Leslie Silbert – De verspieder

De 21ste eeuwse hoofdrolspeelster Kate Morgan is in dienst van een organisatie die onder de CIA valt, zij moet een zestiende-eeuws manuscript onderzoeken dat boven water is gekomen bij een inbraak waarbij de gentleman inbreker om het leven is gekomen. Het hedendaagse verhaal wordt onderbroken door episodes uit het leven van Christopher Marlowe. De beroemde toneelschrijver uit dezelfde periode als William Shakespeare speelt een hoofdrol in dit boek dat voer is voor een interessant verhaal. Helaas is door de houterige manier van schrijven en/of vertalen het boek niet echt leesbaar geworden, Bovendien mag de oplossing vergezocht worden genoemd.
Het verhaal van Christopher Marlowe is stukken interessanter. Over zijn leven is niet veel bekend. Hij werd wel beschuldigd van atheïsme, maar mogelijk was hij alleen maar antiklerikaal. Het bevel voor zijn arrestatie voor atheïsme was al uitgevaardigd toen hij bij een vechtpartij werd gedood. Er bestaan verschillende versies van de gebeurtenis. Het zou een dronkemansgevecht in een kroeg zijn geweest, of een moord uit jaloezie. Marlowe zou in een kroeg in Deptford ruzie hebben gekregen met een zekere Ingham Frizer. Een discussie over “the reckyninge” liep voor Marlowe fataal af. Mogelijk was het echter gewoon een ongeluk waarbij Marlowe zijn eigen dolk in zijn oog kreeg en onmiddellijk stierf. In ieder geval werd Frizer vrijgesproken, omdat hij uit zelfverdediging zou hebben gehandeld. In dit boek wordt gesproken over een dode zwerver die de plaats van Marlowe inneemt, en Marlowe kan op deze manier ontkomen.
Deze thriller gaat in op andere verhalen die over Marlowe de ronde doen, namelijk dat hij ook spioneerde in dienst van koningin Elizabeth I. Zijn gedicht ‘Hero and Leander’ dat pas in 1598 werd afgerond door een andere schrijver, speelt een rol bij de oplossing van het mysterie, waarvoor ik het boek speciaal heb uitgelezen, zo nieuwsgierig was ik wel.

Leslie Silbert – De verspieder (The intelligencer) (Amsterdam: De Bezige Bij, 2004)

Herman Koch – Zomerhuis met zwembad

Marc Schlosser is huisarts. Hij heeft vooral patiënten met een kunstzinnig beroep. Een van hen is Ralph Meier, een beroemd acteur, niet alleen op het toneel, maar ook bij de film. Marc is getrouwd met Caroline, en heeft twee dochters, Lisa van 11 en Julia van 13. Ralph Meier nodigt hen uit bij hem en zijn gezin langs te komen op zijn vakantie-adres, ze hebben een zomerhuis met zwembad gehuurd. Daar speelt het grootste gedeelte van het boek zich af.
Het boek begint met het einde, namelijk het einde van Ralph Meier die aan een ernstige ziekte overlijdt, een einde dat Marc, als zijn huisarts had kunnen voorkomen. Hij begaat een medische fout, maar is het wel een medische fout?
Marc vertelt in niets ontziende eerlijkheid hoe hij tot dit punt in zijn leven is gekomen. En hij vertelt het niet in weinig woorden. Zijn paginalange uitweidingen zijn in eerste instantie niet eenvoudig, maar na de eerste honderd pagina’s kom je erachter dat Koch geen komma te weinig heeft geschreven en dat alle uitweidingen noodzakelijk zijn.
Ralph Meier keek met wel heel veel belangstelling naar Marcs vrouw Caroline. Maar Marc maakte zich aan hetzelfde feit schuldig met Ralphs vrouw Judith als lijdend voorwerp. En er gebeurt inderdaad iets bij dat zomerhuis met zwembad waardoor er geen weg terug meer is, voor niemand. De deuren naar een normale rechtsgang worden dichtgeslagen. Het leven gaat door, met horten en stoten.
Het resultaat is zonder meer de beste roman die ik in jaren heb gelezen.

