Verandering

Ik moest aan Viggo denken bij het lezen van de opdracht van #blogzomerdoor: wat was een epifanisch moment waarbij je dacht, ik ga iets veranderen. Epifanie is trouwens best wel een mooi woord dat zelfs een Christelijk feest blijkt te zijn. Viggo Mortensen schijnt ook zo’n epifanie te hebben gehad, want de goede man was blijkbaar de tweede keus voor de rol van Aragorn in Lord of the Rings. Viggo! Tweede keus! De trilogie is één van mijn filmfavorieten. Viggo is het soort acteur waar ik best wel een beschuitje mee wil eten.

In ieder geval waren ze in Nieuw Zeeland blijkbaar al begonnen met filmen en was de eerste keus toch niet goed genoeg waarop Viggo de rol kreeg aangeboden en er over twijfelde. De epifanie kwam eigenlijk van zijn zoon die de boeken had gelezen en zijn vader aanspoorde de rol aan te nemen. The rest is history.

Ga ik veranderen?

Mijn grenzeloze optimisme bij inschrijving voor #blogzomerdoor zorgde ervoor dat ik eigenlijk op de eerste dag al iets had willen schrijven. Dat liep mis en dat kwam omdat ik geen idee had. Ik zat in de richting van grote veranderingen te denken en hoeveel krijg je er daar nou van voor je kiezen in je leven? Een kleine verandering dan?

verandering

Sport

Ik ben nooit echt fanatiek geweest met sporten. Ik werd in 2008 lid van een sportschool voornamelijk omdat twee vriendinnen al lid waren en ik ze wilde steunen. Zij vielen af na verloop van tijd en ik heb een tijd gehad dat ik de sportschool sponsorde. Pas in 2014 kwam de omslag. Oh, en wacht, daar is toch het epifanisch moment.

Hier komt dus ook het moment dat ik even meld dat ik mijn eigen blogs schaamteloos plug, want hier is het linkje naar die eerste verkennende fietstocht naar mijn nieuwe baan.

In 2013 was ik werkeloos geworden, bibliotheek wegbezuinigd, ik als hoofd van de bibliotheek dus ook. Maar in 2014 kreeg ik nieuw werk. Nieuwe baan, nieuwe kansen. Ik had nou niet bepaald de deur platgelopen bij de sportschool in die werkeloze tijd en mijn gewicht was de pan uit gevlogen. Er moest wat aan gebeuren en wel met een personal trainer. Pedro is een aardige jongen die uitstekend de kunst beheerst me af te beulen op een aardige manier en ervoor zorgt dat ik het nog leuk vind ook.

Gewicht

Toen we al een tijdje met zijn tweeën bezig waren en ik afviel, maar niet al te fanatiek, vond hij het nodig me te wijzen op een dieet dat hij gebruikte bij zijn klanten. Daar begon ik in juni 2015 aan en toen begon ik ook met dagelijks bloggen. Het werkte. Met het bloggen en met mijn gewicht. In twee jaar tijd viel ik uiteindelijk zo’n 25 kg af. Sindsdien schommel ik rond dat gewicht waar ik dik (of dun) tevreden mee ben. Bloggen ging eigenlijk ook wel prima, ik heb het een paar weken dagelijks volgehouden, ben toen over gegaan naar een paar keer per week en heb het vervolgens een paar jaar wekelijks vol gehouden. In 2020 heb ik op mijn beide blogs dagelijks geblogd.

Einde

Ik heb niet alleen moeite met titels verzinnen, maar ook met eindes breien aan een verhaal. Ik ben aan #blogzomerdoor begonnen om meer te gaan bloggen, dat lukt wel. Nu nog dat einde en dan moeten jullie het hier fijn mee doen.

#blogzomerdoor is een initiatief van Karin Ramaker.

Bloggen mag, elke dag

Ik zat vanavond te kletsen met een vriendin. We bellen elkaar regelmatig en kletsen dan wat af, zelfs al beleven we niks met al dat thuiszitten. Ik had het met haar erover dat ik van mezelf zoveel moest. Ik moet elke dag bloggen, ik moet aan mijn boek werken, ik moet haken, want twee Sintcadeautjes, onder andere voor haar, ik moet, ik moet, ik moet. En ik realiseerde me dat ik er weer eens was ingetrapt. Ik moet weer van mezelf! Ik moet helemaal niks van mezelf!!!

