Theater in romans: Payment in Blood

Ik ben dol op thrillers, altijd al geweest. Mijn nieuwe liefde is Elizabeth George, die ik door een vondst in een minibieb leerde kennen. Ik heb de neiging om dan vervolgens door te slaan en in no time alle boeken van zo’n schrijver er doorheen te jagen, maar dat is deze serie wel waard. Het zijn geen eenvoudige moordzaken, er komt heel wat bij kijken en daar komen dan ook nog gecompliceerde personages bij. Lynley en Havers zijn vijftien maanden na de gebeurtenissen in het eerste boek tegen wil en dank nog bij elkaar. Wie geen spoilers wil: niet doorlezen, ik moet wel iets vertellen van de inhoud.

De inhoud

Toneelschrijfster Joy Sinclair wordt dood in haar bed gevonden. Een mes door haar hals heeft een eind aan haar leven gemaakt. De moord is in Schotland gebeurd en Lynley en Havers worden erheen gestuurd. Joy was daar om haar nieuwe stuk te presenteren. Ze heeft van de producer, Lord Stinhurst, de opdracht gekregen een stuk te schrijven ter ere van de opening van zijn verbouwde theater. De onderlinge verbanden zijn groot en ingewikkeld in de groep acteurs en actrices. Irene, de zus van Joy is erbij. Joy heeft grote ruzie gehad met Irene omdat ze naar bed ging met Robert Gabriel, de man van Irene. Joy is kortstondig verloofd geweest met Alec, de zoon van Stinhurst. Alec is omgekomen bij een vliegongeluk. Rhys Davies-Jones is regisseur, alcoholist en de neef van Joy. Joanna Ellacourt is actrice en speelt regelmatig samen met Robert Gabriel, haar man David Sydeham is tevens haar agent. De moord gebeurde in een Schots kasteel dat verbouwd is tot hotel en eigendom is van de zus van Lord Stinhurst. Ingewikkeld? Welnee!
Ik heb een stamboom van gemaakt voor mezelf. Dat maakte het niet eenvoudiger, wel duidelijker.

20201028s_stamboom

Wat vond ik ervan?

Ik was bang dat dit boek me zou teleurstellen na het weergaloos goede eerste boek, maar gelukkig niet. Dit boek was ook zo goed. Verwikkelingen, nog meer verwikkelingen, een tweede moord in het kasteel. Een zelfmoord die een moord blijkt te zijn. Een aanleiding voor de moord die duidelijk lijkt te zijn, maar alsmaar onduidelijker wordt. Tussendoor Lynley die jawel – jaloers kan zijn. De tegenstelling tussen Lynley en Havers, hij een lord, zij afkomstig uit een arbeidersgezin. Juist die afkomst van Lynley is belangrijk in dit boek. Meer ga ik er niet van verraden, dat heb ik al genoeg gedaan. De toneelconnectie is natuurlijk heel duidelijk, met alle bijfiguren die hetzij acteur of actrice zijn, of iets anders doen in de toneelwereld. De hele interactie van de groep, waarvan de ene helft iets gehad heeft met de andere helft en de andere helft dat weer wil. Echt heel mooi gedaan.

Payment in Blood

Elizabeth George, Payment in Blood. Bantam, 1989. (Inspector Lynley; 2)

Elizabeth George

Elizabeth George is Amerikaans en de schrijfster van de inspecteur Lynley mysteries. De serie boeken kent 20 delen. De boeken zijn door de BBC verfilmd in een zes seizoenen tellende tv serie. A Great Deliverance, het eerste deel, is verschenen in 1988, het twintigste deel The Punishment She Deserves, in 2018. Tussendoor heeft ze ook nog andere boeken geschreven, waaronder de Whidbey Island Saga, een vierdelige Young Audult serie.

Meer boeken waarin theater een rol speelt? Kijk op mijn boekenpagina.

Jeugdboeken uit de minibieb

Ik ben er vandaag op uit getrokken voor een fietstochtje, puur om even wat beweging en frisse lucht te hebben. Het was droog, een heel goede reden om de deur uit te gaan. Op de terugweg heb ik even in de minibieb op het Monnickendamplein gekeken. En vandaag waren er leuke jeugdboeken te vinden.

Het luipaardmasker

Het boek viel me op omdat het vrij klein was en een illustratie had van een man met een luipaardmasker. Het werd aangeprezen als een spannend jongensboek en dat was het inderdaad. Roy Palmer breekt zijn verlof in Engeland onmiddellijk af als hij na een brand een kistje vindt met een luipaardmasker. Het masker is de oorzaak van voortdurende onlusten onder negerstammen in het hartje van Afrika, maar het kan een einde daaraan maken. Dat masker is door de vader van Mary naar Engeland gebracht. Roy belooft Mary terug te gaan naar Nigeria om daar het masker bij de eigenaar te brengen. Na een reis vol avonturen lukt hem dat.
Het boekje is uitgegeven in samenwerking met de Nederlandse Padvinders. De serie Junior – Jongensboeken wordt aangeprezen als spannend, avontuurlijk en romantisch. Het zijn indianen-, woudlopers-, ontdekking-, detective-, piraten- en ruimtevaartverhalen. Boeken voor 95 cent met een witmetalen verzamelcassette ad fl 1,25, een sieraad voor de jongenskamer. Het klinkt wel heel schattig.

jeugdboeken

Swing

Een verhaal over tover, een trompet, een klein jongetje en een slim klein meisje die met zijn tweeën avonturen beleven in Afrika. Het avontuur begint op een eilandje midden in het Victoriameer en eindigt in het eerste dorpje waar het jongetje Joshua optrad met zijn trompet. Maar dat loopt wat anders af dan je zou denken. Wat heb ik me geamuseerd hiermee! Een toppertje uit de minibieb. Paul Biegel schreef op een prachtige manier, met heel veel fantasie. Het boekje was het Kinderboekenweekgeschenk in 2004.

