dag al koud en voel me niet lekker. Ik weet gewoon van mezelf dat het een glijdende schaal naar beneden kan zijn. Ik voel me rot en daar ga ik me rotter van voelen. Lijstje dus. Afleiding

Lijstje

  • Aantal dagen thuis: 218 dagen.
  • Vandaag is het voor een cijfernerd een leuke datum: 20-10-20.
  • Aantal centimeters van mijn haakwerk dat kussenhoesje moet worden: 66. Jawel, het groeit gestaag.
  • Aantal dagen dat ik vrij ben deze week: 1, want ik heb donderdag vrij genomen.
  • Sportdagen? Ik haal mijn schema deze week niet. Sport vandaag was al een verschuiving van gisteren, en voor vandaag heb ik afgezegd. Morgenavond yoga.
  • Boeken? Ik zit in between books. Heb net een trilogie van Nora Roberts uit en ben in niets nieuws begonnen. Genoeg keuze, mijn zomerleeslijst is nog lang niet af.
  • Kapper? Zou eigenlijk ook weer eens moeten, ik ben vier maanden geleden geweest en het is best al weer een eind gegroeid. De afspraak staat nu voor donderdag.
  • Aantal afleveringen van mijn vervolgverhaal #twentydaystory: moeizaam, moeizaam, moeizaam. Het zijn er vijf.

Cijfers

Het is eigenlijk merkwaardig dat ik cijfers zo leuk vind. Rekenen of wiskunde is nooit een lievelingsvak geworden, in 3 HAVO ben ik er over gestruikeld. Ik stond zwaar onvoldoende voor de beta-vakken aan het eind van die klas. En toch? Tellen. Lijstjes maken. Van alles, mijn oefeningen voor sport, het aantal trainingen, het aantal zwembaantjes, steken in een haakwerkjes. Het is rustgevend en ik vind het leuk.

Foto’s uit de oude doos

Het was vandaag ronduit een druilerige dag en mijn energie was ver te zoeken. Maar geen nood, want er zijn altijd dingen waar een mens weer vrolijk van wordt. Ruim een jaar geleden was ik op vakantie in Corfu. Een yoga vakantie, iets waarvan ik niet had gedacht dat ik het ooit zou doen. Het was één van de leukste vakanties die ik heb meegemaakt. Dit jaar is vakantie uitgesloten. Jammer.

20191004_171344

Ik had een prachtig nieuw kapsel door de wind aangemeten gekregen. Fantastisch mooie uitzichtplek op een soort balkon van plexiglas. Het was best wel eng naar beneden te kijken.

20191005_072616

Zonsondergangen horen erbij op vakantie. En deze was bij het hotel.

20190929_191701

Eten hoort er ook bij, en het was nog zulk lekker weer (begin oktober) dat we elke dag buiten hebben gegeten.

Trip down memory lane

Geen vakantie? Dan maar terug kijken op een heel leuke en zonnige vakantie. Ik krijg meteen weer energie van de foto’s en dat was eigenlijk de bedoeling.

De foto’s staan trouwens allemaal op Flickr in mijn photostream, dus als je verder wilt genieten van Corfu, klik op een foto en je komt er vanzelf

Was ik nog wat van plan vandaag?

Mooie vraag die ik mezelf kan stellen als de dag al grotendeels voorbij is. Nou nee, eigenlijk niet dus. Ik heb geen zin om uitgebreid te gaan bloggen vandaag, dus dat stuk over titels dat in mijn hoofd zit gaat naar een volgende dag. Dit wordt gewoon een overzicht van komende week.

Was ik deze week nog wat van plan?

Betere vraag, want ik heb bijvoorbeeld mijn sport al ingepland deze week. De coronacrisis heeft een onbedoeld effect op mijn sport aangezien je nu moet reserveren voor activiteiten. Dat noodzaakt mij in de app van Mulder me aan te melden voor Milon morgen. Aangezien ik dat ding dus open had, keek ik meteen of ik voor woensdag al kon reserveren en jawel: de laatste plaats bij yoga. Dat wordt dus weer yoga deze week. Verder was ik van plan minstens één dag vrij te nemen deze week, dat wordt waarschijnlijk donderdag en dan ga ik ook sporten.

