Bloggen en feestjes

Gisteren heb ik blog nummer 312 gepubliceerd op /Ali. Een maand geleden heb ik hier nummer 500 gepubliceerd. In totaal heb ik op beide blogs nu 519 + 312 = 831 berichten gepubliceerd. Met het tempo waarin ik nu ga, elke dag een blog, heb ik op 13 januari 2021 mijn duizendste bericht. Dat is niet zo’n enorm getal na 17 jaar. Ik zit hier en besef, ja, dat had absoluut meer kunnen zijn. Maar ook, in deze fase van mijn leven – ik ben 56 – who bloody cares. Excusez le mot.

Andere feestjes

Zoals nummer 600, en nummer 400, zoek het maar uit. Het maakt niet zoveel uit wat mij betreft. Het is leuk om een feestje te vieren, maar ik ga er niet voor. Ik ga wel voor het bloggen. Na bijna vier maanden – joe! 1 augustus! – dagelijks bloggen, blijf ik het een verrijking vinden van mijn creativiteit. Dat schrijven vond ik altijd leuk. Opstellen tijdens mijn schooltijd, ik vond het zo leuk. Zelfs al werd het als strafwerk opgegeven. Lekker schrijven. Achteraf gezien vind ik het jammer dat ik die opstellen niet meer heb. En nu? Een verhaal maken, lekker bezig zijn. Kijken wat ik op dat moment van de week leuk vind. Eén keer in de week een vast item, namelijk de #WOT (Write on Thursday), iets dat me nogal onverwachts in de schoot werd geworpen. En af en toe erg moe iets schrijven. Jawel, vandaag.

Hoe ga ik door?

Ik ga niet voor de jubilea. Ik ga voor de fijne berichten die extra leuk zijn dankzij de reacties, die zijn namelijk leuk. Dus, optellend kom ik wel bij die 1000 berichten. Het gaat mij om het plezier dat ik er van heb. Dus zolang dat plezier er is, blog ik. Tot het volgende bericht.

Over tags in mijn andere blog

Ik was vanochtend niet echt wakker – te weinig geslapen dankzij een blaffende hond – en zuchtend heb ik mijn plan voor de dag omgegooid. Ik ben dus bezig geweest met onderhoud van mijn database. Titels verbeteren. Lekker puzzelen, prima karweitje als je niet zo wakker bent. En het bracht me ook op het idee van een andere klus, namelijk de tags in mijn andere blog. In het menu van elk van mijn blogs staat het zo mooi, namelijk mijn andere blog. Bij dit blog brengt het je naar Ali, mijn afval- en sportblog. Tags bekijken en opruimen. Vier jaar geleden heb ik ook zo’n exercitie gedaan in /Stukjes, en toen heb ik /Ali even overgeslagen. Toen had ik elf tags in /Ali en geen categorieën. Het aantal berichten is aardig opgelopen, toen had ik er 145, nu heb ik er 309. Categorieën ga ik nog steeds niet toevoegen. Ik heb er ooit over nagedacht en dit blog is eerlijk gezegd zo’n rommeltje geworden van allerlei berichten dat het niet te doen is. Dat komt ook door het elke dag bloggen. Het gaat over van alles, eten, muziek, motivatie en de laatste maanden juist erg weinig over sport en afvallen.

Oude en nieuwe tags

Ik ben spaarzaam geweest met tags in het verleden en ook raadselachtig, want wie gaat er iets zoeken op uitdaging? En dat terwijl het dus meestal over die plank gaat. Noem het dan ook zo, en dat doe ik dus. Daarbij kom ik ook nog langs berichten over opruimen en financiën, dus het wordt een trip down memory lane. Die uitdaging doet me wel ergens aan denken. Even die plank doen: 1.23. Dat wordt nog even werken naar die 2 minuten. Dan die nieuwe tags. Juist in het afgelopen jaar heb ik veel meer tags toegekend dan ik ooit deed, dus ik zal bij de oude berichten moeten kijken. Ik ontdek dat als ik in de berichtenlijst op een tag klik, ik in een lijst met berichten met die tag terechtkom, dat maakt het een stuk makkelijker. De kunst is tags aan te klikken, die ik veel heb toegekend en daarin te gaan schiften. Wat een heerlijk karweitje voor de dinsdagavond zegt de tagnerd. Ik zit nog even peinzend naar de tag afvallen te kijken. Een heel blog over afvallen en de tag staat er 1x in. Die gaat er dus uit.