Elke dag bloggen

Al vanaf 1 april blog ik elke dag en ik merk dat het af en toe knap lastig is. Na zeven en een halve maand, oftewel 229 dagen, komt het af en toe ver uit mijn tenen. Ik heb het er al eens eerder over gehad of dat nou echt moest, elke dag bloggen. Een heus dilemma was dat en dat was eind juli. Kan je nagaan. Heb ik het daarna toch weer even volgehouden.

bloggen
Afbeelding van chetan kotadiya via Pixabay

Hoe nu verder?

Ik merk bij mezelf dat het echt een verplichting aan het worden is. Ik vind bloggen leuk en ik zal er absoluut mee doorgaan, maar het heilige moeten mag er even uit. Dat merkte ik al tijdens dat telefoongesprek met vriendin. Er moet helemaal niets. Dus dat Sintcadeautje voor haar dat ik nog moet haken en waar ik nog aan moet beginnen, dat zou zomaar eens een kerstcadeautje kunnen worden. Of een verjaardagscadeau – ze is in juni jarig.
Dat boek en #nanowrimo, nou, volgend jaar is het weer november. Daar ga ik rustig mee verder, wellicht blijft het gewoon een project voor mezelf en laat ik het niemand lezen.
En het bloggen. Ja, nu heb ik natuurlijk weer een onderwerp waar ik rustig paragrafen over voltik. Maar ik heb me wel voorgenomen dat als ik morgenavond wil Netflixen of iets dergelijks, dat het dan Netflixen wordt. Dagelijkse traditie na ruim een half jaar doorbroken. Zo, ik heb het zomaar opgeschreven.

Bloggen voor het werk (het vervolg)

Op mijn werk wordt een “Week of learning” georganiseerd. Mijn collega’s weten dat ik een blog heb en ik werd gevraagd een stukje te schrijven over bloggen. Dat is het volgende geworden. Dit heb ik overigens ook in het Engels vertaald. Mijn collega’s krijgen natuurlijk ook een literatuurlijst over schrijven en bloggen, en een lijst met voorbeelden van geotechnische en geologische blogs.

Over bloggen

Ik blog. Ik schrijf graag over van alles. Iedereen kan bloggen. Een blog (afkorting van weblog) is een stukje internet dat je naar jouw smaak en wensen kunt inrichten. In de begintijd zag men het als een dagboek op internet, maar het is al snel meer geworden. Het is een manier om met anderen je verhalen en interesses te delen. We kunnen gelijkgestemden bereiken, onze meningen kenbaar maken, onze expertise tentoon spreiden, wat we maar willen. Als informatiespecialist ben ik nieuwsgierig naar nieuwe ontwikkelingen en wil ik graag leren. Zeker in mijn vak zijn de ontwikkelingen in de laatste twintig jaar razend snel gegaan.
Zeventien jaar geleden ben ik begonnen met een gratis blog op blogger.com, tegenwoordig heb ik een eigen website in WordPress.org met bijbehorende domeinnaam en twee blogs op dat domein. Op het ene blog schrijf ik over boeken, toneel, bloggen, mijn vak, en nog veel meer. Het andere blog ben ik begonnen in een tijd dat ik wilde afvallen en veel bezig was met gezond eten en sport. Je ziet, mijn belangstelling is breed.

Elke dag bloggen

Mijn frequentie van bloggen wisselde nogal eens. Er zijn jaren geweest dat ik nauwelijks iets heb gepubliceerd, er zijn ook drukkere jaren. Dat veranderde dit jaar toen we met zijn allen thuis kwamen te zitten vanwege de coronacrisis. Ik besloot elke dag te gaan bloggen, voor afleiding, concentratie-oefening en gewoon voor de lol. Ik wilde het een maand proberen en begon gewoon, op 1 april. Nu, midden oktober, ben ik nog steeds elke dag aan het bloggen. Is het allemaal van even goede kwaliteit? Nee, daar ben ik me wel van bewust, maar dat vind ik geen probleem. Maar het wordt wel beter omdat ik zoveel schrijf. Met schrijven moet je meters maken. Ik vind het leuk om te doen en het is inderdaad een goede concentratie-oefening. En ik heb wel plezier van het feit dat ik niet echt in een niche blog. Juist omdat het over van alles kan gaan, kan ik mijn inspiratie overal vandaan halen.

bloggen

Tips voor aanstaande bloggers

Breng ik je op een idee? Wil je zelf gaan bloggen? Dan heb ik wel wat tips voor je.

