Plannen voor theater in romans

In het menu van mijn website staat ‘Boeken van A tot Z’ en dat is de pagina waar ik mijn verzameling van boeken over theater in romans heb geplaatst. Jaren geleden ben ik er mee begonnen, een project waarin ik boeken verzamelde die iets met het theater te maken hadden. Toen (juli 2006) was ik nog hoofdredacteur van Haghespel, het blad voor het Haagse amateurtheater, waar ik vrolijk deze besprekingen in zette. De eerste was voor een boek van Willem Brakman, De biograaf. Een vrij korte bespreking van een boek dat me geloof ik niet zo aansprak. De eerste lijst was niet zo vreselijk lang.

Groei in de loop der jaren

Soms was het een heel korte bespreking, soms was het wat langer. En in het begin gaf ik ook wel eens dat ik heel lui een bespreking van internet had gevist omdat ik het boek zelf niet te lezen vond. Nu doe ik het anders. Ik schrijf een stukje over de inhoud, ik vertel wat ik ervan vind, vaak komt er een stukje bij over de band met het theater als dat niet al duidelijk is. En ik probeer ook nog iets over de schrijver te vertellen. De bespreking is veel uitgebreider geworden. En ik laat het tegenwoordig ook na iets te schrijven over boeken waar ik niet doorheen kwam. Jammer dan. Het leven is te kort om slechte boeken te lezen.

Pareltjes

Door deze hobby heb ik wel prachtige boeken gelezen. Vinegar girl van Anne Tyler was een toppertje. Ontzettend leuk boek, een hertelling van een Shakespeare. Michael Gallagher schreef de serie Send for Octavius Guy over de jonge Gooseberry, een veertienjarige dief die een leven probeert op te bouwen als detective. Gooseberry mag dan een dief zijn geweest, maar was wel mijn idee van een ideale schurk, zij het wat jong. Octopus ging over de moord op een actrice. Ik heb zelfs nog een boek gelezen dat door president Obama werd aanbevolen: Fates and Furies van Lauren Groff. Het bleek een onverwachte parel te zijn over toneelschrijver Lotto en zijn vrouw Mathilde. Een boek waarin sommige hoofdstukken als toneelstuk werden geschreven.

vinegar girl

Spin offs

De lijst voor films en theater die ik een keer heb gemaakt, en waar ik eigenlijk niet mee door ben gegaan. Blijkbaar vond ik boeken bijhouden wel genoeg. Ik heb twee films besproken die ik zelf niet eens heb gezien, namelijk Molière en Das Leben der Anderen.
Een tweede spin off was de lijst met kinderboeken en theater. Deze boeken heb ik in 2009 uit de grote lijst gehaald en in een aparte lijst gezet. Deze wilde ik niet apart gaan bespreken.
Ook heb ik een paar verhalen besproken, onder andere een bundel verhalen waarvan de opbrengst was bedoeld voor het Theater Instituut. Het waren verhalen geschreven door Nederlandse schrijvers.

Toekomstplannen

Ik heb in 2020 tot nu toe twee boeken besproken. In 2019 heb ik er drie besproken. Actief zoeken doe ik niet meer. Als ik toevallig iets tegenkom noteer ik de titel en ga ik in de bibliotheek kijken of ze het hebben. Het heeft allemaal niet zo’n haast meer omdat Haghespel niet meer bestaat en ik daar de besprekingen niet meer in plaats. Tips zijn wel nog steeds welkom

Bingen: #WOT deel 30, 2020

Ik binge. Ik beken het. En niet alleen met tv series – Netflix! – maar ook met boekenseries. Leve de series die je in je schoot geworpen krijgt als ze klaar zijn. Bingen met series die nog geschreven worden terwijl je de boeken aan het lezen bent – hallo David Eddings! – zijn martelwerktuigen. Er zou een wet tegen moeten wezen.

