Elke dag bloggen betekent ook eigenlijk elke dag even kijken in het dashboard van WordPress of het ook gelezen wordt. Dat is soms veel, en soms weinig. ik ben er ook nooit fanatiek mee bezig geweest. Google Analytics? Geen kaas van gegeten, ben er nooit in geslaagd om dat ingesteld te krijgen. Op een gegeven moment vond ik dat de Jetpack cijfers maar voldoende moesten zijn.
Zijn ze belangrijk, die cijfers?
Aan de ene kant wel, maar dan hangt het er ook van af. Waarom blog ik? Die cijfers? Of puur voor het plezier? Ga ik gewoon voor de lol van het schrijven? En dus ook voor de stress van het elke dag bloggen. Elke dag zo’n stukje produceren. Ik blijf het leuk vinden, elke dag bloggen, maar ook vol stress. Djeezzzzz, vanaf april heb ik nog niet geleerd iets in reserve te hebben. Het is deze week voor het eerst gelukt. Een #WOT! Al op zondag! Waarvan ik hoop dat de schrijvers het ook een leuk woord vinden.
Het is zondag en ik heb de #WOT voor donderdag klaarstaan. De wonderen zijn de wereld nog niet uit.
Ik ben nooit zo’n blogger geweest die mega bezig was met cijfers, anders was het me wel eens een keer gelukt Google Analytics in te stellen. Vind ik het leuk dat mensen mijn berichten lezen? Natuurlijk! Vind ik het leuk als veel mensen het lezen? Natuurlijk? Gaan duizenden mensen mijn berichten lezen? Ik geloof niet dat het uitmaakt. Ik geloof meer dat zolang ik er plezier in heb, het leuk blijft. En ik heb er nog steeds plezier in. Volgt er dan een conclusie op die titel? Ja, eigenlijk wel: cijfers en plezier hebben dus eigenlijk niets met elkaar te maken. Me, cijfernerd, ik vind cijfers leuk, maar leuker is het plezier dat ik aan bloggen beleef. Elke dag, vanaf 1 april.
De tijd is nog nooit zo snel gegaan, maar de tijd schijnt ook sneller te gaan, naarmate je ouder wordt. In ieder geval is het 1 augustus en zou ik iets moeten schrijven over vier maanden elke dag bloggen, net zoals ik bij drie maanden heb gedaan, en bij twee maanden, en bij één maand. Allemaal jubilea. Nou is dat natuurlijk erg leuk, maar wat kan ik er nog aan toevoegen? Ja, ik blog elke dag, en ja, het kost af en toe nog steeds moeite, dus?
Ik ga iets nieuws doen
Sinds kort heb ik een laptop. Mijn oude desktopcomputer werd langzaam, heeft een paar keer een enorme storing gehad en mijn computergoeroe had me verteld dat ik misschien toch maar naar een nieuwe moest omkijken. Het ding draaide nog op Windows 7 dat niet meer ondersteund wordt. Haar echtgenoot, de hardware specialist – ze zitten allebei in de ICT – heeft een laptop met docking station voor me uitgezocht en die staat nu op mijn schoot. Want zei goeroe, een laptop kan je meenemen en dan kan je ergens anders werken. Op het balkon dus. Jawel, het eerste bericht dat hier op het balkon wordt geschreven! Mijn wifi redt dat net. Ik vrees wel dat zodra de zon hier op het balkon komt, over een half uurtje, de pret is afgelopen. Wat trouwens niet sneller gaat is de inspiratie. Ik ontdek wel nieuwe dingen, zoals de emoji die ik tot mijn verrassing wel kan maken – rechtermuisknop 😊😊. Ik blog dus ondertussen al ruim vier jaar in wordpress.
Gaat het nog ergens over?
Ja hoor. Elke dag leert men nieuwe dingen, zie het bovenstaande. Ook heeft het wel wat mijn warme huis te verwisselen voor het relatief koele balkon. Fris windje, muziek waar ik zelf nooit naar zou luisteren, de buurman (80) die nooit kan stilzittten en lekker aan het rommelen is in de achtertuin. De reuzenstofzuiger van eerder op de middag is gelukkig klaar. De buurman die zonodig luid en duidelijk moest schuren is gelukkig klaar. Het uitzicht bij de schuinbenedenbuurvrouw is nu een konijnenhok met twee enorme konijnen op haar grasveldje. Die zullen het wat stiller kort houden dan die elektrische schaar die ze normaal gebruikt. Allemaal van die zaken die je elke willekeurige zaterdagmiddag tegen kunt komen in een stadsbuurt. Het enige waar ik echt nog aan moet wennen bij deze laptop is dat ik voortdurend mijn cursor kwijt ben. Op naar de volgende maand bloggen!
