Raymond E. Feist herlezen

Het is één van mijn grote boekenliefdes: fantasy, en dan vooral die epic fantasy, waarbij er enorme rijken worden uitgevonden, oorlogen plaatsvinden en het dagelijks leven ook nog doorgang vindt. Raymond Feist is daar een goede vertegenwoordiger van. Ik ben ooit begonnen met zijn Magician: apprentice en Magician: master. Beide boeken waren al eerder verschenen als Magician. Ik kreeg de twee aparte uitgebreide delen in handen. Sindsdien heb ik heel veel boeken van hem gelezen en zijn er meerdere series verschenen. Ik wil ze allemaal gaan herlezen en dan ook kort bespreken, te beginnen met de Riftwar Saga. De boeken zelf heb ik nooit besproken, wel personages uit de boeken, want in de #50books series heb ik Jimmy, één van de hoofdpersonages, diverse malen besproken.

Volgorde

Het is een dingetje, al die series en je wordt er ook wel een beetje duizelig van, want de boeken passen allemaal in een serie en die series lees je in een bepaalde volgorde. Op de officiële website van Raymond Feist wordt de volgorde aangeraden waarin de boeken gepubliceerd zijn. En dan moet je de driedelige Empire-serie niet vergeten. Die wereld is verwant aan de wereld van de Riftwar. Je kan ook chronologisch gaan lezen, dan wordt de verwarring nog groter. Ik hou de publicatievolgorde aan en ik ben nog aan het twijfelen of ik de Empire serie er bijpak.

The Riftwar Saga

Het begin van de herleesmarathon. In een volgend stukje ga ik de serie bespreken. Er komt dus geen bespreking per boek.

  • Magician: Apprentice
  • Magician: Master
  • Silverthorn
  • A Darkness at Sethanon

Soep: #WOT deel 3, 2022

Het is een soort afsluiter van de week voor me: een pan soep maken. Dat heeft meerdere oorzaken. Ten eerste vind ik soep lekker, ten tweede is het aan het eind van de week best wel makkelijk. Ik heb vanavond een webinar en dan is het wel makkelijk als je gewoon een kop soep kunt nemen. Op vrijdag, een dag dat ik best wel vaak allerlei afspraken heb, is het helemaal makkelijk, bijvoorbeeld voor de lunch.

Het #WOT woord van deze week is:

Soep = 1) Bouillon 2) Consommé 3) Etenswaar 4) Gerecht 5) Knudde 6) Lepelkost 7) Minestrone 8) Onderdeel van een menu 9) Rommel 10) Snert 11) Vloeibaar gerecht.

Soep

Het liefst maak ik een heel simpele gevulde soep. Veel groente waarbij bloemkool, peen en prei eigenlijk onmisbaar zijn. Vaak gaat daar courgette bij, sperzieboontjes als ik die heb en paddestoelen kunnen er ook in. Tomatensoep is mijn lievelingssoep. Groentesoep, goeie tweede. Je kan me echt blij maken met erwtensoep. Oh, en linzensoep vind ik ook zo lekker. In restauranten wil ik dan nog wel eens soepen eten die ik zelf niet snel zal maken. Het wordt meestal een grote pan, want dan kan ik nog wat invriezen. Een voorraadje is wel zo fijn. Zeker met erwtensoep is dat een fantastisch idee, die wordt alleen maar beter van een vriesje eroverheen. En nu ik het erover heb, in mijn Appie bestelling van zaterdag zitten nu ook de benodigdheden voor erwtensoep.

soep
Afbeelding van RitaE via Pixabay

Schrijf je mee?

En jij? Soep fan? Houd je ervan in de keuken te kokkerellen? Heb je een favoriet recept? Schrijf mee. Ik hoor het graag. Laat een reactie achter.

#WOT betekent Write on Thursday. Op donderdag verzint Irene een woord waar je over kunt schrijven (bloggen, vloggen of ploggen). Niets moet, alles mag. Je kunt op ieder moment instappen. Dit woord kun je hier vinden.

Tandarts: #WOT deel 2, 2022

Ik ben net bij de tandarts geweest. Altijd spannend met een gebit dat onder monumentenzorg valt, en nu extra spannend, want mijn vorige tandarts is met pensioen gegaan en ik heb een nieuwe.