Conclusie

Tags eruit gegooid, tags erin gezet, hopen dat mijn leespubliek er gebruik van gaat maken, of natuurlijk helemaal niet, dat zou ook nog kunnen. Ik heb heel veel tags die ik maar één keer heb gebruikt. Wat niet helpt is dat WordPress tegenwoordig geen tagcloud meer heeft waar je uit kan kiezen, je moet het zelf maar verzinnen. De volgende exercitie wordt dit blog weer, want ik heb vier jaar geleden gekeken, maar misschien mag ik dat nog wel eens doen.

Dilemma: blijf ik elke dag bloggen?

Maandagochtend. Na een niet zo geweldig weekend, want ik was niet zo fit, begin ik weer met werken. Allereerst met inventariseren wat ik deze week echt moet doen. Dat kan ik beperken tot twee dingen. Vervolgens ga ik ook voor privé inventariseren wat ik moet doen. Op nummer één staat bloggen. En ik weet weer geen onderwerp. Ik heb geen voorraad. En ik zit me af te vragen of het nou echt zo slim is om elke dag te bloggen, want man, het is toch wel een verplichting elke dag minstens een uur bezig te zijn met zo’n blog. En ik zit te zeuren.

Blogdip

Een blogdip is me niet vreemd, dat is me in eerdere jaren ook overkomen en zelfs tijdens deze periode van elke dag bloggen. Dat hangt samen met elke dag bloggen. Het komt er af en toe met hangen en wurgen uit. Het valt me op dat dit eigenlijk behoorlijk negatief is, terwijl de hele periode – 110 dagen bloggen – eigenlijk positief was. Het grootste deel van die stukken is er met plezier uitgekomen. De kwaliteit was wisselend, maar al zeg ik het zelf, er zitten heel leuke stukken tussen. Dus wat doe ik nu met mijn behoorlijk tegenstrijdige gevoelens?

elke dag bloggen
Afbeelding van Sophie Janotta via Pixabay

Doen wat goed voelt

Die raad kreeg ik in een Facebookgroep. Het is een heel goede raad, maar ik weet het nog niet. Tot ik het wel weet ga ik door met elke dag bloggen. Dat voelt in ieder geval goed. Een andere raad was een blogvakantie te houden. Een weekje niets en dan weer elke dag. Mijn eigen plan was toch eens serieus te werken aan een voorraad en in te plannen. Zeker voor de donderdagse #WOT is dat goed te doen. Soms heb ik op woensdag al mijn #WOT klaar en hoef ik donderdag niet, dat is ook fijn. Ik ben er dus mooi niet uit. Dat is humor. Ik begin zo negatief en kom er op uit dat er nog even niets verandert. Hier is dus weer een blog.

Drie maanden elke dag bloggen

En ik ben er best trots op. Drie maanden lang elke dag bloggen, elke dag weer minstens een uur besteden aan een stuk schrijven over van alles en nog wat. Meestal op de dag zelf want blogplanning heb ik nog steeds geen kaas van gegeten. Een minimale planning zit erin, één keer per week de #WOT, en voor de rest kijk ik waar ik zin in heb.

Bevalt het nog Ali?

Het bevalt nog steeds, maar ik merk wel dat ik nog hetzelfde heb als na een maand bloggen en na twee maanden bloggen. Het komt af en toe wat moeizaam, dan zit ik andermans blogs te lezen voor inspiratie en vervolgens ga ik heel ergens over schrijven.
Lengte hoeft niet meer zo nodig. Ik heb een paar vrij korte blogs geproduceerd. Dat mag als mijn energieniveau niet zo hoog ligt. En ik hergebruik plaatjes. Mag wat lui zijn, maar het is vaak wel toepasselijk.

blog

Cijfers

Met een cijfernerd ontkom je daar niet aan, lieve lezer. Ik heb 92 berichten in totaal geproduceerd, met 91 dagen is er iets dubbel gegaan. En inderdaad. De eerste keer dat ik zelf de #WOT schreef, op 23 april, schreef ik ook iets over Instagram. April was sowieso een vruchtbare maand, want op 27 april heb ik ook twee blogs geproduceerd. Ook het verhaal waar ik me ongeveer over ga schamen, namelijk mijn #twentydaystory, heeft twee afleveringen. Dat ga ik afmaken, echt. En ik heb blog nummer 500 op Stukjes geschreven, hetgeen natuurlijk ook erg leuk is.