Werk

Morgen een group meeting op Teams, dan ga ik meteen even reclame maken voor mijn blog voor het werk. Ik had al gemeld dat ik het zou schrijven, maar nu is het gepubliceerd, niet alleen op mijn eigen blog, maar ook op Sharepoint. Ook staat het bij mijn LinkedIn profiel. Verder heb ik weinig opzienbarends te melden op die meeting, maar dat is elke keer zo. Ik heb medelijden met groepleider Reinout die altijd al vijf kwartier in een uur kan praten en dat dus elke keer moet doen, aangezien niemand wat wil melden. Het lijkt af en toe op een klas vol tieners die alleen maar op het eind van het lesuur wacht😎😎😎.
Verder wacht me een klus waar ik al weken tegenaan hik, en waar ik echt iets aan wil doen. Het is echt zoiets dat namelijk bij het volgende beoordelingsgesprek weer ter sprake komt.

Leuke dingen

Ik ben heel veel aan het haken op het moment, na een paar zakjes die ik had gemaakt voor de nummertjes en visjes van Catan, ga ik nu als klein project pannenlappen maken. Ik heb veelkleurige katoen en vriendin M wil wel nieuwe pannenlappen. Het leuke van dat soort projectjes is dat je nieuwe steken kan uitproberen. Dit worden pannenlappen in de wafelsteek.

Mijn vraag aan het begin heb ik wel beantwoord geloof ik. Weinig dus, maar deze week des te meer. Rest me nog even te peinzen wat voor focus keyphrase ik in vredesnaam aan dit stukje geef. Prettig weekend verder.

Verslag van een rustige zaterdag

Ik heb net Mahjong afgesloten op mijn computer. Dit om te voorkomen dat ik de rest van de dag Mahjong zit te spelen. Er is nog meer te doen op deze zaterdag. Ik ben vanochtend al overijverig geweest door voor de eerste koffie de was op te vouwen. Nu moet er eigenlijk nog meer gebeuren. Eén van die dingen of eigenlijk twee: plank en wall sit. De plank vanwege die uitdaging, wall sit omdat het goed is voor mijn benen.
Een telefoontje maakt dat ik de route die ik van plan was – namelijk rechtstreeks naar de centrale bibliotheek in de binnenstad – even onderbrek op de Zuiderparklaan waar ik iets oppik.
In de binnenstad lijkt er niets aan de hand. Veel mensen, rijen voor de winkels, veel mondkapjes, maar dringend aanraden lijkt niet voor iedereen te gelden. Ik doe mijn ding, ga naar de bieb, haal ergens een broodje en ga weer terug naar huis.
En thuis: nieuwe dingen? Een Twitter maatje die me een bericht stuurt of ik iets van plan ben met de layout van mijn blog. Ja, misschien wel, want ik heb al vier jaar hetzelfde. En ik heb al eens zitten kijken, maar kwam er weer niet uit door de enorme hoeveelheid thema’s waar je uit kan kiezen. Dat wordt iets voor later, want over een half uurtje mag ik weer de deur uit: met vrienden Catan spelen. Het is best wel een rustige zaterdag, maar gezelligheid mag ook. Tot morgen.

Foto woensdag: hooibalen

Ik heb wat met hooibalen. Dat komt door de vorm. Die ronde van tegenwoordig vind ik geweldig. En ik heb enorme hooibalen gezien in Frankrijk, waar ik vroeger vaak ben geweest. Het heeft gewoon wat. Ik werd vanmiddag op mijn fietstochtje dus helemaal blij van de Haagse groendienst die op diverse plekken gras had gemaaid en daar van die prachtige balen van had gemaakt.

20201014a_hooibaal
Eigen foto

Fietstochtje

Ik was er vanmiddag even op uit gegaan. Frisse neus halen, de baalbui over de persconferentie van gisteravond weg laten waaien. En het was lekker. Fris, dat wel, je merkt echt wel dat het herfst is, maar prima te doen en heerlijk om te fietsen. Mijn bedoeling was echt wel ook foto’s te maken, dus deze was mooi meegenomen. Ik maak te weinig foto’s, komt natuurlijk ook omdat ik weinig meemaak, terwijl ik het toch leuk vind. Zo’n onregelmatige rubriek als deze is er dus eigenlijk wel goed voor.

