Biografie: #50books vraag 27

Geplaatst op 14 juli 2017 door Ali

Onbedoeld heb ik al over deze #50books vraag geblogd, want ik noemde The Bridge in mijn nog te lezen lijst en dat is een biografie over Barack Obama, voormalig president van de Verenigde Staten. Maar dat wilde ik niet antwoorden op deze vraag.

Vraag 27: Over welke bekende (historische) figuur zou jij een biografie willen lezen?

Koninklijk Huis

Ik ben best wel fan van het Koninklijk Huis en heb aardig wat boeken over de Oranjes in mijn boekenkast staan. En als we het dan over biografieën gaan hebben, kan ik beginnen met drie dikke boeken over de eerste drie Nederlandse koningen. De drie Willems heb ik in huis. Over koningin Wilhelmina is een tweedelige biografie verschenen van Cees Fasseur. Deze heb ik gelezen. Over koningin Juliana: heb ik de biografie van Jolande Withuis, Juliana, vorstin in een mannenwereld. Deze moet eigenlijk nog op mijn te lezen lijst. Wil ik nog verder lezen over Beatrix, dan kan ik door met het boek van Jutta Chorus, Beatrix, dwars door alle weerstand heen. Over koning Willem-Alexander is ter gelegenheid van zijn achttiende verjaardag al een boek verschenen van Renate Rubinstein. Het boek van Jan Hoedeman en Remco Meijer, Willem IV, van prins tot koning is dan ook interessant.

Wat mis ik nog?

Ik mis nog een biografie van Emma, tweede echtgenote van Willem III, moeder van Wilhelmina. Zij trouwde met Willem III om voor een troonopvolger te zorgen. Zij was regentes tot Wilhelmina achttien jaar oud was en koningin werd. Over haar zou ik nog wel een boek willen lezen. Wie heeft een tip?

De leesvraag #50books is een initiatief van Peter. Hij heeft de vragen in 2013 en 2015 gesteld. Martha stelde ze in 2014, Hendrik Jan in 2016. Dit jaar worden de vragen door Martha gesteld. Deze vraag staat hier.

Mijn lange, lange leeslijst: #50books vraag 23

Geplaatst op 8 juli 2017 door Ali

Ik zal niet de enige lezer zijn die een teveel aan niet gelezen boeken heeft. Vorig jaar heb ik me al op rantsoen gesteld wat boeken kopen betreft, maar ja, dan moet je geen vrienden hebben die je voorraad groter kunnen maken. Ik heb in 2015 al eens geschreven over een zomerleeslijst, niet alleen voor #50books, maar ook voor mezelf. Vervolgens kwam in 2016 een #50books vraag langs over hoe ik bepaal wat ik lees. Trieste conclusie van al die lijsten? Het grootste gedeelte wil ik nog steeds lezen.

Vraag 23: Welke titels staan er op je nog te lezen lijst?

Ik ga er maar één grote leeslijst van maken. Die boeken die op vorige lijsten staan wil ik nog steeds lezen. Maar langzamerhand wordt het ook tijd boeken waar ik al in bezig ben ook uit te lezen. Hogarth geeft herschreven Shakespeares uit, en ik ben nu in de eerste bezig, namelijk Hag-Seed van Margaret Atwood. The Tempest in een nieuwe vertelling. Ik word langzaam echt fan van Neil Gaiman en zijn American Gods ligt op tafel, daar ben ik ook in bezig. Voor een biografie wordt het ook tijd. In Juliana, vorstin in een mannenwereld van Jolande Withuis ben ik een tijdje geleden al begonnen.

Bibliotheek

Ik heb de bibliotheek weer gevonden, leen er weer regelmatig en dan moet ik die boeken ook maar lezen. Van Griet Op de Beeck, Kom hier dat ik u kus, heb ik genoten, dus die twee andere boeken van haar staan hier ook op de plank, Gij nu, en Vele hemels boven de zevende. Renate Dorrestein, Zolang er leven is, heb ik ook meegenomen op die laatste tocht naar de bibliotheek, dus die moet ook gelezen worden.