Gisteren heb ik blog nummer 312 gepubliceerd op /Ali. Een maand geleden heb ik hier nummer 500 gepubliceerd. In totaal heb ik op beide blogs nu 519 + 312 = 831 berichten gepubliceerd. Met het tempo waarin ik nu ga, elke dag een blog, heb ik op 13 januari 2021 mijn duizendste bericht. Dat is niet zo’n enorm getal na 17 jaar. Ik zit hier en besef, ja, dat had absoluut meer kunnen zijn. Maar ook, in deze fase van mijn leven – ik ben 56 – who bloody cares. Excusez le mot.
Andere feestjes
Zoals nummer 600, en nummer 400, zoek het maar uit. Het maakt niet zoveel uit wat mij betreft. Het is leuk om een feestje te vieren, maar ik ga er niet voor. Ik ga wel voor het bloggen. Na bijna vier maanden – joe! 1 augustus! – dagelijks bloggen, blijf ik het een verrijking vinden van mijn creativiteit. Dat schrijven vond ik altijd leuk. Opstellen tijdens mijn schooltijd, ik vond het zo leuk. Zelfs al werd het als strafwerk opgegeven. Lekker schrijven. Achteraf gezien vind ik het jammer dat ik die opstellen niet meer heb. En nu? Een verhaal maken, lekker bezig zijn. Kijken wat ik op dat moment van de week leuk vind. Eén keer in de week een vast item, namelijk de #WOT (Write on Thursday), iets dat me nogal onverwachts in de schoot werd geworpen. En af en toe erg moe iets schrijven. Jawel, vandaag.
Hoe ga ik door?
Ik ga niet voor de jubilea. Ik ga voor de fijne berichten die extra leuk zijn dankzij de reacties, die zijn namelijk leuk. Dus, optellend kom ik wel bij die 1000 berichten. Het gaat mij om het plezier dat ik er van heb. Dus zolang dat plezier er is, blog ik. Tot het volgende bericht.
Ik was vanochtend niet echt wakker – te weinig geslapen dankzij een blaffende hond – en zuchtend heb ik mijn plan voor de dag omgegooid. Ik ben dus bezig geweest met onderhoud van mijn database. Titels verbeteren. Lekker puzzelen, prima karweitje als je niet zo wakker bent. En het bracht me ook op het idee van een andere klus, namelijk de tags in mijn andere blog. In het menu van elk van mijn blogs staat het zo mooi, namelijk mijn andere blog. Bij dit blog brengt het je naar Ali, mijn afval- en sportblog. Tags bekijken en opruimen. Vier jaar geleden heb ik ook zo’n exercitie gedaan in /Stukjes, en toen heb ik /Ali even overgeslagen. Toen had ik elf tags in /Ali en geen categorieën. Het aantal berichten is aardig opgelopen, toen had ik er 145, nu heb ik er 309. Categorieën ga ik nog steeds niet toevoegen. Ik heb er ooit over nagedacht en dit blog is eerlijk gezegd zo’n rommeltje geworden van allerlei berichten dat het niet te doen is. Dat komt ook door het elke dag bloggen. Het gaat over van alles, eten, muziek, motivatie en de laatste maanden juist erg weinig over sport en afvallen.