Het #WOT woord van deze week is:

Bingen = 1) een tv-serie per twee tot zes afleveringen achter elkaar kijken 2) een serie boeken achter elkaar lezen.

Bingewatching

Bingen, oftewel binsjen lijkt een werkwoord dat uitgevonden is met tv streaming diensten als Netflix, maar ik bingde al met dvd-series. Buffy the Vampire Slayer heb ik eerst gekeken op tv, heb de dvd-boxen gekocht toen ze uitkwamen en heb ze verschillende keren gebinged. Daaruit kwam Angel voort, op tv gekeken en vervolgens de boxen gekocht en gebinged. Toen Lost, hoewel je dat eigenlijk niet bingen kon noemen, want ik keek elke week op tv en vervolgens hing ik een uur met een vriend aan de telefoon om de aflevering te bespreken.

Buffy

Bingelezen

Dat bestaat. Als je een hele serie boeken in je handen hebt en blijft lezen, ook als je beter kunt slapen, tot het laatste deel uit is. Ik ben nu in deel 11 van de Nina Wilde and Eddie Chase serie van Andy McDermott en ik kan er niet vanaf blijven. Sowieso kan ik beter niet in een serie beginnen, want die wil ik vanaf deel 1 tot het laatste deel uitlezen. En dat is op het moment niet best voor mijn zomerleeslijst.

Schrijf je mee?

En? Doe jij aan bingen? TV series, romanseries, andere series? Schrijf mee over jouw binge dilemma’s. Dat zou ik ontzettend leuk vinden.

#WOT betekent Write on Thursday. Iedere donderdag verzin ik een woord waar je over kunt schrijven (bloggen, vloggen of ploggen). Niets moet, alles mag. Je kunt op ieder moment instappen.

Hoe schrijf je? Lessen van Anne Tyler

Van schrijfster Anne Tyler heb ik Vinegar Girl gelezen, een Shakespeare hertelling. Zaterdag stond er in de Volkskrant een interview** met haar, over haar manier van werken. De samenvatting van haar interview? Ze bedenkt het liefst wat er door het hoofd gaat van iemand die heel normaal lijkt. Micah, de hoofdpersoon in haar nieuwste boek Redhead by the side of the road is de gewoonste man die je maar kan voorstellen.

De blauwe doos

Maar wat me meer fascineerde was haar manier van werken. Ze blijkt een blauwe doos te hebben, een doos die nu een andere kleur heeft.

Als ik een vreemd zinnetje hoorde of op straat een glimp opving van iets dat een verhaal kon worden, schreef ik het op een indexkaart die ik in dat doosje stopte. Het werden er wel een paar honderd, zodat ik later een lange, zwart-witte archiefdoos moest aanschaffen.

Ze neemt die doos en die kaartjes als ze een nieuw boek probeert te bedenken en neemt ze allemaal door. Sommigen zijn van veertig jaar geleden en zijn nu pas bruikbaar. Met een stapel van één tot twee centimeter dik gaat ze zitten plotten, ze maakt een overzicht van één pagina. De kaarten horen vervolgens bij bepaalde hoofdstukken. Ze vergelijkt het met een recept, je krijgt zes ingrediënten, zie er maar een samenhangend gerecht van te maken. Hoe krijg je al deze dingen bij elkaar? Met dat proces is ze een maand bezig. Vervolgens gaat ze schrijven, en daar heeft ze een hekel aan. En dat vond ik zo vreemd, een schrijfster die haar eerste boek publiceerde in het jaar dat ik geboren werd, twintig romans heeft gepubliceerd en de Pulitzer Prize heeft gewonnen voor Breathing Lessons. Maar ze heeft een hekel aan schrijven. Dialogen schrijven daarentegen vindt ze geweldig.

