Het is niet eens een grap. Het zat er natuurlijk dik in, en het gebeurt gewoon. Het kabinet beslist voor ons dat we nog even thuis mogen blijven. De deadline is ditmaal 28 april en het zit er dik in dat het uitgebreid gaat worden. Ik ga nog niet juichen. Het wordt gewoon nog een maand thuis werken. De mail van het werk kregen we vanochtend al.

Wordt het anders?

Het is deze weken redelijk gelukt, wel met uitglijders, want dan zat ik in het weekend iets af te maken en daar stop ik mee. Ik ga me – ook op aanraden van de baas – aan mijn werktijden houden. En ik ga me aan mijn routine houden, en dat betekent dus dat ik er in de ochtend op uit ga en in het Zuiderpark iets aan beweging ga doen. Ik heb dat park nog nooit zoveel gezien als in de laatste weken. Het kan allemaal contactloos met ongeveer anderhalve kilometer ertussen, want zo vroeg zijn daar niet zoveel mensen. Voor het werk ga ik mijn to do lijst eens serieus bekijken en er wat mee doen, want dat ding staat optimistisch vol, maar het is de vraag wat ik thuis kan doen.

Nog meer?

Het wordt voor mij een uitdaging, deze maand, want ik heb besloten elke dag te bloggen. Voor afleiding, concentratie-oefening en gewoon voor de lol. Niet alleen op dit blog, maar ook op mijn andere blog, dat ik normaal voor sport en voeding reserveer. Dit is aflevering 1.