Het wordt weer eens tijd voor een dagboek, ditmaal voor mijn sportvrijdag. Ik heb al eerder dagboeken gemaakt.

Ochtend

Pas ’s middags een sportafspraak, betekent dat ik ’s ochtends nog even kan niksen. Ontbijten, beetje lezen, armpje haken van een slaappopje. En dan erop uit. Ditmaal wordt het sporten in Schipluiden, in Pedro’s eigen Park015 in Schipluiden. En daar arriveer ik vroeg. Mijn nieuwe elektrische fiets heeft zijn werk goed gedaan.

Middag

Training. Beginnen met jumping jacks en squats. Vervolgens door met squats met een gewicht op mijn schouders, ik mag aan riemen gaan hangen en er is een schijf van 5kg die ik boven mijn hoofd mag tillen. En verrassing. We gaan joggen. Halverwege het voetbalveld bedenk ik dat mijn conditie niet geweldig is. Hijgend kom ik weer bij het veldje aan. Terug naar de squats, riemen en schijf tillen. In totaal mag ik drie keer om het voetbalveld lopen, wat een feest. Pedro vindt het eigenlijk wel een goede oefening die ik zelf ook heel goed kan doen. Hij loopt mee, dat komt goed uit, dat spoort me aan te blijven joggen in plaats van gewoon te wandelen. Nieuwe serie: deadlift, kettle bell swing en dan mag ik dat ding boven mijn hoofd tillen. Ik red het, hijgend, maar ik red het. Daarna, jawel, het feest is nog niet afgelopen, de plank! Het komt eigenlijk wel goed uit, want die wilde ik weer gaan oefenen. Nu, na een inspannende workout, krijg ik het drie keer dertig seconden voor elkaar. En dan mag ik gelukkig naar huis en daar uitrusten. Douchen is ook heel welkom, het was koud en ik kan wat opwarmen.

Avond

Eén nadeel van ’s middags trainen: je dag is zo voorbij. Eigenlijk stond op het menu die Chili con Carne die ik al de hele week wilde maken, maar ik heb geen zin in veel snijwerk. Die zak met Japanse groenten gaat ook prima met mie erbij. Voor de rest wordt het geloof ik een tikkeltje uitgeblusd The Voice Kids kijken, want voor meer heb ik geen energie. Mooi eind voor mijn dagboek.

Ik was met een heleboel dingen bezig vandaag. Sport, veel deadlifts, en ook kettlebelts swings. En om het even te vervolmaken, een plank aan het einde van de training. Maar die was wel mooi, want die was 1.30, de tweede plank was 1 minuut. Na een stevige training met squats, deadlifts, en kettle belt swings is dat niet slecht. En het was sowieso erg lekker. En toen kwam de rest van de vrijdag, met als eerste de boodschappen die ik nog moest inventariseren.

Toen was het ineens rustig. Want ik had al in mijn agenda gekeken en oh jeetje, wat was die leeg. Er stond echt helemaal niets in. Pedro maakte er gebruik van en vertelde me dat ik die vrije dagen mooi kon gebruiken voor krachttrainingen. Ja, dat was ik wel met hem eens. Afgelopen week ben ik twee keer gaan sporten en dat kan ik uitbreiden. Het plan is dus om dit weekend een rondje Milon te gaan doen, maandag de training van afgelopen vrijdag te herhalen en de rest van de week verder te kijken. Niet te optimistisch!

Buiten sporten is lekker zo lang het weer een beetje lekker blijft. Ik ben deze week buiten wezen sporten en het was fris maar wel lekker. Dat valt te herhalen met lekker weer. Ik zit eigenlijk uit te kijken naar de persconferentie van onze premier aanstaande dinsdag. Zou het zomaar kunnen zijn dat ik misschien weer kan gaan zwemmen. Want dat wil ik echt wel weer in mijn schema gooien.

Het was weer een kantoordag vandaag, dus ik mocht weer lekker fietsen. Het was wel fris vandaag en dat in combinatie met vocht in de lucht. Maar ik had een boek binnen gekregen dat richting de aanvrager moest. Dat boek had ik al eerder verwacht maar kwam pas zaterdag binnen. Ook had ik de vorige week nog dingen laten liggen, dus ik had wel voor een paar uur werk. En dan wel op de derde verdieping waar we dan eigenlijk niet mogen, maar het is voor mij gewoon niet handig op een andere verdieping te zitten en heen en weer te lopen. Derde dus, boeken inwerken, boeken opruimen, paar vragen regelen, tijdschriften rondsturen en mijn takenlijstje leeg maken. Daar staat nu maar één taak meer op! Victorie.