Blogplanning

Lamenielachen. Dat zeg ik al maanden en ik mag blij zijn als ik de #WOT een dag van tevoren klaar heb. Heel optimistisch dingen in concept hebben? Niet zoveel bij mij. Mijn notitieblok gebruik ik wel meer dan voorheen. Het loont de moeite dat ding bij me te hebben. Als ik wat bedenk kan ik het noteren.

Blog nummer 500

Ik vier vandaag een jubileum. Dit is namelijk blog nummer 500 op dit stukje van mijn site. Cijfernerd die ik ben heb ik het in een excelsheet volledig uitgesplitst naar maanden en categorieën. De afgelopen weken heb ik in mijn agenda bijgehouden wanneer ik welk blog publiceerde.

Had dat niet meer kunnen zijn?

Natuurlijk had dat meer kunnen zijn. Ik schrijf vanaf 2003 op dit blog, maar de productie was niet zo hoog. Dat eerste jaar waren het acht blogs, het tweede jaar één, in 2005 heb ik zelfs helemaal niets gepubliceerd. Dat schiet niet op natuurlijk. Pas vanaf 2015 begon het wat meer te worden. Al vanaf 2013 deed ik regelmatig mee met de toen nog wekelijkse, later maandelijkse Twitterchat #blogpraat, allemaal bloggers! En dat heeft wel wat gedaan voor mijn productiviteit. Ik ging meedoen aan #50books, waarbij je vragen over boeken voorgelegd krijgt. Elke zondag een vraag die je op je eigen manier kon beantwoorden. Ik heb veel van die vragen beantwoord. De #WOT, Write on Thursday, een schrijfoefening die ik tegenwoordig zelf maak.

Hoe ben ik begonnen?

In 2003 kwam ik erachter dat er zoiets bestond als een blog. Ik zag verschillende amateurtoneelgroepen ermee in de weer. Zij beschreven bijvoorbeeld hun productieproces in zo´n blog. Ik begon er zelf ook aan, gewoon om te experimenteren. In mei 2003 heb ik mijn eerste blog gepubliceerd. Toen zat ik nog op Blogger. Helemaal gratis van Google, en redelijk eenvoudig in elkaar te zetten. Eind 2015 ben ik overgegaan op WordPress. Toen had ik al twee sites op Blogger en die werden overgezet naar twee sites op mijn eigen website. Nu is dit stukje nummer 500 op Stukjes. Feestje!

Boeken, boeken, boeken

Aan die stukjes in de eerste jaren kan je echt zien dat ik mijn weg aan het vinden was, want het was leuk zo’n blog, maar wat moest ik ermee? Toneel? Daar begon ik mee, als amateurtoneelenthousiast. Ik schreef wat over voorstellingen die ik zag. Boeken dan? In 2006 begon ik aan een project, dat toneel en boeken combineerde. Wat voor voorstelling wordt er gemaakt van theater in romans? Een project dat ik ook gebruikte voor Haghespel, het blad waar ik jaren hoofdredacteur van ben geweest. Het is uitgemond in een wat uit de hand gelopen hobby en een pagina op mijn site, waarop alle besprekingen zijn verzameld. Vanaf 2006 tot 2013 waren het vooral besprekingen van boeken en het theater erin. Vanaf 2013 ging ik meedoen met #50books en toen werd mijn blog diverser. Ik ging ook andere dingen schrijven, jaaroverzichten bijvoorbeeld, een verslag van een netwerkcafé. Vanaf 2015 kwam de #WOT erbij. Ook boekbesprekingen waarin het theater geen rol speelde, de Deventer boekenmarkt, breien, de KNVI studiereis, bibliotheekblogs, boekhandelblogs, minibiebblogs, repetitieavonden, foto’s, eigen verhalen, bloggen en nog veel meer. Variatie genoeg, maar de hoofdmoot bestaat toch wel uit blogs over boeken. Zie de infographic die ik heb gemaakt voor een eerder blog. Die is van half mei. Meer dan de helft van de blogs gaan over boeken. Dat komt in mijn top vijf niet naar voren, want die levert juist een grote variatie op. Tien tegen één dat die top vijf nog wel een keer zal wisselen, maar hij is er nu wel.