Het #WOT woord van deze week is

Tandarts = 1) Beroep 2) Gebitsspecialist 3) Medisch beroep 4) Mondarts 5) Specialist in de geneeskunde 6) Tandheelkundige

Tandarts

Mijn niet bestaande liefde voor tandartsen stamt uit mijn jeugd. Niets ten kwade van mijn ouders, maar gedegen mondverzorging hoorde niet bij mijn opvoeding. Dat heb ik mezelf zo’n beetje geleerd. Op de lagere school werd ik wel naar de schooltandarts gestuurd, samen met een klasgenootje die hysterisch bang was van de goede man en daarmee iedereen aanstak. Ik zat met het zweet in mijn handjes in die bus. De tandarts die ik na die schooltandarts kreeg, hielp ook niet. De man heette Tang. Zijn vrouw, de mondhygiëniste, heette Tang-Oei.

Mijn nieuwe tandarts vertelde me dat er nogal wat tandsteen op mijn lieve tandjes zat. Zij is de eerste vrouw die ik als tandarts heb. Vind ik eigenlijk wel fijn. Ik heb twee vrouwelijke huisartsen, dus mijn hele medische team is vrouw. Mijn mondhygiëniste vertelde dat de tandarts ook best wel streng is en ik kon aan haar merken dat dat niet alleen voor de patiënten geldt. Ik heb dus een nieuwe afspraak gemaakt zodat al het tandsteen verwijderd kan worden. De angst van vroeger is gelukkig weg, maar het wordt nooit iets waar ik naar uit kijk.

Schrijf je mee?

En jij? Ga je voor je plezier naar de tandarts of heb je er een broertje dood aan? Ik hoor het graag van je. Laat een reactie achter.

#WOT betekent Write on Thursday. Op donderdag verzint Irene een woord waar je over kunt schrijven (bloggen, vloggen of ploggen). Niets moet, alles mag. Je kunt op ieder moment instappen. Dit woord kun je hier vinden.

Radio: #WOT deel 1, 2022

Het is saaie radio in januari. Alles wat ik hoor valt tegen na een radiorijk december.

Het #WOT woord van deze week is

Radio = 1) Communicatiemiddel 2) Draadloze omroep 3) Informatie medium 4) Luistertoestel 5) Marconi’s uitvinding 6) Massamedium

Radio

Het hele jaar door heb ik naar 100%NL geluisterd. Ik vind het fijne muziek die je ook als achtergrond bij je werk kan gebruiken. Behalve op zaterdag, want dan zet ik Den Haag FM aan. Het politieke praatprogramma Spuigasten is meestal zeer interessant en luisterenswaardig over de Haagse politiek.

Ergens in november is Sky Radio begonnen met kerstmuziek, dat wisselde toen nog met gewone muziek, maar ergens in december was het alleen nog maar kerstmuziek, die zender heeft toen voortdurend aangestaan. Ik heb vanaf eerste kerstdag naar NPO Radio 2 geluisterd, want die draait dan de Top 2000. Ooit in 1999 zijn ze het begonnen als een geintje met de wisseling naar het jaar 2000, nu is het al jaren vaste prik aan het eind van het jaar. En elk jaar stem ik mee. Elk jaar probeer ik Counting Crows erin te krijgen met High Life, en elk jaar ben ik blijkbaar de enige.

Afbeelding van Manfred Richter via Pixabay

In januari wordt NPO Radio 2 vervolgens saai, want de zender moet afkicken van de top 2000, dus gaat bij mij 100%NL weer aan.

Schrijf je mee?

En jij? Radio liefhebber of zet je liever een cd aan. Heb je een favoriet radiostation? Ik hoor het graag van je. Laat het me weten en laat een reactie achter.

#WOT betekent Write on Thursday. Op donderdag verzint Irene een woord waar je over kunt schrijven (bloggen, vloggen of ploggen). Niets moet, alles mag. Je kunt op ieder moment instappen. Dit woord kun je hier vinden.

Blogkerstmis: verzamelblog voor de kerstverhalen

Het is een traditie voor me: het schrijven van een kerstverhaal. De laatste jaren met een onderwerp dat door Martha werd aangeleverd, maar dit jaar stopte ze ermee. Ik heb het overgenomen en ben begonnen met thema’s te verzinnen. Hieronder vind je de kerstverhalen met een korte omschrijving en een link naar het verhaal.

kerst
Afbeelding van Couleur via Pixabay

Alle kerstverhalen

  • Het elfje dat van kou houdt. Een verhaal van Cindy. Haar verhaal gaat over het elfje Gibby dat bij de kerstman op de Noordpool gaat werken. Maar haar eerste ervaringen in de werkplaats zijn niet geweldig.
  • Mars kerst. Mijn eigen verhaal over Pippa die met haar familie in 2221 naar Mars vertrekt, ze gaan de planeet koloniseren. Pippa wil blijven slapen tot ze op Mars aankomen, maar dat gaat niet door, want haar moeder wil kerst vieren met zijn allen.
  • Nu even niet – een kerstverhaal. Hendrik-Jan schrijft over een kerstelfje, maar wel met een eigenwijze twist eraan.

