Ter ere van Koningsdag: brief aan de koning

Majesteit, het is een vreemde verjaardag voor u, want u viert hem thuis. Mag ik u van harte feliciteren? Dat mag vast. Van harte gefeliciteerd! Mag ik u vertellen hoe ik deze Koningsdag ervaar? Ik ben vanochtend begonnen met een yogales. Matje uitspreiden voor de computer, YouTube aan en een half uur yoga. Serieus proberen een brug te doen, en het is serieus weer niet gelukt, daar moet ik nog even aan werken. Maar het is ook een lastige houding. Daarna heb ik de tv aangezet, want ik had op Twitter aangekondigd gezien dat u een toespraak wilde houden, en die wilde ik niet missen. Maar daarvoor eerst het Concertgebouworkest dat het Wilhelmus speelde. En dat was prachtig dat het op deze manier kon, alle musici thuis spelen met een camera voor hun neus en dat werd uitgezonden. Uw toespraak heb ik natuurlijk ook gezien. Uw dochters wilden volgens mij zo snel mogelijk terug naar hun bezigheden, maar volgens mij had u ze gewoon gedreigd met inname van de telefoons. Ze stonden er zo braaf bij. U hoopt dat het de laatste Koningsdag thuis wordt. Dat hoop ik ook. Dank voor uw woorden Majesteit.
Daarna heb ik mijn laptop aangezet voor de pubquiz bij Koningsdagthuis.nl. Ik mocht bij Diederik Jekel aanschuiven en dat was bijzonder interessant. Ik ken hem van zijn filmpjes op YouTube waarin hij uitlegt hoe alles rond het coronavirus werkt of niet werkt. Die zijn goed Majesteit, moet u ook kijken, en uw vrouw en dochters moeten daar ook naar kijken.

Verrassing

Bij die pubquiz kregen we nog een verrassing, want u kwam op bezoek Majesteit. Dat was cool en leuk. Zo dichtbij de koning ben ik nog nooit geweest. En u deed mee met de vragen. Ik vind Diederik Jekel wel leuk, want zet de man aan en hij blijft praten. Maar hij doet dat wel op een manier waarop iedereen het begrijpt, zelfs mensen die in 3 HAVO ontzettend onderuit gingen op de bèta vakken en toen naar 4 MAVO zijn gegaan met een talenpakket en geschiedenis en aardrijkskunde. Ja, dat ben ik dus. Nou zijn we studiegenoten, want ik heb net als u geschiedenis gestudeerd in Leiden, dus het is wel goedgekomen met me.

Koningsdag

Wilhelmus

Dat Wilhelmus wil ik het nog even over hebben Majesteit, want u als koning slaagt er vast in het eerste en het zesde couplet te zingen, dat zijn namelijk de twee coupletten die het meest gezongen worden. Op elke normale Koningsdag worden beide coupletten wel gezongen denk ik. Maar ik als eenvoudig burger haal het eerste couplet en dat zesde couplet, Mijn schild ende betrouwen, etc., dat weet ik dus niet. Vrienden van me konden beide coupletten foutloos zingen. Ik ben ondertussen ook te weten gekomen dat het hele Wilhelmus een acrostichon vormt, de eerste letters van de coupletten vormen de naam Willem van Nassov. Een naamdicht dus. In de Wikipedia tekst staat ook nog iets ingewikkelds dat het een complex chiasme vormt, maar zo moeilijk wil ik niet doen vandaag. Ik ben wel gaan speuren op internet en ben deze pagina van de Koninklijke Bibliotheek tegengekomen: alles over het Wilhelmus. Machtig interessant allemaal, moet u ook maar lezen.

koning
Afbeelding van MikesPhotos via Pixabay

De rest van de Woningsdag

De rest van de Koningsdag wordt een beetje aards Majesteit, want het huishouden moet ook gebeuren. En als je niet naar buiten kan, en bijvoorbeeld niet de jaarlijkse geraniummarkt kan bezoeken hier in Den Haag moet je toch wat. Yoga leert me één ding met die houdingen dicht bij de grond, en dat is dat ik nodig moet stofzuigen. Dat gaat vandaag dus gebeuren. De afwas ga ik ook maar doen. Verder heb ik een goed boek, namelijk The Outsider van Stephen King. Als u meer van de bewegende beelden bent, er is een uitstekende HBO serie van gemaakt. Haken staat vandaag op mijn programma, even een beetje creatief zijn. Vanmiddag om 16 uur sta ik natuurlijk klaar om te proosten op uw verjaardag. Vanavond hoef ik niet te koken, want ik heb nog vegetarische lasagne over van een creatieve zaterdagavond in de keuken. Houdt u van koken Majesteit? Of heeft u daar personeel voor?
Ik ga een eind maken aan deze brief Majesteit, want hij is al knap lang. De lunch roept en daar moet ik nog even over nadenken. En verder ben ik deze maand bezig met elke dag bloggen. Voor afleiding, concentratie-oefening en gewoon voor de lol. En ik houd het vol. Niet alleen op dit blog, maar ook op mijn andere blog, dat ik normaal voor sport en voeding reserveer. Dit is aflevering 27, hier kan je aflevering 26 vinden.
Majesteit, fijne dag verder. Ik hoop u volgend jaar weer in een Nederlandse stad te zien rondlopen.

