Over hoogtepunten en dieptepunten

Hoogtepunt

Het lukte niet meer sinds de zweepslag in mijn kuit. Sprintjes. Ik vond het zo lekker, een sprintje van een halve minuut, vervolgens anderhalve minuut rustig tempo en dan weer sprinten. Totaal 20 minuten op de loopband, acht sprintjes. Ik zat op 10,5 km per uur met die sprintjes. Maar het lukte dus niet meer, of liever gezegd, ik durfde niet meer. Maar deze week heb ik het weer gedaan. Rustig sprintje, 6,5 km, en maar vier keer, maar wel gedaan. Ik kwam dinsdagavond zeer voldaan van die loopband af.

Tussendoor

Op vrijdag trainen met Pedro die me eerst moe wilde maken met sprintjes op de loopband, maar wel rekening hield met het feit dat er iets niet lekker zat in mijn kuit. Het werd 9 in plaats van 10 km. En het was dus voor de rest een lekkere training, waarbij ik onder andere weer sleetje mocht duwen. Het blijft leuk. Ik haalde mijn plank voor de dag, 1 minuut 24 seconden, tenminste de eerste keer, de twee keren daarna was het lampje echt wel uit. Thuis doe ik die plank ’s ochtends als ik uitgerust uit bed kom, bij hem is het aan het eind van een inspannende training. De komende twee weken geen Pedro, hij is op vakantie.

Dieptepunt

Vandaag ben ik voor het eerst halverwege gestopt met een training. Ik had veel last van mijn kuit en was vanochtend wakker geworden met pijn in mijn rug, maar had beiden genegeerd en dacht het weg te krijgen met beweging. Dat mislukte dus, ik zat op de legpress, probeerde 81 kg weg te duwen en stopte bij poging drie. Mijn kuit deed ronduit pijn, mijn rug pijnigde me, ik ben gestopt en ben de sauna ingegaan. Deze week toch maar even de fysiotherapeut bezoeken. Die kuit blijft zeuren.

Totaal: 2 jaar, 120 dagen

Eén gedachte over “Over hoogtepunten en dieptepunten

  1. O jee. Pas goed op hoor! Ik kan wel roepen dat je rust moet houden maar zelf kan ik dat ook niet. Ik ga ook door bij blessures en pijn. Maar voorzichtig door sporten lijkt me aan te raden… Rusten doen we wel als we dood zijn, toch?
    Hou jezelf in ieder geval in de gaten en luister naar je lijf. Dat is het belangrijkste.

Geef een reactie