Over een vrije week, het glas is half vol en lichtpuntjes

Ik was vrij deze week, door de Hemelvaartsdag hoefde ik maar drie dagen vrij te nemen en ik was de hele week vrij. En het was lekker. Ik mag van een vriendin niet negatief zijn over deze week, dus het glas is half vol mensen. Lichtpuntjes

  • Twee keer getraind met Pedro en zelfs weer op de loopband geweest, heerlijk.
  • Zwemrecords aan het vestigen: 88 baantjes gezwommen.
  • Mijn krachtschema weer eens gedaan in de sportschool.
  • Ik ben 6 ons afgevallen en weeg nu 81,7 kg.
  • Met beste vriendin een dagje Rotterdam gedaan: gezellig!
  • Mensen in de Weggeefhoek 070 op Facebook blij gemaakt met dingen waar ik niets meer mee deed.
  • Boek van Griet Op de Beeck, Kom hier dat ik u kus gelezen en vijf sterren gegeven op Goodreads. Lees het ook, prachtig.
  • Twee nieuwe boeken van mijn verjaardagsboekenbon, American Gods van Neil Gaiman en Valour van John Gwynne.
  • Het is mooi weer!
  • Afspraak met de schoonheidsspecialiste.
  • De titel van dit blog is lang genoeg volgens Yoast.
  • Bovenkant van de kastjes in de keuken schoongemaakt.
  • Het kunststof schrootjes plafond van de keuken schoongemaakt.
  • Nieuw recept voor pasta met avocado gevonden, makkelijk en lekker.
  • Net gewassen beddengoed ruikt heerlijk.

Lichtpuntjes

Ik hoef niet eens mijn best te doen en ik kan voor elke dag wel een lichtpuntje benoemen. Ik ben er wel eens eerder mee bezig geweest, maar heb het toen weer losgelaten, terwijl een rijtje als dit best leuk kan zijn. En hebben jullie ook lichtpuntjes?

Een drukke week

toneelHet is toneelweek deze week, dat wordt druk. Voor afvallen zal het een slechte week worden. Minder goed eten, meer snoepen, meer drinken, want we gaan met zijn allen naar de kroeg. De maandag is de enige rustige dag van de week. Het was genieten van de zon op deze maandag. Het is nog steeds fris maar wel lekker. Sla voor de lunch. Het diner van deze avond maak ik dubbel: rijst met snijbonen en kip. Dan heb ik voor morgen ook wat.

Dinsdag

Op het werk is het zo’n dag dat je denkt even snel wat dingen voor elkaar te krijgen. Vervolgens kost dat dus de halve dag. Het is dus een wat minder productieve dag dan ik had gehoopt. Bowlen ’s avonds! Het was twee jaar in de middag, nu mogen we weer in de avond bowlen en dan kan ik dus.

Woensdag

Het is een wat wakkere nacht. Ik lijk meer wakker te zijn dan te slapen. Ik heb een pastasalade voor de lunch meegenomen. Het is een rommeldag op het werk. Allerlei kleine dingen die gedaan moeten worden. En ’s avonds een technische repetitie voor toneel.

Donderdag

Een halve dag werken. Ik heb besloten de middag vrij te nemen, dan kan ik me in alle rust voorbereiden op de generale repetitie ’s avonds. Ik lunch dus niet op het werk maar loop op de weg naar huis even bij Albert Heijn binnen voor lunchboodschappen. De generale gaat beter dan de repetitie op woensdag. We gaan het vieren in de kroeg.

Vrijdag

Uitslapen en vervolgens naar de sportschool, waar ik weer met een trainer kan sporten. Bert is ziek geweest en we hebben vanaf begin maart niet met elkaar gewerkt. Gewicht valt tegen: 80,1 kg. Brood en beleg voor de lunch. Diner op dit soort dagen is vroeg. Om 18:00 uur moeten we in de zaal zijn, verkleden, in de grime, nieuwe zenuwen bestrijden en in alle rust voorbereiden. Deze première gaat tot ieders vreugde veel beter dan de generale. Ik sla de kroeg vanavond even over.

