Zes oktober is een makkelijk te onthouden datum voor me. Het is namelijk de begindatum van mijn eerste baan. Honderd jaar geleden, als jong broekje, bijna regelrecht van de HBO-opleiding begon ik als bibliotheekassistentje bij Instituut Clingendael. Pas later, als wat ouder broekje begreep ik wel dat ik HBO werkzaamheden deed in een baan die echt niet zo betaald werd. Maar hee, het was 1986 en een HBO verlater van 22 was al blij als ze werk kreeg. Dat ik daar vervolgens 26 jaar zou blijven hangen had ik ook niet voorzien. In eerste instantie dacht ik een jaar daar te werken en dan verder te kijken. Ik had ook niet voorzien dat ik ongeveer op dezelfde datum afscheid zou nemen. Volgens mij was 15 oktober mijn laatste dag.

Mijn moeder

Er is nog een andere reden dat ik deze datum goed onthoud. Op 6 oktober 1993 is mijn moeder overleden. Ze was al een tijdje ziek en lag in het ziekenhuis en daar is ze overleden. Zij was 63, even oud als haar moeder, mijn oma was toen die overleed. Ik was nog geen 30 en dat was het dan. Geen moeder meer. Mijn vader is pas jaren later, in 2012 overleden, toen was hij 86. Mijn oudste broer heeft vijf zoons en nummer vier daarvan is op 1 oktober 1993 geboren. Die heeft een kindje gekregen in september. Misschien dat ik er daarom weer zo veel aan denk. In het begin miste ik haar heftig, dat is in de jaren gesleten, maar er zijn van die data dat ik nog steeds aan haar denk. Dat is 12 maart, haar verjaardag, en 6 oktober. Op deze foto staat ze met mijn vader, aan de bloemetjes te zien zijn ze op een bruiloft. Wat zien ze er heerlijk jong uit. De man recht achter mijn moeder is volgens mij een oom van me, een broer van haar, maar wie die vrouw is, geen idee. Ze was van 1930, dus ze zou dit jaar 90 zijn geworden als ze was blijven leven. Maar ik ben geloof ik blij dat ze met deze coronacrisis er niet bij is.