Als ik bij de dialogen kom, vind ik dat gewoon geweldig, want… ja, ik weet waar het gesprek over zou moeten gaan, ik schrijf de eerste zin, en wanneer iemand zou moeten antwoorden, weet ik wat er moet komen, en daarna, en daarna. Het gebeurt gewoon. En zo komt het dat ik soms helemaal alleen in mijn schrijfkamer zit en hardop moet lachen omdat iemand iets grappigs zegt. Het is niet dat ik dan lach om mijn eigen grappen. Ik weet dat het gek klinkt, maar ik wed dat je andere schrijvers ook wel hebt horen zeggen dat personages tegen ze praten.

Afsluiten

Ze blijkt een nieuwsgierige en betrokken vrouw te zijn. De journalist wordt aan het eind van dit interview de hemd van het lijf gevraagd over de situatie in Nederland. Hoe hebben Nederlanders het tijdens corona? Lijden mensen onder de maatregelen? Het lijkt voor Tyler de reden te zijn geweest om in te gaan op het interviewverzoek. Maar daarna sluit ze echt af, want ze moet gaan demonstreren.

Liever geen held: interview met Anne Tyler / Sander Pleij. – De Volkskrant 4 juli 2020

Boekenupdate voor de zomer

Ja, mijn leeslijst is lang. En mijn lijst van te lezen boeken is nog langer, maar er verschijnen zoveel leuke boeken. Maar ik ga niets kopen, want ik heb mezelf weer op een verbod van kopen gezet. Wel zie ik leuke titels, bijvoorbeeld in het weekend magazine van FD, want die lees ik tegenwoordig.

Wat is interessant?

FD heeft een zomerleeslijst, waarvan ik niet alle titels interessant vind. Ik heb bijvoorbeeld helemaal niets met Arnon Grunberg, wiens Bezette gebieden wordt genoemd. Wat ik wel interessant vind, en dat is helemaal eigen voorkeur, is Olga Tokarczuk. Deze Poolse schrijfster heeft in 2018 de Nobelprijs voor literatuur gewonnen. De FD noemt haar met Jaag je ploeg over de botten van de doden, het is volgens FD een moordmysterie met een sterke plot en het heeft een verdraaid goede beschrijving die het enorm interessant maakt. Dan Richard Russo, met Er is een kans, een vreemd vertaalde titel naar mijn idee, maar de oorspronkelijke titel is Chances are… Letterlijk dus. En het heeft een fantastische cover.

Nog meer?

Oh ja, Elizabeth Jane Howard, wiens boek The Long View vertaald is als Welbeschouwd. Het boek is een verslag van de dood en geboorte van een relatie. In die volgorde. Ik ben gefascineerd en geïnteresseerd. Howard is blijkbaar bekend geworden met de Cazalet chronicles die ik niet ken, maar die ook interessant lijken.

Genoeg

Er verschijnt zoveel moois en ik heb hier alleen beschreven wat mij mooi lijkt. En dan heb ik hier alleen de zomerleeslijst van het Financieele Dagblad bekeken. Lieve lezers, lees wat u aanspreekt. Smaak is subjectief, dat is maar goed ook, want anders zouden we niet met zijn allen zoveel verschillende boeken lezen en mooi en leuk en interessant en spannend en romantisch vinden. Verzin nog wat superlatieven. Maak wat van die zomerleeslijst. Lees met plezier en geniet er van en laat vooral horen in de reacties wat jullie deze zomer lezen.

Zomerleeslijst, oftewel keuzestress

Ik heb het wel meer gedaan, zo’n zomerleeslijst, maar zelden heb ik er zo’n keuzestress bij gehad. Deze eerste dag van de zomer is een prima dag om zo’n lijst te maken en te grasduinen door mijn vele stapels.