Herman Koch – Zomerhuis met zwembad (Amsterdam: Anthos, 2011)

Carla de Jong – Outcast

Dit maal een Nederlandse thriller van een schrijfster die ik niet kende, maar met deze roman haar derde thriller heeft afgeleverd. Rechercheur Birgitta Reve speelt in dit boek de hoofdrol, de tweede keer dat ze dat doet. In het eerste boek ‘Serpent’ onderzocht ze de moord op Ragna Ooms, daarbij kreeg ze een relatie met de vader van het slachtoffer, Raymond Ooms. Hiervoor is ze geschorst en ze mag blij zijn dat ze sowieso nog een baan heeft. De titel ‘Outcast’ slaat op haar, ze mag weer terugkomen bij de politie, maar mag archiefwerk doen, ze staat buiten het recherchewerk.
Soapster Stef Jarden wordt vermoord, tijdens zijn ochtendloop wordt hij vier maal overreden. Hij had net een rol gekregen bij de film ‘Golven’ en er zijn voldoende verdachten. Hij behandelde vrouwen als oud vuil, een andere acteur is uit de film gegooid om ruimte te maken voor hem. Zijn oude vriend, de producent van de film, een oude bekende, Raymond Ooms, is ook niet al te dol op hem, dit omdat Stef hem heeft laten vallen. De zaak wordt gecompliceerder als ook cameravrouw Joyce Kalmen wordt vermoord.
Birgitta Reve wordt nu op de zaak gezet, maar het is geen makkelijke zaak, ook niet omdat zij haar verhouding met Raymond Ooms voortzet, hetgeen knap lastig kan worden voor haar, omdat hij een verdachte in de zaak is. Verder worstelt ze met een genonderzoek voor de ziekte van Huntington, waartoe ze eindelijk heeft besloten.
Er zijn niet veel Nederlandse goede thrillers. Dit is er duidelijk één van, het geeft een goed beeld van langdurig, vaak saai recherchewerk, lange verhoren, veel herhalingen die erbij horen. De personages leven in dit boek. Birgitta Reve is een vrouwelijke rechercheur die hard voor zichzelf is. Haar collega’s Tjeerd en Peter zijn beiden rechercheurs met een persoonlijk leven. Opvallend is dat Peter zich tot hetzelfde laat verleiden als Birgitta is overkomen, hij valt namelijk op één van de vrouwelijke betrokkenen, een tv presentatrice.
De relatie met toneel is natuurlijk miniem met een filmacteur, maar het boek geeft ook een redelijk beeld van de filmwereld. Niet alleen acteurs leven op een filmset, maar ook setassistentes, cameramensen, technische mensen, producenten.
De afloop verklap ik niet, ga daarvoor het boek maar lezen, het is het absoluut waard.

Carla de Jong – Outcast (Amsterdam: Arbeiderspers, 2010)

J.L. Carrell – The Shakespeare curse (New York: Plume, 2010)

‘The Shakespeare curse’ is een vervolg op ‘The Shakespeare secret’ dat ik al eerder op dit blog heb besproken. Kate Stanley is weer de hoofdpersoon in dit verhaal en ook Ben Pearl speelt hier een hoofdrol in, helaas niet in de liefde, want het paar is al weer uit elkaar.
Kate wordt door Lady Nairn gevraagd een productie van ‘Macbeth’ te regisseren. Lady Nairn was vroeger de beroemde actrice Janet Douglas die na haar huwelijk uit de wereld van acteren is gestapt. Haar man is kort geleden overleden, evenals haar dochter en schoonzoon. Haar kleindochter Lily woont bij haar in huis. Haar man verzamelde voorwerpen die met ’the Scottish Play’ te maken hadden.

