Het eeuwig durende dilemma

Geplaatst op 17 juni 2020 door Ali

Ga ik of ga ik niet op die weegschaal staan? Mijn gewicht is nog steeds een probleem. Eens in de week, op dinsdag sta ik op de weegschaal, gisteren was ik het vergeten, dus ik stond vandaag op dat ding. En schrok me rot. Na een leuk begin, anderhalve kg afgevallen, zat het er nu dubbel en dwars weer bij. Je hebt wijsheid en je hebt wijsheid, maar ik weet ook dat het er alleen maar afgaat als ik wat strenger voor mezelf ben. En ophoud met het smoesje dat ik te weinig beweeg, dat doe ik zelf namelijk en kan ik zelf wat aan doen.

Niet streng zijn voor mezelf

Ja, dat argument heb ik wel eens gebruikt, het probleem is, daardoor blijf ik er weinig aan doen. Wil ik afvallen? Dan zal ik er moeite voor moeten doen. Weer terugkijken naar vijf jaar geleden – oh help, al vijf jaar geleden – en dat eetpatroon weer aan gaan houden. De reden dat ik dat niet doe, is omdat het vrij streng was. Een geleidelijke overstap is voor nu een goed plan vind ik. Die eerste week van dat andere eetpatroon was zonder fruit, ik maak dus nu gewoon mijn fruit op en ga voor de rest wel weer anders eten. Het heeft in ieder geval geen zin te blijven rommelen in de marge, want dat heb ik al bewezen, het werkt niet. En zoals een Facebook vriend vertelde, die wel aan het afvallen is, het moet wel een ferm voornemen zijn. Dat ontbreekt er bij aan, volgens mij, dat ferme. Dat moet ik toch maar eens omarmen.

Gezondheid

Ik kreeg deze week een sms-je van het ziekenhuis, want ik heb deze week weer een afspraak, ditmaal voor bloedprikken en een CT-scan, dit voor controle van de darmkanker. Nou vrees ik niets, want ik denk dat het goed zit, maar ik mag wel alleen dit keer. Vanwege de corona-maatregelen mag vaste gezelschap vriendin Janny niet meer naar het ziekenhuis. Vrijdagmiddag dus een tochtje in mijn eentje naar het Westeinde ziekenhuis.

Update nummer 282

Geplaatst op 30 mei 2020 door Ali

Het was eigenlijk niet te vermijden, weinig beweging, te veel snoepen, te veel wijntjes. Ja, er zitten de nodige corona-kilo’s aan. Ik ben van de week op de weegschaal gaan staan, en mijn gewicht was 92,9 kg. Strakke broeken, strakke shirtjes, hardnekkige zwembandjes, ik wist het. Maar waar ik wel een hele tijd over twijfelde, ga ik er wat aan doen? Wie dit blog volgt, weet dat ik er al tijden mee worstel.

Moeilijke corona tijden

Hoe zit dat bij andere mensen? Ik had het er met een vriendin over die ook wil afvallen. En we waren het er beiden over eens. Het moment dat de hele quarantaine over ons werd uitgeroepen hebben we geestelijk alles uit onze handen laten vallen. Wat maakt het nog uit? Dat was op dat moment de gedachte. Het is een uitzonderlijke situatie en ik heb moeite gehad eraan te wennen.

Ik ga er wat aan doen

De eerste stap heb ik al gezet, ik heb het er namelijk met Pedro over gehad. Hij zegt dat ik het zelf moet doen, dat hij me wil steunen, en me helpen met sporten, maar dat het toch 80% ligt aan wat ik eet. Ieder pondje gaat door het mondje. En die voeding ga ik toch maar eens naar kijken. Want, wat hij ook zei, juist omdat ik op het moment zoveel thuis zit, heb ik tijd om kritisch met voeding om te gaan en wat ingewikkelder recepten te maken. Ieder nadeel heeft zijn voordeel. Afblijven van de pizza’s en ander eten bestellen. Wat groente en rijst/pasta/aardappelen is heel makkelijk snel klaar te maken. Maar ik ga niet doorslaan naar het andere uiterste, namelijk uitermate streng voor mezelf worden. Het leven moet nog een beetje leuk blijven en daar hoort af en toe wat lekkers bij.