Lezen in maart: #ikleesNL

Maart is gewijd aan het lezen van boeken in het Nederlands, dankzij Sandra van ARDNAS. Ik heb besloten om geen uitgebreide aparte besprekingen te maken. Ik houd het bij korte besprekingen in deze blogpost die ik ga aanvullen deze maand.

De falende god

Het eerste boek dat ik heb gelezen is De falende god van Mike Jansen. Ik had hier best wel verwachtingen van, maar het is uiteindelijk tegengevallen. De korte inhoud: de drie huurlingen, Grim, Grijs en Thoreld zijn op de vlucht voor een eeuwenoud kwaad en in hun kielzog sneuvelen profetieën en escaleren lang sluimerende conflicten. Waarom viel het tegen? Vooral het eerste gedeelte vond ik rommelig. Na ongeveer honderd pagina’s begon het eindelijk te lopen. En toen kwam ik er ook achter waarom ik het niet zo leuk vond. Juist omdat er veel personages waren, kreeg ik geen band met ze. Aan het eind van dit 400 pagina’s tellende boek wist ik door de vele gebeurtenissen eigenlijk niet meer waar het over ging. De resterende twee delen ga ik niet lezen.

De falende god

Mike Jansen, De falende god. – Mechelen: Verschijnsel, 2012.
(Eerste kroniek van Cranborn)
ISBN 978-90-78720-29-4

Drakenkoningin

Het tweede Nederlandse fantasyboek dat ik lees, namelijk Drakenkoningin, het debuut van de Vlaamse An Janssens. Al zevenhonderd jaar lang wordt de mensenwereld geregeerd met ijzeren hand door één persoon. De koningin kan met magie gedachten planten – zo kan ze iedereen laten denken of zien wat zij wil. Er is een gebeurtenis waarnaar elke bewoner van haar koninkrijk reikhalzend naar uitziet: de wedstrijd waarmee iedereen – jong of oud, arm of rijk – kans maakt om zich de kroon toe te eigenen. Er zijn geen regels, slechts vijf proeven en één kans om het koninkrijk te winnen. Niemand verwacht dat de koningin, die tenslotte elke keer haar tegenstanders genadeloos wist uit te schakelen, zal worden verslagen. Totdat Thala, haar dochter, zich opgeeft voor de wedstrijd. Het levert een spannend verhaal op, dat goed is opgebouwd en dat ik in één ruk heb uitgelezen. Het is het eerste deel van een trilogie. De rest van de boeken gaan op mijn te lezen lijst.

Drakenkoningin

An Janssens, Drakenkoningin. – Amsterdam: Luitingh Fantasy, 2013. (Draken Trilogie; 1)
ISBN 978-90-245-6254-1

Een dag om nooit te vergeten

Op de kroningsdag in 1980 was ik op een haar na 16, het scheelde 12 dagen. Ik heb hoogstwaarschijnlijk tv zitten kijken en me zitten vergapen aan onze nieuwe koningin. Maar wat uit mijn geheugen was gezakt, was het feit dat er die dag hevige rellen in de hoofdstad waren geweest. Niet bij Annejet van der Zijl, die deze gebeurtenissen tien jaar na die dag als stagiaire bij de Haagse Post moest verslaan. Daar is dit boekje uit voortgekomen. Van der Zijl verslaat de rellen die op 30 april 1980 in de hoofdstad ontstonden. En ze gaat de humor niet uit de weg. Ik heb zitten schateren om sommige passages. Wat vooral opvalt? De chaos. In dit mobielloze tijdperk was de communicatie via radio uiterst moeilijk en letterlijk te volgen door de krakers. Ook de vele gevechten vallen op. Er wordt wat afgeknokt tussen de 6000 agenten uit het hele land en de krakers, relschoppers en toevallige passanten die wel zin hebben in een relletje.
Ik heb het met plezier zitten lezen. Een erg leuk boekje dat een duidelijk beeld geeft van de gebeurtenissen buiten de kroningszaal.