Nog eentje

Er gaat er nog eentje op de lijst, één die ik al een tijdje in huis heb en eigenlijk dolgraag wil lezen en maar niet aan toekom, en dat is The Bridge: the life and rise of Barack Obama, van David Remnick. Ik wilde hem al lezen voor de huidige clown in het Witte Huis werd gekozen en het kwam er maar niet van. In 2017 komt deze op mijn gelezen lijst.

Klassiekers op een bounty-eiland: #50books vraag 22

Geplaatst op 3 juni 2017 door Ali

Martha vraagt iets redelijk eenvoudigs dit keer, lijkt het. Voor het antwoord op deze vraag heb ik namelijk wel een paar kandidaten.

Met welke klassieker wil jij op een bounty-eiland in je hangmat of strandstoel zitten?

Mijn klassieke keuze

Helaas mag ik maar één boek kiezen en dat bracht me wel even aan het denken. Maar ik ben er toch uit gekomen. Het is een boek dat ik heb gelezen voor mijn Engelse lijst van de HAVO en toen heb ik me er kostelijk mee geamuseerd. Ik wil het altijd nog een keer lezen en het staat zelfs al op mijn e-reader: A Connecticut Yankee at King Arthur’s Court van Mark Twain. Een Amerikaan uit de negentiende eeuw komt in de zesde eeuw terecht aan het hof van de legendarische Koning Arthur. De meningen zijn verdeeld over het boek als ik Goodreads bekijk, maar ik moet eerlijk zijn, mijn leeslijst van de HAVO ligt 35 jaar achter me, zo goed kan ik het me niet meer herinneren. Het wordt dus een mooi boek voor op het strand in Bretagne deze zomer. Overigens, voor degenen die het willen lezen: Gutenberg heeft het in de collectie.

Verfilming

Het boek is in 1949 verfilmd met Bing Crosby in de hoofdrol. De plot van het boek werd wel een beetje omgegooid want Bing is in deze film een zingende mecanicien uit 1912. Vrij logisch gezien zijn carrière. Wat me nog altijd bij is gebleven van die film, is Bing die in de rij staat om opgehangen te worden en in een soort Enkhuizer almanak iets opzoekt waardoor hij zijn leven redt. Hij voorspelde een zonsverduistering als ik het me goed herinner.

Boeken voor mijn moeder: #50books vraag 21

Geplaatst op 27 mei 2017 door Ali

De vraag van deze week is naar aanleiding van Moederdag. Wederom is het een doordenker in de #50books reeks.

Vraag 21: Welk boek zou jij je moeder cadeau geven voor moederdag?

Leesgenen

Ik zeg altijd dat ik mijn leesgenen heb van mijn vader. Dat is niet helemaal eerlijk, want mijn moeder las ook veel. Alleen verschilden onze smaken dermate dat een vraag over wat ik haar zou geven wel moeilijk is.

Een boek voor mijn moeder

Ik zou haar boeken geven die ze in haar jeugd zelf nooit gehad heeft. Ze was het tweede kind uit een gezin met dertien kinderen, heeft alleen huishoudschool gehad en is al vroeg gaan werken. Veel tijd of geld voor jeugdboeken zal er niet geweest zijn en dat had ik, als haar dochter dus wel. De Pitty-boeken, daar heb ik van genoten. Enid Blyton was sowieso populair bij mij, want wie heeft de Dolle Tweeling reeks niet gelezen? En de Vijf-boeken? En dan ga ik ook nog voor boeken voor oudere meisjes, want bijvoorbeeld Cissy van Marxveldt met haar Joop Terheul kan ik niet overslaan. Leni Saris, waanzinnig populair toen ik een tiener was. Ik heb nog steeds boeken van haar staan.

Sprongetje naar volwassen boeken

Van Cissy naar streekromans. Veel, heel veel van gelezen, mijn moeder las ze ook. Maar waar ik me ook uitstekend mee heb geamuseerd en dit jaar heb uitgelezen is Nora Roberts, de Guardians-trilogie. Best aardig geschreven, leest heerlijk weg, spannend, ik denk dat mijn moeder dat ook wel leuk had gevonden. Maar wel in het Nederlands, want Engels las ze niet. En dan wordt het gokken, want ik houd bijvoorbeeld heel van fantasy, kan best wel genieten van de Harry Potter boeken en lees me af en toe suf aan thrillers en detectives. En ik weet niet of ze dat leuk had gevonden. Helaas kan ik het ook niet meer vragen, want ze is 23 jaar geleden overleden. De vraag heb ik hiermee dus eigenlijk niet beantwoord, maar ik heb keuze genoeg.