Kerstverhalen

Het zijn dit jaar drie kerstverhalen geworden, twee schrijvers hebben hetzelfde thema gekozen, maar zijn op heel verschillende verhalen uitgekomen. Dat is natuurlijk erg leuk. Veel leesplezier met deze verhalen.

Voor mijn andere kerstverhalen, kijk in het archief op de tag “kerstverhaal”.

Mars kerst – kerstverhaal 2021

Pippa

Pippa zweefde met haar ogen dicht door de gewichtloze ruimte, alleen door een koord verbonden aan het controlecentrum op de bodem. Haar lange haar met blauwgeverfde lokken zweefde om haar heen. Ze liet de muziek – twintigste-eeuwse musicalmuziek – random spelen op haar koptelefoon. Oliver Twist registreerde haar brein nu. Het gevoel van de gewichtloze ruimte was beter dan de kunstmatige zwaartekracht in het ruimteschip. Ze zuchtte en liet zich ondersteboven trekken door het koord. De muziek werd afgebroken en ze hoorde een stem in haar koptelefoon. “Pippa, liefje, kom je beneden?” Haar moeder. Crisis. Ze antwoordde niet en bleef doorzweven. Helaas, ze voelde dat het koord aan haar jumpsuit aangespannen werd en dat ze naar beneden werd getrokken. Ze hoorde nu ook een andere stem, “Emma, niet trekken, we kunnen het koord automatisch laten intrekken.” Even later lag ze op het plateau, de handen van haar moeder verwijderden haar koptelefoon. Ze keek boos naar haar moeder, ze wilde gewoon met rust gelaten worden.

“Pippa, schat. We moeten nog zoveel voorbereiden voor we kerst kunnen vieren. Je moet echt even komen helpen.”

“Wie zegt dat ik iets met kerst wil?” Ze stond op met de bedoeling weer van het plateau te stappen, de gewichtloze ruimte in. Haar moeder koppelde het koord los. “Mam! We zouden blijven slapen tot we op Mars zijn. Dat duurt nog drie maanden! Waarom liet je ons wakker maken!”

Haar moeder keek haar met een ernstige blik aan. “Omdat ik het nodig vind dat we met zijn allen kerst vieren. Je vader en je broer vinden het niet erg dat ze wakker zijn gemaakt, want dan kunnen ze werken. Maar die ga ik uit hun laboratorium wegtrekken. Want zij denken dat wij alle voorbereidingen gaan doen. Ze mogen helpen.”

Pippa trok een gezicht. Haar vader en haar broer Theo waren allebei biologen, voedingsdeskundigen, en als ze wakker waren, totale workaholics. Geen wonder dat die het niet erg vonden.

“Misschien is het wel leuk, kerst vieren.”

Pippa keek met een vernietigende blik de steward aan die het had gewaagd zijn mond open te doen. Hij bloosde. Ze liep het plateau af, de gang in. Haar moeder liep haar snel achterna.
“Kom schat, dan gaan wij naar het magazijn. Er zijn kleine kunstkerstbomen meegekomen, we kunnen er eentje uitzoeken.” Emma trok haar dochter mee.

“Mam! Geen kerst, alsjeblieft niet! Zeker niet met een domme kerstboom, met domme verlichting en domme ballen!”

Haar protest was nutteloos, want twee minuten later stonden ze voor het magazijn.

“Ik had gedacht aan zo’n kerstboom met veel gekleurde verlichting. Die vond je als baby al leuk, dan zat je bij Theo op schoot en probeerde je de lichtjes te pakken.”

Ze liet haar hoofd op de balie zakken. Haar moeder stond enthousiast tegen de steward te praten die het magazijn beheerde. De man dook het magazijn in en kwam terug met een boompje van ongeveer een meter hoog, met lichtjes erin. In een doos zat versiering.
“Dat er echt serieus ruimte wordt ingenomen door die onzin”, mopperde Pippa, “ik moest al mijn oude cd’s laten omzetten naar digitale muziek.”

“Maar je hebt die muziek nog steeds, schat”, merkte haar moeder op. Ze drukte de doos in de handen van haar dochter. Vijf minuten later waren ze in het appartement dat ze met zijn vieren deelden. Pippa’s vader en broer waren er al en ze keken niet echt blij.

