Martha vraagt ons in de 39ste vraag van de #50books serie welk gevoel een boek ons geeft. Dat is een vraag die je heel breed kan interpreteren.

Gevoel

Vaak lees ik een boek en dan vind ik het ok, en dan krijgt het drie tot vier sterren op Goodreads. Het gebeurt ook vaak dat ik een boek lees en denk, mwa, dat was er weer één. Dertien in een dozijn, even een Boeketreeksje tussendoor, zoiets. Want echt, af en toe moet je pulp lezen, al was het alleen maar om goede boeken te waarderen.

Goed gevoel

Die heerlijke boeken waarbij je op pagina één leuke personages tegenkomt, waar in hoofdstuk twee al wat meer van bekend is. Vervolgens komt dat personage in hoofdstuk drie iemand tegen waarvan je gewoon weet, mooi, die zijn in het laatste hoofdstuk bij elkaar. En vervolgens gooi je alles opzij om dat boek uit te lezen en te weten hoe het met die mensen gaat. En ga je nog meer van die schrijver zoeken omdat die blijkbaar het soort boeken schrijft die je waardeert en waar je van houdt.

Heel goed gevoel

De vijf sterren boeken op Goodreads. De boeken waarvan je na hoofdstuk één gewoon moet weten hoe het afloopt. Of waarvan je weet hoe het afloopt, maar je zit je af te vragen hoe de schrijver dit voor elkaar gaat boksen. Het gevoel dat een meesterwerkje je geeft, dat je moet afkicken als je het eenmaal uit hebt. Dan is het maar goed dat er iets aards als tekst leren voor je toneelstuk tussendoor gaat.

De leesvraag #50books is een initiatief van Peter. Hij heeft de vragen in 2013 en 2015 gesteld. Martha stelde ze in 2014, Hendrik Jan in 2016. Dit jaar worden de vragen door Martha gesteld. Deze vraag staat hier.

Foto: Patrick Tomasso op Unsplash.

Martha stelt ons deze week een vraag die redelijk eenvoudig te beantwoorden lijkt, want wat lees ik nu? En bevalt het? Ik kijk naar de stoel bij het raam, want in het raamkozijn ligt het Volkskrant zomermagazine van deze week. Op de grond ligt de zaterdagkrant en verder liggen er nog stapels tijdschriften. Een boek ligt op tafel.

Veel dingen lezen

Ik heb altijd meerdere boeken naast elkaar gelezen. Dat valt op dit moment wel mee, want ik ben eigenlijk maar in één boek echt actief bezig. Dat is 11/22/63 van Stephen King. Ik ben er vorig jaar al in begonnen, heb het toen laten liggen en heb heel veel boeken tussendoor gelezen. Maar nu ben ik er weer aan begonnen voor de #ohmybookathon want ik blijf denken dat het een prachtig boek is. Voor mij is het nodig dat er een personage in zo’n boek rondloopt die sympathiek is en Jake Epping in dit boek is zo iemand. En het begin is absoluut veelbelovend en boeiend.

Tijdschriften

Het zal wel komen omdat ik het altijd druk heb met werk, toneel en sport dat ik hopeloos achterloop met tijdschriften lezen. Ik ga hier dus ook vertellen wat ik niet lees op het moment. Er zijn een paar abonnementen gesneuveld, vooral omdat ik er niet aan toekwam. Ik ben abonnee van de Margriet vanaf mijn jeugd, maar er ligt wel mooi een stapel ongelezen nummers. Die heb ik niet opgezegd trouwens. Historisch Nieuwsblad heb ik wel opgezegd. Een leuk en vakgericht blad met mijn achtergrond als historicus, maar ik kwam er niet aan toe. Zelfs van mijn andere vakblad, de Informatie Professional ligt een stapel ongelezen nummers op een stapel. Ik lees tijdschriften tussendoor als ik geen zin heb in een boek, maar zelfs dan heb ik een ongelezen stapel tijdschriften liggen.

De leesvraag #50books is een initiatief van Peter. Hij heeft de vragen in 2013 en 2015 gesteld. Martha stelde ze in 2014, Hendrik Jan in 2016. Dit jaar worden de vragen door Martha gesteld. Deze vraag staat hier.

Foto: PIxabay, CC0 gebruik

Deze keer een vraag die ik zelf had bedacht, en dan moet ik hem ook antwoorden.

Wat doe je met boeken die je zijn aangeraden en je vindt er geen moer aan?