De vloek die verondersteld wordt over ‘Macbeth’ te hangen heeft zijn oorsprong in enkele ongevallen, sommige zelfs dodelijk, tijdens opvoeringen van het stuk. Bijgeloof schrijft voor dat de namen van de hoofdpersonen niet genoemd mag worden. Er mogen binnen de muren van een theater ook geen regels uit het stuk geciteerd worden. Doet een acteur dat wel, dan moet hij naar buiten en zich verontschuldigen naar het theater. Het meest recente voorbeeld daarvan is acteur Eliot Cowan die in 2010 in het Globe theater de beroemde rol speelt. Hij beschrijft zichzelf als niet bijgelovig, maar wil dat bijstellen nadat een geluidssysteem kortsluiting maakt het moment dat hij een regel uit het stuk citeert (Times, 16 april 2010).
‘Macbeth’ is volgens de kenners een merkwaardig stuk waar hekserij een rol in speelt. De drie voorspellende heksen in het begin van het stuk zijn daar natuurlijk goede voorbeelden van. Het is ook één van de kortste stukken die Shakespeare heeft geschreven. ‘Hamlet’ bijvoorbeeld is twee keer zo lang. Wat als er nu eens fragmenten uit ‘Macbeth’ zijn gehaald? Dat is de veronderstelling waar Carrell mee werkt.

Terug naar Carrell die weer een spannende thriller heeft afgeleverd, want natuurlijk gaat Kate voor Lady Nairn het stuk repeteren, maar daar komt ze niet aan toe, want op rituele wijze wordt iemand vermoord. Wicca komt eraan te pas. Authentieke messen uit de tijd van Macbeth. Wat het boek leuk maakt is de regelmatige terugblikken naar eind 16e, begin 17e eeuw waar het verhaal van het stuk zich lijkt te herhalen met historische personen.
Het verhaal speelt zich af over de hele wereld, een reisje naar Amerika met het privé vliegtuig van Lady Nairn wordt niet overgeslagen. Natuurlijk eindigt het heel anders dan iedereen denkt tijdens het lezen. En dat maakt het boek eigenlijk ook weer zwak. Het kunstje van de lezer op het verkeerde been zetten heeft Carrell in het eerste boek al een keer gepresteerd. Dat hoeft niet meer. Het blijft nog steeds leesplezier, maar het is zwakker.

J.L. Carrell – The Shakespeare curse. – New York: Plume, 2010

Boris Starling – Storm

Storm is het tweede deel uit een serie thrillers, geschreven door Boris Starling, een Britse schrijver. Messiah was het eerste deel waar inspecteur Kate Beauchamp een rol speelde. In deze roman is ze verhuisd naar Aberdeen met haar zoontje Leo. Hier is ze lid geworden van een amateurtoneelvereniging die een reis maakt naar Noorwegen om daar een serie voorstellingen te doen. Op de terugweg lijdt de veerboot Amphitrite waarop het gezelschap reist, schipbreuk. Kate overleeft de ramp samen met diverse leden van de groep.
Terug in Aberdeen gaat ze meteen weer aan het werk en krijgt de leiding van een moordonderzoek, een jonge vrouw is op gruwelijke wijze vermoord. Twee dagen later wordt een volgende vrouw op dezelfde wijze vermoord. Op hun lichamen is een levende adder vastgebonden. De moordenaar wordt door de politie Blackadder genoemd.
Haar vader Frank met wie ze al jaren geen contact had, is de leider van het onderzoek naar de ramp van de Amphitrite.

Voor iedereen die het boek wil lezen, en dat beveel ik absoluut aan bij deze spannende thriller, laat ik het bij deze korte bespreking.
De toneelconnectie is flinterdun met Kate’s lidmaatschap van een toneelvereniging die maar even wordt genoemd, maar het feit dat een amateurtoneelvereniging een rol speelt in een thriller is te leuk om te laten lopen.