  1. Wat is je niche? Dat is iets wat ik zelf heb nagelaten met mijn brede belangstelling. Ik heb niet echt een niche. Ik ben er wel achter gekomen dat weinig geotechnische ingenieurs of geologen een blog hebben. Deel je kennis.
  2. Wat wil je bereiken met je blog? Bezint eer je begint. Denk goed na wat je wil bereiken. Bedenk vijftig vragen over je onderwerp en je doelgroep. Je hebt meteen vijftig berichten op je blog.
  3. Kies je blogplatform. Blogger is leuk om mee te beginnen en heel eenvoudig voor mensen die er weinig van af weten.
    Als je meer wilt raad ik je echt aan met WordPress te beginnen. Gebruik WordPress.org, niet com, met die versie gebruik je een stukje hosting van WordPress.com zelf en je hebt geen eigen domeinnaam. Jouw website heet dan niet websitenaam.nl maar websitenaam.wordpress.com. Met WordPress.org moet je zelf een host en een domeinnaam regelen, maar dat is voor heel weinig geld te doen. Het heeft grote voordelen, je kan namelijk technisch gezien meer dan met de gratis versie. Overigens: als je in Blogger bent begonnen kunnen die berichten makkelijk geïmporteerd worden in WordPress, weet ik uit ervaring.
    Leer WordPress, het is niet echt moeilijk, je moet de weg leren kennen binnen het systeem. Ik heb zelf een webgoeroe die me met ingewikkelde dingen ondersteunt, maar als je het zelf wilt doen: voor hulp zitten er bijvoorbeeld op Facebook heel veel groepen. En er zijn heel veel mensen die bloggen over bloggen.
  4. Regel een host en een domeinnaam. Vraag rond naar ervaringen. Ik zit bij Justhost.nl en daar heb ik absoluut niets over te klagen. Goede service, als je wat vraagt is het zo geregeld. Denk na over die domeinnaam. Ikhebveelplezier.nl staat niet geweldig als je serieus over wilt komen. Ook moet je erover nadenken of je een -nl of een -com domein wilt hebben.
  5. Ga je inlezen over SEO (Search Engine Optimization). Dat is zeker belangrijk als je bij Google bovenaan wilt komen. Zorg voor goede titels en kopjes die aansluiten op vragen van mensen, zorg dat je artikelen doorlinken binnen en buiten je blog. Gebruik een opmaak die ook mobiel goed leesbaar is.
  6. Blog frequent. Zeker in het begin is dat belangrijk. Je moet een bereik opbouwen. Maak een voorraad berichten, in WordPress kan je makkelijk iets in concept opzetten.
  7. Wil je gelezen worden? Zorg voor aanwezigheid op social media. Ik zit zelf op Twitter, LinkedIn, Facebook en Instagram en krijg het meeste verkeer toch nog steeds uit Twitter. Maar dat heb ik wel opgebouwd in de loop der jaren. Ik zit al ruim negen jaar op Twitter en heb daar veel gelezen, veel gevolgd en heb gereageerd op mensen en op berichten. Nu heb ik een vaste groep volgers. In WordPress kan je instellen dat je bericht automatisch gedeeld wordt op social media.
  8. Lees andere bloggers. En reageer op hun berichten. Interactie is belangrijk en vooral leuk.
  9. Beeld is belangrijk. Maar let wel op copyright. Omdat het op internet staat, betekent het niet dat je het zomaar mag gebruiken. Er zijn diverse beeldbanken waar je ‘gratis’ beeldmateriaal kunt vinden, vaak is attributie niet eens een vereiste, maar wel beleefd. Het is veel handiger eigen foto’s te gebruiken. Zorg voor een voorraad.
  10. De ultieme tip? Die is er niet. Houd vol, wil ik zeggen. Ik blog al zeventien jaar en vind het nog steeds leuk. Bezin eer je begint. Vind je schrijven leuk? Denk je het vol te houden regelmatig te schrijven? Ga het doen.

Is bloggen dood?