Ik ben spaarzaam geweest met tags in het verleden en ook raadselachtig, want wie gaat er iets zoeken op uitdaging? En dat terwijl het dus meestal over die plank gaat. Noem het dan ook zo, en dat doe ik dus. Daarbij kom ik ook nog langs berichten over opruimen en financiën, dus het wordt een trip down memory lane. Die uitdaging doet me wel ergens aan denken. Even die plank doen: 1.23. Dat wordt nog even werken naar die 2 minuten. Dan die nieuwe tags. Juist in het afgelopen jaar heb ik veel meer tags toegekend dan ik ooit deed, dus ik zal bij de oude berichten moeten kijken. Ik ontdek dat als ik in de berichtenlijst op een tag klik, ik in een lijst met berichten met die tag terechtkom, dat maakt het een stuk makkelijker. De kunst is tags aan te klikken, die ik veel heb toegekend en daarin te gaan schiften. Wat een heerlijk karweitje voor de dinsdagavond zegt de tagnerd. Ik zit nog even peinzend naar de tag afvallen te kijken. Een heel blog over afvallen en de tag staat er 1x in. Die gaat er dus uit.
Conclusie
Tags eruit gegooid, tags erin gezet, hopen dat mijn leespubliek er gebruik van gaat maken, of natuurlijk helemaal niet, dat zou ook nog kunnen. Ik heb heel veel tags die ik maar één keer heb gebruikt. Wat niet helpt is dat WordPress tegenwoordig geen tagcloud meer heeft waar je uit kan kiezen, je moet het zelf maar verzinnen. De volgende exercitie wordt dit blog weer, want ik heb vier jaar geleden gekeken, maar misschien mag ik dat nog wel eens doen.
Maandagochtend. Na een niet zo geweldig weekend, want ik was niet zo fit, begin ik weer met werken. Allereerst met inventariseren wat ik deze week echt moet doen. Dat kan ik beperken tot twee dingen. Vervolgens ga ik ook voor privé inventariseren wat ik moet doen. Op nummer één staat bloggen. En ik weet weer geen onderwerp. Ik heb geen voorraad. En ik zit me af te vragen of het nou echt zo slim is om elke dag te bloggen, want man, het is toch wel een verplichting elke dag minstens een uur bezig te zijn met zo’n blog. En ik zit te zeuren.
Blogdip
Een blogdip is me niet vreemd, dat is me in eerdere jaren ook overkomen en zelfs tijdens deze periode van elke dag bloggen. Dat hangt samen met elke dag bloggen. Het komt er af en toe met hangen en wurgen uit. Het valt me op dat dit eigenlijk behoorlijk negatief is, terwijl de hele periode – 110 dagen bloggen – eigenlijk positief was. Het grootste deel van die stukken is er met plezier uitgekomen. De kwaliteit was wisselend, maar al zeg ik het zelf, er zitten heel leuke stukken tussen. Dus wat doe ik nu met mijn behoorlijk tegenstrijdige gevoelens?
Die raad kreeg ik in een Facebookgroep. Het is een heel goede raad, maar ik weet het nog niet. Tot ik het wel weet ga ik door met elke dag bloggen. Dat voelt in ieder geval goed. Een andere raad was een blogvakantie te houden. Een weekje niets en dan weer elke dag. Mijn eigen plan was toch eens serieus te werken aan een voorraad en in te plannen. Zeker voor de donderdagse #WOT is dat goed te doen. Soms heb ik op woensdag al mijn #WOT klaar en hoef ik donderdag niet, dat is ook fijn. Ik ben er dus mooi niet uit. Dat is humor. Ik begin zo negatief en kom er op uit dat er nog even niets verandert. Hier is dus weer een blog.
En ik ben er best trots op. Drie maanden lang elke dag bloggen, elke dag weer minstens een uur besteden aan een stuk schrijven over van alles en nog wat. Meestal op de dag zelf want blogplanning heb ik nog steeds geen kaas van gegeten. Een minimale planning zit erin, één keer per week de #WOT, en voor de rest kijk ik waar ik zin in heb.
Bevalt het nog Ali?
Het bevalt nog steeds, maar ik merk wel dat ik nog hetzelfde heb als na een maand bloggen en na twee maanden bloggen. Het komt af en toe wat moeizaam, dan zit ik andermans blogs te lezen voor inspiratie en vervolgens ga ik heel ergens over schrijven. Lengte hoeft niet meer zo nodig. Ik heb een paar vrij korte blogs geproduceerd. Dat mag als mijn energieniveau niet zo hoog ligt. En ik hergebruik plaatjes. Mag wat lui zijn, maar het is vaak wel toepasselijk.