“Schat”, zei haar vader tegen haar moeder, “het is wel handig dat je ons wakker hebt laten maken want dan kunnen we werken, maar kerst? Moeten we daar tijd aan verspillen?”

Haar moeder keek haar vader aan, “ja, Jacob, daar moeten we tijd aan besteden!”

Haar zoon stond al even mopperig als haar dochter naast zijn vader.

“Mam, we zijn met vreselijk belangrijk werk bezig!”

Emma keek Theo alleen maar aan. Ze liep met de boom naar een tafel in de hoek van de kamer en plaatste hem daar. Pippa was met doos en al in een stoel gezakt.

“Schatten, help even met versieren. Als het goed is zit er niet alleen versiering voor de boom in die doos, maar ook voor de kamer.” Ze deed de verlichting van de boom aan en keek vrolijk naar man en kinderen. “Kijk, dat is toch al leuk?”

ruimteschip
Afbeelding van Stefan Keller via Pixabay

Jordy

“Misschien is het wel leuk, kerst vieren. Van alle domme opmerkingen die ik kon maken, stond die wel op nummer één.”

Hij hing het laatste koord op de plek waar het hoorde. Hij had er zelf voor gekozen om wakker te blijven voor de reis naar Mars. Na de reis zou hij grotendeels op het schip blijven en dit gaf hem de gelegenheid het schip te leren kennen. En misschien ook wel leuke mensen. Pippa viel onder de leuke mensen, maar tot nu toe had hij nog geen vat op haar gekregen. Hij liep de gang in en ging naar het restaurant waar hij ongeïnteresseerd iets bestelde. Alles leek toch op elkaar. Hij ging bij een aantal andere stewards zitten die druk met elkaar aan het praten waren.

“Jordy”, riep één van hen, “nog leuke meisjes gezien?”

“Wel gezien, niets intelligents tegen ze gezegd”, dacht hij. “Nee”, zei hij tegen de steward, “er zijn maar weinig mensen wakker.”

Eén van de meisjes zei lachend, “zijn wij niet leuk?”

“Leuk, maar niet leuk leuk, sorry”, lachte de steward die erover was begonnen. De hele tafel lachte.

Een ander meisje stootte hem aan. “En dat meisje van vandaag?” Megs had Pippa ook gezien. Jordy zuchtte. Megs keek hem nadenkend aan. “Geen succes tot nu toe?” Hij schudde ontkennend zijn hoofd.

Theo

Theo stond met een sliert kerstverlichting in zijn handen en ontwarde deze. Echt niet te geloven, het was 2221, ze gingen Mars koloniseren, maar kerstverlichting raakte nog steeds in de war. Hij keek naar zijn zus die op een stoel bezig was met kerstballen. Hij wist niet of het zo’n goed plan was geweest Pippa te dwingen mee te gaan naar Mars. Zijn ouders en hij wisten wat ze konden doen, terwijl zijn zus nog druk bezig was te ontdekken wat ze nou eigenlijk wilde. Ja, ze wilde dat misselijke vriendje, dat al een andere vriendin had voor Pippa zelfs maar in quarantaine zat voor de reis. Maar misschien was het maar goed dat ze die kwijt was. Dat joch slikte de raarste dingen en Pippa had tot nu toe daar weerstand aan geboden, maar wat was er gebeurd als ze zonder familie op aarde was achtergebleven? Geen idee.

“Pipje!” riep hij, “kijk, kerstverlichting ontwarren, daar ben jij goed in!”

Ze bleef onderuitgezakt zitten.

“Kom Pippa” zei zijn moeder, “help Theo met dat ding. Hij is geniaal in biologie, maar geef hem iets praktisch als snoeren ontwarren, en dat lukt hem niet.”

Pippa keek alleen maar, ze stond op en ze liep het appartement uit.

“Pippa!” riep haar moeder. Haar vader zei “laat haar maar even. Ze moet zelf ontdekken hoe ze haar ei kwijt kan. Het is moeilijk voor haar. Ze heeft alleen ons, ze heeft nog geen vrienden gemaakt, laat haar even.”

Pippa en Jordy

Pippa liep door de gangen van het ruimteschip. Het ging mis bij een bocht, want daar liep ze met een vaartje tegen de steward aan die haar had geholpen in de gewichtloze kamer.

“Sukkel!” riep ze boos, “kan je niet uitkijken?”

“Kan jij niet uitkijken? Jij komt met een vaart de bocht door.”