Ik was ook bezorgdienst vandaag. Een collega had boeken aangevraagd en ik vroeg haar adres zodat ik ze op kon sturen. Blijkt ze in Rijswijk te wonen. Ik ben er even langs gefietst. Wat een service toch.

Goed puntje en slecht puntje vandaag. Ik heb namelijk eindelijk een groot scherm, opgehaald met vriendin. Het werd tijd vond ik, we zitten al acht maanden thuis, het gaat nog langer duren, ik moet gewoon een scherm hebben. Het minpuntje? Ja, dikke pech, ik kon hem niet aansluiten. Stekkertje pastte niet in laptop. Gelukkig stuurt de helpdesk nu een verloopstekkertje en dan zou ik hem moeten kunnen aansluiten. Weer victorie!

En verder deze week? Morgen een serieuze slag maken met #nanowrimo. Ik ben enthousiast begonnen en ga niet enthousiast door. Daar moet morgen maar eens een eind aan komen. Ook zijn er wat handwerkprojecten die eigenlijk klaar moeten voordat de Sint in het land is, namelijk pannenlappen en een zakje voor een telefoon. Ik mag dus nog wat haken. Dat moet dus victorie worden.

Het had een waarschuwing moeten zijn vanochtend, om een uur of zes werd ik wakker en na vijf minuten viel ik weer in slaap. Dat is niet goed, dat zorgt meestal voor een slaperig gevoel voor de hele dag. En inderdaad. Rond een uur of acht werd ik uiteindelijk echt wakker en kon ik me uit bed hijsen. Gisteren was het ook al rommelig geweest met mijn werk en die rommeligheid moest ik vandaag in netheid omwerken.

Ging die goed verder? Jawel, want ik heb toch wel aardig wat dingen geregeld voor mijn werk. Ik ben ook iets tegengekomen dat ik eigenlijk al een tijdje geleden had moeten regelen, dus daar ben ik niet helemaal tevreden over. Maar, okee, het gaat wel komen voor het einde van het jaar. En voor de rest. Het wordt een kort bericht en een overzicht voor vandaag, bijvoorbeeld voor mijn boek waar ik even mee vast zit. Zojuist heb ik een Facebook Live gehad met mijn boekgoeroe en ik hoop dat ik daar mee verder kom.

En dan zit ik hier en ik probeer een beetje aan mijn grenzen te denken, en aan mijn rust, en aan mijn boek, niet alleen het boek dat ik aan het schrijven ben, maar ook dat ik aan het lezen ben. Dat wil ik even loslaten. Want ik lees nog steeds Elizabeth George, namelijk Missing Joseph, en jeempie, dat niveau ga ik gewoon niet halen! En daar moet ik dus ook niet mee bezig zijn. Laat ik gewoon doen wat voor mij leuk is.

Het is weer zo’n fijne, ontspannen zaterdag. Prachtig weer, het zonnetje schijnt en tot nu toe vind ik het allemaal fantastisch. Beide kranten – Volkskrant en FD – zijn aangekomen met hun magazines. Dat interview met Jesse Klaver en Maarten van Rossem in het 1000ste nummer van het magazine van de Volkskrant was geweldig. Twee zulke tegenovergestelde persoonlijkheden in één interview, heerlijk.

De inwendige mens mag op zaterdag gevuld worden met een portie kibbeling. Dan kan ik me altijd amuseren met de man in de viskraam die me na mijn bestelling vertelt plaats te nemen achter het hek. De stoelen zijn daar nog steeds niet opgesteld.

Het voordeel van redelijk op tijd opstaan is dat je ook veel kan doen. De was zit dus ondertussen in de wasmachine, de afwas gaat echt nog gedaan worden. En het belangrijkste, er dwarrelen allerlei ideeën voor mijn boek in mijn hoofd. Wordt dat echt een boek? Dat idee heb ik even losgelaten. Ik amuseer me op dit moment kostelijk met van alles bij elkaar verzinnen over een stel in coronatijd. Ze maken meer mee dat ik gedaan heb in deze tijd.

En zo zie je maar, elke dag is anders, zat ik gisteren nog over ontregeling te zeuren, misschien is het antwoord dat het ritme zo even goed is. Ja, dat sporten moet ik gewoon weer oppakken, zeker buiten zolang het weer zo mooi blijft. Want dat is echt gewoon lekker.