De heksen

Roald Dahl is altijd een succes. Van dit boek kon ik me vaag herinneren dat er een verfilming van was, met Anjelica Huston in de hoofdrol. Het toeval wil dat er dit jaar een nieuwe verfilming van dit verhaal in de bioscopen komt. Dit keer met Anne Hathaway in de hoofdrol. Ik ben benieuwd. De vorige film was leuk, maar als ik de trailers vergelijk, wordt dit een heel andere film. Ik smokkel een beetje, want ik ben in het boek begonnen en heb hem nog niet uit. Dit boek is een verhaal – een verbazingwekkend verhaal – over ECHTE HEKSEN, dat je kan helpen een ECHTE HEKS te herkennen voor het geval je het ongeluk hebt er een te ontmoeten. Het ziet er in ieder geval al geweldig uit vanwege de geweldige illustraties van Quentin Blake.

Dat was het, een leuke verzameling jeugdboeken die na lezing fijn weer terug gaan naar de minibieb, zodat anderen ervan kunnen genieten. Behalve misschien dat luipaardmasker met zijn missende pagina’s.

Het luipaardmasker / James Shaw. – Baarn: De Verkenner, 1959?. – 159 p.
Vert. van: The leopard men.
Swing / Paul Biegel. – Stichting Collectieve Propaganda van het Nederlandse Boek, 2004. 92 p.
ISBN 90-5965-005-0
De heksen / Roald Dahl ; tekeningen van Quentin Blake. – Baarn: Fontein, 1984. 194 p.
Vert. van: The witches.
ISBN 90-261-1281-5

Over al die boekenlijsten

Ik heb het net nagekeken. In de loop der jaren heb ik zeker vijf boekenlijsten gemaakt, van die lijstjes met boeken die ik dan zou gaan lezen. Als laatste heb ik deze zomer een zomerleeslijst gemaakt. Ik zat vol goede voornemens en heb zelfs enkele boeken uitgelezen. Eén daarvan stond al bijzonder lang op de lijst: Stephen King, On writing. Ik zit me af te vragen waarom ik er zo lang over heb gedaan. Maar Rutger Bregman, De meeste mensen deugen, lijkt dezelfde kant op te gaan als Stephen King. Het boek ligt op de kast, met een bladwijzer ergens en ik lees van alles behalve dit boek. Maar heeft het zin die boekenlijsten?

Boekenbuien

Af en toe lees ik van alles in één genre. Dan heb ik een Nora Roberts bui en lees alleen maar boeken van haar. Of ik raak weer een tijdje in de boeketreeksjes verdwaald. Het is lekker makkelijk lezen, zeker ’s avonds in bed, dan maakt het echt niet uit dat je vanwege slaap de draad kwijt raakt. De volgende avond pak je die draad heel makkelijk weer op.
Deze zomer had ik een jeugdboekenbui, ik had de hele Euro-5 serie gekregen, die nog uit twee series bleek te bestaan ook. De tweede serie kende ik zelfs niet. Ik heb de reeks achter elkaar uit gelezen. Daarna had ik weinig zin in volwassen boeken en ben ik op de meisjesboeken overgegaan. Dat komt ook door de minibieb bij mij in de buurt, die af en toe pareltjes oplevert. Ik heb er zelfs een meisjesboek opgeduikeld dat niet lijkt te bestaan.

Terug naar die lijsten

Ik zit me af en toe af te vragen waarom ik het doe. Het is eigenlijk een vorm van zelfkastijding. Prachtige lijsten maken met boeken die je in de zomer zou moeten lezen – waarom eigenlijk niet in de winter – en die vervolgens niet lezen. Maar wel boeken uit de bieb halen en die gaan lezen. Ook daar kan je prachtige boeken vinden. Ik was bijvoorbeeld nieuwsgierig naar Anne Tyler en heb van haar The Beginner’s Goodbye in één avond uitgelezen. Het was een fascinerend boek dat ik niet kon neerleggen. Anne Tyler stond op geen enkele lijst maar ik heb nog een boek van haar liggen, namelijk The Amateur Marriage. Ik ben benieuwd. Maar ja, er staan boeken echt al jaren op die lijsten. Bijvoorbeeld The Bridge van David Remnick over president Obama, dat volgens mij echt wel verdient gelezen te worden. Deze week zag ik dat dit najaar de memoires van president Obama worden gepubliceerd. En dat boek zou ik dan eigenlijk ook willen lezen. Het is misschien gewoon een goed idee toe te geven aan boekenbuien en lekker te lezen. Dan komt er vast wel een boek van die lijsten tussendoor. Dat is dan misschien de enige zin van die boekenlijsten: leuke titels vinden die je bezig kunnen houden.

