Heb ik een gevoel van rouw over de dood van een romanpersonage, vraagt Martha. Het leven gaat door, ook in boeken. Het is onvermijdelijk, er gaan wel eens personages dood in boeken.

Vraag 9: Heb jij wel eens gevoelens van rouw gehad, omdat een personage uit je boek overleed?

Een goed boek – en dat is bij ieder een ander boek – kan je meesleuren met de personages. Je kan er sympathie voor opvatten, je kan het ook rotpersonages vinden, gevoelens krijg je ervoor. Maar een gevoel van rouw, nee, dat heb ik nooit gehad. Tranen heb ik wel gelaten om de dood van een romanpersonage, maar dat is uitzonderlijk. Jet in Schoolidyllen was zo’n uitzonderlijk geval en dat heb ik ook beschreven.

Nijdig

Ik kan wel nijdig worden op een schrijver omdat hij een persoon onnodig laat doodgaan. Raymond Feist is daar goed in. De man heeft veel boeken geschreven waar oorlogen een grote rol in spelen. Deze fantasy-auteur laat in Prince of the Blood een personage doodgaan en dat zag ik niet aankomen. Locklear is de vriend van James of Jimmy, voor mij één van de leukste personages uit de Feist boeken. Locklear wordt in dit boek vermoord, en dat was voor mij onverwacht en onnodig. De boeken van Feist werden wat minder leuk. Vervolgens laat hij in Shards of a Broken Crown Jimmy met zijn vrouw doodgaan. Toen werd ik helemaal nijdig. Het personage dat voor mij de boeken van Feist tot een feest maakten en hij gaat dood. Moet ik nog zeggen dat Feist voor mij niet meer zo leuk is?

De leesvraag #50books is een initiatief van Peter. Hij heeft de vragen in 2013 en 2015 gesteld. Martha stelde ze in 2014, Hendrik Jan in 2016. Dit jaar worden de vragen door Martha gesteld. Deze vraag staat hier.