Feist – Krondor’s sons

Geplaatst op 9 september 2023 door Ali

Krondor – twintig jaar na de gebeurtenissen in Sethanon hebben Arutha en Anita vier kinderen, de tweeling Borric en Erland, dochter Elena en zoon Nicholas. Nicholas is geboren met een klompvoet. Waarschuwing vooraf: spoilers in aantocht. Als je de boeken nog niet gelezen hebt: nu stoppen met lezen.

Prince of the Blood

Waar het om draait in dit vijfde boek van Raymond Feist: opvolging. In het koninkrijk is dat via de mannelijke lijn, dus als prins Randolph, de enige zoon van koning Lyam verdrinkt, wordt Arutha, prins van Krondor, de troonopvolger. Arutha besluit de opvolging aan zijn oudste zoon Borric over te dragen. Die opvolging draagt verplichtingen met zich mee, Borric en zijn tweelingbroer Erland zijn ‘sons to the Kingdom’.

De tweelingbroers zijn verwend en hebben jarenlang alles kunnen doen waar ze zelf zin in hebben. Ze hebben nooit enige tegenslag gekend. Voor hun opvoeding worden ze in het gezelfschap van James en Locklear op diplomatieke missie gestuurd naar het keizerrijk Kesh. De reis naar Kesh gaat via het tovenaarseiland Stardock waar James Gamina ontmoet, de gedachten lezende dochter van Pug. Hun ontmoeting is stormachtig. De twee trouwen op het eiland en Gamina gaat mee op reis. Feist schrijft geen romantische boeken, maar de scène waarin de twee elkaar ontmoeten is wel romantisch, ze zijn voorbestemd: “Then she leaned forward en softly kissed his lips. “I am who you have been seeking, and you are who I have sought.””

Het verhaal

De reis verloopt niet voorspoedig, Borric wordt gevangen genomen en verdwijnt, ook voor de gaves van Gamina. Erland moet verder in het besef dat zijn broer waarschijnlijk dood is. Kesh is een land met scherp gemarkeerde rangen en standen. Ben je geen trueblood, dus van de keizerlijke lijn, dan ben je minderwaardig. Een groep machtige edelen probeert de keizerin van Kesh omver te werpen, haar bloedlijn te beëindigen en het hof bitter te verdelen. Het boek wordt verder verdeeld over de diplomatieke missie in het paleis van de keizerin en de avonturen van Borric die weet te ontsnappen. Daarbij ontmoet hij Ghuda, een huurling en de Isalani Nakor die magiër lijkt, maar volgens eigen zeggen truukjes kent.

De diplomatieke missie in het paleis heeft zijn eigen zorgen, onder andere de ingewikkelde politieke situatie levert problemen op. Locklear heeft het nodige succes met de vrouwen. Pas laat komen beide groepen weer samen en kunnen ze de plannen verijdelen en oorlog tussen beide landen voorkomen. In dat paleis gebeurt wel wat ik Feist nog altijd kwalijk neem: Locklear wordt vermoord. Hij wordt slachtoffer van de paleisintriges. De broers keren terug naar hun land met een stuk opvoeding dat ze nog misten en ze klaar maakt voor het verdere leven. Voor Borric betekent dat het koningschap.

The King’s Buccaneer

Nicholas, de derde zoon van prins Arutha van Krondor, is een slimme en begaafde jongen, maar beschermd door het beperkende leven van zijn vaders hofhouding. Nicholas heeft zich altijd een buitenbeentje gevoeld door zijn mismaakte voet. Voor zijn opvoeding worden Nicholas en zijn schildknaap Harry naar Crydee gestuurd, het hertogdom van zijn oom Martin. Nakor en Ghuda gaan met hem mee, want zoals Nakor aan Arutha vertelt “He moves toward danger.” Daarmee wordt Nicholas bedoeld.

“Arutha’s sigh echoed Nakor’s. “I’ve seen dead men rise and kill, and I’ve seen alien magic; I have known men born on other worlds. I’ve spoken to dragons and seen impossible visions become flesh.”
Nakor said, “Then trust me. You’ve made a choice. Abide by it. But let me and Ghuda go with your son.””

Nakor is een merkwaardige man wiens afkomst onduidelijk is en blijft. Nakor tegen Pug: ““Once you told a man named James that should he meet someone like me, he should say, ‘There is no magic.’ ” Pug nodded. “So when he said this thing to me, I went to Stardock, to find you. You were gone, but I stayed there awhile. I found many serious men who did not understand that magic is only tricks.””

Nakor weet meer dan hij eigenlijk zou moeten weten. “Nakor bit his lower lip as he thought. “I think the boy is a nexus.” Waving his hand in a vague circle, he said, “Dark forces move and they will be drawn to him. Nothing we do can change this; we must be ready to aid him.” Pug was silent for a long time. At last he said, “Nearly thirty years ago, Nicholas’s father was such a nexus, for his death would have been a victory for dark forces.””

Het verhaal

Kort na hun aankomst wordt Crydee op brute wijze aangevallen door onbekende troepen. Het kasteel en het dorp worden gereduceerd tot een ruïne, de stedelingen afgeslacht en een deel van de bevolking wordt ontvoerd. Ook Margaret, dochter van Martin en haar vriendin Abigail worden meegenomen. Brianna, de vrouw van Martin, komt om het leven.

Al snel ontdekken de jonge prins en zijn metgezellen dat de verrassingsaanval geen op zichzelf staand incident was. De indringers zijn afkomstig van de Sunset eilanden, de thuisbasis van moordenaars en piraten, en hebben zich verzameld om oorlog te voeren tegen het koninkrijk. Nicholas besluit met zijn neef Marcus, zijn schildknaap Harry en Calis, zoon van Tomas, de ontvoerders te achtervolgen en komen in Novindus terecht. Martin is uitgeschakeld door een val. Nicholas’ mismaakte voet zit hem in de weg en op magische wijze, maar eigenlijk meest door zijn eigen wilskracht, geneest die voet.

Dit boek is niet alleen een avonturenroman, en het soort epic fantasy waar ik van houd, maar vooral ook een verhaal van opgroeien van Nicholas, de zoon van Arutha die zich altijd minder voelde dan zijn broers en zus. Voor zijn vertrek op een gevaarlijke reis praat hij met Pug.