Het raadsel van het meisjesboek ‘Driftkopje verloofd’

Mijn nieuwste aanwinst uit de minibieb is een meisjesboek, heet Driftkopje verloofd en is waarschijnlijk een tweede deel uit een serie. Het boek vertelt over Mieke die in Amsterdam woont en werkt. Haar ouders wonen in de provincie. De titel valt tot mijn vreugde onder mijn theater in romans serie, want Mieke wordt lid van een amateurtoneelvereniging.

20200913_driftkopje
Driftkopje verloofd / Jeanne van der Griend. – Heemstede: Uitgeverij Jongland

De inhoud

Mieke woont en werkt in Amsterdam. Een collega neemt haar mee naar de amateurtoneelvereniging waar hij voorzitter van is. Ze gaat meespelen met een voorstelling. Mieke is een driftkopje en kan enorme driftbuien krijgen. Dat blijkt ook tijdens de generale repetitie waar ze heel driftig wordt over iets en daarbij een andere speelster van het toneel duwt. Daarna wil ze stoppen, maar dat mag ze niet van de rest. Ze gaat ook meedoen met een volgende productie, een stuk over een dronken zeemeermin dat door de voorzitter wordt geschreven. Ze ontmoet Theo, de broer van een van de toneelspelers. Hij neemt een rol over omdat de voorzitter een been breekt en mag samen met Mieke spelen. Ze zijn verloofd in het stuk. Maar ze gaan ook buiten het toneel met elkaar om. Theo maakt kennis met haar driftbuien maar begrijpt waar het vandaan komt en kan het haar vergeven.

Het is een stralende Mieke, die mevrouw Hamers die avond mag gelukwensen als ze elkaar bij het weggaan van Theo in de gang ontmoeten en haar overrompelt met de woorden: ‘Mevrouw Hamers, mag ik mijn verloofde voorstellen.’

Het raadsel

Elk gelezen boek gaat in mijn Goodreads en dat was ik met deze ook van plan. Nu komt het wel meer voor dat boeken er niet in voorkomen, zeker met meisjesboeken uit de jaren zestig van de twintigste eeuw. Dat is juist leuk, want dan kan ik een boek aanmaken, met een scan van de voorpagina en al. Wat minder vaak voorkomt is dat de schrijver niet te vinden is. Jeanne van der Griend was niet te vinden in Goodreads. In zo’n geval raadpleeg ik de catalogus van de Koninklijke Bibliotheek, want ik was ook nieuwsgierig naar dat eerdere deel. Geen Jeanne, wel een Driftkopje verloofd, maar van een heel andere schrijfster, namelijk Bertha Clément. Dat is een oorspronkelijk Duitse uitgave. Bertha is te vinden op de Digitale Bibliotheek voor de Nederlandse Letteren en het boek is gescand en wel hier terug te vinden. Daar blijkt ook dat het een heel ander meisjesboek is, want de hoofdpersoon heet hier Ilse. Een zoektocht in de schatkist die Delpher heet, levert ook alleen Bertha op. Haar boeken waren rond de eeuwwisseling 19e en 20ste eeuw heel populair en dat ging door tot de jaren dertig.

Jeanne van der Griend

Een nieuwe zoektocht naar Jeanne levert bij de KB niets op. Geen Jeanne, wel Berthe. De DBNL leverde ook niets op voor Jeanne. Worldcat dan, maar helaas, geen succes, wel Bertha Clément, maar geen Jeanne. En dat terwijl ze toch minstens twee boeken moet hebben geschreven. Ook op naamvariaties als J(eanne) van de(r) Griendt kan ik niets vinden. Vervolgens ga ik maar eens Googlen op deze dame en dat levert wel wat op, want het boek is verkrijgbaar bij een online boekhandel. Maar er zijn geen andere titels te vinden, terwijl er toch echt een eerder deel moet zijn, want in het boek staan verwijzingen naar een eerder deel.

Uitgeverij Jongland

In de KB catalogus kan je ook zoeken op uitgever en Jongland levert aardig wat hits op. Jongland was in de jaren zestig van de twintigste eeuw blijkbaar een uitgever die vertalingen van werken van klassieke schrijvers als Karl May, Hector Malot en Louise Alcott uitgaf. Daar komen we ook een boek tegen dat Driftkopjes schooljaren heet, maar is geschreven door Elizabeth Puhringer. Het was blijkbaar een nogal populair woord in boektitels. Aangezien de uitgeverij verder niet meer actief was, is het een goede gok dat het boek uit begin jaren zestig stamt. Bij die zoektocht leer ik iets nieuws, want in Brinkman’s cumulatieve catalogus van boeken werden alle nieuwe boeken opgenomen, leerde ik tijdens mijn opleiding. En mijn opleiding is zolang geleden dat ik het heb over de gedrukte catalogus. Maar hier staat toch mooi een opmerking dat het niet in de Brinkman is opgenomen. Zelf kan ik Jeanne van der Griend en haar Driftkopje verloofd niet controleren in de Brinkman. De KB catalogus meldt dat 1966 tot en met 1980 in de DBNL staat, maar Jeanne kan ik er niet in vinden. Maar ik vermoed dat het boek er niet in is opgenomen.