Papier of digitaal? #50books vraag 20

Geplaatst op 20 mei 2017 door Ali

Beantwoorden

Martha heeft ons ditmaal iets gevraagd waar de meningen over verdeeld zijn.

Vraag 20: Heeft het papieren (analoge) boek nog toekomst?

Digitaal leven

Drie jaar geleden kwam ik te werken bij Fugro Engineers. Bij mijn indiensttreding werd me verteld dat we een half jaar later zouden verhuizen naar een kantoor in Nootdorp. Dat kantoor zou paperless worden met flexplekken. In het halve jaar voor de verhuizing heb ik heel, heel veel papier weggedaan. Eerst door de scanner, vervolgens de oud-papier bak in. Als ik nu iets aankoop voor de bibliotheek, is het bij voorkeur digitaal. Ik heb klanten over de hele wereld zitten, en dan is een pdf toch wat makkelijker te versturen dan een papieren boek. Het loopt allemaal perfect afgezien dan van die ene keer dat ik een e-book moest aanschaffen met DRM. Het leven wordt een stuk makkelijker als het je niet moeilijk wordt gemaakt door uitgevers die moeite hebben met hun markt.

Digitale boekenkast

Mijn eigen boekenkast staat er nog. Vol met boeken die ik in jaren lezen heb verzameld. Thuis ben ik minder goed in weggooien, ik heb heel veel papieren boeken en lees er nog graag in, ik zit graag met een boek op schoot. Mijn digitale boekenkast is ook behoorlijk gevuld. Ik heb twee e-readers gevuld met boeken. Zo’n ding is makkelijk mee te nemen in tegenstelling tot een papieren boek. Het enige nadeel van zo’n digitale boekenkast? Je ziet slecht wat je hebt.

Is er toekomst voor het papieren boek?

Op het werk is het af en toe lastig, een papieren en een digitale bibliotheek naast elkaar. Er wordt door iedereen om een pdf gevraagd en er wordt vreemd gekeken als ik meld dat ik een boek in papier heb. Zo’n boek wordt aangepakt als een curiositeit. Op mijn werk gaan ze eruit, daar ben ik vrijwel zeker van. Dat is mede door die internationale club aan gebruikers die ik heb. In de privésfeer zie ik nog wel toekomst voor papieren boeken, bijvoorbeeld voor fotoboeken en koffietafelboeken. Dat is op papier toch wat beter te bekijken dan op het kleine schermpje van een e-reader. Mijn eigen bibliotheek blijft gemengd, ik krijg toch wel een beetje hartzeer van een boek wegdoen.

Foto: Pixabay, CC0 gebruik.

Een boek als toneelstuk: #50books vraag 19

Geplaatst op 13 mei 2017 door Ali

De #50books vraag is erg leuk deze week:

Van welk boek zou jij een musical- of toneelversie willen maken?

Lievelingsboek

To Serve Them All my Days van R.F. Delderfield is één van mijn lievelingsboeken. Het is een boek dat al eerder naar voren is gekomen in een #50books vraag, die naar de eerste zin. Dat is een vraag uit oktober 2013 geweest. Het is een heerlijk boek dat ook een miniserie is geweest van de BBC. Mijn vertaalde exemplaar heeft hoofdrolspeler John Duttine op de voorkant staan. Die serie moet ik hebben gezien, maar ik kan me er weinig van herinneren. Als verdediging kan ik opvoeren dat de serie in 1980 gemaakt is, toen was ik zestien. Of ik eerst de serie heb gezien en toen het boek heb gelezen of juist andersom? Geen idee meer. Maar dit boek als toneelstuk? Een fantastisch idee.

Boek als toneelstuk

Iemand vond het dus al eerder een fantastisch idee. De Wikipediapagina over dit boek vertelt me dat in 1992 een producer een toneelversie van het boek heeft gemaakt. Ik ga het boek gewoon nog een keer lezen, maar ga wel kijken of ik een Engelse versie kan vinden. En dat toneelstuk zou ik dolgraag een keer zien, maar dat zal wel lastig worden. En een musicalversie van dit boek? Hoe dol ik ook ben op musicals, dat lijkt me geen goed plan.