“Nicholas was silent for a while, then let out a long breath as his anger faded. After another silent minute, Pug said, “How do you feel?” Nicholas said, “The truth?” Pug nodded. Nicholas looked away at the distant harbor, where little remained that resembled the lovely town he had seen his first evening in Crydee. “I’m scared.” “Of what?” asked Pug. “Of failure. Of coming along and causing better men than me to fail. Of getting the girls killed. Of … many things.” Pug nodded. “What do you fear the most?” Nicholas thought a long moment. “Of not being as good as I should be.” Pug said, “Then you stand a chance, Nicholas.””

Achtergrond van het verhaal

Afgezien van de moeizame reis per schip, de schipbreuk en de reis door de woestijn van Novindus, gaat het om de bedoeling van de ontvoering. Want, blijkt in het verre land, de meisjes en de ontvoerde dorpelingen krijgen dubbelgangers die opgroeien, misschien is dat nog de beste uitdrukking. Die dubbelgangers moeten naar het Koninkrijk terug met een ziekte in hun lijf, waarmee ze de complete bevolking kunnen besmetten en uitroeien. De twee adellijke meisjes kunnen de top van het koninkrijk besmetten. Maar dat wordt dus voorkomen door Nicholas, hij vormt de kern van het verhaal. Het is voor hem een coming of age, een opgroeien zonder de belasting van de mismaakte voet.

Voor Feist is dit boek een opzet naar de volgende boeken, want die donkere dreiging blijft heel lang hangen. Het kwaad groeit.

Deel 1 van mijn besprekingen vind je hier. Deel 2 vind je hier.

Feist – The Riftwar saga (3-4)

Geplaatst op 20 juli 2023 door Ali

Beantwoorden

Silverthorn

Silverthorn is mijn lievelingsboek van de hele Riftwar Saga, mede omdat Arutha en Jimmy hier een grote rol in spelen.

Dit boek speelt een jaar na ‘Magician’. Lyam is koning en keert na een rondreis door het rijk samen met zijn halfbroer Martin en zijn broer Arutha terug naar Rillanon, waar de koning zijn paleis heeft. Daar is ook Anita, en Arutha laat er geen gras over groeien en vraagt haar ten huwelijk. Arutha is de prins van Krondor en volgens traditie moet hij in Krondor trouwen. Daar krijgen we een nieuwe kennismaking met Jimmy die nu ongeveer vijftien is en door de Mockers als volwaardig dief wordt beschouwd, “the most astonishing fact of Jimmy’s rapod rise was that he was nearly as good as he thought he was”. Jimmy ontdekt een complot tegen prins Arutha en laat hem dat weten. Daarmee pleegt hij in feite verraad bij de Mockers en moet weg. De aanslag op Arutha’s leven komt tijdens de bruiloft, Jimmy probeert het te verhinderen, maar Anita wordt het slachtoffer van een pijl met gif.

Er bestaat een profetie: The prophecy is ancient, perhaps from the time of the Chaos wars. It says, ‘When the Cross of Fire lights the night and the Lord of the West dead is, shall then return the Power.’ Arutha is als prins van Krondor de Lord of the West. De profetie is gecreërd door de Panthatian serpent people, agents of evil working towards ends they only understand.

Anita wordt in een toestand gebracht waarin de tijd als het ware stil staat en Arutha moet Silverthorn vinden, een kruid dat haar leven kan redden. Hij gaat op zoek samen met Martin, Laurie de minstreel, Jimmy, Baru, een Hadati en Roald, een huurling. Baru verslaat Murad, een leider van de Moredhel in een gevecht om eerwraak. De Moredhel hebben zijn dorp uitgemoord. De dood van Murad zorgt er indirect voor dat de eerste donkere aanval wordt teruggedrongen.

Extra informatie

Wordt er veel gevochten, natuurlijk, te veel om op te noemen. Ondertussen krijg je ook veel informatie over je heen, niet alleen over de Panthatians maar ook over de elven. Na de serie een aantal keer te hebben gelezen, weet ik het al, dit is ook belangrijk in de volgende boeken. Er wordt onderscheid gemaakt tussen eledhel, moredhel en glamredhel. Het zijn allemaal elven waarvan simpelweg sommigen een donkere manier van leven hebben gekozen, dat zijn de moredhel. Deze hebben de glamredhel uitgemoord. Uit de moredhel kwamen de Black Slayers, moredhel warriors – soldaten, krijgers die hun sterfelijkheid hadden ingewisself om monsters te worden. Ze hadden maar één doel: doden voor hun meester. Zij zijn de magische dode krijgers die opstaan uit de dood en door blijven vechten. Zij staan onder leiding van Murmandamus, een leider van de dark brotherhood. Pug, die naar Tsuranuanni is gegaan, vindt daar ook elven en zal daar een jaar verblijven.

Hoe eindigt Silverthorn?

Dus niet verder lezen, als je het niet wilt weten, hoewel je het eigenlijk wel kan raden. Anita wordt gered door het magische plantje, want dat wordt natuurlijk gevonden. Arutha en Anita trouwen. Carline zorgt ervoor dat Laurie niet meer kan verdwijnen, want zij trouwen ook. Lyam maakt hem hertog van Salador. Jimmy wordt senior squire. In dit boek maken we heel kort kennis met Locklear.

A Darkness at Sethanon

Het laatste boek in The Riftwar Saga. Het beschrijft hoe Murmandamus de strijdkrachten van de Moredhel verzamelt en het koninkrijk binnenvalt, met de bedoeling de Lifestone te vinden, een krachtig relikwie waarmee hij elk levend wezen in de wereld kan vernietigen. om de Valheru Lords van weleer te doen herleven. Alleen Pug en Tomas kunnen dit nieuwe kwaad stoppen en daarmee een einde maken aan de Riftwar.