20200621s_zomerboeken

Fictie

Het moet gevarieerd blijven, dus Conn Iggulden, Stormbird, het eerste deel van de Wars of the Roses, staat op het lijstje. Ik ben halverwege, en het is interessant genoeg, dus die komt wel uit. Tolstoj, Oorlog en Vrede, vorig jaar in begonnen, ik ben blijven steken bij deel 3, terwijl ik het eerste en tweede deel al besproken had. Eigenlijk wil ik dus daar mee door gaan. En dan Mark Lawrence, wiens Red Sister ik met plezier gelezen heb. Grey Sister ligt op deze stapel, het vervolgdeel van de serie. En er zit een toneelstuk in deze lijst, namelijk Tantalus. Dat is op de stapel terecht gekomen toen ik me voornam toneelstukken te gaan lezen en daar gebleven. Misschien kwam dat ook wel omdat ik toen had voorgesteld het met meerdere mensen te gaan lezen en niemand dat blijkbaar een goed idee vond. Ik ga het dus maar alleen lezen. Dat is het fictiegedeelte van mijn zomerleeslijst.

Nonfictie

Stephen King, On Writing, staat al tijden in mijn Goodreads lijst en ik wil hem uitlezen. Niet alleen om die Goodreads lijst een stuk korter te krijgen, maar ook omdat ik hem interessant vond. Rutger Bregman schreef in 2019 De meeste mensen deugen, ik heb toen een recensie gelezen waardoor ik nieuwsgierig werd en ik heb het boek gekocht. Afgelopen weken kwam het boek weer in het nieuws omdat er een Engelse vertaling uitkwam. Dat is dus ook de reden dat ik het eigenlijk deze zomer wil lezen, ik ben er nog steeds nieuwsgierig naar. Charlotte Meindersma, haar #contentrecht heb ik vorig jaar al gekocht en nog steeds niet gelezen, wel is het nog steeds een actueel onderwerp. En dan mag ik haar Wetboek voor bloggers ook wel weer eens doornemen. Nog zo’n boek dat ik vorig jaar al heb gekocht en nog steeds niet heb gelezen: Super social van Elja Daae. Juist met mijn belangstelling voor social media is dit een must read, zoveel verschijnt er namelijk niet op dit gebied dat ook voor hobbyisten goed te gebruiken is. Rick Pastoor met zijn Grip heb ik erbij gezet omdat juist deze thuiswerkperiode een mooie periode voor studie en organisatie is. Onfeilbaar is het boek trouwens niet, want ik las dat Rick bekende het ook even niet meer te redden met thuiswerken en een pas geboren kind erbij. De laatste heb ik deze week op de stapel gelegd. Harvard Sitkoff, The struggle for black equality, 1954-1980. Juist met de Black Lives Matter discussie die gaande is in de VS, wilde ik dit boek herlezen. Ik heb het tijdens mijn studie geschiedenis gelezen, maar dat is ondertussen ook al bijna 25 jaar geleden. Ik mag mijn kennis wel weer oppoetsen.

Mooie voornemens

Ik zie het gebeuren met alle lijstjes die ik maak, van de helft komt niets terecht. Het is de keuzestress denk ik, want oh help, wat heb ik nog veel boeken liggen. Het verbod op boeken kopen overtreed ik regelmatig, want er komen zoveel leuke en interessante boeken uit. En jij, heb je ook een zomerleeslijst?

Terug naar de bibliotheek

We mogen weer. Na acht weken gesloten te zijn, mogen de bibliotheken weer open. Voor beperkte dienstverlening weliswaar, maar ze zijn weer open.

Voorraad

Al die tijd had ik tien boeken liggen en gelukkig had de bibliotheek Den Haag besloten tijdelijk de boete stop te zetten, want ze waren binnen gelopen. Nou heb ik weinig gelezen de laatste tijd. Iets te veel corona aan mijn hoofd. Niet alle boeken waren dus gelezen, maar ik heb wel nieuwe voorraad, zeer bewust gekozen.