Over slechte gewoontes en uitdagingen

Het viel me vandaag op hoe snel je slechte gewoontes kan kweken en hoe goede gewoontes juist tijd kosten. Toen er nog geen corona was en ik elke dag naar mijn werk moest fietsen lukte het wel. Wekker op 6.45, 7 uur uiterlijk eruit – ja, ik moet eigenlijk niet snoozen – en tussen 7.45 en 8.00 de deur uit. Dan moest ik wel de avond tevoren niet te laat naar bed gaan. Gisteravond besloot ik om 22.15 naar bed te gaan en ik nam mijn e-reader mee. Foute beslissing, want toen ik vervolgens op de klok keek was het 0.45. De sport vanochtend is niet doorgegaan, en ik ben de hele dag een tikkeltje duf geweest. En dat gebeurt me dus wel vaker. In fietsende tijden bleef ik echt niet hangen voor Jinek, nu doe ik dat wel, en dat duurt tot 23.30. Laat dus. Ik hoor links en rechts om me heen dat mensen gewoon hun oude tijden hebben aangehouden. Ik vind het knap. Het is mij niet gelukt.

gewoontes
Afbeelding van Dirk Wouters via Pixabay

Die uitdaging

Vandaag gedaan. De plank. Waar ik dus een gewoonte van wil maken. De vorige keer dat ik dat zei, was het juni en heb ik die plank keurig elke dag gedaan. Zo’n twee weken lang en het was niet elke dag. Vervolgens duurde het tot eind juli voor ik weer begon en meteen weer stopte en heb ik hem in augustus nog een paar keer gedaan. Die wall sit heb ik toen ook elke keer gedaan. Toen begon ik in september hem na de maandagochtend Milon te doen, maar de rest van de week niet. Vanochtend kwam ik dus niet eens bij Mulder en heb ik als alternatief thuisfitness gedaan en op YouTube een jongedame nagedaan die met weerstandsbanden in de weer was. Vervolgens de plank en de wall sit. Wat denken jullie? Wordt het dit keer een gewoonte?

De bloggewoonte

Ruim zes maanden, vanaf 1 april. Nog steeds elke dag, al 194 dagen lang. Schouderklopje, elke schouder. Die gewoonte kweken lukt dus wel en ik blijf hem doorzetten tot het moment dat het echt genoeg is. Er zijn nog andere leuke dingen, zoals dat boekproject.

Mag het weer kort zijn vandaag?

Het wordt geloof ik een beetje traditie. Zondag kort bericht. Dat komt dan vaak omdat ik op zondag eigenlijk tijd over zou moeten hebben, maar de dag meestal doorbreng met rommelen. De kranten lezen, boek lezen, beetje haken, kortom rommelen. Vandaag was niet anders. Ik was gisteren pas laat in bed beland omdat ik bij een vriendin was geweest en haar had geholpen met een kast opbouwen. Daar zijn we half in geslaagd. Een deel staat nu overeind. De avond hebben we verder doorgebracht met Chinees eten en filmpjes kijken. Ik wist niet dat in Rogue one alle helden dood gingen, maar nu wel. Ik vond het trouwens best wel een goede film. En Mary Poppins Returns had ik nog niet gezien en nu wel. Schattig.

Blogideeën

Ik zat er nu ook weer aan te denken, aangezien ik een titel moest verzinnen voor dit bericht en deze week al had ontdekt dat ik niet echt origineel ben met titels. Ik heb bijvoorbeeld een bericht geschreven met de titel Vreemde dag, maar ook eentje met de titel Een vreemde dag. Daar ga ik nog verder in duiken, maar niet vandaag. Nu heb ik eerst even gekeken wat voor titels ik in het verleden heb gebruikt, maar het blijft lastig. Evenals met de keywords die ik goed zou moeten verzinnen, want dat is dan goed voor mijn SEO. Ok, daar heb ik ook geen fantasie voor.

Dat boek

Jawel, november oftewel #nanowrimo gaat dit jaar ook door mij gebruikt worden voor een wel heel driest plan: een boek schrijven. Daar wil ik het op mijn andere blog uitgebreid over hebben, maar het is wel een opgave die me even wat tijd gaat kosten.

En verder: fijne zondag mensen, en dat het maar een mooie week mag worden. zonder extra coronamaatregelen, maar dat wat betreft houd ik mijn adem niet in.

Over een baaldag en brownies

Het was echt een voornemen deze week, afvallen tot onder die vermaledijde 90 kg. Dat is niet gelukt, er is zelfs een onsje bij, ik weeg nu 90,8 kg. Maar om het van de zonzijde te bekijken, het is veel erger geweest.