jubileum
Eigen ontwerp

Elke dag bloggen

Vanaf 1 april blog ik elke dag, en dat heeft voor aardig wat productie gezorgd. Een rekensommetje leert me dat nummer 400 in december 2018 is gepubliceerd. Van die laatste 100 zijn er 56 (inclusief deze) in 2020 gepubliceerd. Ga ik door op deze route, namelijk elke dag bloggen, dan haal ik nummer 600 dit jaar wel. Zelfs als ik blijf wisselen tussen de secties Stukjes en Ali gaat dat wel lukken. Waarom begon ik ermee? Want ik ben er verschillende keren eerder mee begonnen en heb het vervolgens niet doorgezet. Ik kijk vaak naar Elja aangezien zij mijn grote voorbeeld is met elke dag bloggen, maar zelf doen, daar was wat meer voor nodig. In april begon ik ermee voor afleiding, concentratie-oefening en gewoon voor de lol. Die afleiding had ik hard nodig, aangezien ik toen al twee weken thuis zat te werken vanwege de coronacrisis en er echt nog niet aan gewend was. De concentratie-oefening bestond eruit dat ik minstens een uur per dag mezelf aan één ding moest wijden. Het heeft me geleerd dat perfect niet bestaat, dat je ook korte stukjes mag schrijven, dat je wel eens op minder zinnige stukken uitkomt en dat het een uitdaging is. Elke dag schrijven, elke dag weer nadenken over een stukje, beslissen of het op het ene of het andere blog terecht komt. Hetgeen voor mij echt uitmaakt. Op dit blog gaat het vaak over ietwat serieuzere zaken dan op Ali, waar ik echt wel losser ben. Het schrijven gaat makkelijker, zelfs als ik niet echt een idee heb van tevoren, komt er wel een stuk uit. Er komen meer reacties, mijn website wordt meer bezocht. Ben ik meer gericht? Nou nee, want de diversiteit van de stukken is alleen maar groter geworden, maar het voordeel daarvan vind ik wel dat het echt mijn plek is geworden. Ik ben nu twee en een halve maand bezig en het wordt alsmaar leuker, dat bloggen. Die volgende 500 stukken komen er ook nog wel.

Bloggen en geld verdienen

Vanochtend las ik in het Volkskrant Magazine** de column van Eva Hoeke, zzp-er net als haar man, Marcel van Roosmalen. En zij hebben het moeilijk in deze coronatijd omdat er weinig tot geen geld binnenkomt. Om met haar te spreken:

…noem mij één journalist die puur en alleen door het tikken van stukjes op rozen zit en ik kom je vandaag nog een klapzoen brengen, in coronatijd. Die zijn er namelijk niet, daarvoor zijn de verdiensten en de productie in de journalistiek simpelweg te laag. Een journalist kan maar één, hooguit twee goede stukken per dag tikken, tenzij je Nico Dijkshoorn heet.

Het verwondert me niets, in deze multimediale tijd mag je blij zijn als je met schrijven voor traditionele media een zakcentje verdient.

Bloggers en geld verdienen

Het viel me zomaar op, ook omdat ik deze week een blog had gelezen van iemand die vertelde hoe je boekblogger kon worden en daarmee ook gratis boeken kon binnenhalen en zelfs geld kon verdienen. Gefeliciteerd. Maar ik schat toch in dat de gemiddelde hobbyblogger geen inkomen bij elkaar blogt waarmee je de coronacrisis doorkomt. Zeker niet als je van tevoren al weet hoeveel werk er in zit. Boek lezen, aantekeningen maken, boek uitlezen (kan een opgave zijn), vaak studie doen naar de achtergrond en dan een recensie schrijven. Die uren worden slecht betaald. Het is ook wel jammer als je de gemiddelde recensie ziet op zo’n boekblog. Er zijn boekbloggers die ik hoog heb zitten omdat ze mooie beredeneerde recensies schrijven, beter dan ik zelf kan, maar vaak komt het niet verder dan een samenvatting en ‘het is mooi’. Ga dus niet boekbloggen voor de kost.

Afbeelding van Steve Buissinne via Pixabay

En verder?