Cijfers
Met een cijfernerd ontkom je daar niet aan, lieve lezer. Ik heb 92 berichten in totaal geproduceerd, met 91 dagen is er iets dubbel gegaan. En inderdaad. De eerste keer dat ik zelf de #WOT schreef, op 23 april, schreef ik ook iets over Instagram. April was sowieso een vruchtbare maand, want op 27 april heb ik ook twee blogs geproduceerd. Ook het verhaal waar ik me ongeveer over ga schamen, namelijk mijn #twentydaystory, heeft twee afleveringen. Dat ga ik afmaken, echt. En ik heb blog nummer 500 op Stukjes geschreven, hetgeen natuurlijk ook erg leuk is.
Blogplanning
Lamenielachen. Dat zeg ik al maanden en ik mag blij zijn als ik de #WOT een dag van tevoren klaar heb. Heel optimistisch dingen in concept hebben? Niet zoveel bij mij. Mijn notitieblok gebruik ik wel meer dan voorheen. Het loont de moeite dat ding bij me te hebben. Als ik wat bedenk kan ik het noteren.
Ik vier vandaag een jubileum. Dit is namelijk blog nummer 500 op dit stukje van mijn site. Cijfernerd die ik ben heb ik het in een excelsheet volledig uitgesplitst naar maanden en categorieën. De afgelopen weken heb ik in mijn agenda bijgehouden wanneer ik welk blog publiceerde.
Had dat niet meer kunnen zijn?
Natuurlijk had dat meer kunnen zijn. Ik schrijf vanaf 2003 op dit blog, maar de productie was niet zo hoog. Dat eerste jaar waren het acht blogs, het tweede jaar één, in 2005 heb ik zelfs helemaal niets gepubliceerd. Dat schiet niet op natuurlijk. Pas vanaf 2015 begon het wat meer te worden. Al vanaf 2013 deed ik regelmatig mee met de toen nog wekelijkse, later maandelijkse Twitterchat #blogpraat, allemaal bloggers! En dat heeft wel wat gedaan voor mijn productiviteit. Ik ging meedoen aan #50books, waarbij je vragen over boeken voorgelegd krijgt. Elke zondag een vraag die je op je eigen manier kon beantwoorden. Ik heb veel van die vragen beantwoord. De #WOT, Write on Thursday, een schrijfoefening die ik tegenwoordig zelf maak.
Hoe ben ik begonnen?
In 2003 kwam ik erachter dat er zoiets bestond als een blog. Ik zag verschillende amateurtoneelgroepen ermee in de weer. Zij beschreven bijvoorbeeld hun productieproces in zo´n blog. Ik begon er zelf ook aan, gewoon om te experimenteren. In mei 2003 heb ik mijn eerste blog gepubliceerd. Toen zat ik nog op Blogger. Helemaal gratis van Google, en redelijk eenvoudig in elkaar te zetten. Eind 2015 ben ik overgegaan op WordPress. Toen had ik al twee sites op Blogger en die werden overgezet naar twee sites op mijn eigen website. Nu is dit stukje nummer 500 op Stukjes. Feestje!
Boeken, boeken, boeken
Aan die stukjes in de eerste jaren kan je echt zien dat ik mijn weg aan het vinden was, want het was leuk zo’n blog, maar wat moest ik ermee? Toneel? Daar begon ik mee, als amateurtoneelenthousiast. Ik schreef wat over voorstellingen die ik zag. Boeken dan? In 2006 begon ik aan een project, dat toneel en boeken combineerde. Wat voor voorstelling wordt er gemaakt van theater in romans? Een project dat ik ook gebruikte voor Haghespel, het blad waar ik jaren hoofdredacteur van ben geweest. Het is uitgemond in een wat uit de hand gelopen hobby en een pagina op mijn site, waarop alle besprekingen zijn verzameld. Vanaf 2006 tot 2013 waren het vooral besprekingen van boeken en het theater erin. Vanaf 2013 ging ik meedoen met #50books en toen werd mijn blog diverser. Ik ging ook andere dingen schrijven, jaaroverzichten bijvoorbeeld, een verslag van een netwerkcafé. Vanaf 2015 kwam de #WOT erbij. Ook boekbesprekingen waarin het theater geen rol speelde, de Deventer boekenmarkt, breien, de KNVI studiereis, bibliotheekblogs, boekhandelblogs, minibiebblogs, repetitieavonden, foto’s, eigen verhalen, bloggen en nog veel meer. Variatie genoeg, maar de hoofdmoot bestaat toch wel uit blogs over boeken. Zie de infographic die ik heb gemaakt voor een eerder blog. Die is van half mei. Meer dan de helft van de blogs gaan over boeken. Dat komt in mijn top vijf niet naar voren, want die levert juist een grote variatie op. Tien tegen één dat die top vijf nog wel een keer zal wisselen, maar hij is er nu wel.