Het verhaal

Het is een jaar later, Arutha en Anita hebben een tweeling gekregen, twee jongens, Borric en Erland. Jimmy is squire in het paleis in Krondor en heeft een goede vriend aan Locklear. Arutha gebruikt een aanslag op zijn leven om zijn eigen dood te faken. Hij gaat naar het noorden om Murmandamus tegen te houden. Zijn gezelschap: Martin, Laurie, Roald en natuurlijk Jimmy en Locklear, want Jimmy kreeg door dat Arutha niet echt dood was. Tijdens zijn reizen naar de Northlands vindt Arutha de voormalige vijand van zijn vader, Guy du Bas-Tyra, als de beschermer van de stad Armengar. Hier ontmoet Martin zijn grote liefde Brianna. De stad wordt aangevallen door Murmandamus. In een poging een meerderheid van de bevolking te redden, beveelt Guy de evacuatie van de stad en ontsteekt hij de naftamijnen onder de stad. Murmandamus ontsnapt ongedeerd en het leger marcheert naar de grens van het Kingdom of the Isles. De volgende stad die valt is Highcastle en Murmandamus trekt op naar Sethanon.

De Valheru

Ashen-Shugar was een Valheru die door het verslaan van andere Valheru grote krachten kreeg. Zijn krachten zijn overgegaan naar Tomas. Hij kreeg twee kinderen, namelijk Alma-Lodaka en Draken-Korin. Draken-Korin was degene die de Lifestone creëerde, die onder Sethanon ligt, de stad die is gebouwd op de ruïnes van de stad die Draken-Korin bouwde.

Pug en Tomas zoeken ondertussen naar Macros en na veel avonturen vinden ze hem. Macros vertelt hen over de Lifestone. Deze steen kan de Valheru terugbrengen, maar vernietigt dan al het leven in de wereld. Murmandamus zoekt de Lifestone in Sethanon. Hij belegert Sethanon en gebruikt via necromantie de massale dood van zijn mensen om krachtiger te worden. Uiteindelijk komt hij onder Sethanon terecht waar Arutha met hem duelleert, hem verslaat en Murmandamus een Pantathian blijkt te zijn. De Pantathians zijn volgelingen van Alma-Lodaka, en denken het te overleven als zij terugkomt. Maar dat gebeurt niet, want de geesten van de Valheru worden in de Lifestone getrokken en daarin opgesloten door het zwaard van Tomas. En daarmee is het gevaar geweken.

Wat vond ik ervan?

Ik blijf deze eerste boeken van Feist toch het beste vinden. De hele oorsprong van het verhaal vind je terug in de Riftwar Sage en bovendien spelen mijn lievelingspersonages een grote rol in de boeken. Het mag geen verrassing dat Jimmy en Arutha beiden daartoe horen. Ook Locklear hoort erbij, maar dat is blijkbaar nooit een favoriet geweest van Feist, want de arme jongen heeft zelfs geen voornaam.

Het is wel opletten geblazen, want heel veel elementen van deze verhalen, bijvoorbeeld de Valheru, vind je terug in de volgende boeken.

Deel 1 van mijn besprekingen vind je hier.

Theater in romans – Dit ene jaar nog

Geplaatst op 22 april 2023 door Ali

Beantwoorden

Meisjesromans horen eigenlijk niet in deze rubriek thuis, maar af en toe kom je een oudje tegen dat schattig genoeg is om een blog te verdienen. Zeker als het over schooltoneel gaat.

Dit ene jaar nog

Dit is het verhaal van Nênette van Pelt. Ze heeft een muzikale tweelingbroer Olof en twee ouders die ook volop in de muziek zitten. Zelf is ze volstrekt a-muzikaal. Ze is net met haar familie in Den Haag komen wonen en moet het laatste jaar van de HBS overdoen. Ze is door de betavakken hopeloos gezakt, dezelfde betavakken die haar tweelingbroer geen enkele moeite hebben gekost. Haar buurjongen Bas van Montfoort gaat naar dezelfde school. Ze komt in een klas met alleen maar jongens terecht.

Hella Jansonius – Dit ene jaar nog. – Hoorn: West-Friesland, 1962.

Het leven op school is leuk, gevuld met jongens en een paar meisjes, een jonge lerares Frans en een jonge leraar Nederlands die de regie van het jaarlijkse schooltoneel op zich gaat nemen. Ondertussen wordt Bas verliefd op haar, wordt zij verliefd op de jonge leraar Nederlands en gaat er een verloving van komen, maar niet tussen Nênette en de leraar.

De toneelconnectie

Nênette heeft de ambitie actrice te worden. De school heeft een geschiedenis van jaarlijkse Shakespearestukken, hetgeen mijn goedkeuring wel kan wegdragen maar niet die van de scholieren. Er wordt besloten ‘De jongen van Winslow’ van Terrence Rattigan te spelen. Heel geschikt, want het stuk heeft een overvloed aan mannenrollen en maar weinig vrouwenrollen. Natuurlijk wordt het een groot succes met Nênette in één van de hoofdrollen.

Uitermate amusant, natuurlijk enigszins gedateerd, want het boek is zestig jaar oud, maar zeker nog leesbaar. De pubers van zestig jaar terug zijn niet vergelijkbaar met de huidige pubers.

Meer boeken waarin theater een rol speelt? Kijk op mijn boekenpagina.

Theater in romans – The Extra

Geplaatst op 16 december 2022 door Ali

Beantwoorden

Ik was behoorlijk nieuwsgierig naar dit boek, want de eerste hoofdstukken van dit boek kwamen al voor in het blad Pulp Literature waar de schrijfster redacteur van is. Dat verhaal, over twee jonge vrouwen met Hollywood dromen had ik gelezen en vond ik uitermate amusant.

Het is 1934 en Frankie en haar vriendin Connie wonen in Vancouver. Frankie werkt als onderwijzeres en is verloofd met Champ. Het is het verhaal van twee vriendinnen die eigenlijk gevangen zitten in de gemeenschap. Het wordt van hen verwacht dat ze het huishouden doen, gaan trouwen, kinderen krijgen en voor de rest niets.

Het verhaal

Frankie ontdekt een advertentie in de plaatselijke krant waarin een actrice wordt gevraagd: Talent search. Young actress to work in films. Hollywood studio production beginning May 1934. No experience required. Make yourself available at the Dominion Theatre, 65 Granville Street. 11:30 p.m. to 1:00 a.m.
Het is duidelijk, het is geen zuivere koffie, niet dat het uitmaakt voor Connie die droomt van een Hollywood carrière en naar de auditie wil.

The problem was that getting Connie to listen to reason was a feat few dared attempt, for she was certain that her future shone like a diamond, like a star, like a searchlight in the skies above Hollywood.

