Bert Benson heeft twee series geschreven over de Euro 5. De Euro 5 serie bestaande uit 21 boeken waar ik al eerder over heb geschreven. De tweede serie is de Nieuwe Euro 5, bestaande uit zes boeken. En over die tweede serie wilde ik een apart artikel schrijven. Hou je niet van spoilers? Niet verder lezen dan, want ik denk dat ik echt wel wat uit de inhoud vertel.

De Nieuwe Euro 5: NE-5

Er is een nieuw schip gebouwd, de nieuwe Euro 5 die al snel de NE-5 wordt genoemd. Het schip is in de ruimte gebouwd en bestaat uit een moedergedeelte met vooraan een commandocentrum dat zich kan losmaken van het hoofdschip. Onder aan het hoofdschip hangen twee hangars met elk twee jagers die ook gebruikt kunnen worden voor verkenningsvluchten. Het merkwaardige is dat in de vijf jaar dat de bouw heeft geduurd, zelfs de bemanning het schip nooit heeft gezien. Technisch gezien is dit schip fantastisch en dan komen we bij iets waar ik niets van begrijp, want het schip heeft een atomaire motor en een fotonenmotor. Met de searchers, speciale navigatie-apparatuur, al in de Euro 5 uitgeprobeerd kan het schip zich over duizenden miljarden kilometers verplaatsen. Ik neem het maar zoals het er staat. Want daarmee verplaatsen ze zich inderdaad over een enorme afstand en daar raken ze door sabotage de searchers kwijt. Rings a bell? Ik ging de vergelijking met Star Trek Voyager wel trekken.

Star Trek Voyager en de prime directive

Ik heb alle 170 afleveringen van deze serie, tussen 1995 en 2001 gemaakt, gebinged. Ik blijf het een geweldige serie vinden. De Voyager komt door omstandigheden op een enorme afstand van de aarde terecht. Vanaf dat moment is de koers op aarde gericht, maar dat levert dan 170 afleveringen verwikkelingen op. Daar zie je de basis van de serie, en ook die van de NE-5 boeken. Eén van de leidende principes van Star Trek is de Prime Directive. Dit principe schrijft voor dat bemanningsleden zich niet mogen bemoeien met de natuurlijke ontwikkeling van andere beschavingen. Dat is dus iets waar de bemanning van de Nieuwe Euro 5 nog nooit van heeft gehoord, want wat gebeurt er in Het volk van Arban? Ze komen bij twee onbekende planeten die ze Cleopatra en Arban noemen. Cleopatra is een planeet die vooral groen is. Arban is onherbergzaam en heeft een aantal steden die bevolkt zijn door voertuigen. Wel ontdekken ze mensachtige wezens en komen erachter dat deze wezens waarschijnlijk vergaande automatisering hebben ontwikkeld en er in feite door zijn opgeslokt. De oplossing van De Vos en zijn mannen? Het restant van het volkje in de NE-5 laden en ze naar Cleopatra brengen. Nee, De Vos heeft Star Trek niet gezien.

De verdere avonturen van de NE-5

Ze komen wonderlijk veel planeten tegen met een atmosfeer en zuurstof en komen ook wonderlijk veel vijanden tegen. Ook horen ze Amerikaanse radio-uitzendingen. In het derde boek – Onder vuur – is het een volk van dwergen, de kleine Vega’s, dat de NE-5 aanvalt. Die Vega’s hebben Engels geleerd door de radio-uitzendingen. Het blijkt dat zij weer aangevallen worden door de Dunka’s en dat de NE-5 hier ongewild tussen zat. Die Dunka’s komen terug in het volgende boek, Het teken van Tamo. Het schip heeft aardig wat averij opgelopen in het vorige boek en De Vos wil dat herstellen. Ze komen op een planeet waar ze fabrieken vinden met arbeiders, de Gorli’s. Die worden vastgehouden door de Dunka’s waar we pas in dit boek een beeld van krijgen. Kleine wezens, anderhalve meter, met een bek die op die van een krokodil lijkt en een staart.

Tijdsbepaling

In De vermiste patrouille meldt De Vos hoe lang ze al onderweg zijn: twee jaar, één maand en zes dagen. Die tijdsbepaling is wel een dingetje, want elders (kan even niet terugvinden waar) wordt weer uitgelegd dat op aarde de tijd anders loopt. Maar in de voortdurende zoektocht naar de aarde komen ze de Dunka’s weer tegen. Ze komen op een planeet waar een soort Middeleeuwse samenleving is en waar die Dunka’s weer Gorps worden genoemd. Twee bemanningsleden raken verdwaald op de planeet, terwijl ze proberen uit handen van de planeetbewoners te blijven. Want die proberen de mannen te pakken voor de Gorps. De Vos probeert zijn mannen terug te vinden en wordt daarbij geholpen door pijlvormige schepen, de demonen. Het is weer een aaneenschakeling van gevechten in dit boek.

Het laatste boek

Terug naar Aarde? is het laatste boek uit de serie. Het vraagteken is denk ik in de titel gezet om het spannend te maken, want had iemand eraan getwijfeld? De NE-5 wordt nog steeds achtervolgd door de Dunka’s, maar nu neemt het volk van de pijlschepen contact met het schip op en verplaatst het hele schip door de ruimte naar hun planeet Argonda. De bewoners van deze planeet lijken weer op mensen, maar zijn volledig kaal, ook de vrouwen. Deze mensen vinden dat de vijanden van hun vijanden, vrienden zijn en willen de NE-5 helpen terug naar aarde te komen. En dat gebeurt door verplaatsingen. Dat ze bij de aarde aankomen is eigenlijk een beetje een anti-climax. Ze komen op 8 juni 2025 aan bij de planeet Pluto.

Karakters en hun omgeving

De bemanning wordt uitgebreid, van twaalf naar wel veertien man. De Star Trek schepen zijn drukker bevolkt. Overigens is één van de twee een oude bekende: Barbara Bright, een dame die in de eerste serie ook al een paar keer voorkwam en een kei in ruimtenavigatie is. En nummer veertien blijkt een ruimtewezen te zijn.
Krijgen we nou wat te horen van de persoonlijke omstandigheden van de karakters? Nou, niet veel eigenlijk. Peter de Vos heeft een verloofde die ergens in de eerste serie wordt genoemd, maar het arme kind heeft geen naam. Hans Weiss heeft een vrouw en twee dochters. Prosper is weduwnaar, Marc heeft een vrouw en zoon die in één van de boeken uit de eerste serie (Stralen uit het verleden) voorkomen. En voor de rest, zijn het eigenlijk bordkartonnen figuren. Wonderlijk te verklaren dus waarom het zo leuk is, maar deze tweede serie was ook uitermate amusant, zelfs in een vergelijking met Star Trek Voyager. En die vergelijking ga ik nogmaals trekken: een schip dat in de ruimte kan, waarmee je onnoemelijk ver kan reizen. Met een bemanning van dertien mensen. En zoveel eten dat je jarenlang uitgebreid kan koken. Aan de praktische invulling kan je een beetje twijfelen.

De serie bestaat uit de volgende boeken: De rampplaneet (1987); Het volk van Arban (1988); Onder vuur (1989); Het teken van Tamo (1989), De vermiste patrouille (1990?); Terug naar Aarde? (1991).