Ik had eerst de indruk dat het allemaal wel meeviel met dat geld verdienen maar het kan wel. Door hard werken, doorzetten, veel te bloggen, voorzichtig beginnen met advertenties, part-time gaan werken naast je blog. Wat ik lees bij Frankwatching is het echt wel noodzakelijk ook in weekenden en vakanties bezig te zijn met je blog. Maar bloggers die op deze manier bezig zijn vinden dat het erbij hoort. En zeggen ook, ga niet bloggen voor het geld. Alle genoemde bloggers zijn hun blog begonnen als hobby. Wil je wat verdienen? Plaats banners, plaats gesponsorde artikelen, niet alleen op je blog, ook op je social media. Maak cursussen, doe aan affiliate marketing, plaats advertenties, geef lezingen. Ik heb hier alleen voorbeelden van Schrijfvis gebruikt, maar Google op bloggen en geld verdienen en je krijgt enorm veel voorbeelden.

En voor mezelf?

Ik houd het fijn op een blog zonder advertenties, affiliate marketing en banners. Ik blog voor mijn plezier en heb bovendien een te divers blog om ergens mee te verdienen. Ongeveer alles heeft mijn belangstelling. Hoewel? Na mijn eerste stuk over thuiswerken kreeg ik wel mooi een aanbod van een bedrijf dat wel een gastblog over thuiswerken wilde plaatsen. Niet op ingegaan trouwens.

**Volkskrant Magazine, 979, 13 juni 2020

Mijn eigen top vijf aan blogs

Het is af en toe wel leuk om door mijn eigen webstek heen te gaan en te kijken wat nou populair en leuk is. Je bent cijfernerd of niet tenslotte. Dat kan ook voor verbazing zorgen. Berichten waar ik uitermate tevreden over ben, scoren slecht qua bezoekers en andere berichten zorgen voor een ongekend aantal bezoekers

Mijn top vijf

  • Lampje. Ik ben geen hype lezer, maar Lampje van Annet Schaap heb ik in een opwelling meegenomen uit de boekhandel en in één ruk uitgelezen, want oh, wat is het toch een schattig boek. En er zijn meer mensen die dat vinden, want hij staat helemaal bovenaan in mijn lijst.
  • UDC. Uw bibliotheeknerd heeft een stuk geschreven over het onderwerps- en plaatsingssysteem dat in de bibliotheek van niet alleen Clingendael, maar ook van Fugro wordt gebruikt. Dat stuk heb ik geschreven voor ik overging op WordPress, dus het is op Blogger idioot veel gelezen dankzij een aantal retweets en het wordt nu nog steeds gelezen. En ik vind het gewoon een leuk stuk. Nog steeds.
  • Koninklijke Schouwburg. Ik ben dol op toneel. Ik heb jarenlang gespeeld, en ik mag graag kijken naar een goed stuk. In de zomer van 2013 was de (toen nog) Koninklijke Schouwburg bezig met een verbouwing en tweette daar druk over. Ik stelde een vraag over iets wat een man aan het doen was met de vloerbedekking, kreeg keurig antwoord – luchtkokers – en dacht er verder niet over na. Tot ik een DM kreeg met het aanbod om de nieuwe stoelen live te komen bekijken tijdens de voorstelling Levenslang Theater, van Eric en Beau Schneider. Dat liet ik me geen twee keer vertellen.
  • Slagersmand. Het is een beetje een obsessie. Dat gedicht over die knecht die fijn rond fietst om de bestellingen rond te brengen, omver wordt gereden en zijn bestellingen worden gestolen. En niemand ziet de hand die van de slagersmand de deksel beurt. Het is ook een mooi woord, beurt. En die obsessie blijft. Het stuk is geschreven in 2013, ik heb een update gemaakt in 2019, en het antwoord is er nog steeds niet, want van wie is dit gedicht nou eigenlijk!?
  • Verhalen. Ik geef toe, het is een beetje vals spelen, want ik zeg dat ik aandacht wil vestigen op mijn eigen blogs in een top vijf en zet er vervolgens een link naar een tag in. Maar dat komt omdat ik ontzettend leuke verhalen schrijf [insert smiley]. Serieus, ga ze lezen. Ik amuseer me er kostelijk mee, dat is natuurlijk een ontzettend gekleurde mening omdat ik ze zelf heb geschreven, maar probeer het.

Ik heb er even over getwijfeld of ik een bericht in die top vijf zou zetten dat niet zulke fantastische bezoekcijfers had, maar heb het niet gedaan. Ga gewoon lekker rondkijken. Hierzo, in het archief, kan je doorklikken naar elk stukje dat ik in de loop van zeventien jaar heb geschreven. Ik besef dat de kwaliteit wisselend is, maar ik hoop wel dat je het met even veel plezier leest als ik.

