Het is cultuur. Vooruit maar. Ben vanavond naar Vis Comica geweest. Het was niet goed, om het op zijn zachtst te zeggen. Goossen en Moossen in dozen van Nico Edelenbosch. Deze komedie was een beetje oubollig, maar had best leuk kunnen zijn. Het was het niet. Ik heb geen ene keer gelachen. De ene speler was nog slechter dan de andere, er zat geen timing in, er zat geen tekstkennis in, het was eigenlijk niks en dan ga ik nog de recensie schrijven ook.
Zucht……

De recensie in Haghespel, gezien vrijdag 20 juni 2003 in De Poort in Den Haag

Recenseren van een voorstelling is altijd wat dubbel. Je gaat in de eerste plaats naar een voorstelling om een leuke avond te hebben, maar als recensent moet je ook kritisch kijken. ‘Goossen en Moossen in dozen’ van Nico Edelenbosch is een komedie en best wel een aardig stuk, maar helaas heb ik geen enkele keer erom kunnen lachen.

De firma Goossen en Moossen in Dozen staat er bijzonder slecht voor, de laatste vijf jaar wordt alleen in rode cijfers de boekhouding bijgehouden. Toch wordt er een nieuwe secretaresse aangenomen. Eerst komt er een nogal vreemd uitgedoste dame, maar daarna wordt de goede secretaresse aangenomen. Zij blijkt bijzonder inventief te zijn en met rappe tong het bedrijf van de ondergang te kunnen redden. Amor komt om de hoek kijken. Het bedrijf blijkt voor de helft in Amerikaanse handen te zijn. Het einde is zeer verrassend voor Goossen en Moossen.

Helaas valt er wel wat aan te merken. Allereerst de leeftijden. Pas op een laat tijdstip kwam ik erachter dat de beide mannen aardig wat in leeftijd moesten verschillen terwijl de spelers van ongeveer dezelfde leeftijd waren. Meerdere spelers vielen uit hun rol omdat ze afgeleid werden door gelach uit het publiek. Dat mag niet gebeuren. De witjes door gebrek aan tekstkennis waren niet te tellen. De spelers dekten elkaar af. Er zat absoluut geen vaart in het stuk. Het decor was slecht. Een kantoor in geldgebrek hoeft niet luxe ingericht te worden, maar bureaus waren wel leuk geweest. De computer was geloofwaardiger geweest met snoeren eraan. Het publiek vond het wel leuk, getuige het gelach. Enigszins irritant was ook dat er foto’s werden genomen met flits. Had in ieder geval die flits uitgezet. De enige die een beetje leuk speelde was Peggy Beekhuis in de rol van Paula de secretaresse.

Helaas moet Vis Comica nog veel leren.