Als kind las ik veel, en snel. Je kon mij rustig een middag tussen boeken neerzetten, aan het eind van de middag waren er wel een paar uit. Familie kon zich daar over verbazen, ging ik uit logeren, zaten de andere kinderen spelletjes te doen en ik zat te lezen. Maar ja, dat was heerlijk, een onbekende boekenkast, daar moest zoveel mogelijk van gelezen worden.
Tijdens mijn studie geschiedenis ging dat weer niet, dan was het stof die ik op de één of andere manier toch in mijn hoofd moest krijgen. Het aloude systeem van samenvatten werkte dan voor mij het beste. Op die manier las ik iets wel drie keer en zag ik de verbanden wel.
Ik heb het tegenwoordig nog wel eens. Een nieuw boek, spannend, leuk, interessant om te lezen en dan moet het vooral snel. Als het een serie is, wordt het nog erger. Dan moet ik dat volgende boek lezen, zo snel mogelijk. En later heb ik daar spijt van. Dan zit ik bij wijze van spreken uit te hijgen op mijn stoel. Daarom doe ik het dus niet meer.
De #50books vraag van deze week: zou je sneller willen lezen. Nee dus. Ik lees al snel, wat gepaard gaat met dingen overslaan en het overzicht verliezen, dus eigenlijk lees ik al te snel naar mijn zin. Liever ga ik dus wat langzamer en heb ik wat meer aandacht voor het boek in kwestie.
De leesvraag #50books is een initiatief van Peter in 2013. Martha nam het in 2014 over en in 2015 ging Peter zelf weer verder. Hendrik Jan heeft het overgenomen in 2016. Deze vraag staat hier.