Blogupdate

Dit is bericht nummer 282, dat maakt het 45ste bericht dit jaar. Vorig jaar had ik in totaal 43 blogs.

Update nummer 252

Geplaatst op 14 februari 2020 door Ali

Het viel me op vanochtend toen ik mijn app-gesprekken met Pedro zag. Het gebeurt me gewoon iedere keer, een tegenvallend gewicht en vervolgens “ik ga ervoor.” En dat herhaalt zich de volgende week. Dat is niet één keer, dat is vele keren, want ik ben geloof ik al bijna een jaar bezig met proberen af te vallen.

Ziek zijn

Ik ben ziek geweest, maar het gaat nu goed met me en bij elke controle gaat het gewoon lekker. Dus ik kan wel zeggen dat ik ziek ben geweest, maar op een gegeven moment houdt het toch op dat als excuus te gebruiken. Het punt is, ik weet waar het aan ligt, ik let op wat ik eet en dat gaat dus redelijk goed. Waar het niet goed mee gaat zijn de tussendoortjes, een halve bak pinda’s leegeten als ik thuis kom en hee, laten we ook een wijntje nemen, of twee, of nog meer. En laten we daarna nog een volvette plak kaas nemen, of twee. Daar gaat het mis. Het gaat ook mis op het moment dat ik met een ontzaglijke rotbui thuis kom, geen zin heb om te koken en een pizza bestel. Voor het eerst in vier jaar.

Realiteit

Ik heb 103 kg gewogen en ik was bijzonder trots op mezelf dat ik daar ruim 25 kg vanaf kreeg. Vandaag woog ik 89,2 kg. Ik ben gewoon weer onderweg naar die 100 kg. Ik heb 78 gewogen en daar wil ik eigenlijk gewoon weer naar toe. Al was het alleen maar om van die rotzwembandjes af te zijn. Als dat met zich meebrengt dat ik een tijdje wat minder slap moet zijn, dan moet dat maar. Ik wil het zelf, ik zal het ook zelf moeten doen. Als iemand goede tips heeft, mag ie het zeggen.

Afbeelding van Ylanite Koppens via Pixabay

2019: het jaar van de jojo

Geplaatst op 10 januari 2020 door Ali

De teller stond vanochtend op 89,5 kg. De laatste keer dat ik zoveel woog was in 2015. Nou weet ik wel dat ik de kerstvakantie nergens heb naar gekeken, maar het was leuk geweest als dat niet zo nadrukkelijk op de weegschaal duidelijk was geworden. Het was eigenlijk het beeld van heel 2019. Ik wilde wel, maar het vlees is zwak en er zijn zoveel lekkere dingen. Het laagste gewicht van 2019 was 83,2, het hoogste 87,1. Officieel was ik wel 0,6 kg afgevallen als ik het hele jaar bekijk. Hoera.

Cijfers

Het was een rustig blogjaar. Ik heb in totaal op dit blog 15 stukjes geschreven, minder dan 2018, want toen waren het er 19. Mijn topjaar was 2016, want toen heb ik 83 stukjes geschreven. Maar het gaat om de kwaliteit tenslotte. Ik blijf schrijven leuk vinden, maar had blijkbaar minder behoefte me te uiten op dit blog.

Gezondheid

Op het moment dat ik dit schrijf is mijn operatie anderhalf jaar geleden. Het lijkt gisteren dat ik me zorgen zat te maken over de operatie en mijn gezondheid, maar het is al wat langer geleden. Mijn vierde controle is al ingepland. En daarna: feestje, zoals vriendin E zegt.

Jaaroverzicht

Ik kan natuurlijk gaan vertellen wat ik dit jaar allemaal gedaan heb aan sport. Maar mijn cijferoverzicht is oersaai voor iemand die het niet interesseert. Ik ben bang dat ik de enige ben die het leuk vind. Wel wil ik even kwijt dat ik in 2019 veel yoga heb gedaan en zelfs op yogavakantie ben geweest. Met een hele groep vrouwen naar Corfu, wat ontzettend leuk was.