Annejet van der Zijl

Annejet van der Zijl, Een dag om nooit te vergeten: 30 april 1980 – de stad, de krakers en de koningin. – Amsterdam: Querido, 2013.
ISBN 978-90-214-4801-5

De leeuw en zijn hemd

De minibieb in mijn buurt is vaak rijk voorzien. Dit Boekenweekessay van Nelleke Noordervliet heb ik er ook uitgevist. Ze gaat uitgebreid in op onze collectieve houding ten opzichte van het verleden. De behoefte om de gouden tijden van ons land in één adem te noemen met de zwarte bladzijden heeft een geschiedenis. Waar zijn we trots op geweest en waarvoor hebben we ons geschaamd? Noordervliet gaat op reportage door het verleden. En dat maakt het een leuk essay. Nelleke als een soort embedded journalist in gesprek met personen uit de Nederlandse geschiedenis. Niet alleen notabelen als de heren XVII van de VOC, maar ook haar eigen familie. Ik wil even iets citeren uit dit essay: Wat misschien meer verbaast dan de gemoedsrust waarmee zeventiende-eeuwers (en lateren) de status quo van menselijke relaties in hun tijd aanvaarden, is het feit dat verandering mogelijk is. Dat die ergens begint. De oude gewoonten worden uitgedaagd door nieuwe denkers. Het valt Van Dam en Meester Fock niet te verwijten dat ze mannen waren van hun tijd. Het valt hun niet te verwijten dat ze niet voorop liepen als herauten van de Verlichting. Ik constateer alleen het verschil tussen toen en nu. Ons oordeel over goed en fout was het hunne niet. Dat is een kolossale gemeenplaats. Met welke maatstaf moeten we de vorige generaties meten? (p. 22) Wat mij betreft de kern van het essay.

De leeuw en zijn hemd

Nelleke Noordervliet, De leeuw en zijn hemd. – Stichting Collectieve Propaganda van het Nederlandse Boek, 2013.
ISBN 978-90-596-5195-1

Jas van belofte

Mijn laatste bijdrage aan #ikleesnl en dat is het boekenweekgeschenk van Jan Siebelink, Jas van belofte. Arthur Siebrandi wordt in een ambulance afgevoerd naar het ziekenhuis. Hij is er zeker van dat hij bezig is het leven te verlaten.
Bijna vanaf de andere zijde overziet hij wat hij achterlaat, en vraagt zich af of het genoeg is. Ik moet zeggen, ik ben er niet echt van gecharmeerd. Ik zat me tot halverwege het boek af te vragen wat ik nou eigenlijk zat te lezen en het werd me niet duidelijk. De personages hielpen ook niet echt, want ik vond Arthur een beetje vervelend pretentieus mannetje. Ik heb nooit iets van Siebelink gelezen en dat zal denk ik ook niet helpen. Nee, deze hoeft voor mij niet.

Jas van belofte

Jan Siebelink, Jas van belofte. Stichting Collectieve Propaganda van het Nederlandse Boek, 2019.
ISBN 978-90-5965-467-9

Een maand Nederlands lezen

Het heeft wel wat, een maand volgens een thema lezen. Ik lees weinig Nederlands, dat komt ook omdat ik dol ben op fantasy, en daarin ben ik al lang geleden overgestapt naar Engels. Ik heb deze maand vijf Nederlandse boeken gelezen en besproken in dit artikel. Dat beviel me eigenlijk wel. Geen grote blogs, geen enorme verhalen, gewoon even kort melden wat ik ervan vond. Volgend jaar doe ik weer mee.

Goodreads: wat wil ik lezen in 2018

goodreadsVers begin van het nieuwe jaar: mijn Reading Challenge op Goodreads instellen. En die heb ik dit jaar op 40 gezet. In 2017 had ik mijn Challenge op 30 boeken gezet. Dat heb ik ruim gehaald door 68 boeken te lezen en ik ben het hele spectrum ook langs gegaan zie ik aan mijn lijst. Geloof me, het is aan ziekte te wijten dat het aantal boeketreeksjes op een bovengemiddeld aantal staat. Dat soort boekjes zijn makkelijk te lezen als je hersens niet volop werken.

Wat wil ik lezen?

De stapel ongelezen boeken rijst nog steeds de pan uit. En het enige wat ik eraan kan doen is te lezen. Het helpt niet dat het deels op de e-reader staat, en deels in papier is. Maar een paar titels wil ik eigenlijk wel heel graag lezen dit jaar. En daar komt ook non-fictie bij, want vorig jaar heb ik welgeteld één non-fictie titel gelezen. En Goodreads is ook heel goed om een lezer erop te wijzen hoelang ondergetekende al bezig is in meerdere boeken, dus daar gaat ook opruiming in komen dit jaar.