Het was eigenlijk gewoon een volle dag vandaag. Ik ben vandaag voor het eerst in drie weken weer naar kantoor geweest. Dat werd hoog tijd, want mijn takenlijstje in Outlook werd alsmaar langer. Daar zet ik dus de dingen in die ik op kantoor moet regelen. Dat is een stuk korter geworden. Ook de rommel op kantoor is een stuk minder geworden. Daar was al een paar weken geleden een doos met boeken op mijn bureau gezet die van het kantoor in Leidschendam waren gekomen. Grote opruiming was dat. Vanavond ben ik eerst op mijn stoel in slaap gevallen en vervolgens ben ik met beste vriendin aan de klets geraakt. Zelfs al gebeurt er helemaal niets in je leven, dan nog kunnen we een uur aan die telefoon hangen.

En dan kom je tot de ontdekking dat het blog nog moet gebeuren. Dat doe ik dus al zeven maanden dagelijks en dan zit het blijkbaar toch zo in mijn systeem dat die laptop weer op mijn schoot gaat en ik onder Jinek nog even een blogje in elkaar zet.

Goede voornemens hebben vriendin en ik trouwens wel, want als het volgend jaar weer enigszins normaal is, gaan we weer naar ons geliefde Quiberon. Zon, zee, strand. Het goede Franse leven, met vis en mosseltjes

Het is eigenlijk een standaardvraag bij Pedro en mij op die vrijdagochtend. En? Heb je wat te doen dit weekend? Nou, dit weekend wordt heel spannend! Ik moet echt wel een was draaien namelijk. En voor het betere overzicht: misschien nog wel een tweede was ook! Spanning en sensatie!
Het wordt dus eigenlijk een weekend van verder niets. Vanmiddag is er een was ingegooid en morgen gaat er een was in. Want maandag komt mijn werkster en dan wordt mijn bed verschoond en moet alles schoon zijn. Zo’n dag met de werkster zorgt er ook voor dat ik wat voorbereidingen moet treffen. Zelf wat dingen schoonmaken en zo. Alleen maar om de ruimte vrij te maken voor lieve werkster die dan het hele huis spic en span aflevert,

In pre-corona tijden had ik het over Catan, en toneel, en uit eten, en oh jee, ik heb het eigenlijk veel te druk. En whatever. En dat is dus wel het verschil. Ik rende van de ene activiteit naar de andere. Had het eigenlijk te druk, maar alles was leuk, dus waarom zou ik het afslaan. De coronaperiode levert dus wel rust op. Is dat erg? Nee, eigenlijk niet.

Ik denk wel eens dat ik gewoon geen schema’s moet maken, want ik hou me er toch niet aan. Mijn schema van deze week is een beetje in elkaar gezakt, want ik voelde me maandag en dinsdag al niet lekker. Woensdag wilde ik eigenlijk naar kantoor, maar dat plan heb ik maar gewijzigd toen ik om half drie nog wakker lag. Ik slaap tegenwoordig vaak wel aardig, maar soms gaat het gewoon mis en dat was dus vannacht. En nu zit ik dus te geeuwen.

Vrije dag en dus een lang weekend

Morgen heb ik vrij genomen. Ik heb nog iets van twee weken tot het einde van het jaar en die maak ik gewoon op. Zelfs al ga ik niet op vakantie, ik kan wel gewoon vrij nemen. Wat ik ga doen? Nog geen idee. Ik heb wel een kappersafspraak, maar ik ben zo aan het snotteren dat ik maar weer ga afzeggen. In ieder geval wel sporten, want ik heb de hele week nog niet gesport.

De rest van het jaar

Ik heb geen illusies, we zitten waarschijnlijk tot het einde van het jaar thuis te werken. En daar kan ik me af en toe wel druk om maken. Op kantoor heb je gezelschap van je collega’s en kan je nog eens bijkletsen. Dat gebeurt dus nu gewoon niet. Of je moet in een chat raken met een collega. Het heeft zijn voordelen alleen te wonen, maar ook duidelijk nadelen. De eenzaamheid ligt om de hoek, dan ben ik toch wel blij dat ik contact heb met vrienden en dat we weer regelmatig Catanavondjes hebben. Maar 2020 mag van mij afgesloten worden en 2021 mag beginnen. Dat zal hoop ik beter worden dan dit jaar.