En wat ga ik in 2020 doen?

Toch wel afvallen denk ik, want die 89,5 kg van vanochtend vind ik echt te veel. Ik ga weer streven naar die 80 kg en ga dus ook maar de app op mijn telefoon gebruiken. Even er weer op letten. Verder blijf ik dit jaar aan yoga doen en blijf ik fijn bij Pedro trainen. Het is af en toe frustrerend, bijvoorbeeld als ik moet touwtje springen en bij de tweede sprong al blijf hangen. Iets in me zegt dat ik misschien weer wil gaan werken aan de plank, die twee minuten blijft een uitdaging, maar er is geen moeten bij. Voor de rest wens ik iedereen een goed en gezond 2020 toe.

Afbeelding van mohamed Hassan via Pixabay

Honderd-en-een keer

Geplaatst op 17 november 2019 door Ali

Twee weken geleden was het groot feest geweest als ik goed had genummerd. Ik nummer namelijk de trainingen die ik met Pedro heb en deze week kwam ik met wat verbeteringen op 101 uit. Dat is dus het aantal keren dat ik met Pedro heb getraind sinds we in Sky Health zitten. Sinds 12 mei 2017 train ik elke vrijdag met hem en het gaat nog steeds lekker. Door ziekte (bijholten ontsteking) konden we deze week pas het feestje vieren en dat viel niet mee na twee weken niets doen. Het was gewoon hard werken.

Gewicht

Ik kon het aan mijn lijf merken, ik jojo nog steeds. Al sinds ik tegen mezelf heb gezegd dat het eigenlijk omlaag moet, en dat was begin dit jaar, gaat het dus niet omlaag. Ik blijf hangen tussen de 83 en 87 kg. Mijn ideaal zit toch onder die 80 kg, maar de bezieling is er duidelijk niet, anders was het wel gelukt.

Yogavakantie

Van 29 september tot en met 6 oktober heb ik in Corfu een yogavakantie gehad. Ik zag op Instagram een advertentie van Jojamis yogavakanties en heb in een opwelling geboekt. En het was heerlijk. Corfu begin oktober heeft een heerlijke temperatuur, namelijk rond de 25 graden en twee keer per dag yoga kan je best aan wennen. Ook was er voldoende ruimte in het rooster om dingen op het eiland te bekijken. Dus ben ik onder andere in het vakantiepaleis van Sissi geweest.

Training

Ik ben niet zo sportminded op het moment. Dat is niet erg, maar als je wilt afvallen is het misschien niet handig. Ik doe yoga één keer in de week, sport bij Pedro en vaak blijft het daarbij. Ik moet weer een ritme vinden. Uitdagingen zoals die plank? Lukt niet. Thuis af en toe wat doen? Lukt ook niet. Afgelopen week ben ik ziek geweest, en heb zelfs niet gefietst. Zo schiet het natuurlijk niet op. Ik laat het allemaal maar op me af komen.

Woord van de week: motivatie

Geplaatst op 8 september 2019 door Ali

Ik had een prachtige theewijsheid aan een theezakje deze week. Normaal zijn het vragen die ik niet eens wil beantwoorden. Nu was het: wat motiveert je? Nou, afvallen dus. Later realiseerde ik me dat het eigenlijk wel dubbel is. Want mijn doel is afvallen. Ik zit al maanden hardnekkig boven de 85 kg en ik wil omlaag. Als mijn doel dus is af te vallen en gewichtsverlies motiveert me, dan kom ik in een lastig parket als ik niet afval. Nu val ik af en kan ik daar mijn motivatie uithalen.

Motivatie

Motivatie is een raar ding. Je hebt het nodig om iets te bereiken, zonder motivatie geen einddoel. En je kan het ook zomaar verliezen, als het tegenzit bijvoorbeeld. Soms heb je hulpmiddelen nodig. Myfitnesspal bijvoorbeeld. Die app helpt mij om in kaart te krijgen wat ik nou eigenlijk naar binnen krijg. Het vreemde daarbij is wel dat het me nu helpt, maar dat ik een paar jaar terug binnen drie dagen de app weer van mijn telefoon heb gegooid omdat ik er gek van werd. Nu lukt het dus wel. Maar wel met restricties. Ik ga niet iedere hap honing in mijn kwark en mijn thee tellen. In het weekend sla ik wel eens een dag over, dan tel ik gewoon niet. En ik ben wel eens wat minder streng. Die 1280 calorieën per dag overschrijd ik dan heel makkelijk. Morgen is er weer een dag denk ik dan.