Jordy raapte zijn muziekbox op, pakte de andere box die op de grond lag en gaf hem aan haar. “Voor jouw informatie, er hangen overal borden dat je niet moet rennen.”

Pippa zette boos haar koptelefoon op, zette haar muziek aan en liep weg. Tien meter verderop stopte ze en keek ze om. Ze kende de muziek op haar koptelefoon niet. Wel een musical, maar niet eentje die tussen haar muziek zat. Ze liep achter Jordy aan en trok aan de mouw van zijn jumpsuit. “Wat?” snauwde Jordy. Pippa haalde haar koptelefoon van de muziekbox af en ze hoorden nu beiden de muziek. “Dat is Scrooge”, zei Jordy, “dat moet ik iedereen uitleggen, dat is een musical uit de twintigste eeuw. Een kerstmusical.” En toen realiseerde hij het zich. “Je hebt mijn box!”

Tien minuten later zaten ze met zijn tweeën in het verlaten restaurant, waar ze de muziek op het geluidssysteem aansloten. En Jordy vertelde over de muziek, dat die al eeuwen in de familie werd gedraaid, dat ze met kerst altijd de musical vertoonden. Zijn ouders en zussen waren nu in slaap tot ze op Mars waren, dus zouden ze geen musical kijken dit jaar.
Pippa keek nadenkend. “Zou de film in de filmbibliotheek zitten?”

Jordy stond op, “dat kunnen we opzoeken.” Hij startte de bibliotheek en zocht de titel op. Ze stonden beiden naar het scherm te kijken waar de titel oplichtte. ‘Scrooge. Kerstmusical uit de twintigste eeuw. Naar A Christmas Carol van Charles Dickens.’

Jordy keek naar Pippa en Pippa keek naar Jordy. Een minuut later zaten ze met zijn tweeën voor het scherm en bekeken de beginleader.

Emma

Twee uur later vond Emma de twee in het restaurant waar de film net was afgelopen en zij druk bezig waren een scène na te spelen. Ze merkten haar niet eens op. Ze hoorde de discussie aan, “Nee, eigenlijk moet dit met drie mensen, dan kan je het pas echt doen.” “En je moet een grafkist hebben.” Die onbegrijpelijke opmerking kwam van haar dochter, die haar op dat moment ontdekte.

“Oh mam, Jordy heeft een kerstmusical op zijn box staan die ik niet ken. En hij zit ook in de filmbibliotheek! Die moeten wij ook kijken mam, hij is helemaal geweldig.”

Emma keek glimlachend naar haar dochter, dat was de Pippa die ze kende, blauwe lokken en al om haar heen dansend. Het kind was altijd dol geweest op musicals, had op aarde op de jeugdtheaterschool meegespeeld in musicals en had zelfs niet onverdienstelijk gezongen. Het enthousiasme dat ze had verloren met het mislukte vriendje, bruiste er weer vanaf. Jordy kwam dichterbij en ze herkende hem.

“Wat voor musical hebben we het over, Jordy?”, vroeg ze vriendelijk.

“Scrooge, Emma, naar A Christmas Carol, het is al generaties lang in mijn familie een traditie hem te bekijken met kerst.”

“Mam!”, Pippa’s haren bewogen enthousiast heen en weer, “kunnen wij hem ook niet kijken? En kan Jordy dan ook komen? Zijn ouders en zussen zijn nog in slaap!”

De blik van haar moeder verwonderde Pippa. “Mam?”

“Als Jordy dat ook leuk vindt, lijkt het me een prima idee. Je bent wel gewaarschuwd Jordy, mijn man en zoon zijn voedingsdeskundigen en willen iets nieuws op ons uitproberen.”

Jordy grijnsde, “alles beter dan het spul hier in het restaurant, alles smaakt naar rubber.”

“Ja”, lachte Emma, “dat moeten ze nog verbeteren.”

Jordy’s horloge gaf een alarm. “Oh, dat is het teken dat ze me in het magazijn willen, ik heb daar dienst.”

“Tot morgen, Jordy, om zes uur gaan we eten. Kom wat eerder, dan kun je kennis maken met mijn man en mijn zoon.” Emma gaf hem een hand.

“Dat lukt me wel”, zei hij opgeruimd. En weg was hij, rennend, ondanks alle borden die aangaven dat hij moest lopen.

Jacob

Jacob keek peinzend naar zijn dochter die met haar broer bezig was kerstverlichting door het hele appartement aan te brengen. Ze was vrolijk en plaagde Theo, die het kalmpjes accepteerde.

“Kom schat”, spoorde zijn vrouw hem aan.

