Waarom het een beetje stil is hier

Andere dingen

Vanaf begin mei heb ik niets gepubliceerd op dit blog dat gewijd is aan sport, gezond eten en mezelf. Want begin mei moest ik voor een darmonderzoek naar een kliniek. In een ideale wereld krijg je dan te horen dat je iets hebt dat binnen een week geneest met wat medicijnen. In dit geval helaas niet, want ik kreeg de diagnose darmkanker voor mijn kiezen. Bij verdere onderzoeken in Antoniushove bleek dat het is niet uitgezaaid en goed te opereren. En die operatiedatum is nu ook vastgesteld. Op 29 juni ga ik onder het mes en dan zal een stuk van mijn dikke darm en endeldarm verwijderd worden. Van tevoren krijg ik vijf bestralingen. Eind juni klinkt heel ver weg als het pas half mei is.

En dan is het ineens eind juni

Vanochtend heb ik de eerste bestraling gekregen en is de operatie over een week. De tijd vliegt om er maar even een cliché in te gooien. De afgelopen weken ben ik doorgegaan met waar ik mee bezig was. Dus gewoon naar mijn werk, afgezien van de talloze afspraken in het ziekenhuis. En gewoon sporten, niet alleen mijn afspraken met Pedro maar ook zelf naar de sportschool. Positief blijven wat me van alle kanten werd aangeraden en knap moeilijk is af en toe. Is het te bevatten? Hee, ik ben niet de enige in de wereld die deze diagnose krijgt. Het is k*t en het is ook botte pech.

Bloggen

zonIk kan er voor kiezen om mijn mond te houden op dit blog. Ik kan ook tot in het detail erover bloggen, wat ik niet ga doen. Wat ik ga doen, is wat ik nu doe: erover bloggen, maar niet tot in detail. Schrijven is op dit moment moeilijk. Het kost me moeite om iets uit mijn pen te krijgen. Dit stukje staat al zes weken in de steigers. Maar dat is ook door mijn aarzeling of ik hier sowieso iets over ga vertellen. Dus hier is het, revisie nummer twaalf.

Foto: Pixabay, CC0 gebruik

12 gedachten over “Waarom het een beetje stil is hier

  1. Pingback: Rommelen in de marge - Ali

  2. Heel veel sterkte, Ali. Wel fijn dat je toch je blog geschreven hebt. Nu kunnen we je steunen. Ik denk aan je moorgen!

  3. Omdat er misschien wel een dame uit een provincie is die je helpt jouw woorden te vinden en omdat we niet alleen het leven voor het doek willen leven, maar het erachter moeten kennen om er voor te kunnen staan.

  4. Sprakeloos Ali, wat moet ik nog zeggen, behalve sterkte en blijven uitzien naar een goede afloop. Schrijven helpt altijd. Details zijn niet nodig om er voor te zorgen dat we mee kunnen blijven leven met je. En dan is er ook nog 750words, weet je nog? Ik vind het nog steeds een hele fijne manier om dingen voor mezelf op een rijtje te zetten en frustraties te uiten. Zonder erbij na te hoeven denken en het tig keer herschrijven. Heel dapper dat je het toch met ons deelt.

  5. Jeetje Ali dat is niet wat je wil horen jij was zo sterk met sporten en afvallen bezig, ik vond het zo knap. Hier schrijf je niet zo makkelijk over het is ook niet niets! Knap dat je het op deze manier deelt. Veel sterkte de komende tijd En ik hoop snel te lezen dat het goed met je gaat. Denk aan je.

  6. Ach Ali wat ellendig. Ik vermoedde al zoiets toen je liet doorschemeren dat je een slechte boodschap had gekregen.
    Aan al die goed bedoelde gemeenplaatsen heb je niets, die weet je zelf wel en ja, het is k*t.
    Schrijven kan helpen, ik krijg alles op een rijtje als ik heb geblogd maar dat is natuurlijk voor iedereen verschillend. Toch hoop ik dat je het op kunt brengen om te blijven delen! Dan kan ik reageren en je een hart onder de riem steken
    Ik wens je de komende weken heel veel sterkte en ik ga heel hard voor je duimen. Zet hem op!
    Liefs, Liesbeth

  7. Hé lieve Ali. Heel begrijpelijk dat het lastig is om hierover te schrijven. En ook begrijp ik het dat het een uitdaging kan zijn om positief te blijven, ook al is de diagnose nog zo gunstig. Het blijft een klotenziekte en zo is het.
    Met bewondering heb ik de afgelopen weken je zien sporten en andere dingen zien doen. Ik wens je toe dat het zo door mag gaan. En de operatie volgende week in een keer geslaagd. Brul, dans, schreeuw, lach, huil naar het je lief is. En dat je nog heel lang mag bloggen, waarover dan ook.

Geef een reactie