Eigen ontwerp
Elke dag bloggen
Vanaf 1 april blog ik elke dag, en dat heeft voor aardig wat productie gezorgd. Een rekensommetje leert me dat nummer 400 in december 2018 is gepubliceerd. Van die laatste 100 zijn er 56 (inclusief deze) in 2020 gepubliceerd. Ga ik door op deze route, namelijk elke dag bloggen, dan haal ik nummer 600 dit jaar wel. Zelfs als ik blijf wisselen tussen de secties Stukjes en Ali gaat dat wel lukken. Waarom begon ik ermee? Want ik ben er verschillende keren eerder mee begonnen en heb het vervolgens niet doorgezet. Ik kijk vaak naar Elja aangezien zij mijn grote voorbeeld is met elke dag bloggen, maar zelf doen, daar was wat meer voor nodig. In april begon ik ermee voor afleiding, concentratie-oefening en gewoon voor de lol. Die afleiding had ik hard nodig, aangezien ik toen al twee weken thuis zat te werken vanwege de coronacrisis en er echt nog niet aan gewend was. De concentratie-oefening bestond eruit dat ik minstens een uur per dag mezelf aan één ding moest wijden. Het heeft me geleerd dat perfect niet bestaat, dat je ook korte stukjes mag schrijven, dat je wel eens op minder zinnige stukken uitkomt en dat het een uitdaging is. Elke dag schrijven, elke dag weer nadenken over een stukje, beslissen of het op het ene of het andere blog terecht komt. Hetgeen voor mij echt uitmaakt. Op dit blog gaat het vaak over ietwat serieuzere zaken dan op Ali, waar ik echt wel losser ben. Het schrijven gaat makkelijker, zelfs als ik niet echt een idee heb van tevoren, komt er wel een stuk uit. Er komen meer reacties, mijn website wordt meer bezocht. Ben ik meer gericht? Nou nee, want de diversiteit van de stukken is alleen maar groter geworden, maar het voordeel daarvan vind ik wel dat het echt mijn plek is geworden. Ik ben nu twee en een halve maand bezig en het wordt alsmaar leuker, dat bloggen. Die volgende 500 stukken komen er ook nog wel.
Vanochtend las ik in het Volkskrant Magazine** de column van Eva Hoeke, zzp-er net als haar man, Marcel van Roosmalen. En zij hebben het moeilijk in deze coronatijd omdat er weinig tot geen geld binnenkomt. Om met haar te spreken:
…noem mij één journalist die puur en alleen door het tikken van stukjes op rozen zit en ik kom je vandaag nog een klapzoen brengen, in coronatijd. Die zijn er namelijk niet, daarvoor zijn de verdiensten en de productie in de journalistiek simpelweg te laag. Een journalist kan maar één, hooguit twee goede stukken per dag tikken, tenzij je Nico Dijkshoorn heet.
Het verwondert me niets, in deze multimediale tijd mag je blij zijn als je met schrijven voor traditionele media een zakcentje verdient.
Bloggers en geld verdienen
Het viel me zomaar op, ook omdat ik deze week een blog had gelezen van iemand die vertelde hoe je boekblogger kon worden en daarmee ook gratis boeken kon binnenhalen en zelfs geld kon verdienen. Gefeliciteerd. Maar ik schat toch in dat de gemiddelde hobbyblogger geen inkomen bij elkaar blogt waarmee je de coronacrisis doorkomt. Zeker niet als je van tevoren al weet hoeveel werk er in zit. Boek lezen, aantekeningen maken, boek uitlezen (kan een opgave zijn), vaak studie doen naar de achtergrond en dan een recensie schrijven. Die uren worden slecht betaald. Het is ook wel jammer als je de gemiddelde recensie ziet op zo’n boekblog. Er zijn boekbloggers die ik hoog heb zitten omdat ze mooie beredeneerde recensies schrijven, beter dan ik zelf kan, maar vaak komt het niet verder dan een samenvatting en ‘het is mooi’. Ga dus niet boekbloggen voor de kost.