Het lukt wel geloof ik

Langzaam maar zeker gaat het omlaag. De ene week een pond en de andere week acht ons. Ik voel me er lekker bij. Ik krijg er energie van, ook van de training. Het is hard werken, maar wel lekker.

Calorieën tellen, deel 2

Geplaatst op 11 augustus 2019 door Ali

Het gaat naar beneden met mijn gewicht, maar dat is eigenlijk de verkeerde kant op, want ik zit boven de 86 kg. Afvallen lukt niet op het moment, ik ben aan het schommelen sinds maart. Toen begon ik weer actief naar mijn gewicht te kijken.

Calorieën tellen

Na veel aarzelen heb ik MyfitnessPal weer gedownload en op mijn telefoon gezet. Veel aarzeling omdat ik het al eerder had gedaan en gek werd van alle aanwijzingen die ik kreeg. Die ga ik ditmaal negeren en alleen kijken naar wat ik per dag naar binnenwerk. Het Voedingscentrum heeft een heel mooie tabel met het aantal calorieën dat je per dag nodig hebt. Ik vind dat ik best wel een actieve levensstijl heb en daarvoor zegt het Voedingscentrum 2000 calorieën per dag. MyFitnessPal zegt dat als ik een pond per week wil afvallen, ik rond de 1280 calorieën per dag moet zitten. Dat moet te doen zijn.

Evaluatie na twee weken

Het is te doen, inderdaad. Het lijkt niet weinig, 1280 calorieën, maar het is genoeg voor wat je normaal eet. Waar het geen rekening mee houdt, zijn de extraatjes. Neem één banaan die ik in de gezonde snacks rangschik, en je bent 120 calorieën verder. Ga een gezellige zaterdagavond bij een vriendin films kijken, neem een paar wijntjes en je bent er zo overheen. Krijg ’s avonds trek in iets, neem een plak kaas en hop, daar ga je. Het geeft inzicht die fitnesspal, maar het geeft je geen discipline, die moet je er zelf bij verzinnen. Ik app dus met een grote zucht het bonnetje van de weegschaal van Health City naar Pedro die op vakantie is. Gaf 1,8 kg verschil met vorige week, de verkeerde kant op. Tijd om ergens wat discipline vandaan te vissen.

Het mag, het moet niet

Het viel me op dat ik wel heel veel moet van mezelf. Dat mag een beetje omlaag. Dingen als de afwas moeten nog wel, zeker als mijn werkster op vakantie is. Geen ellenlange to do lijstjes meer, die in het weekend moeten gebeuren. Voor de rest mag het allemaal. Als ik dus op zondag nergens zin in heb, is dat mooi. Rust en zo.

Afbeelding van analogicus via Pixabay

Vijf jaar cijfers

Geplaatst op 21 mei 2019 door Ali

Ik vierde op 1 mei mijn vijfjarig jubileum op mijn werk. En dat betekent ook een tweede jubileum, namelijk vijf jaar met een personal trainer aan het werk. Hoog tijd voor weer een cijferblog. Het is namelijk lang geleden dat ik over cijfers heb geblogd.

Personal trainer

In mei 2014 ben ik begonnen met Pedro tot 2016 toen hij bij Health City wegging. In 2016 en 2017 heb ik met Bert getraind, in totaal 16 keer. Ik heb 190 keer met Pedro getraind, in totaal waren dat 206 trainingen. Dit is trouwens niet de enige periode geweest met een personal trainer, want tien jaar geleden trainde ik met Nanda.