Boris Starling, Storm (Amsterdam: *Mpact, 2001)

Ed McBain – Het doek valt

Ed McBain is het pseudoniem van Evan Hunter, een Amerikaanse schrijver die onder beide namen een indrukwekkend oeuvre heeft opgebouwd. Onder de naam Ed McBain heeft hij de 87th Precinct serie geschreven, waarvan het eerste boek in 1956 verscheen. De politieseries Hill Street Blues en NYPD Blue werden aan zijn plots ontleend. Het pseudoniem Ed McBain gebruikte hij hoofdzakelijk voor misdaadromans. De 87th precinct boeken spelen zich af in Isola, een stad die heel veel lijkt op Manhattan. De hoofdpersonen, onder andere detectives Steve Carella en Meyer Meyer zijn sinds dat eerste boek niet merkbaar in leeftijd veranderd.

Ik heb heel veel boeken van McBain gelezen, het zijn politieromans op een typische manier geschreven. Het doek valt was een onbekende voor me.
Andrew Hale, een 68 jarige gepensioneerde verpleger wordt door zijn dochter dood aangetroffen in zijn appartement. Steve Carella en Meyer Meyer vermoeden dat de man opgehangen is aangetroffen en door zijn dochter op zijn bed is gelegd. De zaak lijkt niet opgelost te worden, tot Carella door een bericht in de krant de dochter in verband kan brengen met de rechten op een toneelstuk dat tot een musical zal worden bewerkt. Hetgeen haar een financieel motief voor moord oplevert. Als het stuk een succes wordt kan daar haar honderdduizenden dollars opleveren.
Toeval is altijd belangrijk in een misdaadroman. Een nieuwe moord op een oude vrouw en een toneelstuk dat in haar bezittingen wordt gevonden, brengt deze moord in verband met dochterlief, aangezien de oude vrouw de oorspronkelijke schrijfster al eerder aanklaagde voor plagiaat.

Ed McBain, Het doek valt (The last dance) (Weert: Van Buuren, 2000)

Theater in romans – Sleep of Death

Sleep of Death is het eerste deel in de Nick Revill serie van Philip Gooden. De 16e-eeuwse acteur sluit zich aan bij de Chamberlain’s Men Company van William Shakespeare. De groep speelt in het gloednieuwe Globe Theatre. Revill moet onder andere een klein rolletje in Hamlet spelen, dat op dat moment net geschreven is.
Revill ontmoet de familie Eliot. De vader van William Eliot is vermoord, zijn moeder is vrij snel na zijn dood hertrouwd met de broer van haar overleden man. Ziedaar Hamlet in de bewoonde wereld. Nick ziet de overeenkomsten al snel.
Nick wordt door William Eliot uitgenodigd in zijn huis te komen wonen, hetgeen goed uit komt, omdat hij door een ongelukje net zijn kamer is uitgegooid. Hij moet de moord gaan onderzoeken en ontdekt tot zijn schrik dat de aanwijzingen op een gegeven moment wijzen naar Shakespeare. Gelukkig loopt het anders af, maar daarvoor mag iedereen het boek zelf gaan lezen.

Sleep of death – Philip Gooden (London: Robinson, 2000)

Meer boeken waarin theater een rol speelt? Kijk op mijn boekenpagina.

Theater in romans – The Shakespeare Secret

Een seriemoordenaar is los en vermoordt zijn slachtoffers op Shakespeareaanse wijze. Hoofdpersoon Kate Stanley is een Shakespeare-kenner bij uitstek die bezig was met een proefschrift over Shakespeare. Maar toen stopte ze ermee en werd in plaats daarvan regisseur. Ze regisseert Hamlet in het historische Globe-theater, herbouwd in de oorspronkelijke vorm. Roz Howard, haar Shakespeare-professor op Harvard, komt naar toe en wil haar iets vertellen, maar voor dat ze dat kan doen is zij het eerste dodelijke slachtoffer. Kate is vastbesloten de waarheid te achterhalen. Dat heeft te maken met de persoon Shakespeare en zijn verloren toneelstukken, waaronder Cardenio. Tussendoor krijg je een wirwar van Shakespeare-feiten over je heen. Je moet goed in je toneelschoenen staan, wil je dit aankunnen. Veiligheidsagent Benjamin Pearl, een neef van Roz Howard, beschermt en helpt haar. Sir Henry Lee, een Britse acteur die in Kate’s Hamletproductie speelt, helpt haar ook.