Ik had eerst de indruk dat het allemaal wel meeviel met dat geld verdienen maar het kan wel. Door hard werken, doorzetten, veel te bloggen, voorzichtig beginnen met advertenties, part-time gaan werken naast je blog. Wat ik lees bij Frankwatching is het echt wel noodzakelijk ook in weekenden en vakanties bezig te zijn met je blog. Maar bloggers die op deze manier bezig zijn vinden dat het erbij hoort. En zeggen ook, ga niet bloggen voor het geld. Alle genoemde bloggers zijn hun blog begonnen als hobby. Wil je wat verdienen? Plaats banners, plaats gesponsorde artikelen, niet alleen op je blog, ook op je social media. Maak cursussen, doe aan affiliate marketing, plaats advertenties, geef lezingen. Ik heb hier alleen voorbeelden van Schrijfvis gebruikt, maar Google op bloggen en geld verdienen en je krijgt enorm veel voorbeelden.
En voor mezelf?
Ik houd het fijn op een blog zonder advertenties, affiliate marketing en banners. Ik blog voor mijn plezier en heb bovendien een te divers blog om ergens mee te verdienen. Ongeveer alles heeft mijn belangstelling. Hoewel? Na mijn eerste stuk over thuiswerken kreeg ik wel mooi een aanbod van een bedrijf dat wel een gastblog over thuiswerken wilde plaatsen. Niet op ingegaan trouwens.
Het is af en toe wel leuk om door mijn eigen webstek heen te gaan en te kijken wat nou populair en leuk is. Je bent cijfernerd of niet tenslotte. Dat kan ook voor verbazing zorgen. Berichten waar ik uitermate tevreden over ben, scoren slecht qua bezoekers en andere berichten zorgen voor een ongekend aantal bezoekers
Mijn top vijf
Lampje. Ik ben geen hype lezer, maar Lampje van Annet Schaap heb ik in een opwelling meegenomen uit de boekhandel en in één ruk uitgelezen, want oh, wat is het toch een schattig boek. En er zijn meer mensen die dat vinden, want hij staat helemaal bovenaan in mijn lijst.
UDC. Uw bibliotheeknerd heeft een stuk geschreven over het onderwerps- en plaatsingssysteem dat in de bibliotheek van niet alleen Clingendael, maar ook van Fugro wordt gebruikt. Dat stuk heb ik geschreven voor ik overging op WordPress, dus het is op Blogger idioot veel gelezen dankzij een aantal retweets en het wordt nu nog steeds gelezen. En ik vind het gewoon een leuk stuk. Nog steeds.
Koninklijke Schouwburg. Ik ben dol op toneel. Ik heb jarenlang gespeeld, en ik mag graag kijken naar een goed stuk. In de zomer van 2013 was de (toen nog) Koninklijke Schouwburg bezig met een verbouwing en tweette daar druk over. Ik stelde een vraag over iets wat een man aan het doen was met de vloerbedekking, kreeg keurig antwoord – luchtkokers – en dacht er verder niet over na. Tot ik een DM kreeg met het aanbod om de nieuwe stoelen live te komen bekijken tijdens de voorstelling Levenslang Theater, van Eric en Beau Schneider. Dat liet ik me geen twee keer vertellen.
Slagersmand. Het is een beetje een obsessie. Dat gedicht over die knecht die fijn rond fietst om de bestellingen rond te brengen, omver wordt gereden en zijn bestellingen worden gestolen. En niemand ziet de hand die van de slagersmand de deksel beurt. Het is ook een mooi woord, beurt. En die obsessie blijft. Het stuk is geschreven in 2013, ik heb een update gemaakt in 2019, en het antwoord is er nog steeds niet, want van wie is dit gedicht nou eigenlijk!?
Verhalen. Ik geef toe, het is een beetje vals spelen, want ik zeg dat ik aandacht wil vestigen op mijn eigen blogs in een top vijf en zet er vervolgens een link naar een tag in. Maar dat komt omdat ik ontzettend leuke verhalen schrijf [insert smiley]. Serieus, ga ze lezen. Ik amuseer me er kostelijk mee, dat is natuurlijk een ontzettend gekleurde mening omdat ik ze zelf heb geschreven, maar probeer het.