Frankie gaat mee om haar te beschermen. Daar blijkt dat ze niet de enigen zijn. De straat staat vol met jonge vrouwen die niets liever willen dat uit de routine stappen, in de lichten van Hollywood. Daar begint het vreemde verhaal pas goed. Allereerst komt Marietta Valdes, een beroemde filmster het gebouw uit lopen, dan komt King Samson, een producer en regisseur het gebouw uit. Hij kiest Connie uit, die als enige auditie mag doen. Frankie en Connie gaan naar binnen en vinden daar Leo, de cameraman en filmster Gilbert Howard. Dat houdt hem niet tegen ontzettend dronken te zijn. Oh, het pistool dat zo’n belangrijke rol gaat spelen in de rest van het verhaal is daar ook. Connie bevriest in de auditie met Gilbert Howard en Leo wordt het slachtoffer van het wapen dat de filmster afschiet.

Mel Anastasiou – The Extra: a Monument Studios mystery. – Pulp Literature Press, 2022.
ISBN 978-1-988865-36-2
Disclaimer: Ik kreeg dit boek in Librarything Early Reviewers.

Dan even een citaat wat misschien nergens op slaat, maar misschien ook wel, want statistisch gezien zijn er veel dingen in dit boek die nooit voor zouden kunnen komen. Eyes shut, the movie star stretched out behind the piano and intoned Billroth’s quotation: “Statistics are like women; mirrors of purest virtue and truth, or like whores to use as one pleases.”

Het houdt de beide jonge vrouwen niet tegen, want een paar dagen later vertrekken ze naar Hollywood met de auto van Frankies vader. Statistiek: ze komen King Samson tegen die met autopech langs de weg staat. Wat zijn de kansen? Leo blijkt de zoon van King Samson te zijn en wijst hen in Hollywood de weg naar Paradise Gardens Villas op Sunset Boulevard waar ze een plek krijgen om te wonen. Het villaparkje blijkt een plek te zijn waar de ‘extras’, de figuranten wonen. Wil je vreemde figuren hebben? Nou, daar zijn ze. Wie woont naast dat park in een ander park? Gilbert Howard, dezelfde filmster die op een gegeven moment dood op de sofa in het huis van Frankie en Connie wordt aangetroffen. Eén keer raden met welk wapen hij is neergeschoten. Frankie wordt door een journaliste aangemerkt als de moordenares en besteedt de rest van het boek met zoeken naar de werkelijke dader.

De theaterconnectie

In dit geval natuurlijk de filmconnectie die wel duidelijk is in dit wereldje waar de figuranten de hoofdrol hebben. Ook is er een duidelijke weergave van de filmwereld van de jaren dertig van de twintigste eeuw. Of die geheel accuraat is weet ik niet. De filmgedragingen van Marietta Valdes en King Samson zijn ronduit excentriek te noemen.

Wat vond ik ervan?

Het verhaal in Pulp Literature vond ik dermate interessant dat ik het boek ook wilde lezen. Het boek zelf vond ik eigenlijk een beetje vreemd. Op sommige punten leek het of ik de wilde drugstrip van de hoofdpersoon zat te lezen. Op andere punten leek het of ik de beschrijving van een musical zat te lezen. La La Land kwam in mijn hoofd op tijdens de scène in het laatste hoofdstuk waar alle extra’s op stap gaan. Waarheen? Geen idee. En dat was eigenlijk ook mijn conclusie over het boek. Het hinkte heen en weer tussen een detective en een Hollywood avontuur. Amusant, maar vreemd.

Meer boeken waarin theater een rol speelt? Kijk op mijn boekenpagina.

Theater in romans – Plain Bad Heroines

Geplaatst op 12 augustus 2022 door Ali

Beantwoorden

Plain Bad Heroines is een roman van 600 pagina’s over een huis, een boek, een club van fanatieke meisjes, en een film die drie meisjes samenbrengt. Het verhaal speelt in twee periodes, namelijk in 1902 waarin Libbie Brookhants en Alex Trills samen een school leiden en 100 jaar later waarin een film wordt gemaakt over de school. In 1902 zijn de meisjes op de Brookhants school for girls obsessief bezig met een boek, The Story of Mary Maclane, ze hebben zelfs een club opgericht, de Plain Bad Heroines Society. Maar drie meisjes worden dood gevonden met een exemplaar van dat boek in handen, waarop Libbie en Alex denken dat er een vloek op het boek ligt.

Some people say beauty is a curse. It may be true, but I’m sure I should not have at all minded being cursed a little. And I know several persons who might well say the same. But, anyway, I wish some one would write a book about a plain, bad heroine so that I might feel in real sympathy with her. (The Story of Mary MacLane)

Honderd jaar later strijkt er een filmploeg neer op het landgoed. De laatste Brookhants, de 81 jarige Elaine heeft de zestienjarige Merritt Emmons geholpen een boek te schrijven, The Happenings at Brookhants. Dit wordt nu, een paar jaar later, verfilmd.

De vrouwen

Libbie Brookhants – ze trouwt met Harold Brookhants omdat ze zwanger is, maar niet van Harold. Deze vermogende industrieel was altijd vrijgezel en wil nu trouwen met Libbie, de man is in de zestig, zij is begin twintig. Haar dochter Ava wordt opgevoed in Frankrijk. Harold is spiritualistisch en brengt Ava onder bij een gezin dat daarin meegaat.

Alex(andra) Trills – Libbie en zij hebben een relatie, en leiden samen de school die door Harold is opgezet voor Libbie zodat die in haar levensonderhoud kan voorzien.

Flo Hartshorn, Clara Broward en Eleanor Faderman – de drie meisjes die in 1902 aan hun einde komen door de yellow jackets.

Merritt Emmons – schrijfster van The Happenings at Brookhants ” a breakout book celebrating the queer, feminist history surrounding the “haunted and cursed” Gilded-Age institution” (Goodreads beschrijving). Behept met een enorm impostor syndrome, voelt zich meer de typiste dan de schrijfster van het boek. Zit met een enorm writers block voor haar volgende boek, ze wil het laatste werk van Truman Capote afmaken, maar heeft tot nu toe één lege Word pagina.

Harper Harper – het prototype van het populaire meisje, is door toeval en geluk een beroemde actrice geworden. Ze is een celesbian en influencer en is voortdurend bezig met Instagram en andere social media. Ze is gefascineerd door het verhaal waar ze aan werken.