Hulp?

Oorspronkelijk was ik trouwens van plan het boek weer in de minibieb te zetten, maar dat gaat nu natuurlijk niet door. Ik word nu trouwens wel heel nieuwsgierig naar deel 1 van de serie en naar de oplossing van het raadsel dat Jeanne van der Griend heet. Vandaag dus mijn vragen: kent iemand deze auteur? Kent iemand de serie? Zijn er nog meer boeken in de serie? Kan iemand de Brinkman raadplegen voor begin van de jaren zestig? Ik kan daar niet bij. Een #dtv #durftevragen dus in de vorm van een blog.

Meer boeken waarin theater een rol speelt? Kijk op mijn boekenpagina.

Over de Nieuwe Euro 5 boeken

Bert Benson heeft twee series geschreven over de Euro 5. De Euro 5 serie bestaande uit 21 boeken waar ik al eerder over heb geschreven. De tweede serie is de Nieuwe Euro 5, bestaande uit zes boeken. En over die tweede serie wilde ik een apart artikel schrijven. Hou je niet van spoilers? Niet verder lezen dan, want ik denk dat ik echt wel wat uit de inhoud vertel.

De Nieuwe Euro 5: NE-5

Er is een nieuw schip gebouwd, de nieuwe Euro 5 die al snel de NE-5 wordt genoemd. Het schip is in de ruimte gebouwd en bestaat uit een moedergedeelte met vooraan een commandocentrum dat zich kan losmaken van het hoofdschip. Onder aan het hoofdschip hangen twee hangars met elk twee jagers die ook gebruikt kunnen worden voor verkenningsvluchten. Het merkwaardige is dat in de vijf jaar dat de bouw heeft geduurd, zelfs de bemanning het schip nooit heeft gezien. Technisch gezien is dit schip fantastisch en dan komen we bij iets waar ik niets van begrijp, want het schip heeft een atomaire motor en een fotonenmotor. Met de searchers, speciale navigatie-apparatuur, al in de Euro 5 uitgeprobeerd kan het schip zich over duizenden miljarden kilometers verplaatsen. Ik neem het maar zoals het er staat. Want daarmee verplaatsen ze zich inderdaad over een enorme afstand en daar raken ze door sabotage de searchers kwijt. Rings a bell? Ik ging de vergelijking met Star Trek Voyager wel trekken.

NE-5-1

Star Trek Voyager en de prime directive

Ik heb alle 170 afleveringen van deze serie, tussen 1995 en 2001 gemaakt, gebinged. Ik blijf het een geweldige serie vinden. De Voyager komt door omstandigheden op een enorme afstand van de aarde terecht. Vanaf dat moment is de koers op aarde gericht, maar dat levert dan 170 afleveringen verwikkelingen op. Daar zie je de basis van de serie, en ook die van de NE-5 boeken. Eén van de leidende principes van Star Trek is de Prime Directive. Dit principe schrijft voor dat bemanningsleden zich niet mogen bemoeien met de natuurlijke ontwikkeling van andere beschavingen. Dat is dus iets waar de bemanning van de Nieuwe Euro 5 nog nooit van heeft gehoord, want wat gebeurt er in Het volk van Arban? Ze komen bij twee onbekende planeten die ze Cleopatra en Arban noemen. Cleopatra is een planeet die vooral groen is. Arban is onherbergzaam en heeft een aantal steden die bevolkt zijn door voertuigen. Wel ontdekken ze mensachtige wezens en komen erachter dat deze wezens waarschijnlijk vergaande automatisering hebben ontwikkeld en er in feite door zijn opgeslokt. De oplossing van De Vos en zijn mannen? Het restant van het volkje in de NE-5 laden en ze naar Cleopatra brengen. Nee, De Vos heeft Star Trek niet gezien.

NE-5-2

De verdere avonturen van de NE-5

Ze komen wonderlijk veel planeten tegen met een atmosfeer en zuurstof en komen ook wonderlijk veel vijanden tegen. Ook horen ze Amerikaanse radio-uitzendingen. In het derde boek – Onder vuur – is het een volk van dwergen, de kleine Vega’s, dat de NE-5 aanvalt. Die Vega’s hebben Engels geleerd door de radio-uitzendingen. Het blijkt dat zij weer aangevallen worden door de Dunka’s en dat de NE-5 hier ongewild tussen zat. Die Dunka’s komen terug in het volgende boek, Het teken van Tamo. Het schip heeft aardig wat averij opgelopen in het vorige boek en De Vos wil dat herstellen. Ze komen op een planeet waar ze fabrieken vinden met arbeiders, de Gorli’s. Die worden vastgehouden door de Dunka’s waar we pas in dit boek een beeld van krijgen. Kleine wezens, anderhalve meter, met een bek die op die van een krokodil lijkt en een staart.