Zaterdag

Rust, uitslapen, boodschappen, beetje in huis rommelen en wachten tot ik ’s avonds weer naar toneel ga. Absoluut geen slechte tweede voorstelling. We vieren het met de kroeg. Reuze gezellig, reuze druk en weer zo’n avond dat je denkt één drankje te nemen en vier drankjes later eindigt. Laat slapen is ook redelijk normaal in zo’n toneelweek.

Zondag

Altijd een beetje dubbel, dat matinee op de zondag. Iedereen komt toch aardig vermoeid naar de zaal en niemand wil eigenlijk dat het de laatste keer is. De zaal zit stampvol, want traditiegetrouw komt iedereen op de zondagmiddag. Het is een heerlijke middag, de souffleuse is maar 1x te horen. We sluiten af met een toespraak door de voorzitter aangezien ondergetekende viert dat ze 25 jaar bij het toneel zit. Het wordt een vermakelijk toneelstukje door voorzitter en vriend die ook bij de vereniging heeft gezeten. Daarna met zijn allen eten. Grieks, opgehaald bij de Griek die ongeveer om de hoek zit. Het is lekker. Daarna toch weer de kroeg, even een afzakkertje. We zijn met zijn vijven om deze drukke week af te sluiten. Ik vrees dat ik de rest van de week niet moet eten om de afgelopen week te compenseren.

Over doelen stellen en sporten

Het lijkt zo eenvoudig, naar de sportschool en sporten maar. Dat is de afgelopen drie maanden wat moeilijker gebleken dan het lijkt. Tijd om doelen te stellen.

Gewicht

Dat blijft een dingetje en is de afgelopen maanden iets teveel een dingetje geweest naar mijn zin, want ik zit boven de 80 kg en kom er niet onder. Vorige week was het 80,2 kg, deze week was het 80,4 kg. Mijn laagte record, 75,7 kg, was in november. Daarna is het eigenlijk alleen maar omhoog gegaan. Dat moet veranderen. Vorig jaar zat ik rond deze tijd op hetzelfde gewicht als nu. Drie maanden later zat ik twee kilo lager. Dat moet nu weer kunnen. Per 1 juli is mijn doel 78 kg. Een voorzichtig doel, maar wel realistisch.

Training

spreukDe afgelopen vier dagen ben ik drie keer in de sportschool geweest. Het kwam toevallig zo uit. Donderdag was ik vrij en ben ik geweest. Vrijdag ga ik altijd, zelfs als mijn trainer ziek is, zoals deze week. Zondag probeer ik te gaan en dat was de afgelopen weken ook niet echt gelukt, maar vandaag dus wel. Donderdag heb ik het krachtschema van Pedro er weer bij gepakt en dat was lekker trainen. Vrijdag en vandaag heb ik me op cardio gegooid. Vanaf april ga ik weer bowlen op de dinsdag, eens in de twee weken. Dan ga ik de ene week bowlen, de andere week trainen en dan wil ik dat krachtschema er weer bij pakken. Dan wordt het vrijdag met Bert trainen, zondag trainen en dinsdag om de week naar de sportschool. Bowlen is ook sport vind ik.

Nostalgie

Had ik drie jaar geleden gedacht dat ik zo fanatiek zou gaan sporten? Niet echt. Vroeger op school ben ik niet echt een sportliefhebber geweest. Ik ben al jaren lid van Health City, maar een groot deel van die tijd heb ik de sportschool gesponsord. En het is merkwaardig, maar ik vind het tegenwoordig heerlijk. Het is echt een belangrijk deel van mijn leven geworden. Het kost veel tijd, maar geeft me enorm veel energie en dat is lekker. En daar ga ik komende tijd mooi mee door.