Andy McDermott

Ik was op zoek naar Madeline Miller bij de Engelstalige boeken, maar vond haar niet. Dat gaat ook voorlopig niet lukken, want hij staat op ‘gereserveerd’. Maar bij de M kwam ik wel een hele reeks Andy McDermott tegen. Een schrijver die ik vaag kende, de achterkanten spraken me wel aan. Avontuur! Geschiedenis! Spannende dingen! Ik ben met The Secret of Excalibur naar huis gegaan. Niet het eerste deel van de serie over Nina Wilde en Eddie Chase, want die stond er niet. The Hunt for Atlantis is uitgeleend, maar ik denk wel dat ik daar achteraan ga. Ik ben op pagina 111 en ik vind het nu al leuk.

Verhalenbundel

Lang geleden had ik op een kaartje titels geschreven van verhalenbundels, want die wilde ik toch meer gaan lezen. Van die vijf titels vond ik er één: De pier stort in en andere verhalen, van Mark Haddon. Ik heb hem meegenomen omdat de eerste bladzijde me al aansprak. Ik ben benieuwd. Tips voor andere verhalenbundels zijn ook welkom.

Stephenie Meyer

Ik heb het Twilight kwartet gelezen, ik heb The Host gelezen, en deze kende ik niet: The Chemist. Meegenomen uit pure nieuwsgierigheid. Ik heb Twilight met veel plezier gelezen, maar dat was niet allemaal even goed. Dus ik ben benieuwd

Stephen King – On Writing

Oh schande, deze staat namelijk al tijden in mijn ‘Currently Reading’ lijst op Goodreads. Dat komt omdat ik hem toen uit de bibliotheek had gehaald, om de één of andere reden hem weer heb terug gebracht voor ik hem uit had en hem nooit heb teruggehaald. Terwijl het me wel fascineerde. Dus ditmaal wil ik hem uitlezen, een tijd terug had ik al een bespreking gelezen van Nanneke van Drunen, en daardoor werd ik weer nieuwsgierig. Deze vakantie wil ik één van de lessen van Stephen King doorvoeren: stop met tv kijken, lees zoveel mogelijk. Ik ben toch door Star Trek Voyager heen. En jij? Ook weer naar de bibliotheek geweest?

Boeken voor de te lezen stapel

Ik mag wel zeggen dat het een kleine verslaving is. Ik mag graag in boekhandels rond lopen en het gebeurt niet vaak, maar soms loop ik zonder boeken weg. Afgelopen week was het raak, want ik had een boek besteld, liep nog even rond in de winkel en ging uiteindelijk met drie boeken de deur weer uit.

Oorlog in onderzoek

Volgens het NIOD: Dit boek laat de onderzoekers van het NIOD zelf aan het woord en beschrijft de complexiteit van de manier waarop we omgaan met de oorlog.Ik zag het boek aangeprezen op Twitter door een collega informatiespecialist en heb het eigenlijk meteen besteld. Ik heb zelf al jaren belangstelling voor WOII en heb er veel over gelezen. Dit boek, over het enige Instituut in Nederland dat zich met de studie van oorlogen bezighoudt, leek me erg interessant.

oorlog in onderzoek

Oorlog in onderzoek: 75 jaar NIOD / Red. Marjo Bakker, Petra Drenth, Jeroen Kemperman, Hinke Piersma. – Amsterdam: Boom, 2020.
ISBN 9789024430932

Grip

Met het boek van Rick Pastoor, binnenbaas van het journalistieke platform Blendle, heb ik al meer in handen gestaan. Hij deelt zijn persoonlijke werkmethode en heeft volgens de blurb een verrassend praktische aanpak. Daardoor krijg je ruimte in je hoofd voor grotere plannen en levensdromen. Nou, kom maar op Rick. Ik denk dat het er voor mij op neerkomt, dat ik hier inderdaad praktische dingen eruit haal en de rest naast me neerleg. Wat voor Rick werkt hoeft niet voor mij te werken.

grip

Grip: het geheim van slim werken / Rick Pastoor. – Amsterdam: Uitgeverij NZ, 2020. 12e dr.
ISBN 978-90-8288-1226

Cursed

Dit boek zag ik liggen en de eerste naam die ik las, was die van Neil Gaiman. Neil Gaiman! Fan! Het zijn korte verhalen, niet alleen van Neil Gaiman, maar ook van andere schrijvers die ik niet ken. Alleen voor Neil heb ik het dus gekocht. Het zijn ’twists’, varianten op vloeken, in sprookjes, maar ook in verhalen van de moderne wereld.

