Zaterdagavond. Ik heb de dag besteed aan voor de tweede keer boodschappen doen, want ik was dus duidelijk dingen vergeten. Vervolgens ben ik me gaan inschrijven bij Mulder Sport, heel voortvarend meteen voor een jaar. Daarna ben ik nog even het winkelcentrum bij de Leyweg ingelopen. Conclusie: vrijwel onmogelijk anderhalve meter afstand te houden, want het was gewoon druk en er waren weinig mensen die er erg in hielden. Daarna was het krantentijd en heb ik de Volkskrant, het Financieele Dagblad en Den Haag Centraal gelezen. Het is een stukje ontspanning. Helaas deed ik geen spetter inspiratie op. En dus zit ik nu weer als altijd met de goede voornemens er voor te gaan zitten, een lijst van mogelijke onderwerpen te maken en een voorraad te schrijven. Oh ja, mijn #twentydaystory staat nog steeds op twee afleveringen, arme Maaike.

Elke dag inspiratie

Meerdere malen heb ik over gebrek aan inspiratie geblogd. En meerdere malen kwam ik erachter, ga zitten typen en je komt ergens op uit, zelfs op diepgaande inzichten. De routine, de gewoonte is er. Ik heb er ruim vijf maanden over gedaan, maar er is een gewoonte ontstaan. Nu de volgende gewoonte: actief nadenken over onderwerpen, meer in concepten gaan denken, meer in de ontwikkelfase gaan zitten. Het is net een baan. Mijn twijfels over elke dag bloggen zijn een stuk kleiner geworden, maar ik wil wel wat meer met ideeën gaan doen. Voor theater in romans heb ik wel plannen, namelijk meer besprekingen gaan schrijven, maar dan moet ik die boeken ook wel lezen. De laatste weken heb ik eindeloos veel jeugdboeken gelezen, namelijk over de Euro 5 en vervolgens Helen Dore Boylston met haar verpleegsterromans. Het wat serieuzere werk wil ik weer oppakken.

Moeten of willen?

Een tijd geleden heb ik het er een keer over gehad, ik moet niet zoveel moeten. Dus ik heb in dit blog elke keer als ik ‘moet’ tikte, het veranderd naar iets anders. Ik moet niks, ik mag van alles en het hoeft allemaal niet persé. Moeten mag de deur uit.