Zin hebben, deel 3

Ik las vanochtend de Volkskrant. Het is mijn zaterdagritueel, de Volkskrant en het Financieele Dagblad in papier lezen. Ik vind het heerlijk, het is pure ontspanning. Eén artikel viel me op, er werd gesproken over hoe goed de mens kan zonder perspectief*. Kern van het verhaal: kunnen we wel zonder die stip op de horizon? Normaal – lang geleden – heb je allerlei stippen op de horizon. Maar feestjes, partijen, bruiloften, toneelstukken, sport, weekendjes uit, vakanties, borrels, alles is afgelast. Dag sociaal leven. Zeker in het begin had ik geen idee wat ik er mee moest en had ik ook gewoon nergens zin in. Er was ook niets om naar uit te kijken en dat blijkt juist hetgene te zijn waar je brein blijkbaar naar verlangt. De schrijver heeft er zelfs een mooi citaat voor van de Engelse schrijver Samuel Johnson:

Geluk komt van de ‘verwachting van een verandering’, niet van de verandering zelf – zodra die er is, verlangen we naar de volgende.

Is dat misschien de reden waarom de voorpret van een vakantie vaak nog leuker is dan de vakantie zelf? Voorbereiding, inlezen over een land, beslissen waar je heen wilt, wat je wilt doen, en vooraf al genieten van het totaal andere leventje voor een korte tijd.

Perspectief

Heb ik er verstand van? Welnee, ik ben één van die 17 miljoen communicatiespecialisten die naar premier Rutte kijken en het allemaal beter weten. Wat in dit artikel wel wordt aangestipt is dat het kabinet moet benadrukken wat we samen al bereikt hebben en wat nog bereikt moet worden. Breek het in hapklare brokken op. Wachten op een vaccin is dan te abstract, ook omdat men denkelijk toch te optimistisch is over het tijdspad – eind van het jaar klinkt rijkelijk vroeg. En je kan je rustig afvragen of mensen er gebruik van maken. Er moet perspectief zijn.

energie

De goede raad

Aan het eind komt het moois, zo ook in dit artikel:

Geef elke dag een doel, hoe concreter, hoe beter. En plan leuke dingen in, hoe klein ook.

Ik word best wel enthousiast van zoiets, daar krijg ik wel energie van. Iedereen kan dat. Mijn doel voor vandaag? Ik krijg gasten, we gaan Catan spelen en ik heb beloofd dat ik nasi goreng ga maken. Heerlijk, in de keuken rommelen.

*Hoe goed kan de mens zonder perspectief? Analyse: psychisch welzijn tijdens corona / Haro Kraak. – De Volkskrant, 5 september 2020.

Geef een reactie