Toen ik nog toneel speelde, vond elke regisseur het belangrijk dat de spelers ook een achtergrond bij de personages bedachten. Wie zit er achter Marietje? Heeft ze een lievelingskleur? Is ze getrouwd, wat voor karakter heeft ze? Gaat ze naar de kerk? Daarmee vormde je het personage, voorkwam je dat er een levenloos figuur op het toneel stond. Je kon met die achtergrond bedenken waarom Marietje iets zei. Haar motivatie achter haar woorden. Die hele achtergrond haalde ik vaak al uit het geschreven woord, de dialogen die door een toneelschrijver waren bedacht. De vaart waarop iets werd geschreven, de woorden waarmee iets gezegd werd, de weinige regie-aanwijzingen die in een tekst al waren opgenomen. Sommige regisseurs schrapten die regie-aanwijzingen trouwens.

A Great Deliverance

Ik ben een groot liefhebber van lezen. Ik wil niet voor niets een boek schrijven, stukjes voor mijn blog schrijven lukt me, bewijs ik al bijna zeven maanden. Een tijdje terug had ik drie boeken van Elizabeth George uit de minibieb gehaald, A Great Deliverance, A Traitor to Memory en With No One as Witness. De schrijfster zei me wel iets, vaag dan. Gisteren ben ik begonnen in A Great Deliverance, maar moest het ’s middags opzij leggen toen ik met vrienden wegging. Gisteravond kwam ik thuis, heb eerst nog wat tv gekeken, ben naar bed gegaan en dacht, ik lees nog een half uurtje. Om half drie heb ik uiteindelijk het licht uitgedaan. Ik moest van mezelf gaan slapen. Vanochtend was het koffie en boek en heb ik het uitgelezen. Vijf sterren op Goodreads.

Personages

George is een Amerikaanse schrijfster en beschrijft door en door Britse personages. Dit is het eerste deel van de Inspecteur Linley boeken, iets dat ik pas halverwege het boek in de gaten had. De eerste twee hoofdstukken van het boek leggen niet alleen de basis voor het verhaal, maar vooral voor de personages Thomas Linley en Barbara Havers. Want hier heb je de beschrijving van die twee niet alleen in woord maar ook in tegenstellingen. Wat ik het knappe ervan vind is dat de sfeer van het boek in die eerste twee hoofdstukken wordt gevangen. Barbara Havers, een jonge vrouw van 30 die bij de politie werkt, uit de recherche in uniformdienst is gezet en teruggehaald wordt voor een moordzaak. Zij wordt toegevoegd aan Thomas Linley en die leren we kennen door het verhaal van Barbara. Uit haar woede en haar gedachten over Linley leren we niet alleen hem kennen maar ook haar. En haar gedachten zijn in eerste instantie niet gunstig. “So they’ve given you the golden boy, she thought. What a treat for you, Barb! After eight miserable months, they bring you back from the street ‘for another chance’ – and all the while it’s Linley! ‘I will not,’ she muttered. ‘I will not do it! I will not work with that sodding little fop!'”
Petje af voor die eerste twee hoofdstukken, achtergrond en geschiedenis van de hoofdpersonen. En petje af voor de rest van het boek, want de moordzaak zelf lijkt eenvoudig, maar er komt heel veel menselijk leed naar boven.

Mijn eigen personages

Het volgende element in de #nanowrimo begeleiding is planning, en dat heb ik wel nodig ook, want de personages waren aan de beurt in de tweede week en daar ben ik nog steeds mee aan het worstelen. Want Dineke en Joris krijgen een rol, maar wie nog meer? En hoe zit het met die plot – derde week – waar ik ook nog weinig van heb? Genoeg werk aan de winkel. En eigenlijk geen tijd om te lezen, maar dat doe ik wel.

Mijn vorige #nanowrimo stuk over de brainstormfase vind je hier.