Totaal: 1 jaar, 276 dagen

Over cijfers en trainers

De laatste training met Pedro zit erop. Afsluiting van een periode. Na twee en een half jaar met hem werken is een cijferblog wel op zijn plaats. In die tijd heb ik 110 trainingen met hem gedaan. Daarnaast heb ik nog 172 keer in die sportschool gestaan.
Ik heb veel geroeid, 1000 meter, 500 meter, alles bij elkaar ruim 121 km, waarvan 66 in 2015, en 54 in 2016, in 2014 heb ik het niet bijgehouden. Ik heb zo’n 18 uur op de loopband bij elkaar gelopen, in intervaltrainingen, maar ook gewone looptrainingen. De crosstrainer was weer wat anders, wel een heel uur in 2015, maar zo’n 11 uur in 2016.

Zwemmen

Het heeft wat zen-achtigs, baantjes zwemmen. Hele boodschappenlijstjes heb ik bij elkaar bedacht, teksten voor toneel gerepeteerd en gewoon geteld, 5218 baantjes lang van 20 meter elk, zo’n 104 km. Het is niets als je het zo opschrijft.

Trainingen met Pedro

Dan heb ik niet eens apart bijgehouden wat ik met hem allemaal heb gedaan. Conditietraining, veel intervaltrainingen op de loopband, roeien, de trap from hell, boksen, touwtje springen, de trap bij de ingang heb ik niet zulke goede herinneringen aan, walking lunges zonder gewicht en met gewicht, burpees, buikspieroefeningen, heel veel krachttrainingen, gewichtheffen, en natuurlijk de plank die ik tot mijn grote vreugde twee minuten heb vol kunnen houden. De volgende uitdaging wordt de push up, niet na drie keer op mijn knieën storten.

Training

Vandaag was het lekker. Voor de laatste keer op de weegschaal, 75,9 kg, voor de laatste keer boksen en nog even een plank van twee minuten eruit geperst. Ja, het zit allemaal tussen mijn oren. Ik kan het wel.

Had het resultaat?

gewichtIk wilde afvallen. Twee en een half jaar geleden wist ik wel zeker dat ik te zwaar was, maar hoeveel wilde ik in eerste instantie niet eens weten. Dat heb ik uiteindelijk toch gevraagd. Ik bleek 101,4 kg te wegen. Nu weeg ik 75,9 kg, dat betekent dat ik 25,5 kg ben afgevallen. Het volgende streven wordt dat zo te houden. Tussen de 70 en 75 kg vind ik mooi, Pedro zei vandaag dat het vetpercentage misschien nog wat minder kan. Dat is iets waar ik met mijn nieuwe personal trainer aan kan werken. Het grappige is wel dat ik deze laatste keer op die weegschaal alle records heb gebroken. Het vetpercentage lager dan ooit. Spiermassa mooi getal en ik ben 51 volgens de weegschaal en dat is knap als je 52 bent.

Totaal: 1 jaar, 166 dagen

Rustpunt in een drukke week

Dat was de lunch bij de Hema.

Om kort te zijn: het was druk deze week met echt elke dag wel wat te doen. En aan het eind van de week voel ik me gesloopt. Eén keer trainen heb ik erin kunnen persen. En dat was niet eens zo’n stevige, want het was al donderdag en ik was al moe. Ik heb niet eens gezwommen. Vandaag wel, maar ik had zo’n last van spieren in mijn borst en mijn arm dat ik vier baantjes heb getrokken en niet meer. En de training vandaag was ook meer dan stevig, met als afsluiter – en ik keek vuil volgens mij – een leuke intervaltraining op de loopband. Zes om elf km. Pffff.

Het is nu genoeg om even te zitten, aan mijn cappuccino te lurken en mensen te kijken en dat kan reuze amusant zijn.

