Pedro had me uitgenodigd naar De Lier te komen, want daar konden we heel eenvoudig één op één trainen. Zo gezegd, zo gedaan. Tenminste als je kaart kan lezen en niet beantwoord aan het cliché van de vrouw die niet kaart kan lezen. Ik moet dat boek toch een keer lezen. Je zou zeggen dat het tegenwoordig vrij eenvoudig is. Tik routebeschrijving in Google Maps en je kan een beginpunt en een eindpunt erin zetten en vervolgens uit diverse routes kiezen. Ik had dus de kortste route gekozen, 12 km, is mogelijk in 40 minuten. Ja, als je de weg weet.

Hij zei: links

Ik moest onderweg diverse malen op mijn telefoon kijken, hetgeen dus betekent afstappen, telefoon uit het voorvak halen, erover buigen voor schaduw, want veel zon en vervolgens verder puzzelen. Om 5 voor 1 had ik in de gaten dat ik wel te laat zou zijn en appte Pedro. En toen kwam ik een omleiding tegen. Daar stond ik dan, te twijfelen wat te doen, en er fietste een man langs, hij zei: links. Een heel lange links verder was ik er wel achter dat ik verkeerd zat, en had ik ondertussen Pedro aan de telefoon die zich afvroeg waar ik bleef. En het zal zo zijn, juist op dat moment zag ik een bordje van de straat waar ik heen moest. Er was nog een half uur trainingstijd over, dat ene kwartier halen we nog een keer in. Op de terugweg ben ik heel creatief een andere route gereden en kwam ik thuis zonder ook maar één keer op mijn telefoon te kijken. Het zij zo. Volgende week zal het wel vlotter gaan.