Aanraders

Jaren geleden was ik bij een broer van me voor zijn verjaardag. Een buurvrouw was er ook die door kreeg dat ik graag lees. Ze gaf me een boek dat ik echt moest lezen, het mooiste boek van het jaar, ik mocht het werkelijk niet overslaan. De verjaardag erna kreeg ze het terug van me. Ik heb niet durven zeggen dat ik een hoofdstuk had gelezen en het vervolgens had weggelegd omdat ik het totaal niet interessant vond. En zo gaat het wel vaker. Vrienden hebben het allang opgegeven, ze geven me een boekenbon voor mijn verjaardag. Boeken geven die ze zelf mooi vinden, nee, dat doen ze me niet meer aan. Het is nog erger met boeken die door de hele lezende goegemeente als ‘fantastisch’ worden bestempeld, de zogenaamde hypes. Die probeer ik al niet eens meer, ik ben er totaal allergisch voor geworden en meld dat ook gewoon. Ik reageer ook niet meer op het stereotiepe ‘Ja maar, het is fantastisch, ik heb het in één ruk uitgelezen’. Dat is fantastisch voor die lezer, maar ik begin er niet meer aan.

Subjectief

Lezen is een subjectieve hobby, iedereen heeft een eigen smaak, een boek dat voor de één fantastisch is, wordt als mega saai gezien door de volgende lezer. Daarom vind ik dat je het eigenlijk niet moet doen, boeken aanraden. Het is nog tot daar aan toe als je het doet in een genre dat je allebei kent, maar in een onbekend genre moet je gewoon je mond dichthouden. Ontdek het zelf, ga op je eigen smaak voor omslagen, verkoopverhaaltjes en eerste pagina’s af. Succes gegarandeerd.

De leesvraag #50books is een initiatief van Peter. Hij heeft de vragen in 2013 en 2015 gesteld. Martha stelde ze in 2014, Hendrik Jan in 2016. Dit jaar worden de vragen door Martha gesteld. Deze vraag staat hier.

Foto: Pixabay, CC0 gebruik

Ik heb mijn e-reader even opzij geschoven voor deze vraag

Vraag 30: Welk boek ligt je het prettigst in de hand?

E-reader

Het ligt voor de hand. Die e-reader met honderden boeken erin. Deze uitvinding van de eeuw gaat mee op vakantie. Het heeft voor mij eeuwig het probleem opgelost dat ik te weinig boeken meeneem op vakantie. En geloof me, dat is een ernstig probleem als je ergens rustig op een camping zit en de tijd hebt om te lezen.

Pocket

Voor die tijd moest ik het oplossen met pocketboeken: licht, klein, je kon er veel meenemen. Het probleem was wel dat als ik even doorlas in een dag of hoogstens twee dagen zo’n pocket uit had. En pockets zijn lastig te lezen, je moet de rug kraken om ze open te houden, wat ik dus ook veelvuldig doe. Aan sommige ruggen kan je zien dat ik er niet doorheen ben gekomen. Daar houden de vouwen in de rug halverwege op, of nog erger, er zit er eentje helemaal bovenin en verder niet. Ze zijn wel goedkoper dan gebonden boeken. In de periode dat ik begon met boeken kopen – als scholier – wachtte ik tot de pocket uitkwam, scheelde het minstens een boek.

Dikke pockets

Soms heeft dat dus nadelen, dat wachten op de pocket, of puur uit financiële redenen die pocket kopen. Ik heb een tijdje terug American Gods van Neil Gaiman gekocht en het eerste gedeelte ging ik als een speer doorheen. De vouwen op de rug laten zien dat ik tot de helft ben gekomen. En nu? Hij ligt al weken op tafel, ligt me stil te wijzen op het feit dat ik dit toch interessante boek niet verder lees. En waarom niet? Het ding is dik met zijn 732 pagina’s, namelijk 4 ½ cm. Dat zit voor geen meter in je hand, omdat het een pocket is blijft hij niet vanzelf open liggen op mijn benen en moet ik het dus eigenlijk met twee handen vasthouden. Eerste wereld problemen dus. Maar het wordt wel hoog tijd dat ik doorga met dit boek voor ik de helft van alle gebeurtenissen niet meer weet.

De leesvraag #50books is een initiatief van Peter. Hij heeft de vragen in 2013 en 2015 gesteld. Martha stelde ze in 2014, Hendrik Jan in 2016. Dit jaar worden de vragen door Martha gesteld. Deze vraag staat hier.