Het was een mooie dag vrijdag. De eerste training in een paar weken, want ik was eerst een weekje op vakantie geweest en aansluitend had ik de tweede zware verkoudheid in twee maanden tijd. Het loopt niet helemaal lekker met mijn gezondheid. Dus vrijdagochtend liep ik vrolijk en bijna weer fit want hoestend Skyhealth binnen.
Lopen
Gelukkig heb ik dan een verstandige trainer die ook wel begrijpt dat hij iemand die nog vrolijk aan het hoesten is, niet helemaal tot het uiterste moet laten werken. We deden het dus rustig aan. En dat was eigenlijk maar goed ook, want ik merkte aan mijn lijf dat die verkoudheid er zeer stevig in had gehakt. Laat ik het zo zeggen, ik heb tussen walking lunges, t-rex, gewichten, slee en plank voldoende rust genomen. Meer lukte ook niet. Eerst maar lopen dus voor ik ga rennen. Ook omdat ik merkte dat herstel wat langer duurde dan op andere trainingsdagen. Normaal ben ik na het zwembad weer het dametje, nu duurde dat toch wel even wat langer.
Weekend
Nooit denken dat je volledig genezen bent voor dat ook daadwerkelijk zo is. Het weekend genoot ik van naweeën van de verkoudheid en lag ik weer voor pampus op de bank. Weer hoesten, snotteren, spierpijn en duizeligheid. Kijken hoe mijn gezondheid na het weekend is. Kleine troost: ik hoor van alle kanten dat het een venijnige verkoudheid is die bij iedereen lang aanhoudt, en bij veel mensen fijn terugkeert.
Rennen
Het komt er eigenlijk op neer dat ik aan het opbouwen ben vanaf nieuwjaar toen ik voor het eerst twee weken ziek thuis zat. Nu – met een nieuwe verkoudheid – kan ik vrolijk overnieuw beginnen. Het is niet anders. Het is gewoon hopen dat het gezeur nu is afgelopen en dat ik niet over een paar weken overnieuw begin. Het weer wordt beter, dat is een troost. Lopen dus, niet rennen.
Foto: Pixabay, CC0 gebruik
Ik vind het knap dat je in die toestand nog naar de sportschool bent geweest. Gelukkig dat de trainer rekening met je heeft gehouden. En nu zelf je grens nog weten, hoe frustrerend ook. Het is toch super dat je in beweging blijft.