“Was het zo eenvoudig?, zei hij tegen Emma.

Ze keek hem niet begrijpend aan.

“Pipje huilt, Pipje lacht?”

“Pipje moet zich nuttig voelen, en moet vrienden krijgen waarmee ze iets kan opbouwen. Dat is één van de redenen dat ik jullie wakker heb laten maken. Dát moet Pippa beseffen. En dat ze meer is dan wat dat vriendje van haar maakte.”

De deurgong ging en Pippa rende naar de deur toe. Jordy stond voor de deur. Enthousiast babbelend trok Pippa Jordy mee en stelde hem voor aan haar vader en broer. Vervolgens trok ze hem mee naar de console van de filmbibliotheek.

“Onze amusementsleiders”, grijnsde Theo. Pippa keek hem verbaasd aan. “Ja zus, je kent veel oude muziek en oude films en je hebt nu blijkbaar een medenerd gevonden. Amusementsleiders!”

Jordy grijnsde, die was het er wel mee eens. Pippa keek nadenkend. “Als zoiets bestaat, waarom niet.”

“Zus, we gaan naar een nieuwe wereld. Als het nog niet bestaat, vind je het gewoon uit.”

“Ja hé? Dan kunnen we mensen ook dingen leren, zoals dansjes met drie mensen op een doodkist.” Jordy en Pippa keken beiden naar Theo die benauwd begon te kijken. Als zijn zus hem ergens mee op de kast kon krijgen, was het wel met dansen.

Emma en Jacob keken vanaf de zijlijn naar de anderen.

“Zie je schat? Nuttig.”

Jacob lachte luid.

Voor mijn andere kerstverhalen, kijk in het archief op de tag “kerstverhaal”.

Vakantie: #WOT deel 51, 2021

Officiële mededeling * deze #WOT is de laatste van 2021 * einde officiële mededeling.

Het #WOT woord van deze week is

Vakantie = 1) Aantal vrije dagen achter elkaar 2) Afwezigheidsperiode 3) Jaarlijks toegekende vrije tijd 4) Ontspanning 5) Periode waarin niet hoeft te worden gewerkt 6) Reces 7) Reis 8) Rust 9) Geen verplichtingen

Vakantie

Ik heb deze en volgende week vakantie. Of liever gezegd het is definitie 1 dit keer. Definitie 7 is niet van toepassing in deze periode van lockdown, hoewel Schiphol open is en het daar ook behoorlijk druk lijkt te zijn. Ik wil liever definities 4 en 8 er aan verbinden. En wat betreft de #WOT heb ik zelf even definitie 9 erbij gezet.

Tot nu toe slaag ik er aardig in mezelf een vakantiegevoel te geven. Ik doe waar ik zin in heb, ik ben bijvoorbeeld druk bezig met mijn kerstverhaal. Dat heb ik een paar uur geleden naar iemand gestuurd die me zal helpen er 150 woorden af te schaven en een titel te verzinnen. Want inderdaad, ik overtreed mijn eigen limiet van maximaal 2000 woorden. Ergens denk ik ook, misschien moet het gewoon langer en moet die limiet naar maximaal 2500 woorden, want hoeveel achtergrond kan je persen in 2000 woorden?

Verder heb ik vanochtend mijn fietstochtje al gehad toen ik naar het World Forum ben gefietst om mezelf te laten boosteren, of boosten, dat mag ook. Ik ben gemoderniseerd, want ik heb de derde Moderna te pakken.

Nog meer vakantie: haakproject afgemaakt. Ik ga zaterdag met een vriendin bij een andere vriendin kerst vieren en heb voor die vriendin een sjaal gehaakt. Nu weer iets nieuws opstarten, maar dat gaat met alle adventdingen van Hobbii.nl wel lukken.

Uitslapen is ook een vakantieding en iets dat ik morgen absoluut van plan ben. Vanochtend ging om 7.15 de wekker en om 7.30 de telefoon, alles om mij op tijd bij het World Forum te krijgen. Dat vind ik geen vakantietijd. Wekker zetten, ok, maar dan wel later dan 7.15, want ik vind het wel prettig iets aan mijn dag te hebben. Die lijkt namelijk sneller om te gaan als je laat uit bed komt.

Schrijf je mee?

En jij? Ben je op reis geweest dit jaar? Of is het bij jou ook een serie aaneengesloten vrije dagen? Of ga je ook voor de rust? Ik hoor het graag. Laat een reactie achter.

#WOT betekent Write on Thursday. Op donderdag verzint Irene een woord waar je over kunt schrijven (bloggen, vloggen of ploggen). Niets moet, alles mag. Je kunt op ieder moment instappen. Dit woord kun je hier vinden.