Verdwalen in blogs

Het is zo’n zaterdag. Ik heb eigenlijk niet zo veel zin in wat dan ook. Er ligt een papieren Volkskrant op me te wachten. Ik heb de boodschappen opgeruimd die vanochtend zijn gebracht. Ik heb mijn regenjas en regenbroeken opgeruimd die ik gisteren met waterafstotend spul heb gewassen. Nu maar hopen dat ze echt weer waterafstotend zijn geworden. Vervolgens zat ik vaag te denken dat ik vanochtend een blog moest schrijven omdat ik vanmiddag naar vrienden ga. Dat was dus anderhalf uur geleden. Er moet nog een stukje bloginspiratie groeien

Bloginspiratie

Als ik niet meteen een onderwerp weet, lees ik de blogs in mijn Feedly om inspiratie op te doen. Lukt het daar niet dan ga ik naar Pocket, daar heb ik onder de tag inspiratie verschillende blogs opgeslagen. Daar ben ik vervolgens verdwaald. Blogs over bloggen, over iedere dag bloggen, kijk bijvoorbeeld naar deze van Elja, over blogstress. Nou vind ik sowieso dat zij goed kan schrijven, en ja, ik zie de tikfouten in haar blogs. Whatever, het zijn haar blogs. Maar die blogstress, ja, daar zit ik ook wel een beetje mee, maar dan meer in de zin van onderwerpen. Want elke dag bloggen is nog steeds leuk, zeker nu ik al ruim twee maanden bezig ben, maar het is af en toe wel lastig een onderwerp te kiezen. Een voorraad heb ik niet. Wel een aantal concepten waar ik misschien een keer wat mee moet doen. Maar dan kijk ik er naar en denk ik, welke dan? De bovenste ben ik nu mee bezig, Nummer 500 komt pas over een paar blogs aan de beurt. Toneel in 2020: ik ga nergens heen! Oorlog en vrede deel 3 betekent dat ik deel 3 eerst moet gaan lezen, hij ligt er al vanaf vorig jaar. Oh, en #MKA2019 (Maand van de klassieker) is niet doorgegaan. Die routebeschrijving kan ik nog wat mee doen en that’s it.

blogconcepten

Andere inspiratie

Heb ik een blogdip? Ja, zou kunnen, daar is ook bloginspiratie voor. En dit is een oudje van Laura, maar het gaat nog steeds op. Zij zoekt haar inspiratie op Bloglovin, waar je mij niet zult vinden, maar ik moest er wel om lachen. Nog eentje die kan verdwalen in blogs. Maar blijkbaar is ze gestopt met bloggen, want er is geen aanvulling sinds 2016. Jammer.
Blogschoonmaak! Ja, ook een goed idee. Hier heb je Reviews & Roses, die bezig is met schoonmaak van haar blog. Nee, ik heb geen tonnen aan concepten. Ik ben zelf ook bezig geweest met schoonmaak van mijn blog, waarbij ik wel zie dat het vier jaar geleden is geweest. Misschien moet ik weer eens grondig kijken.

Even lachen?

Ja, mag ook. Ik ben niet de enige die vele keren na #blogpraat meteen aan het bloggen sloeg. Martha deed dat ook, met dit humoristische blog over taalfouten. Ik krijg meteen de neiging dit stukje grondig na te kijken. Want eerlijk is eerlijk, ik ben best wel een taalnerd, maar slaag er nog regelmatig in iets te publiceren en pas een week later te zien dat er een knoeperd van een fout instaat.
Zo gaat het vaak bij mij. Ik zit te kniezen over gebrek aan inspiratie, begin te tikken met een vaag idee en een uur later heb ik een blog. Op naar de 500, na deze nog 4.

Twee maanden bloggen

Het is 2 juni en het is de eerste keer dat ik echt denk, okee, ga ik het vandaag halen? Inspiratieloos, en dan is het al 6 uur en heb ik nog 6 uur deze dag, maar toch. Het komt ook een beetje omdat ik niet echt onderwerpen heb verzameld, geen blogplanning hé. Wel voor de donderdagse #WOT, want daar krijg ik van andere mensen tips voor, maar niet voor het dagelijks bloggen. Soms komt het vanzelf, zoals gisteren, want toen heb ik mijn Pinkster/wellnessdag beschreven. Dat vloeit dan op het scherm, maar daar begin ik ’s ochtends al mee.