Audrey Wells – actrice, ex-kindster. Dochter van een actrice, wiens grootste rol die van een scream queen in een horrorfilm was. Ze heeft tot nu toe alleen onbeduidende rollen gehad en in de laatste anderhalf jaar helemaal geen rol. Zij krijgt één van de hoofdrollen in de film.

Overeenkomst tussen die vrouwen: allen jong, namelijk begin twintig en allen lesbisch of mininmaal een liefde voor vrouwen. En de drie hedendaagse dames hebben een aantrekkingskracht tot elkaar.

De theaterconnectie

Dat is in dit boek uiteraard een filmconnectie, met een stukje script tussen Clara en Flo, twee van de drie meisjes die 100 jaar geleden zijn gestorven (pp. 197-204). Ook wordt verteld hoe Audrey haar auditie doet en krijgen we een beetje inzicht in hoe een film wordt opgezet. De aandacht voor die film had wel wat meer opgezet mogen worden. Uiteindelijk is er meer aandacht voor die meiden dan voor het hele filmproces.

Emily M. Danforth – Plain Bad Heroines. – London : The Borough Press, 2020.
ISBN 978-0-00-834720-8

Yellow jackets

Vanaf het begin zat ik er een beetje mee. Het verhaal begon met Clara en Flo, twee vriendinnen op de school. Ze overleven het geen van beiden als Clara in een nest van yellow jackets stapt en de wespen haar aanvallen. Wat hebben die wespen nou met het verhaal te maken, want overal duiken ze op. En niet alleen in 1902, maar ook 100 jaar later. Er treden zelfs vergelijkbare situaties op. Alex die in 1902 in een pudding wespen te eten krijgt, en Audrey die hetzelfde overkomt in het heden.

Maar dat heb ik voor mezelf uitgevonden. Lees niet verder als je het boek wilt lezen, want ik ga een beetje spoileren. Het keurige milieu van de hoofdpersonen uit 1902, de jongedames die een keurige opleiding krijgen om een keurig leven te krijgen, het zijn WASPs, White Anglo-Saxon Protestants, de blanke Amerikaans-protestantse elite veelal van Britse afkomst. Wat ligt vervolgens aan de oorsprong van de obsessie met wespen? Lees het verhaal van de gebroeders Rash (pp. 118-119) en het vervolg van dat verhaal (pp. 578-588) en begrijp waarom de yellow jackets zo’n belangrijke rol in het verhaal spelen.

Wat vind ik ervan?

Het was van mijn kant misschien niet handig eerst een uitgebreide recensie op Goodreads te gaan lezen, maar ik zat in het begin echt te twijfelen of ik door zou lezen. Ik bedoel, 600 pagina’s als je het niet echt interessant vindt? Het begin was echt lastig om door te komen. Het was interessant genoeg om door te lezen maar ik zat aan het eind met dezelfde twijfels als de recensente. Want wat was het einde nou eigenlijk? Hoe zat het er nou mee? Was er een vloek? Waar was het verband tussen 1902 en het heden? Wat hadden die yellow jackets ermee te maken?

Uiteindelijk vond ik het fascinerend. Het was me bij het lenen van het boek (bibliotheek Den Haag) niet opgevallen, maar die meisjes in 1902 waren duidelijk lesbisch, evenals Libbie en Alex. En de drie dames uit het heden zijn lesbisch of willen het best wel uitproberen. Voor het verhaal was dit gewoon goed. De drie dames uit het heden waren duidelijk jonge meiden met onzekerheden van jonge meiden die aan het begin van een carrière staan.

Maak er vervolgens een verhaal van. Dat is bar lastig omdat er toch vrij veel gebeurt. Het boek heeft onder andere 600 pagina’s gekregen omdat iedereen, letterlijk iedereen een achtergrondverhaal heeft gekregen, hetgeen leuk is om te lezen, maar ook knap ingewikkeld. Ik heb dus weer aantekeningen die ik totaal niet heb gebruikt.

Qua vorm heb ik er wel wat op aan te merken. Allereerst de verteller, die regelmatig de vierde wand doorbreekt en de lezers rechtstreeks aanspreekt. Het werd een maniertje op een gegeven moment en wat irritant.
Echt ronduit irritant vond ik de voetnoten, heel veel van de informatie hierin kon eigenlijk gewoon in het verhaal worden opgenomen. En mijn grootste irritatie was wel dat de voetnoten aangegeven werden met een miniem puntje, zodat ik elke keer de hele bladzijde moest scannen om het puntje te vinden.
Groot pluspunt: de illustraties van Sara Lautman, niet alleen paginavullend, maar ook kleine tekeningen. De illustraties waren prachtig.
Genre: waar ik maar even een aparte aantekening van maak, want er staat horror bij de beschrijving. Nou, dat vond ik wel meevallen, als je iets zoekt in het genre Stephen King of Dean Koontz kan je dit boek absoluut overslaan. Volgens de beschrijving gaat het om die vloek, maar de avonturen van drie queermeiden leiden daarbij behoorlijk af. Het is een vrouwenboek.

Meer boeken waarin theater een rol speelt? Kijk op mijn boekenpagina.

Feist – The Riftwar Saga – Magician

Geplaatst op 4 juli 2022 door Ali

Beantwoorden

Ik had het beloofd, een bespreking van de Feist boeken. Alleen liep dat even vertraging op. Het lezen niet trouwens, want ik was vrij snel door de Riftwar Saga heen, maar het bespreken wel. Om dat een beetje op de rails te zetten, deel ik die bespreking in tweeën. Hier is dus de bespreking van de Magician boeken.

De Riftwar Saga bestond oorspronkelijk uit drie delen. Dat kwam omdat Apprentice en Master als één deel waren verschenen. Maar Magician verscheen opnieuw en wel in twee delen. Ik heb deze nieuwe grondig herziene druk in twee delen gelezen.

