Ik hing vanmiddag bijna een uur aan de telefoon met een vriendin die bezig is met een huis kopen en vol met plannen zit. Een paar van die plannen heeft ze ook al uitgevoerd. Het bracht mij aan het denken. Ik heb mijn huis vijftien jaar geleden gekocht, alle meubels erin gezet die ik in mijn vorige huis al had en eigenlijk weinig veranderd. Ja, zeven jaar geleden heb ik een nieuw bed gekocht, maar verder niet.
Wat doe je met je vakantiegeld als je niet op vakantie gaat? Op je spaarrekening zetten, waar het niets oplevert en gewoon geparkeerd staat. Maar ik kan het ook fijn uitgeven aan nieuw meubilair. Een nieuwe bank bijvoorbeeld mede ingegeven door het feit dat ik altijd hang, maar mijn gasten zitten en niet bepaald comfortabel als ik hun gezichten zie. Daar ga ik dus naar kijken. Nieuwe gordijnen, of rolgordijnen, of zonwering, iets dergelijks, daar ben ik nog niet over uit. Feit is wel dat de zon ’s ochtends mijn huis binnenkomt tot in de middag en het behoorlijk warm kan worden. Ik los het nu op met gesloten gordijnen, maar dan wordt het wel donker.
Een nieuw bureau. Het voldoet gewoon niet meer, teveel rommelplekken, te weinig werkruimte. Met al dat thuiswerken moet ik toch eens een beter plekje verzinnen.
Een tv, de mijne is al een aantal jaren oud, is al een keer gerepareerd en moet toch vervangen worden, ook met alle nieuwe ontwikkelingen die je de laatste jaren hebt.
Plannen genoeg dus, komende tijd maar eens over nadenken.

Ik ga het maar gewoon bekennen. Ik hou van de was doen. De wasmand leeggooien, sorteren, een was in de wasmachine, het ding laten draaien, en vervolgens ophangen. Ik word er helemaal blij van, het sparkt mijn joy om maar zo te zeggen. Nou ben ik een beetje een controlfreak, dus het moet wel op een bepaalde manier opgehangen worden. De bonte was van vandaag bevatte sportleggings die alle drie op een lijn gehangen worden, een spijkerbroek die op de volgende lijn kwam en shirtjes die allemaal aan de rechterkant van de balkonlijnen werden gehangen. En natuurlijk hemdjes. Ik ben hemdjesfreak, draag elke dag een hemd, dat elke dag in de was gaat, aangezien ik er ook in slaap en heb er een heleboel. In alle soorten en maten, dure en goedkope. En die gaan allemaal aan de linkerkant van de balkonlijnen. Met handdoeken gaat het weer anders, want vóór de coronacrisis zaten er meestal twee grote badlakens tussen van sport die ik nu niet heb. Maar wel andere handdoeken en vaatdoekjes.

Was in de zomer

Ik hou van de zomer, het maakt het wasleven een stuk makkelijker. In de zomer kan ik mijn beddengoed ’s ochtends wassen en buiten ophangen. In de middag gaat het dan even makkelijk weer mijn bed op. Mijn ogen zijn toch dicht ’s nachts. Want het merkwaardige is, wasgoed wegruimen vind ik wel vreselijk, al dat spul opvouwen en opbergen, nee. Het gebeurt me regelmatig dat zo’n was blijft staan en dat ik er uiteindelijk drie moet opvouwen. Dan is het maar goed dat het beddengoed ’s zomers meteen dat bed weer opgaat.

Een beetje neurotisch

Die vaatdoekjes moeten natuurlijk wel op kleur gehangen worden. Ik heb rood, geel, oranje en groen, twee van elk en die hangen wel bij elkaar. Het afwijkende grotere vaatdoekje dat mijn werkster gebruikt, mag er naast. Neuro ten top, het wasrekje aan de balkondeur dat vandaag ook volgehangen moest worden, had acht sokken, ik heb natuurlijk wel even zitten schuiven om zes felgekleurde sokken op de voorste rij te krijgen. En jullie, sparkt de was ook jullie joy?

Er zijn van die dingen…

Ik had vandaag het plan te gaan wassen, goed plan zeker als je je bed hebt leeg getrokken. Wat ik alleen niet had moeten doen was die fles wasmiddel aan de dop uit de kast trekken. Voor ik het wist lag die omver en kon ik onder begeleiding van een aantal lelijke woorden een plas wasmiddel opruimen. Geen probleem, gewoon met het wasgoed de rotzooi opruimen, het wasgoed gaat toch de machine in.
Een uur later loop ik de keuken in en begin opnieuw met lelijke woorden, want daar ligt dus een plas water met veel sop. Te veel wasmiddel dus. Weer dweilen, nu met een dweil, alles tijdelijk het balkon opgooien, opruimen, schoonmaken en weer inruimen. De keukenvloer is blinkend schoon.

De humor van het geval? Mijn werkster komt maandag.

Totaal: 90 dagen