Want dat wordt vaak gezegd omdat andere social media als Instagram, Facebook en LinkedIn meer aandacht krijgen. Ook kan je op deze media tegenwoordig microblogs maken. Ik denk niet dat bloggen dood is. Instagram, Facebook, LinkedIn hebben hetzelfde kenmerk, het is vluchtig en een onbekend algoritme bepaalt of je te zien bent. Op je eigen site ben jij het. Jij bepaalt je inhoud. En dat moet je volhouden.

Bloggen voor het werk

Mijn collega’s lezen mijn blog en als ze dan bedenken dat al mijn collega’s in Nederland iets mogen leren over nieuwe ontwikkelingen, komt mijn blog ook ter sprake. Want ik blog, al jaren. Het lijkt heel eenvoudig daar iets over te vertellen. Toch heb Ik er af en toe spijt van dat ik heb beloofd een stukje te schrijven. Want hier zit ik nu vanochtend met 161 woorden op een Word pagina en een enorme schrijfdip. Vandaag heb ik mezelf verteld dat er echt wat moet gebeuren. De reden is dat ik donderdag een vervolgafspraak heb via Teams over de Week of Learning waarin dit blog gaat verschijnen. Ik wil een concept hebben waar ik commentaar op kan krijgen. Maar ondertussen zit ik van alles te lezen en heel weinig te schrijven.

Andere bloggers

Door de jaren heen heb ik best wel wat literatuur verzameld over bloggen, onder andere een gids voor studenten die willen bloggen. Daar werden acht vrouwen in geïnterviewd die vier jaar geleden allemaal een blog hadden. Van die acht zijn er vier al niet meer te vinden, en heeft een in 2017 voor het laatst iets gepubliceerd. De schrijfster van de gids blogt zelf ook niet meer.
Ik gebruik de RSS-reader Feedly om blogs te volgen. Af en toe ga ik er doorheen en kijk ik of er nog een feed is. Vaak kom ik dan uit op een blog dat niet meer bijgewerkt wordt. Helaas, die wordt er dan uitgegooid. Dat is jammer en dat toont meteen het grootste probleem aan met bloggen: zie het maar vol te houden. Dat is dan ook de beste raad die ik mijn collega’s kan geven. Probeer een niche te vinden waar je je ei volledig in kwijt kan, en waarmee je jaren vooruit kan. Neem daarbij vooral geen voorbeeld aan mij, want ik heb geen niche, blog over van alles en nog wat en zal nooit overlopen in het aantal bezoekers van mijn site.

Het is trouwens wel goed gekomen met mijn stuk, want na de moeizame aanloop kreeg ik inspiratie en heb ik iets in elkaar gezet waar ik best tevreden over was. Het is in concept naar de collega’s en donderdag gaan we erover praten.

Af en toe

Heb ik eigenlijk gewoon geen zin in bloggen. Maar ja, dan denk ik ook, zet door meid. Mijn streven in april was elke dag te bloggen, puur vanwege de coronacrisis. De zinnen verzetten. Puur voor de concentratie. Mijn hoofd bij elkaar houden in een periode dat het voor iedereen moeilijk was, zie corona. Dus komt er ook vandaag weer een bericht. Het kan even duren, want ik heb vandaag al gesport en boodschappen gedaan. Nu wil ik dus eigenlijk gewoon even wat drinken en wat lezen. Het is voor dit moment wel goed zo.

En in de avond kan ik weer even wat meer bloggen. En bedenken wat ik deze week ga doen. Qua sport kan ik dat wel bedenken. Ik zou eigenlijk twee keer die milon cirkel willen doen en vervolgens ook willen zwemmen en yoga willen doen. Maar ook op werkgebied moet er wat gebeuren, zoals de pagina’s die ik op de intranet site heb, die moeten hoognodig herzien worden.

Qua bloggen?

Ik heb vanmiddag vaag zitten bedenken dat ik voor begin november misschien een voorraad zou willen hebben. Ik ga met een vriendin een weekje naar een Landal park, mijn laptop meenemen past niet. En wat past dan als voorraad: boekbesprekingen en verdere tijdloze stukken als de #WOT. Ik zie het wel, ik ga op vakantie met vriendin en niet met laptop. Dus als dan de cyclus wordt doorbroken, so be it. Daarna ga ik vrolijk door.