TV: #WOT deel 50, 2021

Het kwam vanmiddag weer ten sprake, mijn twaalf jaar oude tv is eigenlijk aan vervanging toe. Maar alleen het denken erover bezorgt me al stress. Vroeger keek je gewoon tv en dat was het dan, tegenwoordig kunnen die dingen ongeveer rondedansjes maken. Grenzen stellen, zei de vriendin met wie ik het erover had. Van tevoren bepalen wat je ervoor over hebt, en vervolgens kijken wat het ding allemaal moet doen. Want die livestream van deze week zou op tv toch ook wel leuk zijn geweest.

Het #WOT woord van deze week is

TV = 1) Beeldbuis 2) Communicatiemiddel 3) Kijkbuis 4) Landcode van Tuvalu 5) Massamedium 6) Televisie

tv
Afbeelding van Alexander Antropov via Pixabay

TV

Ik was geloof ik 10 toen we thuis onze eerste tv kregen. Het televisielandschap was overzichtelijk. Nederland 1 en 2. Series als Dallas en Dynasty kwamen op een vaste tijd en die zaten we met de hele familie te kijken. Mies Bouwman met haar Eén van de acht. Ik kan me nog herinneren dat ze in de laatste show de hele lijst met cadeaus van de lopende band opnoemde. De kandidaat die het eigenlijk had moeten doen, kreeg al die cadeaus mee. Spelshows van Ron Brandsteder en Willem Ruys. Het journaal van 8 uur. Studio Sport op zondagavond. Star Trek kwam gelijktijdig op een andere zender en dus had ik mooi pech gehad met mijn sportlievende familie. Dan hebben we het tegenwoordig toch makkelijker. Ik ben geabonneerd op Ziggo en op Netflix en kan elke avond kiezen waar ik zin in heb. Series bingen is eigenlijk wel een leuke hobby.

Schrijf je mee?

En jij? Ben je een fervent tv-kijker of komt zo’n ding je huis niet in? Laat het me weten en laat een reactie achter.

#WOT betekent Write on Thursday. Op donderdag verzint Irene een woord waar je over kunt schrijven (bloggen, vloggen of ploggen). Niets moet, alles mag. Je kunt op ieder moment instappen. Dit woord kun je hier vinden.

Prinses: #WOT deel 49, 2021

“Moet het echt? Ik had me er zo op verheugd om gewoon even niets te doen.”

Ze stond te stampvoeten. Haar hondje sprong enthousiast blaffend om haar heen. Haar moeder stond te wachten tot dochterlief weer rustig werd. Dat gebeurde na een paar minuten.

“Ik heb hier zo ontzettend geen zin in. Ik hoopte zo dat dit kon wachten tot na mijn studie. Voorlopig weet ik niet eens wat ik wil studeren, dus dat had nog even kunnen duren.”

Ze jammerde gewoon door.

“Kind, je zeurt”, zei haar moeder. “Serieus, dit hebben we al verteld bij dat gesprek twee jaar geleden toen je wilde weten wat je te wachten stond. Er zijn van die dingen die nu eenmaal moeten gebeuren.”

“Papa steunt me wel! Hij had er ook helemaal geen zin in!”

Haar vader kwam ondertussen de kamer binnen lopen, nieuwsgierig geworden door het lawaai.

“Pap! Help me! Ik wil niet officieel doen! Ik krijg ook geen vergoeding omdat ik die zonodig terug moest geven, dus ik wil ook geen officiële verplichtingen!

Haar vader trok een wenkbrauw op. “Waar hebben we het over?” zei hij tegen zijn vrouw.

“Mevrouw de prinses wil niet naar de Raad van State. Stuffy, noemt ze de raad. Verspilling van tijd. En de toespraak… Ze zegt dat ze haar oma wel plagieert, dat is wel voldoende, en dan mag iemand anders – jij bijvoorbeeld – die voorlezen.” De koningin vertelde het enigszins vermaakt aan haar man.

De koning ging naast zijn dochter zitten. “Lieverd. Er zijn van die dingen waar je niet onderuit komt, en daarom mag je onbetaald naar de Raad van State. Zie het als vrijwilligerswerk. Kennismaken met de Raad waar echt wel blitse mensen werken, je eerste toespraak. Geloof me, oefenen is goed voor toespraken. Hoe meer je er doet, hoe beter het gaat.”

