Het was zo’n rustige dag

Het had een waarschuwing moeten zijn vanochtend, om een uur of zes werd ik wakker en na vijf minuten viel ik weer in slaap. Dat is niet goed, dat zorgt meestal voor een slaperig gevoel voor de hele dag. En inderdaad. Rond een uur of acht werd ik uiteindelijk echt wakker en kon ik me uit bed hijsen. Gisteren was het ook al rommelig geweest met mijn werk en die rommeligheid moest ik vandaag in netheid omwerken.

Ging die goed verder? Jawel, want ik heb toch wel aardig wat dingen geregeld voor mijn werk. Ik ben ook iets tegengekomen dat ik eigenlijk al een tijdje geleden had moeten regelen, dus daar ben ik niet helemaal tevreden over. Maar, okee, het gaat wel komen voor het einde van het jaar. En voor de rest. Het wordt een kort bericht en een overzicht voor vandaag, bijvoorbeeld voor mijn boek waar ik even mee vast zit. Zojuist heb ik een Facebook Live gehad met mijn boekgoeroe en ik hoop dat ik daar mee verder kom.

En dan zit ik hier en ik probeer een beetje aan mijn grenzen te denken, en aan mijn rust, en aan mijn boek, niet alleen het boek dat ik aan het schrijven ben, maar ook dat ik aan het lezen ben. Dat wil ik even loslaten. Want ik lees nog steeds Elizabeth George, namelijk Missing Joseph, en jeempie, dat niveau ga ik gewoon niet halen! En daar moet ik dus ook niet mee bezig zijn. Laat ik gewoon doen wat voor mij leuk is.

Geef een reactie