  • Ik moet twee keer nadenken als een man tegen zijn vrouw zegt, “je wilde toch vroeg grijs?”
  • Ik herken iemand die ik al meerdere vrijdagen heb gezien.
  • Ik verbaas me over twee meisjes met scheuren in hun jeans. Waarom koop je zulke jeans?
  • Ik zie een stelletje: zijn mintgroene sneakers kleuren bij haar mintgroene trui.
  • Ik amuseer me om een jongetje met een verzameling ballonnen die groter is dan hijzelf.

Volgende week weer een week.

Oh ja, 82,7 kg, toch weer afgevallen. Vetpercentage weer omhoog, volgens P merk ik het meteen als ik te weinig train.

Totaal: 173 dagen

Minder strak

Minder strak. Dat ben ik op het moment. Er was afgelopen vrijdag weer wat erbij, ik zit nu op 83,8 kg. Het lijkt traditie te worden. Tegen het eind van een serie met P kom ik aan in plaats van dat ik afval. Dit is al de derde keer dat ik dat doe. Bewust of onbewust, ik heb geen idee.

Eten

Ik heb jaren lang aan Weight Watchers gedaan. Het begin van dit blog in 2009 laat dat nog zien. Dat paste wel bij me, ik werd niet gillend gek van het punten tellen en viel af. Het hielp natuurlijk wel dat ik toen ook redelijk fanatiek aan het sporten was. Twee, drie keer in de week was toen ook normaal. Er kwam de klad in, als ik mijn blog mag geloven was dat eind 2010, mede door gedoe op het werk. In 2011 kwam erbij dat mijn vader ziek werd, toen had ik het helemaal wel gehad en lette nergens meer op. Dat heeft een jaar of twee geduurd. Pas vorig jaar ging de knop weer om. Ik kreeg een nieuwe baan en besloot weer af te gaan vallen met behulp van een personal trainer, P en de Weight Watchers. Ik heb de WW na een paar maanden weer opgezegd. Het werkte voor geen meter, ik kon niet uit de weg met het nieuwe puntenregime en zat te rommelen met het eten. Afvallen ging niet zo snel als ik wilde. De trainer heb ik niet opgezegd. Dat werkte wel namelijk. P overtuigde me vijf maanden geleden een dieet op te pakken waarvan de basis gewoon gezond eten was. Veel groente, minder koolhydraten, weinig aardappelen, rijst, pasta, brood. En het werkt voor mij. Na vijf maanden ben ik nog steeds vrolijk bij de lunch van alles aan het snijden om in mijn sla te gooien, en eet ik ’s avonds meestal gewoon groente met kip, vlees of vis. Genoeg creatieve manieren om met groente om te gaan. Er gaan per dag sloten thee en liters water doorheen.

Training

Iedereen die aan het diëten is herkent het. Niet alleen minder eten, maar ook meer bewegen. Zuchtend kom je tot de ontdekking dat het allemaal niet vanzelf gaat, maar dat er toch echt meer gesport moet worden. Ook dat werkt voor iedereen op een andere manier. Er zijn mensen die gaan wandelen, hardlopen, zwemmen, tennissen, korfballen om maar wat zijsporen te noemen. Ik ben al jaren lid van een sportschool, heb een aantal jaren de boel alleen maar gesponsord, nu haal ik mijn lidmaatschapsgeld er wel uit. Eén keer per week met P, nog twee keer zelf sporten. Nu zo fanatiek dat ik het zelfs in mijn agenda zet en onrustig word als dat een beetje lastig gaat. Lekker sporten met alle apparaten die er zijn en af en toe een groepsles. Body Balance is mijn favoriet. En ik geniet ervan. Heerlijk om me zwaar in te spannen en daarna te kunnen ontspannen in de sauna of onder de douche.

Hoe verder?