Fairy tales take a weird twist in this anthology compiling stories from an all-star cast of fantasy writers, including stories from Neil Gaiman, Charlie Jane Anders and Alison Littlewood.
Here in this book you’ll find unique twists on the fairy tale conceit of the curse, from the more traditional to the modern – giving us brand new mythologies as well as new approaches to well-loved fables. Some might shock you, some might make you laugh, but they will all impress you with their originality.

cursed

Cursed: an Anthology of Dark Fairy Tales / ed. by Marie O’Regan and Paul Kane. – London: Titan Books, 2020.
ISBN 9781789091502

Ik verheug me op deze boeken, zeker Cursed wil ik graag in beginnen. Uitstekend boek voor ’s avonds. Nog even een verhaal lezen voor het slapen gaan.

Over The Outsider van Stephen King

Ik merk het met het boek dat ik aan het lezen ben, The Outsider van Stephen King. Ik heb eerst de HBO-serie gekeken en vervolgens ben ik aan het boek begonnen. Daar heb ik nu zo’n 200 pagina’s van gelezen. Ik schiet er niet mee op, ik zit het te lezen, denk, oh ja, dat weet ik en lees verder. Ik denk ook, oh, dat verschilt en dat wordt meer in detail beschreven en schiet nog steeds niet op.
Oh: spoiler alert!!! Wil je The Outsider zelf nog lezen? Niet verder lezen, want ik ga wel wat vertellen uit het verhaal.

Het boek van Stephen King

Je moet hem eerst lezen denk ik, en vervolgens in stilte gaan schelden over alle veranderingen. Het boek is down to earth. Spannend, eng, en af en toe voel ik mijn nekharen overeind gaan, maar nog steeds over gewone mensen en super ongewone gebeurtenissen. Over het leven van rechercheur Ralph Anderson en zijn vrouw Jeannie en hun zoon Derek. En Derek leeft in het boek, is in een zomerkamp, maar is in de serie overleden. Ik zit me af te vragen waarom. En details, die je niet tegenkomt in de serie. Over het leven van de betrokken families, waarbij je die kleine dingen tegenkomt die je niet in de serie ziet. Van de familie Peterson krijg je meer details te horen, waardoor ze mensen worden waarbij je je betrokken voelt. Die details zijn hetgene waardoor je het boek wil lezen.

The outsider

De serie

Er zijn wel veranderingen in de serie, niet alleen in namen, maar ook in de loop van het verhaal. Laat ik beginnen met wat ik waardeer. Normale mensen, niet supermooie filmsterren, maar acteurs die er uit zien als normale mensen spelen in de serie. De serie heb ik gebinged, af en toe met een kussen voor mijn hoofd, dan herinnerde ik me weer waarom ik Stephen King niet meer lees. Help, wat eng! Maar al tijdens de serie zat ik op IMDB te kijken en me af te vragen waarom sommige wijzigingen waren doorgevoerd. Waarom worden bijvoorbeeld namen veranderd? Ik mag aannemen dat Stephen King zelf wel goed nadenkt waarom hij de namen geeft die hij heeft verzonnen, en toch is bijvoorbeeld vrijwel de hele familie Maitland, behalve Terry, van naam veranderd. Wat voor mij ook opvalt, de serie vloeit meer, het loopt meer in elkaar over. Maar dat is bij meer series en films het geval.

