Het was laat vannacht en vroeg vanochtend, of normale tijd vannacht en … vroeg vanochtend. Niet dat het uitmaakt, om half 8 ben ik mijn bed uit, duik de badkamer in, ruk een schoon t-shirt uit de kast en ga aan het werk. Ik kijk tegenwoordig niet eens meer wat voor shirt ik aantrek, en die korte broek heb ik geloof ik ook aan vanaf april. Echte werkkleren, nee, niet echt meer nodig. Het is de zoveelste thuiswerkdag vandaag.

Na drie koffie ga ik mijn ontbijt klaarmaken, dat is al maanden omgedraaid. Ik werk eerst een uurtje en ga dan naar dat ontbijt kijken. De Volkskrant lees ik ondertussen ook digitaal. De rest van de ochtend ben ik bezig met mijn mail. Vragen beantwoorden die er altijd wel staan na het weekend en mijn tijdschriftenalerts versturen. We hebben nauwelijks abonnementen, dus om de collega’s op de hoogte te houden van nieuwe literatuur krijgen ze alerts op tijdschriften van me. Ik krijg meestal wel respons, maar het is vakantietijd en dat merk ik. Weinig verzoeken.

Het heerlijke van thuis werken is wel dat je uitgebreid aandacht kan besteden aan je lunch, ik maak een rijstsalade klaar. Na de lunch is het tijd voor een aanwinstenlijst. Soms laat ik die zitten, maar de laatste maanden niet. Het is niet alleen een aanwinstenlijst, maar ook attendering op wat minder nieuwe, maar evengoed interessante literatuur. Het is een mooi middel om contact te houden met de collega’s. Tegen de tijd dat ik dat ding verstuur – eind van de middag – krijg ik een hele lading out of office berichten, inclusief eentje van iemand die het bedrijf heeft verlaten. Ik ben meestal de laatste die dat hoort, zeker als die persoon bij een ander kantoor zat. Het is ook een mooi moment om af te sluiten, ik was vroeg vanochtend, het is mooi geweest voor vandaag.

Veranderingen

Er is wel wat veranderd in de ruim vier maanden die ik nu thuiswerk. Zie bijvoorbeeld kleding. De aandacht die ik aan mijn lunch kan besteden is een verandering in positieve zin. Net zo goed als halverwege de ochtend bedenken dat ik iets uit de vriezer moet halen. Dat was mooi pech geweest als ik op kantoor had gezeten. Soms gooi ik mijn rooster helemaal om, ga tussendoor sporten en haal die uren later in. De sportschool is 20 minuten fietsen hiervandaan. Het Zuiderpark is nog gunstiger, dat kan ik eigenlijk lopen, meestal neem ik de fiets, dat is dan 5 minuten. Ik heb geen pakje gemist de afgelopen maanden, want ik was meestal thuis. De plank (1.32) en de wallsit (1.01) kunnen makkelijk tussendoor. Toch vind ik het fijn dat ik af en toe mijn neus op kantoor mag laten zien. Eens in de week of twee weken een dagje kantoor geeft me de gelegenheid dingen te regelen waarvoor ik echt in de bibliotheek moet zijn. Ook kan ik dan de weinige post bekijken die op papier binnenkomt. Hoe het verder gaat? Ik weet het niet, voor hetzelfde geld zitten we tot januari met zijn allen thuis te werken