Ja, waarmee begon ik dit stukje? Dat ik wat minder strak word. Dat moet er eigenlijk wel weer in. Maar helaas is dat ook herkenbaar. Je bent maandenlang fanatiek bezig en het gaat allemaal goed en dan begin je er enigszins genoeg van te krijgen dat je toch veel moet laten staan. En dat is bij mij dus ook het geval. Even een beetje te veel genieten van een verjaardag of een ander feestje en ik zie het terug op die weegschaal op vrijdag. De 80 kg lokt, maar ik moet er nog wel aan trekken. Ik herken wat het is, nu het er weer uit krijgen.
En jij? Ook moeite om het vol te houden?

Totaal: 155 dagen

Waarom ik het allemaal doe

Ruim een jaar geleden ging ik weer aan het werk na bijna achttien maanden thuis te hebben gezeten. Thuis zitten is niet goed voor een mens. Te veel eten, te weinig energie, te weinig beweging.
Ik ben lang bezig geweest met de Weight Watchers, maar dat had ik opgegeven omdat ik er geen puf meer voor had. Sindsdien was het bergaf gegaan met mijn gewicht en mijn energieniveau. Een aantal blessures aan mijn knieën en mijn rug zorgde ervoor dat ik helemaal niet meer in de sportschool kwam.
Toen ik weer begon met werken, was ik het zat, ik wist dat ik veel te zwaar was maar wilde niet eens op de weegschaal gaan staan. Mijn energieniveau was nul en ik vond dat ik weer wat moest gaan doen. Om een stok achter de deur te hebben, begon ik weer met een personal trainer, P dus. En moest ik op de weegschaal staan… die boven de 100 kg aangaf. Ik wilde niet eens kijken, die eerste keer. Maar het ging eraf. Langzaam, maar het ging er wel af en dat was mijn bedoeling.
Half juni van dit jaar kreeg hij me zover dat ik begon met een nieuw dieet, waarin het aantal koolhydraten fors werd teruggeschroefd. Geen brood, geen rijst, geen pasta, geen aardappelen. Gelukkig werd dat later wel anders, maar zeker de eerste twee weken helemaal niet, en het hielp. Begin juli zat ik onder de 90 kg, de mijlpaal van 85 kg heb ik deze week bereikt. Op weg naar de volgende mijlpaal van 80 kg, met tussendoor nog even dat record van de Weight Watchers: 82,1 kg.

Het is niet alleen compleet anders eten, maar ook hard werken bij het sporten. Zeker bij de wekelijkse sessie met P krijg ik het hard te verduren. Maar bij mijn eigen sessies is het ook wel eens lastig. Af en toe wordt het op zondagochtend wel eens zondagmiddag voor ik zuchtend mijn sporttas inpak en naar de sportschool vertrek. Ik tweet er wel eens over en dan krijg ik bemoedigende tweets terug. Zat mensen die het ook wel eens lastig hebben. Door de week ga ik op dinsdag of donderdag na het werk.
Ik voel me beter, heb meer energie en daarom is het al die moeite wel waard. Afvallen is hard werken.

Totaal: 98 dagen

Dit wordt een saai stukje

Je hebt wel eens van die dagen, dan heb je gewoon niets te melden. En dat is dus deze week. Alles gaat gewoon zijn gangetje, het is heerlijk weer, ik heb lekker gewerkt deze week. En natuurlijk ook lekker getraind. Door de vakantie van P kan ik op vrijdagmiddag meedoen aan de Body Balance les. Normaal heb ik dan al met P getraind en loop ik met mijn tong op mijn schoenen.

Het weekend is bijzonder rustig, wat wel prettig is. Je kan zomaar tweets de wereld ingooien dat je even nergens zin in hebt, en dat mag ook van de mensen uit je tijdlijn.
Ik ben op tv bezig met een overdosis ‘Waking the Dead’, een Britse detective-serie over een Cold Case politieteam. Mooie verhaallijnen, goede acteerprestaties, een genot om naar te kijken.

De zondag is wat minder leuk, ik besluit mijn training door te schuiven naar de maandagavond. Ik heb last van mijn buik en het is even niet handig te gaan trainen. Dan maar wat in huis doen.

