Ik hou niet van de kapper, dat gefrut en getut, ik kan er slecht tegen. Het heeft dan ook een aantal jaar geduurd voor ik hier in Den Haag een kapper vond. Daarvoor ging ik naar de kapper in mijn geboorteplaats, bij paps en mams op bezoek en dan meteen een afspraak. En daar was ik ook niet echt tevreden mee, vandaar de Haagse kapper. En die had ik gevonden, ging ik zo ongeveer eens in het half jaar heen en dan was het weer prima. De laatste keer was anderhalf jaar geleden en ik had te horen gekregen van vrienden dat het wel eens mocht. Ik droeg mijn haar eigenlijk alleen nog in een staart of in een knotje.
Exit kapper
Het nummer was afgesloten, geen kapper meer, en ik moest zuchtend en wel naar een andere kapper zoeken. Ruim twintig jaar dezelfde kapper. En wat doe je dan in deze tijd van social media? Je plaatst een bericht op Facebook en je vraagt advies van de dames. Er waren trouwens ook heren die antwoorden. Met één van de aangeraden kappers ben ik de uitdaging aangegaan en die heb ik bezocht. En nu heb ik dus een bob koppie en moet ik niet weer anderhalf jaar wachten voor ik naar de kapper ga. En misschien ga ik er eens vaker heen, want ze hadden een stoelmassage en een hoofdhuidmassage. Was dat even lekker.
De volgende uitdaging
Selfies leren maken. Je ziet duidelijk aan mijn ogen dat ik naar mijn camera kijk en niet gewoon naar voren. Het gaat vast nog wel eens lukken.
Fijne kapper gevonden dus. Ik ga eens per jaar zo’n beetje: stukje eraf, zodat ik nog een staartje of knotje kan maken. Hou ook niet van dat gefrunnik aan mijn hoofd. Leuk wot- woord trouwens : frunnikken.
Hé, wat zie er heerlijk fris uit. En wat een fijne ervaring. Begrijp ik goed dat jijzelf er ook tevreden over bent?
Ik ben al meerdere malen van kapper gewisseld omdat ze mij er te lang over doen. Nu heb ik er een die wel wat duurder is maar in tien minuten kan knippen precies zoals ik het wil.
Het is even zoeken maar het is wel de moeite waard.