Ik had een slecht humeur vandaag. Kan wel eens voorkomen. Het enige lastige is dat ik het nieuwe jaar ben begonnen met die rotbui en dat die alsmaar erger is geworden. Op dit soort dagen moet ik gewoon iets uit mijn handen laten komen wat automatisch kan. Ik heb dus zitten tellen. Cijfers in een excelsheet gegooid, laten optellen en conclusies uit getrokken. Andere dingen verzonnen die ik in een excelsheet kan gooien. Haalt me enigszins uit mijn dip.

Ik heb ook zitten lezen, de halve voorraad artikelen die ik in Pocket heb staan over uiteenlopende onderwerpen, hier en daar tags aangepast, je bent vakidioot of niet, toch? Ik heb me weer zitten verbazen over het feit dat je in Pocket niet kan zien hoeveel artikelen je hebt en hoeveel tags je gebruikt.
Een tag die ik heel veel had gebruikt was inspiratie: voor onderwerpen, voor nieuwe dingen, voor mijn blog. Andere mensen kunnen prachtige dingen schrijven waar je op dat moment veel inspiratie uit haalt.

Nieuw blogje begonnen, deze, waarvan ik niet eens zeker ben dat ik hem ga publiceren. Het kan dus zijn dat ik dit over een jaar herlees, me bedenk dat het niet gepubliceerd is en het misschien ombouw. Het gebeurt me wel vaker. Blogs die geschreven worden met een slecht humeur zijn niet mijn beste, en dan ben ik misschien niet perfectionistisch, maar ik wil er wel tevreden over zijn.

Mijn aantekeningen maar weer opgezocht, want ik had ergens nog een half plan over inspiratie, dat blijken dus twee halve plannen te zijn. Eentje waar het enthousiasme vanaf straalt. Hee, toen had ik een beter humeur!
Er is maar één ding dat helpt op dit moment: cappuccino.

De cappuccino helpt. Bij het doorlezen van een artikel krijg ik een idee voor het beeld bij mijn #WOT blogjes. Donderdag uitwerken bij de eerste #WOT van het jaar.

En na de toneelrepetitie beslis ik dit toch te publiceren. Uiteindelijk komt het er toch op neer dat je plezier hebt in waar je mee bezig bent. En zelfs op een dag als deze is schrijven toch weer ongeveer  het leukste wat er is.