Een paar cijfers

2 keer in die vijf jaar ben ik op mijn verjaardag gaan sporten
5: het aantal jaren dat ik nu met een personal trainer train
16 keer met Bert getraind
20 baantjes, dat is het minimum aantal dat ik van mezelf moet zwemmen
25,1 kg zat er tussen mijn hoogste en mijn laagste gewicht
60 kg, zwaarste deadlift die ik ooit heb gedaan
165 kg zat er op en aan die slee die ik vooruit heb geduwd
190 keer met Pedro getraind
206: het aantal personal trainingen
500 meter, dat is mijn opwarming op de roeimachine

Afvallen

Mijn oorspronkelijke bedoeling bij al dat trainen was vooral afvallen. Na een periode van afvallen, weer aankomen, er een tijdje geen moer om geven of ik aankwam of niet, werd het tijd vond ik. En een nieuwe baan was een mooie start voor al dat sporten. Het is me gelukt vind ik. Weliswaar lukt het me op het moment niet onder de 80 kg te komen, maar ik kan me daar niet zo druk over maken. Gaat het lukken? Zou leuk zijn, maar als het niet lukt ben ik nog even goeie vriendjes met mijn lijf. Op naar de volgende vijf jaar.

Afbeelding van Hans Braxmeier via Pixabay

Over sport, discipline en bloggen

Geplaatst op 22 april 2019 door Ali

Het bloggen zit er niet zo in op het moment. Het is een maand geleden dat ik over mijn week #veggie heb geblogd. In de tussentijd heb ik er wel over nagedacht, ben ik elke week wel een keer ermee bezig geweest en heb niets gepubliceerd. Geen discipline meer. Ik heb ook gewoon niet veel te vertellen. Dat kan gebeuren.

Trainen

Ik ben weer op de weegschaal gaan staan en dat was even schrikken, want het was 85,7 kg. Maar afvallen doe ik nog niet erg, want het was afgelopen vrijdag 83,2 kg. Ik kan de routine niet vinden. Ook met sporten kost het moeite een routine te vinden. Ik heb een paar keer de X-Core les uitgeprobeerd maar dat is het toch niet helemaal. Yoga op dinsdagavond is wel lekker. Een lijf in knopen kan daar weer lekker uit komen en ik denk dus dat ik die erin ga houden.

Die uitdaging

Daar merk ik dus ook aan dat ik nog geen routine heb. In januari heb ik heldhaftig gezegd dat ik weer een plank van twee minuten ga doen. Die poging is dus bij een poging gebleven. Geen twee minuten. Bij Pedro heb ik 1.10 gehaald vrijdag en dat was wel het hoogste. Eigenlijk wil ik hem toch wel doen en dat betekent dat ik mijn matje weer tevoorschijn haal en laat liggen. Anders gebeurt er gewoon niets. Kleine stappen, eerst die plank, wat discipline opbouwen, dan komt de rest ook wel weer.

Bloggen

Is het erg, dat ik niet zo vaak meer blog? Welnee. Het komt in golven, ik heb andere dingen te doen en andere interesses erbij. Dat er niet elke dag een blog verschijnt is helemaal niet erg. Dat er niet iedere week eentje verschijnt is ook helemaal niet erg. Het is eigenlijk goed nieuws: gezondheidsfront: geen nieuws. Joepie!
Ik las vanochtend een stukje van blogger Elja Daae. Ik volg haar al jaren, ook in de periode dat ze dagelijks blogde, iets dat ze jaren heeft gedaan. Nu blogt ze veel minder. Ze heeft blogheimwee naar de periode waarin ze elke dag voor de vuist weg kon kletsen op haar blog. En dat krijg ik dan ook weer, terwijl ik mezelf ook voorhoud dat het zoals het nu gaat, ook prima is. Maar het gaat ook over het feit dat ik veel bloggen juist leuk vond, er lol in had. In juni en juli 2015 heb ik een paar weken lang iedere dag geblogd. Was wel erg leuk. Op mijn andere blog heb ik het er ook wel eens over gehad. Mensen zijn moeilijk.