Ik heb er even over getwijfeld of ik een bericht in die top vijf zou zetten dat niet zulke fantastische bezoekcijfers had, maar heb het niet gedaan. Ga gewoon lekker rondkijken. Hierzo, in het archief, kan je doorklikken naar elk stukje dat ik in de loop van zeventien jaar heb geschreven. Ik besef dat de kwaliteit wisselend is, maar ik hoop wel dat je het met even veel plezier leest als ik.
Het is zo’n zaterdag. Ik heb eigenlijk niet zo veel zin in wat dan ook. Er ligt een papieren Volkskrant op me te wachten. Ik heb de boodschappen opgeruimd die vanochtend zijn gebracht. Ik heb mijn regenjas en regenbroeken opgeruimd die ik gisteren met waterafstotend spul heb gewassen. Nu maar hopen dat ze echt weer waterafstotend zijn geworden. Vervolgens zat ik vaag te denken dat ik vanochtend een blog moest schrijven omdat ik vanmiddag naar vrienden ga. Dat was dus anderhalf uur geleden. Er moet nog een stukje bloginspiratie groeien
Bloginspiratie
Als ik niet meteen een onderwerp weet, lees ik de blogs in mijn Feedly om inspiratie op te doen. Lukt het daar niet dan ga ik naar Pocket, daar heb ik onder de tag inspiratie verschillende blogs opgeslagen. Daar ben ik vervolgens verdwaald. Blogs over bloggen, over iedere dag bloggen, kijk bijvoorbeeld naar deze van Elja, over blogstress. Nou vind ik sowieso dat zij goed kan schrijven, en ja, ik zie de tikfouten in haar blogs. Whatever, het zijn haar blogs. Maar die blogstress, ja, daar zit ik ook wel een beetje mee, maar dan meer in de zin van onderwerpen. Want elke dag bloggen is nog steeds leuk, zeker nu ik al ruim twee maanden bezig ben, maar het is af en toe wel lastig een onderwerp te kiezen. Een voorraad heb ik niet. Wel een aantal concepten waar ik misschien een keer wat mee moet doen. Maar dan kijk ik er naar en denk ik, welke dan? De bovenste ben ik nu mee bezig, Nummer 500 komt pas over een paar blogs aan de beurt. Toneel in 2020: ik ga nergens heen! Oorlog en vrede deel 3 betekent dat ik deel 3 eerst moet gaan lezen, hij ligt er al vanaf vorig jaar. Oh, en #MKA2019 (Maand van de klassieker) is niet doorgegaan. Die routebeschrijving kan ik nog wat mee doen en that’s it.
Andere inspiratie
Heb ik een blogdip? Ja, zou kunnen, daar is ook bloginspiratie voor. En dit is een oudje van Laura, maar het gaat nog steeds op. Zij zoekt haar inspiratie op Bloglovin, waar je mij niet zult vinden, maar ik moest er wel om lachen. Nog eentje die kan verdwalen in blogs. Maar blijkbaar is ze gestopt met bloggen, want er is geen aanvulling sinds 2016. Jammer. Blogschoonmaak! Ja, ook een goed idee. Hier heb je Reviews & Roses, die bezig is met schoonmaak van haar blog. Nee, ik heb geen tonnen aan concepten. Ik ben zelf ook bezig geweest met schoonmaak van mijn blog, waarbij ik wel zie dat het vier jaar geleden is geweest. Misschien moet ik weer eens grondig kijken.
Even lachen?
Ja, mag ook. Ik ben niet de enige die vele keren na #blogpraat meteen aan het bloggen sloeg. Martha deed dat ook, met dit humoristische blog over taalfouten. Ik krijg meteen de neiging dit stukje grondig na te kijken. Want eerlijk is eerlijk, ik ben best wel een taalnerd, maar slaag er nog regelmatig in iets te publiceren en pas een week later te zien dat er een knoeperd van een fout instaat. Zo gaat het vaak bij mij. Ik zit te kniezen over gebrek aan inspiratie, begin te tikken met een vaag idee en een uur later heb ik een blog. Op naar de 500, na deze nog 4.