De rest van het boek

Ja, het is een beetje verraderlijk, ik ga je een stukje als dit schrijven terwijl ik halverwege het boek ben. Niet slim. Dikke kans dus dat ik het ga bijwerken als ik het boek uit heb. De vraag blijft trouwens. Hoe lees je een boek en dan gaat het om een verfilmd boek? Eerst het boek lezen? Eerst de serie kijken? Ja, dat weet ik ook even niet. Ik ken wel mijn fascinatie met Stephen King. Ik word erin gezogen, 11/22/63 was geweldig. Dat werkt voor mij. Met The Outsider lijk ik dus de verkeerde strategie heb gekozen. Maar misschien kan ik hier later nog een hoofdstuk aan toevoegen.

Update 23 mei

Het boek is uit. Het laatste deel maakte het goed voor me. Maar het heeft me een wijze les geleerd, eerst boek lezen, dan serie kijken. Dat is ook de reden dat het boek vier sterren van me krijgt, en waarschijnlijk had ik er vijf uitgedeeld zonder de serie. Maar King heeft humor. En misschien ben ik de enige die om het volgende lacht, maar het is echt grappig.

‘What else have you got in there?’ Ralph asked. ‘A camp stove? Coffee pot? Shortwave radio?’
‘Work on that sense of humor, Ralph.’
‘That’s not me, being funny, that’s true admiration,’
‘I concur most heartily,’ Yune said.

En wat ook typisch Stephen King blijft: de dreiging blijft hangen tot op de laatste pagina, want is die tegenstander nou uitgeschakeld?

Het wordt voor mij een uitdaging, deze maand, want ik heb besloten elke dag te bloggen. Voor afleiding, concentratie-oefening en gewoon voor de lol. Niet alleen op dit blog, maar ook op mijn andere blog, dat ik normaal voor sport en voeding reserveer. Dit is aflevering 29, hier kan je aflevering 28 vinden.

Theater in romans: Stad van meisjes

New York, 1940. De negentienjarige Vivian Morris heeft het eerste jaar van de universiteit niet gehaald, omdat ze werkelijk niets heeft uitgevoerd. Haar ouders besluiten dat ze bij haar tante Peg in New York moet gaan wonen. Haar tante is de eigenaar van het Lily Playhouse, een roemrucht maar vervallen theater in Manhattan, en Vivian voelt zich meteen thuis in de extravagante en onconventionele wereld van acteurs en showgirls. Ze voelt zich thuis in het theaterleven. Ze mag achter de schermen werken en de kostuums ontwerpen, daar wordt ze heel goed in. Maar als ze een schandaal veroorzaakt staat haar wereld op zijn kop en zal ze pas jaren later alle gevolgen kunnen overzien.

Elizabeth Gilbert

Elizabeth Gilbert, Stad van meisjes. – Amsterdam: Cargo, 2019.
ISBN 978-94-031-5820-4
Vert. van City of Girls

Wat vond ik ervan?

Dat vind ik wat moeilijk te vertellen. Ik had moeite met de vorm waarin het boek is gegoten, namelijk een lange brief. De oude Vivian Morris vertelt in 2010 aan Angela wat ze voor de vader van Angela heeft betekend. Dan krijg je als lezer vervolgens een lang relaas over het leven van Vivian, het verwende kind dat naar New York wordt gestuurd door haar ouders en daar een leven opbouwt in het theater van haar tante. Is dat leven interessant, ja, absoluut wel. Het relaas over jonge mensen in het New York van 1940 is de moeite waard, zeker als je enigszins door het losbandige karakter heen prikt. Voor meisjes van 20 is alleen de lol belangrijk. En de seks wordt er los doorheen gegooid, want die meiden leven voor de seks, en niet alleen met mannen. Het schandaal waar we het over hebben, heeft ook alles met seks te maken. Het was interessant genoeg. Maar was dit allemaal nodig om vervolgens Frank Grecco, de vader van Angela ten tonele te voeren? Want dit hele relaas duurt dus bijna 450 pagina’s van de 525. Ja, in eerlijkheid, hij is een figurant met één zin ergens op pagina 327, maar dat heeft dan nog geen impact. Het lijken twee verschillende verhalen. En apart zijn die verhalen heel interessant, maar de verbinding tussen de verhalen was me niet helemaal duidelijk. Het evenwicht tussen de verhalen was zoek.