Competitie element

Er zit dat competitie element in voor mij. Elke dag iets produceren, elke dag iets schrijven, meters maken. Aan de andere kant denk ik ook, dat moet niet tot elke prijs gebeuren. Er zijn grenzen. Eén van die grenzen is de eerste oktober. Op die datum blog ik zes maanden elke dag. Mijn competitiegevoel is dan groot genoeg om het gewoon vol te houden. Daarna? Ik ga het zien. Kijk uit naar mijn bericht op 2 oktober.

Het is weer zover

Zaterdagavond. Ik heb de dag besteed aan voor de tweede keer boodschappen doen, want ik was dus duidelijk dingen vergeten. Vervolgens ben ik me gaan inschrijven bij Mulder Sport, heel voortvarend meteen voor een jaar. Daarna ben ik nog even het winkelcentrum bij de Leyweg ingelopen. Conclusie: vrijwel onmogelijk anderhalve meter afstand te houden, want het was gewoon druk en er waren weinig mensen die er erg in hielden. Daarna was het krantentijd en heb ik de Volkskrant, het Financieele Dagblad en Den Haag Centraal gelezen. Het is een stukje ontspanning. Helaas deed ik geen spetter inspiratie op. En dus zit ik nu weer als altijd met de goede voornemens er voor te gaan zitten, een lijst van mogelijke onderwerpen te maken en een voorraad te schrijven. Oh ja, mijn #twentydaystory staat nog steeds op twee afleveringen, arme Maaike.

Elke dag inspiratie

Meerdere malen heb ik over gebrek aan inspiratie geblogd. En meerdere malen kwam ik erachter, ga zitten typen en je komt ergens op uit, zelfs op diepgaande inzichten. De routine, de gewoonte is er. Ik heb er ruim vijf maanden over gedaan, maar er is een gewoonte ontstaan. Nu de volgende gewoonte: actief nadenken over onderwerpen, meer in concepten gaan denken, meer in de ontwikkelfase gaan zitten. Het is net een baan. Mijn twijfels over elke dag bloggen zijn een stuk kleiner geworden, maar ik wil wel wat meer met ideeën gaan doen. Voor theater in romans heb ik wel plannen, namelijk meer besprekingen gaan schrijven, maar dan moet ik die boeken ook wel lezen. De laatste weken heb ik eindeloos veel jeugdboeken gelezen, namelijk over de Euro 5 en vervolgens Helen Dore Boylston met haar verpleegsterromans. Het wat serieuzere werk wil ik weer oppakken.

Moeten of willen?

Een tijd geleden heb ik het er een keer over gehad, ik moet niet zoveel moeten. Dus ik heb in dit blog elke keer als ik ‘moet’ tikte, het veranderd naar iets anders. Ik moet niks, ik mag van alles en het hoeft allemaal niet persé. Moeten mag de deur uit.

146 dagen bloggen

Ik keek het vanavond even na, want ik had een getal in mijn hoofd dat rond de 180 lag. Maar het viel nog mee, of tegen, hoe je het maar wilt noemen. Het zijn dus 146 dagen dat ik aan het bloggen ben. Elke dag geblogd en ik had nooit gedacht dat ik het zo lang zou volhouden.

Het helpt wel, thuiswerken

Vaanf half maart werk ik thuis en het scheelt uren per week die ik in mijn blog steek. Mijn reistijd is 0,0 en ik schuif van de ene naar de andere laptop en kan zo gaan schrijven. En het werkt ook tegen me. Schrijfopdracht: beschrijf je belevenissen van elke dag, want natuurlijk beleef je iets spannends elke dag… Dat bedoel ik dus. Hoezo spannende dingen? Soms zijn het dus niet de meest inspirerende blogs. Andere blogs blijf ik leuk vinden. Joehoe! Brief aan de koning! En afgelopen week had ik doorlopend weinig inspiratie en dan kom ik dus aan blogs die ik misschien in normale tijden niet had gepubliceerd.

Wat als er nou geen corona was geweest?

Dan had ik dus elke dag op de fiets gezeten, was ik ook nog gewoon in de sportschool geweest, had ik een sociaal leven gehad en was het dus niet gelukt. Die #WOT die ik nu elke week schrijf? Had ik echt niet overgenomen! In normale tijden had ik moeite die elke week in te vullen. En had ik dus mooi nu niet met mijn laptop op schoot gezeten. Mijn rug vertelt me trouwens dat het ergonomisch eigenlijk niet verantwoord is.