Genres die ik niet lees: #50books vraag 17

Geplaatst op 7 mei 2017 door Ali

Beantwoorden

Mijn goede voornemen voor #50books loopt niet zo goed. Begin van het jaar had ik aangegeven dat ik wilde proberen uiterlijk maandag een stukje te schrijven, maar nu is het dus zondag, Martha heeft al een stukje met een nieuwe vraag geproduceerd en ik moet nog schrijven. En dat terwijl ik afgelopen maandag wel al een concept klaarzette.

Vraag 18: Welk genre is niet aan jou besteed?

Niet leuk

Het is een genre dat ik wel leuk vind, namelijk memoires en biografieën, maar op één specifiek gebied helemaal niet. En dat zijn die over sportmensen. Ik vind het namelijk totaal niet interessant en zeker niet als het over voetbal gaat. Zoek bij Bol.com op Cruijff en je vindt 71 boeken. Over profvoetballer René van der Gijp zijn twee boeken geproduceerd die ik geen van beide wil lezen. Het dieptepunt was wel dat boek dat ik deze week langs zag komen: Gerard den Haan schoppen en slaan, over de slechtste voetballer van Nederland. Iemand schrijft een boek over een slechte voetballer en daar zijn mensen in geïnteresseerd. Ik kan er niet bij. Maar ja, het gaat over voetbal en dat kan ik ook nooit vinden op mijn tv.

Andere sporten

Zullen we het dan ook hebben over dat boek waar ik me ook hevig over verbaasde toen het uitkwam? Dat was de biografie van Thomas Dekker, Mijn gevecht. Wielrennen kijk ik niet meer sinds Joop Zoetemelk op doping werd betrapt, vandaar misschien mijn verbazing dat een verhaal van een topsporter over drank en drugs zo’n ophef gaf. Dat hij andere wielrenners daarbij ook nog even een schop gaf vond ik wel de limiet. Als je iemand naar beneden wil halen, houd het dan fijn bij je zelf. Maar alle aandacht van de media voor schrijver en wielrenner was buiten proportie.

Maar gelukkig zijn er nog genoeg andere boeken waar ik me mee bezig kan houden die niet over sporters gaan. Ik ga me niet vervelen.

De laatste zin: #50books vraag 16

Geplaatst op 22 april 2017 door Ali

A smaller being trotted alongside the beast, her skin almost the same shade of orange as parts of the tiger’s fur. She stopped a few paces back, frowning fiercely. The tiger continued until it could sniff the man from head to toe, then snorted softly. The big head gently nudged the man’s side. Rule groaned.

Daar staat ie. De laatste zin is waar Martha dit maal om vroeg. De eerste zin hebben we weleens gehad in de #50books serie en daar heb ik ook over geschreven. De eerste zin ga je voor, die pakt je bij het oppakken van een boek, die leidt tot een beslissing, ga je het boek lezen of niet. Soms wordt zo’n beslissing uit je handen genomen want dan begint een mens aan een serie en MOET je het volgende deel lezen. Heb ik al eens gezegd dat ik series haat?

Cliffhanger

Vanaf Tempting Danger ben ik fan van Eileen Wilks en haar wereld van de Lupi. Een magische wereld waarin mannen in wolven kunnen veranderen en de hoofdpersoon Lily Yu magie kan voelen. Alleen… Dat eerste deel is in 2004 verschenen en Dragon Spawn, het dertiende deel in de serie is in 2016 uitgekomen. Bovenstaand einde is van Dragon Spawn. Cliffhanger. En niet zo’n kleintje ook. Lily en Rule uit elkaar en ergens achtergelaten en pas in deel veertien komen we te weten wat er gebeurt. Eileen helpt niet. Haar site meldt over Dragon Blood, het volgende deel, als release date “Late 2017? Maybe?“. En dan slaat mijn fantasie een beetje op hol. Want dan kan ik me haar voorstellen terwijl ze de nijdige commentaren leest op Goodreads. Ik was namelijk niet de enige die heftig klaagde over het einde. “Maybe” is niet echt veelbelovend. Zit ze met haar handen in het haar? Kan ze niet stoppen met nagelbijten? Wat moet ze met haar cliffhanger en onafgemaakte verhaallijnen? Wordt deel 14 het laatste? Komt er nog eentje? Ligt ze onder een plaid op de bank te jammeren over writer’s block? Allemaal van die dingen.

