Theater in romans: Lord Hawkesbury’s Players

De serie Lord Hawkesbury’s Players van C.J. Archer is een historische romanreeks. De serie speelt in de zestiende eeuw in de Engelse toneelwereld. Het was in die tijd heel normaal dat een lord, in dit geval Hawkesbury een groep spelers onder zijn hoede nam en financieel steunde. Alle drie delen spelen deels in het theater. William Shakespeare speelt een rol in deze boeken.

1. Her Secret Desire

Minerva Peabody is de dochter van een geleerde. Ze is een toneelschrijver, wat in het Engeland van Elisabeth I eigenlijk onmogelijk is. Vrouwen kunnen niet schrijven. ‘In fact, due to the smallness of their brains, they cannot write plays.’ Aldus Roger Style, leider van de Hawkesbury Players. Maar Style heeft een goed stuk nodig, want het publiek loopt weg bij de slechte stukken die hij opvoert. Min wil haar stuk verkopen maar heeft daarvoor een man nodig. Enter Blake, die eigenlijk Robert Blakewell heet, een privateer is, en dat is geen piraat, en de eer van zijn zusje Lilly wil redden. Het meisje is zwanger en wil niet zeggen van wie, maar hoogstwaarschijnlijk is het één van de Players. Blake doet zich voor als de schrijver van het stuk op verzoek van Min, op die manier kan zij haar stuk verkopen aan Style en kan hij zich mengen onder de Players. Min is serieus bezig met haar stuk. Als de suggestie wordt gedaan dat er enkele passionele veranderingen in aangebracht moeten worden, gaat ze dat in de praktijk uitproberen met Blake.

Haar citaat over wat een toneelstuk is: ‘A play is supposed to be performed. You cannot read it to yourself and think you understand it completely. A play’s soul can only be captured by players, with props and costumes and sound effects that reverbate around the uppermost galleries. And most of all, a play needs an audience who respond to it with tears or laughter or a sharp intake of breath.’

2. Scandal’s Mistress

Leo, Lord Warhurst, halfbroer van Robert en Lilly Blakewell, is de volgende die zich in de zaken van Lilly mengt. Hij gaat naar de Hawkesbury Players en maakt daar kennis met Alice Croft, een naaister die als assistent van haar vader werkt. Haar vader is de manager van het ’tiring house’, de ruimte achter het theater waar de acteurs zich verkleden en alle rekwisieten en kleding worden opgeslagen. Lord Warhurst is arm omdat hij de schulden van zijn vader heeft moeten afbetalen. Hij lijdt onder het schandaal dat zijn vader deze schulden had gemaakt voor zijn mistress. Alice gaat hem helpen op zijn zoektocht naar degene die zijn zus zwanger heeft gemaakt. En dat blijkt een ingewikkeld verhaal te worden.

Als degene die de vrouwenrollen speelt ziek is mag Alice de rol lezen. ‘”Care to read his part?” asked Shakespeare. “I dare say you’ll do an admirable job of acting the role of a woman.”‘ Het mag van Style, maar die heeft wel zijn twijfels erover. ‘Very well. She’s your assistant. But I’ll wager she does a poor Isadora. It requires a man’s skill to understand the nuances of a character like her.’

3. To Tempt the Devil

Het theater speelt nog altijd een rol in deze roman die in 1598 speelt, ongeveer acht jaar na de andere twee romans. Lizzy Croft, zuster van Alice, is naaister in het tiring house. Door een vete van de Master of the Revels met Roger Style loopt de groep gevaar opgeheven te worden. De Master of the Revels hield in die tijd toezicht op toneelgezelschappen en had daarmee veel macht. Een stuk van toneelschrijver Ben Jonson wordt afgekeurd, een stuk van Minerva zou er nog wel door kunnen komen. Lizzy wil haar probleem van toekomstige werkeloosheid oplossen door met James te trouwen, een jongen waar ze al jaren mee bevriend is. Zijn halfbroer Rafe Fletcher is na een afwezigheid van zeven jaar weer in Londen. Ze probeert samen met Rafe de Master of the Revels tot bedaren te brengen, maar komt in de problemen. De man wordt vermoord. Dit laatste deel is meer moord oplossen en liefdesverhaal dan een verhaal over het theater. Shakespeare speelt weer een rol met zijn vriendin Kate, iets wat een duidelijke verwijzing oplevert naar zijn stuk The Taming of the Shrew.

Wat vond ik ervan?

Het zijn eigenlijk drie Boeketreeksjes. Lieve schattige historische romannetjes waarin het liefdesverhaal eigenlijk het belangrijkste is. En jawel lieve lezers, er zijn ook de nodige of onnodige seksscènes. De theaterachtergrond is belangrijk, zeker in het eerste verhaal waarin Minerva als vrouwelijke toneelschrijver een unicum is.

C.J. Archer, Secret Desire, Scandal’s Mistress, To Tempt the Devil, 2011-2012 (Lord Hawkesbury’s Players; 1-3)

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *