Maandagochtend om half zes ontdek ik dat het toch wel handig is als je thuiswerkt. Ik kan niet meer slapen en om zes uur zit ik achter mijn laptop en ben ik aan het werk. Reistijd 0,0. Nou had ik al ingecalculeerd dat ik vroeg wilde beginnen, maar zo vroeg had ik niet bedacht. Tegen de tijd dat ik vier mokken koffie en mijn ontbijt achter de kiezen heb en mijn mail heb weggewerkt is het rond tien uur en kan ik naar de sportschool gaan. Een les Pilates en twintig baantjes zwemmen. Want dat had ik ook ingecalculeerd, net zoals dat ik daarna weer achter mijn laptop ga zitten om nieuwe mail te beantwoorden en de rest van mijn werk te doen.

Terug naar kantoor

Mijn bedrijf wil ons zo langzamerhand terug laten keren naar kantoor. Met beleid, want alle COVID richtlijnen moeten gewaarborgd worden. Er zijn Return-to-Office coördinatoren aangesteld. En mijn bedrijf zou mijn bedrijf niet zijn als er niet ook een cursus werd gemaakt, met alles waar we ons aan mogen houden. Die heb ik dus netjes gevolgd vanochtend. Ook heb ik een afspraak gemaakt met de coördinator van mijn verdieping dat ik woensdag naar kantoor ga. Hij stelde voor me elke woensdag in het schema te zetten en eigenlijk vond ik dat een prima idee. Er is een maximale bezetting, dus zolang we daar niet aan zitten kan ik elke woensdag op kantoor zitten. Voor de rest is het nog zoveel mogelijk thuis werken, dus ik ga kijken hoe ik dit ga uitbreiden.

Mijn ervaring van vier maanden

Het is te doen, thuiswerken. Ik merk nu pas goed hoeveel ik al digitaal deed en hoe weinig ik nog met papieren bronnen doe. Die scan ik zo snel mogelijk. Vorige week was mijn eerste ziekmelding in die vier maanden en dat kwam alleen omdat ik het echt niet meer trok na een week beroerd zijn. Voor de rest heb ik het gewoon opgelost met eerder ophouden en vervolgens een andere dag wat doorwerken. Te weinig geslapen? Daar heb ik namelijk echt last van gehad de afgelopen weken. Wekker uitgezet, doorgeslapen, ’s middags doorgewerkt. Dingen die je normaal opvangt met vrij nemen of ziek melden, los je nu op door dit soort verschuivingen. Ik heb ook al heel wat vrijdagen een paar uur gewerkt. Vrijdagmiddagborrel? Dan gelijk ook even naar mail kijken en zo. Pauze? Geweldig, thuis kan je even de keuken induiken en een ingewikkelde salade maken. Heb je meteen ook een pauze genomen. Kantoortuin? Wat was het eigenlijk een genot dat ik daar vier maanden niet in heb gezeten. Geen gesprekken van collega’s aanhoren, geen vergaderkamerdeur dicht moeten gooien omdat er weer eens mensen zitten te kletsen met de deur open. Geen afleiding van collega’s vlak naast je die het weekend willen bespreken, terwijl jij net had besloten een deuk in de mails te slaan.

Nadelen

• Nadelen zijn er ook natuurlijk. Het heeft even wat moeite gekost voor ik met een apart toetsenbord, een provisorische laptop standaard (boeken) en een internetkabel mijn werkplek op orde had. Mijn eettafel is voorlopig bureau. Gelukkig heb ik een bureaustoel.
• Het is best wel eenzaam als je alleen woont. Ik miste toch echt wel de aanspraak en het gezellig lunchen met collega’s.
• Ik krijg nog wel eens klussen omdat mensen me voorbij zien lopen en me dingen vragen. Dat viel weg.
• Op kantoor heb ik twee grote schermen voor mijn neus, thuis mijn laptopschermpje.
• Vooral in het begin heb ik discipline moeten oefenen. Werk is werk en de was is geen werk.
• Geen reistijd, maar dus ook geen fietstijd. Terwijl ik dat fietstochtje juist zo fijn vond. In de ochtend was het prima om wakker te worden, in de middag kon ik mijn werk uit mijn hoofd zetten.

Conclusie

Thuiswerken? Had het me vier maanden geleden gevraagd en ik had nee gezegd. Ik vond het wel fijn op kantoor, regelmaat, grote schermen, contact met collega’s, ging prima. Maar het blijkt dat het wel degelijk kan. Ik ben een paar keer op kantoor geweest, en dat was vanwege die weinige dingen die op papier in de bibliotheek stonden. Dat was een kwestie van verzamelen en op één dag al die dingen doen. Maar toch ga ik straks die ene dag per week wel fijn vinden en ga ik ook uitbreiden naar minimaal twee dagen. Wat vinden jullie?