Afbeelding van nile via Pixabay

Lief dagboek

Geplaatst op 27 januari 2019 door Ali

Vrijdag

Een dagboek deze week, even laten zien hoe mijn week loopt.
Vrijdag sportdag. Ik kan uitslapen, want ik heb pas om elf uur een afspraak en het blijkt dat Pedro ook wilde uitslapen. Het is weer hard werken. Meestal kan ik na een kwartier al niet meer praten, dan moet ik eerst hijgen, maar het is eigenlijk altijd wel lekker. Ik doe meteen de plank, maar daarmee ben ik niet zo succesvol. Een plank van een minuut en één van een halve minuut. Daarna ga ik naar Health City. Wegens algemene stemmen tegen, heb ik besloten me niet te wegen, ik zie het wel met mijn gewicht. En ik duik het zwembad in. Daar hebben ze een fout gemaakt met de vloeistoffen die in het water moeten, dus het ziet er niet uit, het is heel donker water. Wel 20 baantjes gezwommen. Onderweg naar huis zit ik te dubben of ik eieren zal bakken of een tosti zal maken. Het wordt een tosti.

Zaterdag

Van de dagelijkse email van IkPas moet ik de voordelen opschrijven van negentien dagen niet drinken. Dat is een mooie activiteit als ik op dag 18 heb gezondigd. In ieder geval heb ik meer energie. Ik slaap beter, één van de grootste voordelen, aangezien ik al maanden problemen heb met slapen. Voor de lunch bak ik die eieren die ik gisteren al in mijn hoofd had. Avondeten wordt broccoli met champignons, een uitje en een speklapje. Ik ben mijn diepvries aan het leegeten.

Zondag

Het wekelijkse dubben over sport is weer aangebroken. Ik heb zeker met dit winterweer enorme moeite om er op uit te gaan. Het helpt niet dat ik nog spierpijn heb van vrijdag. Door de week gaat het iets makkelijker want dan ben ik toch al buiten omdat ik naar huis fiets vanaf mijn werk. Het helpt niet altijd, donderdag fietste ik door een regenbui naar sport en toen ben ik toch naar huis gegaan. Het heeft een uur geduurd voor ik weer warm was. Dus geen sporten vandaag. Wel sportkleding in mijn tas gegooid, morgen na het werk gaat er gesport worden.

Maandag

Ik heb vandaag een interview in de Volkskrant* gelezen dat diepe indruk op me maakte. Een citaat: “Ik schaamde me voor mijn lichaam dat me zo in de steek had gelaten en tegelijkertijd wilde ik perfect zijn. Want als je dat niet bent, ben je niet succesvol. Dat is echt iets van onze geïndividualiseerde maatschappij. Als je geen succes van je leven maakt, ben je een loser. Als je kanker hebt, ben je ook een loser.” Let wel, dit was een vrouw die in haar leven vier keer kanker heeft gehad. Vier keer! Misschien dat ze het daarom zo ervaart, maar dit is een ervaring die heel ver van mij afstaat. Ook haar instelling is mij vreemd. Ik was voor mezelf van mening dat ik domweg pech had gehad.

Donderdag

Soms lukt het gewoon niet, met die weken. Het is de hele week ijzig koud geweest, vanaf dinsdag ben ik met OV naar mijn werk gegaan vanwege sneeuw. Het dreigt niet beter te worden, helaas. En dat helpt niet echt met mijn humeur dat gewoon prut is. Het is niet de eerste keer trouwens, ik ben zo af en aan lichtelijk depri en wijt het aan de winter. Ik word een ouwe muts, ik kan er steeds slechter tegen. Het medicijn dat vriendin E me aan de hand deed – lichtpuntjes verzamelen per dag – heb ik al eens meer gedaan en helpt enigszins, maar is geen wondermiddel.

Weer zondag

En plotseling kom je tot de ontdekking dat je dit dagboek wilde afsluiten op vrijdag en dan is het toch zondag. Ik moet zeggen, ik heb betere weekenden gehad. Zaterdag was gevuld met ongelooflijk beroerd zijn en niet naar de wc kunnen. Vandaag ben ik nog gammel en doe ik maar even niets. Mijn bedoeling deze week? Laten zien waarmee ik bezig ben. Ik hoop dat het bevalt, lieve lezers.

*Fokke Obbema, Monique Maarsen vastgoedondernemer ‘Luister naar je innerlijke stem’. Volkskrant, 21 januari 2019.
Foto: Pixabay, CC0 gebruik.