Feist heeft met Midkemia en Kelewan twee werelden gecreëerd die enorm van elkaar verschillen. De saga begint in Midkemia, om precies te zijn in het hertogdom Crydee, waar hertog Borric de scepter zwaait, hij heeft drie kinderen, zoons Lyam en Arutha, en dochter Carline. Borric is familie van de koning en is de derde in lijn van opvolging. Zijn kinderen zijn prinsen en prinses. Hier vinden we ook Martin Longbow, in dienst van de hertog als jager. Let op, want Martin krijgt nog een belangrijke rol. Zijn afkomst is onduidelijk. De setting: Middeleeuws, kastelen, zwaarden, pijl en boog en sterk hierarchisch. Crydee is onderdeel van het Kingdom of the Isles, koning Rodric IV is de huidige vorst. Het Kingdom is verdeeld in een oostelijk deel onder het bevel van de koning die in de hoofdstad woont: het eiland Rillanon, het westelijk deel staat onder bevel van de prins van Krondor, Erland.

Magician: Apprentice

Het boek introduceert alle personages en begint met Pug, een twaalfjarige weesjongen die onderdak heeft gekregen in het kasteel van hertog Borric. Zijn beste vriend is Tomas. Jongens in die tijd moeten kennis maken met alles wat in het kasteel en het rijk gebeurt en rond het veertiende jaar krijgen ze te maken met een soort gilde toewijzing, Tomas wordt opgeleid als soldaat. Pug dreigt over te blijven, maar wordt door tovenaar Kulgan als leerling uitgekozen. Pug redt met toverkracht het leven van de dochter van de hertog en krijgt dan een aanstelling als squire. Het zijn de vormende jaren voor de jongens, en die vorming krijgen ze deels in een oorlog. Ze ontdekken een vreemd schip op het strand met mensen die ze niet kennen en van een andere wereld komen. En daar komt een oorlog uit met een vreemd ras afkomstig van een andere wereld, de Tsurani. Borric gaat samen met Arutha, Kulgan, Pug en Tomas naar Rillanon om koning Rodric te overtuigen van de ernst van de situatie. Daar wordt duidelijk dat Rodric geestelijk niet gezond is. Borric wordt tot opperbevelhebber van de westelijke strijdkrachten benoemd.

Toen ik het de eerste keer las, is het me niet zo opgevallen, maar nu, met vijf keer de trilogie lezen en de films van Lord of the Rings zes keer in een kerstmarathon te hebben gezien, is het me wel duidelijk. Raymond Feist heeft ze ook gelezen. Mensen, dwergen, elven, een tocht door een berg met mijnen van de dwergen, een belegering van een kasteel die dagen lang duurt, en Tsurani die tenslotte door de kelder van het slot proberen binnen te komen. Het is wel duidelijk. Maar ook wel leuk en goed geschreven. Arutha speelt in de belegering van het kasteel van Crydee een belangrijke rol en vestigt zijn reputatie van commandant van de krijgsmacht.

Dit deel eindigt met de scheiding van de jongens. Tomas heeft in de berg van de dwergen een wapenuitrusting van een draak gekregen en wordt daar zwaar door beïnvloed. Pug is gevangen genomen, wordt dood verondersteld, maar zit als slaaf op de wereld van de Tsurani. Dan zijn ze nog geen twintig. De oorlog is ongeveer vier jaar bezig.

Magician: Master

Pug in Kelewan, Tomas in Midkemia. Kelewan is met de verschillende families en de machtstructuur vooral Oosters geöriënteerd. Eer, familie-eer is het belangrijkste in deze wereld waar politiek in het leven is ingeweven. De ontwikkeling van Pug is hier eigenlijk wel het belangrijkste, want in Kelewan, waar hij eerst een slaaf is, worden zijn krachten als magiër ontdekt. In Kelewan raakt hij bevriend met Laurie, de minstreel. Let op, want deze jongeman gaat in latere boeken een rol spelen.

Pug wordt als Milamber een belangrijk magiër in Kelewan en speelt een belangrijke rol in de oorlog tussen Midkemia en Kelewan. Hij ontmoet in deze wereld zijn vrouw Katala en krijgt een zoon, William.

Vijfhonderd bladzijden en er gebeurt vooral veel, want in Midkemia wordt Tomas zwaar beïnvloed door Ashen-Shugar, een drakenheer, de Valheru en dat ras speelt een belangrijke rol in dit boek. De elven waar hij ondertussen woont, vrezen de Valheru. Bijkomende complicatie is dat de elvenkoningin Aglaranna verliefd is geworden op Tomas.

De oorlog tussen Midkemia en Kelewan gaat maar door. Arutha gaat uit naam van zijn vader naar Krondor om daar hulp te vragen aan prins Erland, broer van koning Rodric. Daar aangekomen ontdekt hij dat prins Erland in feite buiten spel is gezet door een edelman, Guy du Bas-Tyra. Prinses Anita, dochter van prins Erland is door de Mockers uit het paleis gehaald en wordt verborgen gehouden. De Mockers zijn de dieven van de stad en worden geleid door de Upright man. In dit deel maakt Arutha kennis met Jimmy the Hand, een jonge dief die bij de mockers hoort. Jimmy, één van mijn lievelingspersonages, gaat een belangrijke rol spelen in de series.

Koning Rodric die nu echt gek is geworden sneuvelt tijdens een veldslag, maar is nog net helder genoeg om Lyam, oudste zoon van hertog Borric tot zijn opvolger te benoemen. Hertog Borric is gesneuveld, prins Erland is overleden. We krijgen nog een stevige verwikkeling omdat bekend wordt dat Martin een buitenechtelijke zoon van hertog Borric is, terwijl iedereen al die jaren dacht dat hij een simpele jager was. Het is een complicatie omdat Martin ouder is dan Lyam en Lyam de kroon voor hem wil opgeven, maar Martin weigert de kroon, niet alleen voor hemzelf maar ook voor zijn nakomelingen. Dat heeft consequenties jaren later, zeg ik als iemand die de hele serie al heeft gelezen.

De oorlog wordt beëindigd in dit deel en dat komt door Pug en Macros the Black, een magiër die ook een belangrijke rol speelt. Zij sluiten samen de scheur tussen de werelden waardoor de Tsurani Midkemia binnen konden komen.

En dat was – voorlopig – het einde van de avonturen. De serie wordt vervolgd in Silverthorn.

Update: 30 augustus 2023, wat basisinformatie erbij gezet.