Tijdsbepaling

In De vermiste patrouille meldt De Vos hoe lang ze al onderweg zijn: twee jaar, één maand en zes dagen. Die tijdsbepaling is wel een dingetje, want elders (kan even niet terugvinden waar) wordt weer uitgelegd dat op aarde de tijd anders loopt. Maar in de voortdurende zoektocht naar de aarde komen ze de Dunka’s weer tegen. Ze komen op een planeet waar een soort Middeleeuwse samenleving is en waar die Dunka’s weer Gorps worden genoemd. Twee bemanningsleden raken verdwaald op de planeet, terwijl ze proberen uit handen van de planeetbewoners te blijven. Want die proberen de mannen te pakken voor de Gorps. De Vos probeert zijn mannen terug te vinden en wordt daarbij geholpen door pijlvormige schepen, de demonen. Het is weer een aaneenschakeling van gevechten in dit boek.

Het laatste boek

Terug naar Aarde? is het laatste boek uit de serie. Het vraagteken is denk ik in de titel gezet om het spannend te maken, want had iemand eraan getwijfeld? De NE-5 wordt nog steeds achtervolgd door de Dunka’s, maar nu neemt het volk van de pijlschepen contact met het schip op en verplaatst het hele schip door de ruimte naar hun planeet Argonda. De bewoners van deze planeet lijken weer op mensen, maar zijn volledig kaal, ook de vrouwen. Deze mensen vinden dat de vijanden van hun vijanden, vrienden zijn en willen de NE-5 helpen terug naar aarde te komen. En dat gebeurt door verplaatsingen. Dat ze bij de aarde aankomen is eigenlijk een beetje een anti-climax. Ze komen op 8 juni 2025 aan bij de planeet Pluto.

Karakters en hun omgeving

De bemanning wordt uitgebreid, van twaalf naar wel veertien man. De Star Trek schepen zijn drukker bevolkt. Overigens is één van de twee een oude bekende: Barbara Bright, een dame die in de eerste serie ook al een paar keer voorkwam en een kei in ruimtenavigatie is. En nummer veertien blijkt een ruimtewezen te zijn.
Krijgen we nou wat te horen van de persoonlijke omstandigheden van de karakters? Nou, niet veel eigenlijk. Peter de Vos heeft een verloofde die ergens in de eerste serie wordt genoemd, maar het arme kind heeft geen naam. Hans Weiss heeft een vrouw en twee dochters. Prosper is weduwnaar, Marc heeft een vrouw en zoon die in één van de boeken uit de eerste serie (Stralen uit het verleden) voorkomen. En voor de rest, zijn het eigenlijk bordkartonnen figuren. Wonderlijk te verklaren dus waarom het zo leuk is, maar deze tweede serie was ook uitermate amusant, zelfs in een vergelijking met Star Trek Voyager. En die vergelijking ga ik nogmaals trekken: een schip dat in de ruimte kan, waarmee je onnoemelijk ver kan reizen. Met een bemanning van dertien mensen. En zoveel eten dat je jarenlang uitgebreid kan koken. Aan de praktische invulling kan je een beetje twijfelen.

De serie bestaat uit de volgende boeken: De rampplaneet (1987); Het volk van Arban (1988); Onder vuur (1989); Het teken van Tamo (1989), De vermiste patrouille (1990?); Terug naar Aarde? (1991).

Jeugdnostalgie: de Euro 5 boeken

Ik heb drie broers en heb in mijn jeugd dus veel boeken gelezen die je tot jongensboeken zou mogen rekenen. Zoals bijvoorbeeld de Euro 5 boeken die draaien om de geheime Sectie 5 van de Europese Coalitie met het lucht- en ruimtevaartschip de Euro 5. Een tijdje terug kwam ik in een minibieb een paar deeltjes van de serie tegen en las ze weer met veel plezier. Complete jeugdnostalgie. Natuurlijk zette ik dat op Goodreads, dat het doorzet naar Twitter en daar kwam de vraag van een oude bekende van me of ik de hele serie zou willen. Ja hoor! Een paar dagen geleden kwam de doos binnen.

Euro 5

De boeken zijn geschreven door Bert Benson, die ondanks zijn Engelse naam Nederlands is, het is een pseudoniem van Ad de Beer. Dan heb je ook nog de nieuwe Euro 5 boeken, dat zijn zes boeken die ik niet ken, en ook geschreven zijn door Bert Benson, maar het pseudoniem is dit keer van P. de Beer-v.d. Pluijm, tenminste volgens de KB Catalogus. Mevrouw de Beer? Een aantal boeken uit de eerste serie staan ook op haar naam. Het zorgt in ieder geval voor verwarring in mijn bibliotheekhart, want Wikipedia rept niet van mevrouw de Beer, alleen maar van Ad. Dit laat ik maar even zo, want ik kan er verder niets over vinden. De Euro-5 reeks is tussen 1976 en 1986 geschreven en de nieuwe Euro 5 reeks tussen 1987 en 1991. Dat verklaart meteen waarom ik die reeks niet heb gelezen: toen viel ik als twintiger echt wel buiten de doelgroep.