Ga zo door

Gisteren heb ik blog nummer 328 gepubliceerd op mijn andere blog. Dit wordt nummer 532 op dit blog. Ik heb ergens in januari in mijn agenda een aantekening staan dat dan blog nummer 1000 wordt gepubliceerd. Ja, en dat na zeventien jaar bloggen. Waar ik misschien een beetje meer mijn best voor moet doen, zijn de illustraties bij mijn stukken. Ik ben daar lui in, meestal zoek ik iets op Pixabay. Het zou natuurlijk beter zijn als ik zelf voor foto’s zorgde, maar mijn artisticiteit en grote liefde ligt meer in lettertjes dan in beeld. Foto’s vind ik leuk, maar blijkbaar niet leuk genoeg. En wat het ook brengt, en dat lees ik ook bij Elja en Raymond, die beiden een periode elke dag hebben geblogd: meer interactie. Het is leuk en je krijgt discussies. Ik slaag erin woorden voor de #WOT te verzinnen waar mensen wat mee kunnen. En mensen, het blijft leuk, dat bloggen. Het is gewoon de beste hobby die je maar kan hebben in coronatijd.

Blogplannen, niet planning

Ik heb het vandaag maar eens over blogplannen en niet blogplanning. Blogplanning is niet mijn ding, daar kan ik kort over zijn. Of lang natuurlijk, want ik heb er al een paar keer over geschreven. Vandaag zat ik met een aantal ideeën in mijn hoofd, maar die gingen niet door. Want ik wilde over boeken bloggen en die heb ik niet uit.

Boeken

Ik ben bezig met Rutger Bregman, De meeste mensen deugen, een prachtig boek dat ook dik is, het telt ruim 500 pagina’s en ik ben op pagina 127. Het komt dus nog, dat verslag. Ik ga er geen recensie van maken, want die zijn er al genoeg. Impressies maak ik ervan, dat scheelt in aantekeningen maken, waar ik vervolgens de helft niet van gebruik. Dan de Euro 5 boeken. Ik heb al eerder iets geschreven over de boeken, maar nu ben ik bezig met de tweede serie, de Nieuwe Euro 5. Zes boeken die hoop ik een afgerond verhaal vormen, want ik moet de laatste nog lezen.

De meeste mensen deugen

Toneel

Haghespel bestaat niet meer en dat betekent qua schrijven een hoop rust, maar het bloed kruipt waar het niet gaan kan. Zeker in coronatijden kan het reuze interessant zijn om te zien hoe groepen het oplossen. Een amateurgroep in Den Haag wil hun voorstelling gaan livestreamen en dat kan een interessante ontwikkeling zijn. Maar zij spelen het eerste weekend van september, dus ook dat duurt wel even. Ik wil verder ook wel in de gaten houden wat de groepen gaan doen.

De #WOT

#WOT betekent Write on Thursday. Verzin een woord en schrijf erover. Jaren heb ik er aan meegedaan. In april heb ik in een opwelling deze wekelijkse uitdaging op me genomen en tot nu toe lukt het elke week weer om een woord te verzinnen. Deze week is mijn record. De #WOT van morgen was klaar op zondag. Die voorraad is nog altijd een droom van me, maar dat zal wel een droom blijven.

Minibiebs

Aan de ene kant vind ik het ontzettend leuk zo’n minibieb te laten zien, aan de andere kant ben ik bang dat ik mensen ga vervelen als er elke week zo’n bieb op mijn blog verschijnt. Want hee, hoeveel verschillen ze nou? Af en toe behoorlijk in het uiterlijk, maar de collectievorming in al die biebjes is volstrekt willekeurig. Wat vinden jullie?

Blogplannen

En dat waren een paar van mijn blogplannen. Daar kan wat af gaan, maar er kan ook nog wel wat bijkomen. Maar dat zie ik wel. Met het dagelijks bloggen ga ik voorlopig door, het lukt me nog steeds en ik blijf het leuk vinden.

Wat cijfers en plezier met elkaar te maken hebben

Elke dag bloggen betekent ook eigenlijk elke dag even kijken in het dashboard van WordPress of het ook gelezen wordt. Dat is soms veel, en soms weinig. ik ben er ook nooit fanatiek mee bezig geweest. Google Analytics? Geen kaas van gegeten, ben er nooit in geslaagd om dat ingesteld te krijgen. Op een gegeven moment vond ik dat de Jetpack cijfers maar voldoende moesten zijn.