Ze keek met een schuin oog naar haar vader die na jaren toespraken nog steeds niet echt vlot was met zijn toespraken. En ze voelde haar opstandige bui wegzakken. Kreunend kwam ze overeind.

“Okee, heeft iemand dat ding al geschreven?”

“Iemand heeft je oma geplagieerd”, zei haar vader, “en je mag ook een grapje maken.”

Ze stak een tong uit naar het grijnzende gezicht van haar vader, wat haar een berisping van haar moeder opleverde.

“Amalia, dat heb ik je al meerdere keren gezegd, dat wil ik niet.”

Amalia trok zich er niets van aan, joelde en maakte een rondedansje met de koningin die allang blij was dat de boze bui van haar dochter was weggetrokken

Het #WOT woord van deze week is

Prinses = 1) Adellijke titel 2) Dochter van een koning 3) Dochter van een vorst 4) Koningsdochter 5) Sprookjesfiguur 6) Vorstenkind

Afbeelding van amypointer via Pixabay

Prinses

Onze kroonprinses Amalia is deze week 18 jaar geworden. Met die prille leeftijd is ze volgens de grondwet oud genoeg om koningin te worden. Griezels! Ik zou er persoonlijk niet aan moeten denken. Toen ik achttien was, wist ik net wat ik wilde worden en ging ik naar Den Haag om daar aan de Bibliotheek- en Documentatie Academie te studeren. Ik werk nu al jaren in de bibliotheekwereld. Geloof me, stukken beter dan koningin moeten worden omdat je wieg toevallig in een paleis stond. Wat dat betreft is dat koningshuis romantisch, maar wel archaïsch.

Schrijf je mee?

En jij? Hoe is het met je innerlijke prinses? Of ben je lid van het Republikeins Genootschap? Laat het me weten en laat een reactie achter.

#WOT betekent Write on Thursday. Op donderdag verzint Irene een woord waar je over kunt schrijven (bloggen, vloggen of ploggen). Niets moet, alles mag. Je kunt op ieder moment instappen. Dit woord kun je hier vinden.

Blogkerstmis: kerstverhaal 2021

December. Het wordt weer tijd om na te denken over een kerstverhaal. Vorige jaren heeft Martha een thema verzonnen en heb ik me uitgeleefd in kerstverhalen. Dit jaar heeft Martha het themastokje aan mij overgedragen.

Hoe gaan we het doen?

Schrijf een kerstverhaal en publiceer het op eerste kerstdag. Doe dat tussen 10 en 18 uur. Op die manier is er wat spreiding, want ik ga het niet voorschrijven. Geef de link aan mij door onder dit bericht, dan verzamel ik het in een speciaal verzamelblog. Heb wel even wat geduld, want net als iedereen heb ik plannen voor die eerste kerstdag.

Thema’s

  • Jij en je partner zijn net samen en jullie hebben afgesproken dat jullie met de kerst naar een feest gaan bij familie van je partner. Iedereen op zijn kerstbest. Je hebt eigenlijk een hekel aan het opgeprikte karakter van het feest, maar vooruit. Je partner zal eerst zijn/haar ouders ophalen, en jij krijgt het adres en zal er zelf naar toe gaan. Het duurt wel even voordat hij/zij er is. Wat is er gebeurd?
  • Je moeder wil het mooiste kerstfeest ooit organiseren, en dwingt de hele familie zich mooi aan te kleden en hun uiterste best te doen om er wat moois van te maken. Complicatie: het is het jaar 2221 en jullie zijn in een enorm ruimteschip onderweg naar Mars om deze planeet te koloniseren.
  • Kerst? Wat is dat? Je hebt jarenlang een baan gehad waarbij je steevast met de kerst moest werken en nu heb je een andere baan. Je partner wil van de gelegenheid gebruik maken zich helemaal uit te leven.
  • Jij bent een van de kerstelfjes van de Kerstman. Wat doet een elf eigenlijk tijdens de kerstdagen?
  • De erfenis van je oma is de doos met kerstversiersels die soms al jaren oud zijn. Je ontdekt iets in die doos dat opschudding veroorzaakt aan de kersttafel, wat is het?

Schrijf je mee?

Dit zijn de thema’s waar je uit kunt kiezen. Het verhaal zelf mag tussen de 300 en 2000 woorden tellen. Publiceer het op eerste Kerstdag op je eigen blog. Op 24 december plaats ik alvast het verzamelblog en dat werk ik op eerste en tweede kerstdag bij met de linkjes die hier binnenkomen. Ik zou het erg leuk vinden als je meedoet. Laat dat vóór 20 december weten in een reactie onder dit blog.