Zwembad filosofie

Het was vanmorgen een mooi weegbonnetje, ik woog namelijk 1,2 kg minder dan vorige week. Toch het resultaat van een beetje opletten en wat minder snoepen. Blijft een zwak punt. De oplossing is duidelijk, gewoon niets in huis halen. Pedro was enthousiast, die vond dat er over twee weken wel twee kilo af kon zijn. Volgende week is hij er niet, de week daarop wel. Hmmm, 2 kg, daar moet ik even over nadenken.

Zwembad filosofie

Zolang het er nog is, kan ik een uitstekende filosofie opzetten in dat zwembad. En vandaag had ik geluk, want het moment dat ik het zwembad inging, besloot degene in de middelste baan eruit te gaan. In mijn eentje in de baan! Het eerste baantje lag ik heerlijk op mijn rug na te denken over die 1,2 kg verschil. Na het derde baantje ging weer iemand uit het zwembad, toen waren we nog met zijn tweeën. Ik mijmerde verder over ruim twee kilo in twee weken. Theoretisch is het gewoon mogelijk. Letten op wat ik eet, lekker sporten, al was het maar door gebruik te maken van de laatste week van mijn lidmaatschap van Health City en veel te zwemmen. Rond baantje acht zat ik te twijfelen hoeveel ik nou had gezwommen, maar kijkend naar de klok kwam ik op acht baantjes uit.
Baantje twaalf: mijn buurvrouw gaat het zwembad uit. Ik lig in mijn eentje in het zwembad! Joepie! Verder filosoferen. Wat ga ik er voor doen? Ja, dingen met heel veel calorieën laten staan, dat is makkelijk. Helaas zijn dat vaak ook de lekkere dingen zoals wijntjes en biertjes en zo. Dat moet dan maar. Spa is ook lekker, zeker met iets met siroop erin. Mijn waterconsumptie weer opvoeren. Het weer is er wel naar, en naar mijn idee heeft het me altijd geholpen met afvallen.

filosofie
Afbeelding van sulox32 via Pixabay

Op de helft

Rond baantje 24 heb ik pech, want ik krijg weer gezelschap. Rond baantje 25 denk ik: de helft. Het streven is vijftig baantjes vandaag. Okee, water dus. En wat nog meer? Ja, en daar wordt het even lastig, want als je al zo lang bezig bent als ik, weet je wat je wel en niet kan eten. Deze week at ik alles wat ik wel kan eten en weinig wat ik niet kan eten. Bewegen dan? Ja, ook dat.
Rond baantje 28 krijg ik gezelschap in mijn baan. Terwijl de eerste nog leeg is. Nou heb ik deze zwemster meer gezien, daar heb ik geen last van. Doorzwemmen dus. Ik merk dat ik wat moe begin te worden, misschien wordt het wat minder dan vijftig.
Baantje veertig, op mijn rug, lekker langzaam, gewoon dobberen. Het is genoeg voor vandaag. Ik ga douchen, aankleden en naar huis. En ik ga mijn best doen komende twee weken. Twee kilo? Moet lukken.

Eén gedachte over “Zwembad filosofie

Geef een reactie