Ik ga fictie

  • Diana Gabaldon, Written in my own Heart’s Blood, het laatste deel van een eerst vijfdelige, vervolgens zesdelige en nu achtdelige serie. De rest heb ik al zolang geleden gelezen dat ik eigenlijk overnieuw zou moeten beginnen, maar daar wil ik nog even niet over nadenken.
  • De Hogarth Shakespeare serie: The Gap of Time, Shylock is my Name, Vinegar Girl, New Boy. Hervertellingen van toneelstukken van de beroemde schrijver en als dusdanig uitstekend passend in mijn ‘theater in romans‘ serie. Er komen nog meer boeken in deze serie.
  • Wat op mijn pad komt: nieuwe boeken, de nieuwste Scott Lynch bijvoorbeeld als The Thorn of Emberlain ooit uitkomt. De nieuwe Eileen Wilks, Dragon Blood, die tot mijn grote vreugde net verschenen is en ik nu ook besteld heb.

Ik ga politiek

  • Femke Halsema, Pluche, buitengewoon sympathieke politica, maar is al een tijdje uit de kamer. Haar boek schijnt wel heel leuk te zijn en heb ik al een tijdje liggen.
  • David Remnick, The Bridge, the Life and Rise of Barack Obama. Het is al bijna een jaar geleden dat kleuter Trump in het Witte Huis terecht kwam, dit boek is in 2010 gepubliceerd. Wordt hoog tijd.
  • Hillary Clinton, What Happened. Ik vind het wel knap dat je een boek over verliezen kan schrijven en dat is dus precies wat Hillary heeft gedaan.

Ik ga Koninklijk Huis

  • Juliana: vorstin in een mannenwereld, van Jolande Withuis, staat – oh schande – al vanaf december 2016 in mijn ‘currently reading’ lijst en ik lees van alles, behalve dit boek.
  • Juliana en Bernhard: het verhaal van een huwelijk, de jaren 1936-1956, van Cees Fasseur. Het zijn nou juist de smakelijkste jaren naar mijn idee, maar sinds december 2013 ben ik er dus nog niet in gevorderd.
  • Eigenlijk wil ik ook één van de konings-biografieën lezen, dat wordt dus Willem I.

Een ambitieus programma voor dit jaar, maar we zien het wel. Het kan heel anders lopen. Wellicht zet ik het hele zootje in mijn zomerleeslijst en heb ik tegen die tijd heel andere boeken gelezen. Wil je meedoen? Ga naar Goodreads, zoek me op en voeg me toe als vriend. Dan kunnen we elkaar uitdagen in de Reading Challenge.

Het boek dat eruit springt: #50books vraag 29

Martha vraagt ons deze week voor de boekenkast te gaan staan, hetgeen in mijn geval wat lastig is, ik heb in drie kamers boekenkasten staan.

Vraag 29: Ga eens voor je boekenkast staan en laat je ogen over de boeken glijden. Welk boek springt eruit en waarom?

Wilhelmina

WilhelminaJaren geleden heb ik een keer bij de boekenkraam van een kerkbazaar geholpen. Dat was leuk om een keer te doen en ik kon er zelf ook nog rondkijken. Daar heb ik dit boek gevonden. Het is een boek met de titel Dat Ik Zal Wederkeeren en gaat over een bezoek van koningin Wilhelmina aan Canada en Amerika in 1942. Het is een mooi boek met veel foto’s, in september 1942 uitgegeven en levert een uitgebreid verslag van het bezoek van Wilhelmina aan Canada, het land waar haar dochter en kleinkinderen woonden. De reis ging ook nog naar de Verenigde Staten. De bibliothecaris in mij heeft er wel wat op aan te merken, want er staat nergens waar het boek is uitgegeven, maar dat zal in Canada of in Engeland geweest zijn. Wilhelmina was in Londen gevestigd tijdens de oorlog. De titel heeft nog een aparte betekenis. Ik ging online op zoek naar de origine van het boek en vond het niet, maar wel deze specifieke regel. Het is een regel uit het tweede couplet van het Wilhelmus. In dat tweede couplet gaat het waarschijnlijk om Willem van Oranje die zal wederkeren in zijn regiment. In dit boek, uit 1942 stammend, gaat het natuurlijk om Wilhelmina.

De leesvraag #50books is een initiatief van Peter. Hij heeft de vragen in 2013 en 2015 gesteld. Martha stelde ze in 2014, Hendrik Jan in 2016. Dit jaar worden de vragen door Martha gesteld. Deze vraag staat hier.