Raymond Majevski, een regisseur, gaat naar Duitsland, het land waar hij geboren is, om daar King Lear te regisseren. Hij weet van zichzelf dat hij door de oorlog een stuk van zijn leven is kwijtgeraakt. Hij woont in Amerika, terugkeren naar Duitsland is moeilijk voor hem.
Hij eist van zijn acteurs dat zij zich onvoorwaardelijk aan hem uitleveren. Daardoor wordt het werken aan Lear voor allen een reis, niet alleen door de duistere wereld van de verdwaasde koning, maar ook door de doolhof van ieders leven.
Aan het eind zal Raymond teruggaan naar de witte vlek in zijn herinnering: zijn kinderjaren in een concentratiekamp in Nazi-Duitsland.
Wat toneel betreft: hij is een wat typisch regisseur: uitermate gedisciplineerd, neurotisch met tijd, kan heel slecht tegen geluid en beledigt zijn spelers makkelijk. Hij werkt veel met improvisaties.
Goed boek: ja, naar mijn mening wel, werd wat gehandicapt door het feit dat ik het niet aan één stuk door kon lezen, maar het boeide wel.