The Shakespeare Secret / J.L. Carroll. – London: Sphere, 2007.
ISBN978-0-7515-4058-1

Spannend is het zeker, de clou mag ik zeker niet verklappen in dit geval, maar als lezer wordt je aardig heen en weer gegooid in je sympathieën.

Er is een vervolg op dit boek geschreven, namelijk The Shakespeare Curse.

Meer boeken waarin theater een rol speelt? Kijk op mijn boekenpagina.

P.D. James – The skull beneath the skin (1982)

Cordelia Gray, een jonge privé-detective wordt ingehuurd om actrice Clarissa Lisle te beschermen tegen doodsbedreigingen. Lisle zal een opvoering doen van The duchess of Malfi op Courcy Island bij de kust van Dorset. Deze opvoering moet doorgang vinden ondanks de doodsbedreigingen waar de actrice bang voor is.

Als Cordelia op het eiland aankomt blijkt dat de andere mensen in het gezelschap allemaal hun redenen hebben om Clarissa Lisle helemaal niet aardig te vinden. Het is een egocentrische, zeer onsympathieke dame. Ondanks Cordelia’s bescherming wordt Clarissa vermoord. Later blijkt dat ze is vermoord door haar stiefzoon. Ze probeerde de zeventienjarige jongen te verleiden, deze wees haar af waarop ze hem belachelijk maakte en hij haar in woede doodde. Haar gezicht wordt vervolgens ingeslagen door de eigenaar van het kasteel waarin ze logeren en deze man helpt de stiefzoon de moord te verbergen. Later overlijdt ook de stiefzoon, tot zelfmoord aangezet door de kasteeleigenaar.

Voor een detective is het boek onbevredigend. Duidelijk wordt wie de moordenaar is en waarom de moord is gepleegd, maar de bewijzen zijn er niet en de kasteeleigenaar zal bijvoorbeeld nooit berecht worden. Het is wel een goed boek. P.D. James wordt als opvolger van Agatha Christie gezien.

De theaterconnectie is duidelijk in de egocentrische, onsympathieke actrice Clarissa Lisle die alleen maar oog heeft voor haar eigen carrière. Overigens wordt er geen flinter geacteerd in het boek. Het stuk wordt – door de dood van de hoofdrolspeelster – niet opgevoerd. Repetities worden éénmaal beschreven.

Philip Gooden – The pale companion (2002)

The Pale Companion is een ‘Shakespearean murder mystery’ met Nick Revill in de hoofdrol. Hij is acteur in een theatergroep

De groep gaat voor hun beschermheer Lord Elcombe Midsummer Night’s Dream van William Shakespeare opvoeren. De oudste zoon van Lord Elcombe gaat trouwen met de dochter van een rijke koopman. Adel ontmoet geld. Het huwelijk gaat niet door omdat Lord Elcombe wordt vermoord en zijn oudste zoon is de eerste verdachte. Nick is de eerste die het niet vertrouwt en samen met Adam Fielding, een bekende van de familie en een gerechtsdienaar, lost hij de misdaad op die natuurlijk heel wat meer omvat dan een simpele moord. Want voor het boek uit is, zijn er nog wat moorden gepleegd.

Als thriller te verwaarlozen, het is iets te veel een imitatie van Hercule Poirot met zijn trouwe hulpje, maar wel leuk voor het theaterleven zoals dat in de zeventiende eeuw in Engeland is. Theatergroepen hebben beschermheren waarvoor ze ook moeten werken. De vrouwenrollen worden gespeeld door mannen. De acteurs moeten diverse rollen kennen. De stukken worden ook in de buitenlucht gespeeld.
Leuk om te lezen.
Philip Gooden heeft meer thrillers geschreven met Nick Revill in de hoofdrol.