Ik zat vanavond op het balkon. Daar was het nog wel te doen met een fris briesje. Ergens hoorde ik iemand op de blokfluit spelen, net zo talentvol als ik jaren geleden. Sorry kind ergens in de achtertuin. Het klonk plichtsgetrouw, maar zonder muzikaal gevoel, niet met het hart erin en zeker niet talentvol. Het deed me denken aan mezelf vroeger, want dat had ik wel gewild, ergens enorm goed in zijn, en daar anderen mee plezier doen. Met die blokfluit, standaard op de basisschool lukte het me niet met mijn volslagen gebrek aan muzikaliteit. Ik heb niet voor niets zo’n bewondering voor mensen die ergens supergoed in zijn. En ik heb ook ongeduld voor mensen die zeggen dat je ergens een passie voor moet hebben. En wat als je dat nou niet hebt? Als je nou gewoon een baan en hobby’s hebt waar je plezier in hebt? Al die ondernemers met hun passie, ik word er wel eens moe van. Je moet ook gewoon je geld verdienen.

Passie

En wat is dan het verschil tussen passie en ergens plezier in hebben? Wanneer verandert plezier in passie? Ik heb plezier in veel dingen. Ik schrijf, lees, haak, brei, borduur, ben dol op bingen (als het minder warm is), doe mijn werk graag. Maar dan nog, wanneer is het passie? En dat is het ook een beetje, het is heel makkelijk zeggen dat je ergens passie in hebt. Er is geen definitie van. En lieve lezers, ik zit ook een beetje te zeuren, maar dat komt omdat ik het gewoon te warm heb. Dat is geen passie, het is gewoon waarheid, dus ik kom er wel doorheen, maar dat duurt nog een paar dagen.