Soms komt het niet vanzelf

Zoals vandaag. Dan zit ik inspiratie te zoeken in oude stukken die ik in Pocket heb opgeslagen en kom ik natuurlijk blogs tegen van Elja, aangezien zij superveel over bloggen heeft geschreven. En het hoeft nergens over te gaan, dat weet ik ook wel. Het wonderlijke is ook, dat als ik eenmaal begin te tikken, ik zo een behoorlijk aantal woorden heb, de stand is nu 165. Die twee maanden elke dag bloggen heeft nu 62 blogs opgeleverd, en dat is meer dan er dagen zijn in april en mei, maar hier en daar heb ik dubbel gepubliceerd.

gras
Afbeelding van Salyasin via Pixabay

Blogplanning

Kom ik toch weer terug bij die beruchte blogplanning, waarvan ik alsmaar zeg dat het niets is voor mij, en het dus ook nauwelijks doe. Ik heb er wel over geschreven, hier en hier. Maar een notitieboek met ideeën heb ik al jaren. En het lijkt me handig als ik er af en toe ook iets inschrijf. Ik heb het dus weer naast me liggen, en dan mogen er af en toe ideeën in komen. Ik heb vrij deze week en ga er dus voor. Die #WOT wil ik morgen schrijven, want daar heb ik een paar mooie woorden voor. Als je erop instelt, kom je overal mooie woorden tegen. En ik heb me geabonneerd op de nieuwsbrief Taalpost van Onze Taal, en dan krijg je af en toe zulke mooie woorden. En verder blijf ik in de flow, zie ook weer dit blog. Kom, zelfs over groeiend gras zou een taalgevoelig mens een boeiend blog kunnen schrijven, en dat brengt me dan meteen weer op een idee voor een plaatje.

Gewoontes kweken

Ik zat er vanmiddag aan te denken. Hoe lang blog ik nu dagelijks? Dat is dus vanaf 1 april 56 dagen. En toen zat ik te denken, is het dan nu zo’n gewoonte dat ie niet meer weg te denken is? Ingebakken en wel? Hoe lang duurt het om gewoontes te kweken? Het internet biedt uitkomst en vertelt me eerst heel optimistisch dat het 21 dagen duurt.

Haken en ogen

Daar zitten wat haken en ogen aan, want de arts die dat als eerste zei, had er ook nog wat andere woorden bij en zei dat het minimaal ongeveer 21 dagen duurt voordat een gewoonte erin gebakken lijkt te zijn. Dat laten alle zelfhulpgoeroe’s eruit. Het hele onderzoek van deze arts is een eigen leven gaan leiden. En het ligt er ook wel aan wat je wil aanleren. Ik kan me zomaar voorstellen dat het voornemen elke dag een liter water te drinken iets minder moeite kost dan het voornemen te stoppen met drugs. Ik noem maar wat. Veranderen van eet- of beweeggewoontes kost 95% van de mensen tussen de 18 en 254 dagen.

Elke dag bloggen

Ik heb het meer gedaan, op mijn andere blog, hier vind je de eerste van die serie en ik zie in het archief dat het al na 11 dagen mis liep. Dat het de maand erop bijna elke dag was en de maand daarop zo eens in de drie dagen. Waarom loopt het dan nu wel? En dat wisselend tussen twee blogs. Eén belangrijke oorzaak is dat ik thuiswerk en dat is dus meer tijd heb voor mijn eigen dingen. En nog belangrijker, geen sportafspraak, theaterafspraak, eetafspraak, shopafspraak of wat voor afspraak dan ook. De enige afspraak die ik heb is met mijn WordPress dashboard. De tweede reden dat het goed loopt? Dat ik kan wisselen tussen twee blogs. Want op dit blog houd ik het redelijk zakelijk, met een uitspatting over Koningsdag, een blog dat met stip op 1 van mijn leuke dingenlijst staat. En het andere blog is voor de uitspattingen, voor het minder serieuze gebeuren, gebrek aan energie, motivatie, positieve dingen, de was, dat soort dingen. Want van dat soort stukjes krijg ik wel energie. Dat vind ik ontzettend leuk. Schrijven vind ik ontzettend leuk. En waar het ook om gaat, het is mijn website, mijn blogs waar ik mee doe wat ik wil, waar ik op schrijf wat ik wil. En dat heb ik wel geleerd van elke dag bloggen, de afgelopen 56 dagen, gewoon schrijven, gewoon doorgaan.