Raymond E. Feist herlezen

Geplaatst op 26 januari 2022 door Ali

Beantwoorden

Het is één van mijn grote boekenliefdes: fantasy, en dan vooral die epic fantasy, waarbij er enorme rijken worden uitgevonden, oorlogen plaatsvinden en het dagelijks leven ook nog doorgang vindt. Raymond Feist is daar een goede vertegenwoordiger van. Ik ben ooit begonnen met zijn Magician: apprentice en Magician: master. Beide boeken waren al eerder verschenen als Magician. Ik kreeg de twee aparte uitgebreide delen in handen. Sindsdien heb ik heel veel boeken van hem gelezen en zijn er meerdere series verschenen. Ik wil ze allemaal gaan herlezen en dan ook kort bespreken, te beginnen met de Riftwar Saga. De boeken zelf heb ik nooit besproken, wel personages uit de boeken, want in de #50books series heb ik Jimmy, één van de hoofdpersonages, diverse malen besproken.

Volgorde

Het is een dingetje, al die series en je wordt er ook wel een beetje duizelig van, want de boeken passen allemaal in een serie en die series lees je in een bepaalde volgorde. Op de officiële website van Raymond Feist wordt de volgorde aangeraden waarin de boeken gepubliceerd zijn. En dan moet je de driedelige Empire-serie niet vergeten. Die wereld is verwant aan de wereld van de Riftwar. Je kan ook chronologisch gaan lezen, dan wordt de verwarring nog groter. Ik hou de publicatievolgorde aan en ik ben nog aan het twijfelen of ik de Empire serie er bijpak.

The Riftwar Saga

Het begin van de herleesmarathon. In een volgend stukje ga ik de serie bespreken. Er komt dus geen bespreking per boek.

Magician: Apprentice
Magician: Master
Silverthorn
A Darkness at Sethanon

Theater in romans: Dance to the Piper

Geplaatst op 15 september 2021 door Ali

Beantwoorden

Weer een boek van Nora Roberts waarin het theater een rol speelt. Eerder hebben filmactrices een rol gespeeld in haar boeken, zie bijvoorbeeld Genuine Lies en Dual Image. Maar de hoofdrolspeelster in dit boek is een toneelactrice.

De inhoud

Maddy O’Hurley is een deel van een drieling, Haar zussen Abby en Chantel hebben elk een eigen deel gekregen in deze serie. De vrouwen zijn de dochters van een entertainers echtpaar die altijd onderweg zijn voor optreden. Zij hebben hun hele leven deze reizen meegemaakt. Maddy heeft zich gevestigd als danseres en actrice en gaat de hoofdrol in een musical spelen. Ze komt Reed Valentine tegen, zijn platenmaatschappij financiert het stuk. Het is een romance, dus gaat iemand raden of ze elkaar krijgen? Het is ook één van de oudere boeken van Nora Roberts, het is geschreven in 1988 en dat kan je wel merken aan alle rokende mensen.

Nora Roberts, Dance to the Piper. 1st ed. 1988. (The O’Hurley’s #2)

Wat vond ik ervan?

Persoonlijk vind ik dit toch wel het leukste deel van deze serie. Maddy is een vrolijke jongedame die lichtvoetig door het leven gaat. ‘Endearingly quirky’ wordt ze genoemd in één van de besprekingen op Goodreads en zo kan je het wel omschrijven. Het is het soort vrouw waar je automatisch om gaat glimlachen, ze is vrolijk en energiek. Ze neemt je voor zich in. En dat gebeurt ook met Reed, die ik totaal niet bij haar vind passen, want oei, wat is die droog, zakelijk en conservatief. Hij is haar tegenpool. Maar ze vinden elkaar. Een gemoedelijke drie sterren krijgt dit werkje van me.

Qua toneel is dit trouwens een heel aardig boekje, want het Broadway stuk en de manier van spelen wordt best gedetailleerd beschreven. Het is een musical en Maddy moet ook dansen

Meer boeken waarin theater een rol speelt? Kijk op mijn boekenpagina.

Theater in romans: De toneelclub

Geplaatst op 23 juli 2021 door Ali

Beantwoorden

Boeken over een amateurtoneelclub? Die wil ik altijd wel lezen. Deze titel kwam ik tegen op Goodreads en was het lezen echt wel waard.

Nathalie Pagie, De toneelclub. – Amsterdam: Meulenhoff Boekerij, 2013. – 221 p.
ISBN 978-90-225-6688-2

De inhoud

Elin heeft net haar relatie verbroken met een gewelddadige partner die haar mishandelde en is naar een andere stad verhuisd. Ze wil helemaal opnieuw beginnen en haar verleden achter zich laten. Het lijkt haar aardig te lukken: ze vindt een uitdagende baan, en ze besluit haar oude liefde voor toneel nieuw leven in te blazen door zich bij een amateurtoneelclub aan te sluiten. Ze gaan het toneelstuk Medusa spelen in een nieuwe moderne setting. Maar haar spelplezier wordt behoorlijk bedorven als Sirpa zich ook bij de groep aansluit, dezelfde Sirpa die ze kent uit haar middelbare schooltijd en die haar genadeloos heeft gepest in die tijd. Elin laat zich overweldigen, zoals met alles in haar leven. En ze is, zoals Sirpa zeer juist zegt, een slachtoffer “Waarom? Zal ik dat eens zeggen? Omdat je een slachtoffer bent. Omdat je geen pit hebt, geen peper in je reet. Je bent een slappe hap en daar hou ik niet van.” (p. 111). En dat is de trigger voor Elin. Is ze een slachtoffer, ja wel degelijk, maar daar wil ze van af en ze stelt een to do lijstje op dat haar daarmee gaat helpen.

Het toneelaspect

Het is herkenbaar. Een amateurtoneelclub met heel verschillende mensen en heel verschillende ambities. Sommige mensen willen gewoon een leuke repetitieavond en een leuke voorstelling waarbij hun vrienden en familie vertellen dat ze geweldig zijn. Anderen zijn wat ambitieuzer en willen hun beste beentje voorzetten bij de regisseurs die komen kijken bij de voorstelling. Slappe lach mag, maar die serieuze regisseur gaat echt niet alles tolereren. Heel andere verwachtingen bij heel verschillende mensen.

Wat vond ik ervan?