De inhoud van de boeken

De Euro 5 wordt bemand door een groep Europeanen. De captain van het schip is Peter de Vos, een Nederlander. De bemanning is twaalfkoppig, en telt een Duitser, meerdere Fransen, Belgen, een Luxemburger, meerdere Italianen, nog een Nederlander en een Deen. De basis van het schip is in de Ardeche en op de planeet Pluto. De mannen van de Euro 5 beleven allerlei avonturen niet alleen op aarde, maar ook in de ruimte. Volgens mij worden wel wat ruimte wetten overschreden, maar daar is het science fiction voor. In het eerste deel – Euro 5 antwoordt niet – moet het ruimteschip slag leveren met Herr Meisel die het giftige afval van zijn chemische fabriek niet wil laten ioniseren op de door Europese wetten voorgeschreven wijze omdat hij het te duur vindt. Dus wil hij de fabriek waar dat gebeurt vernietigen, de Euro 5 moet dat voorkomen. In dat eerste deel ontdekte ik trouwens iets vreemds, want Peter de Vos wordt hier verschillende keren Paul Corver genoemd (p. 36). Benson had een andere naam in zijn hoofd en het is nooit goed veranderd? Veertig jaar na dato kom je daar niet meer achter.
Ik ben nu in boek nummer 4 bezig: Slaven uit de ruimte, waarin vliegtuigen eerst de ruimte in worden gezogen en vervolgens worden de passagiers aan het werk gezet in een mijn op een klein eiland. De avonturen houden niet op. Spannend! En het gaat maar door.

Leeservaring

Aan alles kan ik merken dat ik het eerder heb gelezen en ja, dat was veertig jaar geleden, toch zit ik mezelf af en toe te spoilen omdat er weer iets een ver stuk van mijn geheugen komt bovendrijven. Heerlijk al die avonturen op aarde en in de ruimte! Zo ook de hier en daar wat ouderwetse taal. “Deksels” wordt mijn nieuwe favoriete scheldwoord. Deze serie behoorde tot mijn favorieten vroeger, net als de Discus serie van Ruurd Feenstra. die serie hoort ook tot de jeugdnostalgie. Benson heeft overigens na het overlijden van Feenstra twee delen van die Discus serie geschreven. Ik geloof dat hier mijn liefde voor science fiction is ontstaan, want ik vond het heerlijk en verslond al die avonturen. Ik ben tegenwoordig nog steeds zo’n fan van spannende boeken waarin James Bond drie keer over de kop gaat, zie Andy McDermott, wiens Nina Wilde en Eddie Chase serie ik heb gebinged de afgelopen weken.
Nu ik wat ouder ben, ontdek ik trouwens wel vreemde dingen in de boeken, bijvoorbeeld het uitgebreide koken in plaats van astronautenvoedsel of op zijn minst magnetronmaaltijden. De reis naar Pluto beslaat een paar uur. Ze moeten wel heel snel vliegen. Peter de Vos die met zijn plaatsvervangend commandant Hans Weiss zaken gaat bespreken en daarbij een fles wijn opentrekt. Hallo mannen! Jullie hebben dienst! Maar ondanks die kleine dingen blijf ik hier van genieten. Heerlijk, ik heb nog wel wat boeken te gaan.

Update 8 augustus 2020

In Paniek op de Noordpool, het elfde deel uit de serie wordt op p. 37 gemeld dat Paul Corver het officiële pseudoniem is van Peter de Vos.

Plannen voor theater in romans

In het menu van mijn website staat ‘Boeken van A tot Z’ en dat is de pagina waar ik mijn verzameling van boeken over theater in romans heb geplaatst. Jaren geleden ben ik er mee begonnen, een project waarin ik boeken verzamelde die iets met het theater te maken hadden. Toen (juli 2006) was ik nog hoofdredacteur van Haghespel, het blad voor het Haagse amateurtheater, waar ik vrolijk deze besprekingen in zette. De eerste was voor een boek van Willem Brakman, De biograaf. Een vrij korte bespreking van een boek dat me geloof ik niet zo aansprak. De eerste lijst was niet zo vreselijk lang.

Groei in de loop der jaren

Soms was het een heel korte bespreking, soms was het wat langer. En in het begin gaf ik ook wel eens dat ik heel lui een bespreking van internet had gevist omdat ik het boek zelf niet te lezen vond. Nu doe ik het anders. Ik schrijf een stukje over de inhoud, ik vertel wat ik ervan vind, vaak komt er een stukje bij over de band met het theater als dat niet al duidelijk is. En ik probeer ook nog iets over de schrijver te vertellen. De bespreking is veel uitgebreider geworden. En ik laat het tegenwoordig ook na iets te schrijven over boeken waar ik niet doorheen kwam. Jammer dan. Het leven is te kort om slechte boeken te lezen.