Zijn ze belangrijk, die cijfers?

Aan de ene kant wel, maar dan hangt het er ook van af. Waarom blog ik? Die cijfers? Of puur voor het plezier? Ga ik gewoon voor de lol van het schrijven? En dus ook voor de stress van het elke dag bloggen. Elke dag zo’n stukje produceren. Ik blijf het leuk vinden, elke dag bloggen, maar ook vol stress. Djeezzzzz, vanaf april heb ik nog niet geleerd iets in reserve te hebben. Het is deze week voor het eerst gelukt. Een #WOT! Al op zondag! Waarvan ik hoop dat de schrijvers het ook een leuk woord vinden.

Die andere kant

Ik ben nooit zo’n blogger geweest die mega bezig was met cijfers, anders was het me wel eens een keer gelukt Google Analytics in te stellen. Vind ik het leuk dat mensen mijn berichten lezen? Natuurlijk! Vind ik het leuk als veel mensen het lezen? Natuurlijk? Gaan duizenden mensen mijn berichten lezen? Ik geloof niet dat het uitmaakt. Ik geloof meer dat zolang ik er plezier in heb, het leuk blijft. En ik heb er nog steeds plezier in.
Volgt er dan een conclusie op die titel? Ja, eigenlijk wel: cijfers en plezier hebben dus eigenlijk niets met elkaar te maken. Me, cijfernerd, ik vind cijfers leuk, maar leuker is het plezier dat ik aan bloggen beleef. Elke dag, vanaf 1 april.

Het is augustus dus ik blog

De tijd is nog nooit zo snel gegaan, maar de tijd schijnt ook sneller te gaan, naarmate je ouder wordt. In ieder geval is het 1 augustus en zou ik iets moeten schrijven over vier maanden elke dag bloggen, net zoals ik bij drie maanden heb gedaan, en bij twee maanden, en bij één maand. Allemaal jubilea. Nou is dat natuurlijk erg leuk, maar wat kan ik er nog aan toevoegen? Ja, ik blog elke dag, en ja, het kost af en toe nog steeds moeite, dus?

Ik ga iets nieuws doen

Sinds kort heb ik een laptop. Mijn oude desktopcomputer werd langzaam, heeft een paar keer een enorme storing gehad en mijn computergoeroe had me verteld dat ik misschien toch maar naar een nieuwe moest omkijken. Het ding draaide nog op Windows 7 dat niet meer ondersteund wordt. Haar echtgenoot, de hardware specialist – ze zitten allebei in de ICT – heeft een laptop met docking station voor me uitgezocht en die staat nu op mijn schoot. Want zei goeroe, een laptop kan je meenemen en dan kan je ergens anders werken. Op het balkon dus. Jawel, het eerste bericht dat hier op het balkon wordt geschreven! Mijn wifi redt dat net. Ik vrees wel dat zodra de zon hier op het balkon komt, over een half uurtje, de pret is afgelopen. Wat trouwens niet sneller gaat is de inspiratie. Ik ontdek wel nieuwe dingen, zoals de emoji die ik tot mijn verrassing wel kan maken – rechtermuisknop 😊😊. Ik blog dus ondertussen al ruim vier jaar in wordpress.

Gaat het nog ergens over?

Ja hoor. Elke dag leert men nieuwe dingen, zie het bovenstaande. Ook heeft het wel wat mijn warme huis te verwisselen voor het relatief koele balkon. Fris windje, muziek waar ik zelf nooit naar zou luisteren, de buurman (80) die nooit kan stilzittten en lekker aan het rommelen is in de achtertuin. De reuzenstofzuiger van eerder op de middag is gelukkig klaar. De buurman die zonodig luid en duidelijk moest schuren is gelukkig klaar. Het uitzicht bij de schuinbenedenbuurvrouw is nu een konijnenhok met twee enorme konijnen op haar grasveldje. Die zullen het wat stiller kort houden dan die elektrische schaar die ze normaal gebruikt. Allemaal van die zaken die je elke willekeurige zaterdagmiddag tegen kunt komen in een stadsbuurt. Het enige waar ik echt nog aan moet wennen bij deze laptop is dat ik voortdurend mijn cursor kwijt ben. Op naar de volgende maand bloggen!