Enkele citaten

Vivian leeft een losbandig leven in New York. Maar ze schaamt zich diep over haar aandeel in het schandaal dat haar in eerste instantie weer thuis bij haar ouders brengt. “Als we jong zijn, Angela, kunnen we de dupe worden van de misvatting dat de tijd alle wonden heelt en dat alles uiteindelijk vanzelf op z’n pootjes terechtkomt. Maar als we ouder worden, leren we deze treurige waarheid: sommige dingen kunnen nooit rechtgezet worden. Sommige vergissingen kunnen nooit goed gemaakt worden, niet door het verstrijken van de tijd en ook niet door onze vurigste wensen.” (p. 383)
Een levensles die ze pas na jaren inziet: “En hoe dan ook komt er in een vrouwenleven een moment waarop ze het beu is zich voortdurend te schamen. Daarna is ze vrij om te worden wat ze echt is.” (p. 422)
En dat is ongeveer waar het boek over gaat.

De theaterconnectie

Niet te missen natuurlijk. Het Lily Playhouse, het theater van Vivians tante Peg, dat amusement levert voor arbeiders. Korte stukken die allemaal hetzelfde inhouden, en voor weinig geld opgevoerd worden. Dat verandert pas als Edna Parker Watson in het Lily Playhouse intrekt. Edna is een Engelse actrice die een vriendin is van Peg. Zij komt naar New York gedwongen door de oorlog. Haar huis in Londen is gebombardeerd. Edna is getrouwd met de veel jongere Arthur. Peg vindt dat Edna moet kunnen spelen en zorgt ervoor dat haar man Billy naar New York komt. Ze leven al jaren gescheiden van elkaar. Billy schrijft een toneelstuk voor Edna, Stad van Meisjes, waar Edna in gaat spelen. Het stuk wordt een enorm succes. Vivian is stapelverliefd op de mannelijke hoofdrolspeler Anthony Roccella. Het theaterleven is een belangrijk onderdeel van dit boek.

Over Elizabeth Gilbert

Het boek waarmee Elizabeth Gilbert doorbrak was Eat, Pray, Love, een boek dat is verfilmd met Julia Roberts in de hoofdrol. Het boek kwam uit in 2006, maar voor die tijd had ze al enkele boeken gepubliceerd. Ze heeft niet alleen romans gepubliceerd, maar ook verhalenbundels.

Meer boeken waarin theater een rol speelt? Kijk op mijn boekenpagina.

Verzamelblog #MSL2019

Het is 1 september 2019. We gaan beginnen met de Maand van de Surinaamse Literatuur!

Voor inspiratie verwijs ik jullie niet alleen naar de hieronder genoemde blog, waarin de tips van Janny worden genoemd, maar ook naar deze blog van Janny, waarin ze de Maand van de Surinaamse Literatuur 2018 samenvat.

Boek uit? Laat het weten in de reacties op de blog Het licht op Suriname: wie doet ermee? Laat daar auteur, titel, je naam (zoals je die hier vermeld wilt zien) en link naar je bespreking achter. Als je geen blog hebt, kun je daar een korte bespreking achter laten. Ik ga de titels hier verzamelen op volgorde van binnenkomst.

20190901s_boeken_september

Hier is de lijst

De recensies staan op volgorde van binnenkomst. Het gaat dit jaar alleen maar om de eer, want ik heb niet zoals Janny een aantal boeken die verloot kunnen worden. Het is een beetje jammer dat er dit jaar niet zoveel bloggers hebben meegedaan. Het resultaat is helaas mager.

  • Scheurbuik van Annette de Vries, een bespreking van Sue.
  • Voor mij ben je hier, onder red. van Michiel van Kempen, een bespreking van Ali.
  • De Zwarte Lord, van Rihana Jamaludin, een bespreking van Ali.