Oh, en die 0 is van de 5 af: nog maar 5 dagen.

Totaal 70 dagen

Nog tien dagen

Om maar met een cliché in huis te vallen: wat gaat de tijd snel. Zo zit ik te bloggen over een crisis en dat het 25 dagen gaat duren voor ik mijn trainer weer zie. Zo is ruim de helft van die tijd al voorbij.

Lastig?

Nee, valt wel mee. Op de één of andere manier lijkt het sporten en afvallen wel een beetje verder weg te komen. Ik moest echt even opzoeken hoeveel ik ook al weer woog bij de laatste keer (86,9 kg).

Eten?

Ok, af en toe te veel. Beetje te veel pinda’s, beetje te veel lekkere dingen, beetje te veel eten in het algemeen. Dat ‘te’ is een lastig woordje.

Het weer?

Ja, bummer. Echt een Nederlandse zomer: regen dus, het gewoon koud hebben, fijn met een regenjas fietsen. Regenbroek mee. Zucht. Het weerbericht voorspelt gelukkig vanaf vrijdag – vrije dag! – weer mooi weer. Nu maar hopen dat ze gelijk hebben.

Trainen?

Zondag geweest, donderdag staat het weer in de planning, ik denk krachttraining gecombineerd met cardio. Vrijdag ga ik ook trainen, dan wil ik de circuittraining van P doen en daarna Body Balance.

En vrijdag over een week?

Weer wegen.

Totaal: 65 dagen

Hard werken

Het is zaterdag. Ik blijf te makkelijk voor mezelf. Vrijdagavond een zeer gezellige avond bij een bevriende toneelvereniging: een paar wijntjes, hapjes die daar overvloedig op de bar worden gezet. Allemaal erg lekker, maar ik ben weer genoeg uit de band gesprongen.
De teller in de agenda geeft aan dat ik over 10 dagen een afspraak heb met een zekere P die waarschijnlijk wat weifelend gaat kijken als de weegschaal niet onder de 85 kg gaat aangeven. De bestraffende blik ga ik mezelf geven.

Ik had het al eerder gezegd en ik blijf het zeggen: ik moet het zelf doen. Maar toch, het stemmetje blijft. Qua trainen lukt het wel, ik zit op drie keer in de week, gebruik de schema’s die ik al eerder heb gehad van P en werk me in het zweet. Eeuwige twijfelkont die ik er ben.

Op deze dag heb ik een afspraak met de schoonheidsspecialiste en daarna met goede vriendin W voor de verbouwing van haar keuken. Als ik daar aankom zijn vier mannen en twee vrouwen mega druk bezig met de laatste loodjes. Er is een groot gat waar de keuken is geweest. De restanten liggen in de container beneden. Ik geef geestelijke bijstand, knuffels met ontzettend schone wangen en kaas en worst voor voedering van de hongerige arbeiders. De zaterdag word afgesloten met pannenkoeken – ik kan maar niet aan die spelling wennen – en twee glaasjes rosé. Gelukkig houd ik niet van dessertwijn, dat betekent een verleiding minder, geef mij maar droge wijn.

Zondag is weer een trainings-dag, en ondanks het feit dat ik ontzettend diep en lang heb geslapen en me niet helemaal lekker voel, ga ik naar de sportschool. Wel een aangepast schema, want ik voel me nog steeds niet top.

De weg naar huis is duur. Sportschool is op de derde verdieping van een gebouw waar ook een C&A is gevestigd en ik besluit zuchtend maar even naar een spijkerbroek te kijken. De oude wordt wat vaal en dun hier en daar. Tot mijn vreugde pas ik zonder al te veel moeite in een maat 42! Uit pure blijdschap koop ik ook nog een ontzettend leuk, suède-achtig kort blauw jasje.
Het is een mooie dag…

Totaal 63 dagen