Het leest als een trein, ik had het boek in een paar uur uit. En ik vond het op zich best wel aardig, maar het werd me een beetje teveel. Elins moeder is overheersend, best wel moeilijk en weet heel goed dat ze alles gedaan krijgt van haar dochter. De ex is niet alleen gewelddadig, maar zonder meer gek. Sirpa is een megatrut die haar nog steeds dwars zit, puur om het dwarszitten. En dan hebben we het nog niet eens gehad over haar baas John die een soort slavendrijver is en ondanks zijn getrouwde status iets teveel achter de dames aanzit. Vriendin Pascalle die eerst in Parijs zit en vervolgens haar intrek neemt in Elins huis en daar heel erg aanwezig is. Ach, en buurman Rogier met zijn leguanen is er ook nog. Had iets geschrapt denk ik dan. Het was best spannend, iets te ingenieus naar mijn zin, maar voor een debuut helemaal niet slecht. En het einde. Ach, lees het boek zelf maar om daar achter te komen, maar dat einde vond ik eigenlijk een beetje ongeloofwaardig.

Nathalie Pagie

Nathalie Pagie is thrillerschrijver en communicatieadviseur. In 2013 debuteerde ze met De toneelclub. Naast dit boek heeft ze ook een serie rond het journalistenduo Tara Linders en Diego Martinez geschreven waarvan Paradijsvogels het eerste deel is.

Meer boeken waarin theater een rol speelt? Kijk op mijn boekenpagina.

Theater in romans: Lord Hawkesbury’s Players

Geplaatst op 16 juni 2021 door Ali

Beantwoorden

De serie Lord Hawkesbury’s Players van C.J. Archer is een historische romanreeks. De serie speelt in de zestiende eeuw in de Engelse toneelwereld. Het was in die tijd heel normaal dat een lord, in dit geval Hawkesbury een groep spelers onder zijn hoede nam en financieel steunde. Alle drie delen spelen deels in het theater. William Shakespeare speelt een rol in deze boeken.

1. Her Secret Desire

Minerva Peabody is de dochter van een geleerde. Ze is een toneelschrijver, wat in het Engeland van Elisabeth I eigenlijk onmogelijk is. Vrouwen kunnen niet schrijven. ‘In fact, due to the smallness of their brains, they cannot write plays.’ Aldus Roger Style, leider van de Hawkesbury Players. Maar Style heeft een goed stuk nodig, want het publiek loopt weg bij de slechte stukken die hij opvoert. Min wil haar stuk verkopen maar heeft daarvoor een man nodig. Enter Blake, die eigenlijk Robert Blakewell heet, een privateer is, en dat is geen piraat, en de eer van zijn zusje Lilly wil redden. Het meisje is zwanger en wil niet zeggen van wie, maar hoogstwaarschijnlijk is het één van de Players. Blake doet zich voor als de schrijver van het stuk op verzoek van Min, op die manier kan zij haar stuk verkopen aan Style en kan hij zich mengen onder de Players. Min is serieus bezig met haar stuk. Als de suggestie wordt gedaan dat er enkele passionele veranderingen in aangebracht moeten worden, gaat ze dat in de praktijk uitproberen met Blake.

Haar citaat over wat een toneelstuk is: ‘A play is supposed to be performed. You cannot read it to yourself and think you understand it completely. A play’s soul can only be captured by players, with props and costumes and sound effects that reverbate around the uppermost galleries. And most of all, a play needs an audience who respond to it with tears or laughter or a sharp intake of breath.’

2. Scandal’s Mistress

Leo, Lord Warhurst, halfbroer van Robert en Lilly Blakewell, is de volgende die zich in de zaken van Lilly mengt. Hij gaat naar de Hawkesbury Players en maakt daar kennis met Alice Croft, een naaister die als assistent van haar vader werkt. Haar vader is de manager van het ’tiring house’, de ruimte achter het theater waar de acteurs zich verkleden en alle rekwisieten en kleding worden opgeslagen. Lord Warhurst is arm omdat hij de schulden van zijn vader heeft moeten afbetalen. Hij lijdt onder het schandaal dat zijn vader deze schulden had gemaakt voor zijn mistress. Alice gaat hem helpen op zijn zoektocht naar degene die zijn zus zwanger heeft gemaakt. En dat blijkt een ingewikkeld verhaal te worden.

Als degene die de vrouwenrollen speelt ziek is mag Alice de rol lezen. ‘”Care to read his part?” asked Shakespeare. “I dare say you’ll do an admirable job of acting the role of a woman.”‘ Het mag van Style, maar die heeft wel zijn twijfels erover. ‘Very well. She’s your assistant. But I’ll wager she does a poor Isadora. It requires a man’s skill to understand the nuances of a character like her.’

3. To Tempt the Devil

Het theater speelt nog altijd een rol in deze roman die in 1598 speelt, ongeveer acht jaar na de andere twee romans. Lizzy Croft, zuster van Alice, is naaister in het tiring house. Door een vete van de Master of the Revels met Roger Style loopt de groep gevaar opgeheven te worden. De Master of the Revels hield in die tijd toezicht op toneelgezelschappen en had daarmee veel macht. Een stuk van toneelschrijver Ben Jonson wordt afgekeurd, een stuk van Minerva zou er nog wel door kunnen komen. Lizzy wil haar probleem van toekomstige werkeloosheid oplossen door met James te trouwen, een jongen waar ze al jaren mee bevriend is. Zijn halfbroer Rafe Fletcher is na een afwezigheid van zeven jaar weer in Londen. Ze probeert samen met Rafe de Master of the Revels tot bedaren te brengen, maar komt in de problemen. De man wordt vermoord. Dit laatste deel is meer moord oplossen en liefdesverhaal dan een verhaal over het theater. Shakespeare speelt weer een rol met zijn vriendin Kate, iets wat een duidelijke verwijzing oplevert naar zijn stuk The Taming of the Shrew.

Wat vond ik ervan?

Het zijn eigenlijk drie Boeketreeksjes. Lieve schattige historische romannetjes waarin het liefdesverhaal eigenlijk het belangrijkste is. En jawel lieve lezers, er zijn ook de nodige of onnodige seksscènes. De theaterachtergrond is belangrijk, zeker in het eerste verhaal waarin Minerva als vrouwelijke toneelschrijver een unicum is.

C.J. Archer, Secret Desire, Scandal’s Mistress, To Tempt the Devil, 2011-2012 (Lord Hawkesbury’s Players; 1-3)