Pareltjes

Door deze hobby heb ik wel prachtige boeken gelezen. Vinegar girl van Anne Tyler was een toppertje. Ontzettend leuk boek, een hertelling van een Shakespeare. Michael Gallagher schreef de serie Send for Octavius Guy over de jonge Gooseberry, een veertienjarige dief die een leven probeert op te bouwen als detective. Gooseberry mag dan een dief zijn geweest, maar was wel mijn idee van een ideale schurk, zij het wat jong. Octopus ging over de moord op een actrice. Ik heb zelfs nog een boek gelezen dat door president Obama werd aanbevolen: Fates and Furies van Lauren Groff. Het bleek een onverwachte parel te zijn over toneelschrijver Lotto en zijn vrouw Mathilde. Een boek waarin sommige hoofdstukken als toneelstuk werden geschreven.

vinegar girl

Spin offs

De lijst voor films en theater die ik een keer heb gemaakt, en waar ik eigenlijk niet mee door ben gegaan. Blijkbaar vond ik boeken bijhouden wel genoeg. Ik heb twee films besproken die ik zelf niet eens heb gezien, namelijk Molière en Das Leben der Anderen.
Een tweede spin off was de lijst met kinderboeken en theater. Deze boeken heb ik in 2009 uit de grote lijst gehaald en in een aparte lijst gezet. Deze wilde ik niet apart gaan bespreken.
Ook heb ik een paar verhalen besproken, onder andere een bundel verhalen waarvan de opbrengst was bedoeld voor het Theater Instituut. Het waren verhalen geschreven door Nederlandse schrijvers.

Toekomstplannen

Ik heb in 2020 tot nu toe twee boeken besproken. In 2019 heb ik er drie besproken. Actief zoeken doe ik niet meer. Als ik toevallig iets tegenkom noteer ik de titel en ga ik in de bibliotheek kijken of ze het hebben. Het heeft allemaal niet zo’n haast meer omdat Haghespel niet meer bestaat en ik daar de besprekingen niet meer in plaats. Tips zijn wel nog steeds welkom

Boekenupdate voor de zomer

Ja, mijn leeslijst is lang. En mijn lijst van te lezen boeken is nog langer, maar er verschijnen zoveel leuke boeken. Maar ik ga niets kopen, want ik heb mezelf weer op een verbod van kopen gezet. Wel zie ik leuke titels, bijvoorbeeld in het weekend magazine van FD, want die lees ik tegenwoordig.

Wat is interessant?

FD heeft een zomerleeslijst, waarvan ik niet alle titels interessant vind. Ik heb bijvoorbeeld helemaal niets met Arnon Grunberg, wiens Bezette gebieden wordt genoemd. Wat ik wel interessant vind, en dat is helemaal eigen voorkeur, is Olga Tokarczuk. Deze Poolse schrijfster heeft in 2018 de Nobelprijs voor literatuur gewonnen. De FD noemt haar met Jaag je ploeg over de botten van de doden, het is volgens FD een moordmysterie met een sterke plot en het heeft een verdraaid goede beschrijving die het enorm interessant maakt. Dan Richard Russo, met Er is een kans, een vreemd vertaalde titel naar mijn idee, maar de oorspronkelijke titel is Chances are… Letterlijk dus. En het heeft een fantastische cover.

Nog meer?

Oh ja, Elizabeth Jane Howard, wiens boek The Long View vertaald is als Welbeschouwd. Het boek is een verslag van de dood en geboorte van een relatie. In die volgorde. Ik ben gefascineerd en geïnteresseerd. Howard is blijkbaar bekend geworden met de Cazalet chronicles die ik niet ken, maar die ook interessant lijken.

Genoeg

Er verschijnt zoveel moois en ik heb hier alleen beschreven wat mij mooi lijkt. En dan heb ik hier alleen de zomerleeslijst van het Financieele Dagblad bekeken. Lieve lezers, lees wat u aanspreekt. Smaak is subjectief, dat is maar goed ook, want anders zouden we niet met zijn allen zoveel verschillende boeken lezen en mooi en leuk en interessant en spannend en romantisch vinden. Verzin nog wat superlatieven. Maak wat van die zomerleeslijst. Lees met plezier en geniet er van en laat vooral horen in de reacties wat jullie deze zomer lezen.

Zomerleeslijst, oftewel keuzestress

Ik heb het wel meer gedaan, zo’n zomerleeslijst, maar zelden heb ik er zo’n keuzestress bij gehad. Deze eerste dag van de zomer is een prima dag om zo’n lijst te maken en te grasduinen door mijn vele stapels.

20200621s_zomerboeken

Fictie

Het moet gevarieerd blijven, dus Conn Iggulden, Stormbird, het eerste deel van de Wars of the Roses, staat op het lijstje. Ik ben halverwege, en het is interessant genoeg, dus die komt wel uit. Tolstoj, Oorlog en Vrede, vorig jaar in begonnen, ik ben blijven steken bij deel 3, terwijl ik het eerste en tweede deel al besproken had. Eigenlijk wil ik dus daar mee door gaan. En dan Mark Lawrence, wiens Red Sister ik met plezier gelezen heb. Grey Sister ligt op deze stapel, het vervolgdeel van de serie. En er zit een toneelstuk in deze lijst, namelijk Tantalus. Dat is op de stapel terecht gekomen toen ik me voornam toneelstukken te gaan lezen en daar gebleven. Misschien kwam dat ook wel omdat ik toen had voorgesteld het met meerdere mensen te gaan lezen en niemand dat blijkbaar een goed idee vond. Ik ga het dus maar alleen lezen. Dat is het fictiegedeelte van mijn zomerleeslijst.