Baaldag

Ik had woensdag een baaldag, het ging gewoon niet lekker, ik heb de middag vrij genomen en heb gewoon lekker zitten rotzooien. Maar de al gereserveerde yogales heb ik laten gaan. Ik vond dat het baaldag genoeg was om gewoon te hangen die avond. Dat heb ik dus uitputtend gedaan die avond. Het rare was dat de rest van de week prima was, lekker druk met het werk, het schoot ook lekker op, er waren veel mensen die wat wilden hebben. Prima zo.

Brownies

Ik kreeg ze van OCLC, de overkoepelende internationale bibliotheekorganisatie. Om iets te knabbelen te hebben bij de contactdag die online zou gebeuren. Ik had me ingeschreven voor drie sessies. De dames van de receptie bij Fugro hadden het doosje naar me doorgestuurd, aangezien het natuurlijk naar kantoor was gestuurd. En daar zat ik, met een doosje echt ongelooflijk lekkere handgemaakte brownies. Wat ik normaal doe, is een halve nemen en dan vervolgens heel hard naar de keuken op de afdeling lopen en het doosje daar neerzetten. Gegarandeerd, een uur later is het leeg. Zo behoed ik mezelf voor teveel van die dingen eten. Nu heb ik ze allemaal zelf op. En dat zag ik op de weegschaal. Op naar volgende week.

Sport

Dat was weinig deze week. Maandag een Miloncirkel, woensdag geen yoga, vrijdag Pedro, die me aardig heeft laten werken, vooral op mijn dijen. Goed voor me, ik moet nog even door met die knieën van me en de spieren in mijn dijbenen moeten versterkt worden. Een wall sit is ook goed hoorde ik van hem, dus vanaf vandaag ga ik dat voornemen van twee weken oud uitvoeren. Elke dag een plank en een wall sit. Hij raadde me ook aan iedere dag een rondje te gaan fietsen. De coronatijd heeft er bij mij voor gezorgd dat ik vooral minder heb bewogen en dat moet een beetje veranderen. Wie weet, als het weer een beetje blijft zoals vandaag, kan ik best een paar keer het Zuiderpark in.

Op deze datum

Zes oktober is een makkelijk te onthouden datum voor me. Het is namelijk de begindatum van mijn eerste baan. Honderd jaar geleden, als jong broekje, bijna regelrecht van de HBO-opleiding begon ik als bibliotheekassistentje bij Instituut Clingendael. Pas later, als wat ouder broekje begreep ik wel dat ik HBO werkzaamheden deed in een baan die echt niet zo betaald werd. Maar hee, het was 1986 en een HBO verlater van 22 was al blij als ze werk kreeg. Dat ik daar vervolgens 26 jaar zou blijven hangen had ik ook niet voorzien. In eerste instantie dacht ik een jaar daar te werken en dan verder te kijken. Ik had ook niet voorzien dat ik ongeveer op dezelfde datum afscheid zou nemen. Volgens mij was 15 oktober mijn laatste dag.

Mijn moeder

Er is nog een andere reden dat ik deze datum goed onthoud. Op 6 oktober 1993 is mijn moeder overleden. Ze was al een tijdje ziek en lag in het ziekenhuis en daar is ze overleden. Zij was 63, even oud als haar moeder, mijn oma was toen die overleed. Ik was nog geen 30 en dat was het dan. Geen moeder meer. Mijn vader is pas jaren later, in 2012 overleden, toen was hij 86. Mijn oudste broer heeft vijf zoons en nummer vier daarvan is op 1 oktober 1993 geboren. Die heeft een kindje gekregen in september. Misschien dat ik er daarom weer zo veel aan denk. In het begin miste ik haar heftig, dat is in de jaren gesleten, maar er zijn van die data dat ik nog steeds aan haar denk. Dat is 12 maart, haar verjaardag, en 6 oktober. Op deze foto staat ze met mijn vader, aan de bloemetjes te zien zijn ze op een bruiloft. Wat zien ze er heerlijk jong uit. De man recht achter mijn moeder is volgens mij een oom van me, een broer van haar, maar wie die vrouw is, geen idee. Ze was van 1930, dus ze zou dit jaar 90 zijn geworden als ze was blijven leven. Maar ik ben geloof ik blij dat ze met deze coronacrisis er niet bij is.

20201006a_mam