Ik schrijf een boek: #50books vraag 15

Geplaatst op 15 april 2017 door Ali

De meeste vragen uit de #50books serie gaan over het lezen van boeken. Maar deze gaat over het schrijven van boeken.

Welk boek uit de Wereldliteratuur zou jij graag geschreven hebben?

Mag het ook toneel zijn?

Ik ben gek op toneel, dat mag geen verrassing heten. Ik mag graag naar toneelstukken gaan. Bioscoopketen Pathé is tegenwoordig zo aardig om ook toneelstukken uit te zenden. Niet verfilmingen, maar echt het toneelstuk op de planken dat gefilmd wordt. Een paar weken geleden was ik bij The Tempest, een toneelstuk geschreven door de beroemde toneelschrijver William Shakespeare. Een stuk gespeeld door de Royal Shakespeare Company. Wat het bijzonder leuk maakte, was dat bijvoorbeeld de achtergrond over het pak van Ariel dat hij in het stuk droeg ook in beeld kwam. Het stuk zelf was ook geweldig. Engels toneelspel is goed en het was dus genieten bij dit oude Shakespeare stuk.

Dat wil ik wel schrijven

De beeldende taal, de dialogen, de verwikkelingen, de personages. Misschien zou ik er wat meer vrouwen in schrijven. Shakespeare leefde in een tijd dat vrouwen niet in toneelstukken mochten spelen, daarom waren er misschien wat weinig vrouwen in zijn stukken. Hij was wel de kunst machtig woorden in een combinatie op te schrijven die vier eeuwen later nog mensen boeien. Mag ik dat ook?

Boekenweekgeschenk: #50books vraag 14

Geplaatst op 8 april 2017 door Ali

Jarenlang heb ik in een bibliotheek gewerkt waar we van onze leverancier, een Haagse boekhandel, elk jaar het Boekenweekgeschenk ontvingen. Daarom heb ik dus een uitgebreide collectie Boekenweekgeschenken. Vanaf 1989 heb ik ze kunnen verzamelen. Zie hier op Librarything het resultaat. Als ik de boekjes netjes naast elkaar zou zetten, zou het een leuk rijtje zijn. Maar met mijn bibliotheekhart heb ik mijn boeken op alfabetische volgorde van de schrijver gezet. Je moet die kleine dingen dus ver uit elkaar zoeken. Ik mis er wel een paar, heb ik al uitgevonden, de lijst met titels op Wikipedia leert me dat ik begin en eind jaren negentig een paar titels mis.

De vraag

Deze nieuwe vraag in de #50books serie is overigens niet of ik de hele verzameling heb, maar of ik het het boekenweekgeschenk al heb gelezen? En dat heb ik dus niet. Wat ik wel heb is een indrukwekkende verzameling niet gelezen boeken en daar liggen de Boekenweekgeschenken van de afgelopen drie jaar in. Ik kom er vast wel een keer aan toe. Ik heb mezelf een beetje veroordeeld tot minder boeken kopen. Dat lukt niet helemaal anders had ik Herman Koch niet in handen gekregen, maar toch. Makkelijk leven ligt er dus nog.

Theater in romans

Ik verzamel al jaren boeken met als onderwerp het theater in brede zin en in die tegenwoordig best wel lange lijst komen ook Boekenweekgeschenken voor. Tessa de Loo, Het rookoffer bijvoorbeeld, waarin één van de hoofdpersonen naar de toneelschool gaat. Het geschenk van 2000 werd door Harry Mulisch geschreven. Het theater, de brief en de waarheid ging over de ophef die de opvoering van Het vuil, de stad en de dood van Rainer Werner Fassbinder in 1987 veroorzaakte. Ronald Giphart in 2003 met Gala schreef een geschenk met in de hoofdrol de actrice Meija. Een vermakelijk werkje, maar dat kan Giphart wel. Deze Boekenweekgeschenken heb ik dus wel gelezen, maar Makkelijk leven zal moeten wachten op een wat rustiger leven.

Stukjes

Tag archieven: #50books