Nonfictie

Stephen King, On Writing, staat al tijden in mijn Goodreads lijst en ik wil hem uitlezen. Niet alleen om die Goodreads lijst een stuk korter te krijgen, maar ook omdat ik hem interessant vond. Rutger Bregman schreef in 2019 De meeste mensen deugen, ik heb toen een recensie gelezen waardoor ik nieuwsgierig werd en ik heb het boek gekocht. Afgelopen weken kwam het boek weer in het nieuws omdat er een Engelse vertaling uitkwam. Dat is dus ook de reden dat ik het eigenlijk deze zomer wil lezen, ik ben er nog steeds nieuwsgierig naar. Charlotte Meindersma, haar #contentrecht heb ik vorig jaar al gekocht en nog steeds niet gelezen, wel is het nog steeds een actueel onderwerp. En dan mag ik haar Wetboek voor bloggers ook wel weer eens doornemen. Nog zo’n boek dat ik vorig jaar al heb gekocht en nog steeds niet heb gelezen: Super social van Elja Daae. Juist met mijn belangstelling voor social media is dit een must read, zoveel verschijnt er namelijk niet op dit gebied dat ook voor hobbyisten goed te gebruiken is. Rick Pastoor met zijn Grip heb ik erbij gezet omdat juist deze thuiswerkperiode een mooie periode voor studie en organisatie is. Onfeilbaar is het boek trouwens niet, want ik las dat Rick bekende het ook even niet meer te redden met thuiswerken en een pas geboren kind erbij. De laatste heb ik deze week op de stapel gelegd. Harvard Sitkoff, The struggle for black equality, 1954-1980. Juist met de Black Lives Matter discussie die gaande is in de VS, wilde ik dit boek herlezen. Ik heb het tijdens mijn studie geschiedenis gelezen, maar dat is ondertussen ook al bijna 25 jaar geleden. Ik mag mijn kennis wel weer oppoetsen.

Mooie voornemens

Ik zie het gebeuren met alle lijstjes die ik maak, van de helft komt niets terecht. Het is de keuzestress denk ik, want oh help, wat heb ik nog veel boeken liggen. Het verbod op boeken kopen overtreed ik regelmatig, want er komen zoveel leuke en interessante boeken uit. En jij, heb je ook een zomerleeslijst?

Terug naar de bibliotheek

We mogen weer. Na acht weken gesloten te zijn, mogen de bibliotheken weer open. Voor beperkte dienstverlening weliswaar, maar ze zijn weer open.

Voorraad

Al die tijd had ik tien boeken liggen en gelukkig had de bibliotheek Den Haag besloten tijdelijk de boete stop te zetten, want ze waren binnen gelopen. Nou heb ik weinig gelezen de laatste tijd. Iets te veel corona aan mijn hoofd. Niet alle boeken waren dus gelezen, maar ik heb wel nieuwe voorraad, zeer bewust gekozen.

Andy McDermott

Ik was op zoek naar Madeline Miller bij de Engelstalige boeken, maar vond haar niet. Dat gaat ook voorlopig niet lukken, want hij staat op ‘gereserveerd’. Maar bij de M kwam ik wel een hele reeks Andy McDermott tegen. Een schrijver die ik vaag kende, de achterkanten spraken me wel aan. Avontuur! Geschiedenis! Spannende dingen! Ik ben met The Secret of Excalibur naar huis gegaan. Niet het eerste deel van de serie over Nina Wilde en Eddie Chase, want die stond er niet. The Hunt for Atlantis is uitgeleend, maar ik denk wel dat ik daar achteraan ga. Ik ben op pagina 111 en ik vind het nu al leuk.

Verhalenbundel

Lang geleden had ik op een kaartje titels geschreven van verhalenbundels, want die wilde ik toch meer gaan lezen. Van die vijf titels vond ik er één: De pier stort in en andere verhalen, van Mark Haddon. Ik heb hem meegenomen omdat de eerste bladzijde me al aansprak. Ik ben benieuwd. Tips voor andere verhalenbundels zijn ook welkom.

Stephenie Meyer

Ik heb het Twilight kwartet gelezen, ik heb The Host gelezen, en deze kende ik niet: The Chemist. Meegenomen uit pure nieuwsgierigheid. Ik heb Twilight met veel plezier gelezen, maar dat was niet allemaal even goed. Dus ik ben benieuwd

Stephen King – On Writing

Oh schande, deze staat namelijk al tijden in mijn ‘Currently Reading’ lijst op Goodreads. Dat komt omdat ik hem toen uit de bibliotheek had gehaald, om de één of andere reden hem weer heb terug gebracht voor ik hem uit had en hem nooit heb teruggehaald. Terwijl het me wel fascineerde. Dus ditmaal wil ik hem uitlezen, een tijd terug had ik al een bespreking gelezen van Nanneke van Drunen, en daardoor werd ik weer nieuwsgierig. Deze vakantie wil ik één van de lessen van Stephen King doorvoeren: stop met tv kijken, lees zoveel mogelijk. Ik ben toch door Star Trek Voyager heen. En jij? Ook weer naar de bibliotheek geweest?