Geen topweek

Was het een lekkere week? Nou nee, het was weer een week van onduidelijke klachten, veel opvliegers en een algemeen gevoel van bleegh. Duidelijk genoeg. Zaterdag al ziek, zondag niet gaan sporten, want ziek. Maandag ziek thuis gebleven. Dinsdag eerst huisarts en toen gaan werken. Maar dinsdagavond ook niet gesport. Donderdagavond heb ik de sportschool voor het eerst weer van binnen gezien. Echt, ik had geen zin, heb het toch gedaan. De enige concessie: ik ben niet gaan zwemmen, daar had ik echt geen zin in.

Vrijdagtraining

Training met P. Was die dan lekker Ali? Bijna, het was zwaar, als altijd mag ik wel zeggen. Maar ja, daarom train ik met een personal trainer, zodat die het wat zwaarder en gerichter maakt dan ik het zelf zou doen. Het was veel herhalingen vandaag. Veel squats, veel tillen, veel kleine spieren aanspreken. Het vermoeden bestaat dat ik morgen spierpijn heb. Ik heb een ware strijd geleverd met een stang boven mijn borst tillen vanuit liggende positie. Het ding was 20 kg zwaar en ik had er best wel moeite mee. Hij vertelde dat hij 100 kg 5x kan tillen. Dat was wel humor. Hij heeft mijn uitdaging ook nog wel in de gaten, dus we hebben een plank gedaan. Ik haalde 1 minuut 34. De tweede plank, niet verwacht, was 34 seconden. Als cadeautje was het zwembad vandaag bijna leeg. En daarna voelde het dus prima. En ging het lekker. En voel ik me veel beter. Volgende week er gewoon weer tegenaan en geen niet lekker gedoe meer.

De uitdaging

Ik sta nu op 1 minuut 46. Volgende week vrijdag moet het twee minuten zijn. Het wordt steeds lastiger. Op Facebook gaf iemand me de tip om muziek te draaien als hulp bij concentratie, en dat lijkt te helpen. Dus nu zingt Marco Borsato Mooi tijdens mijn plankje. Ik heb besloten morgen het klokje om te draaien en te laten oplopen in plaats van aflopen. Volgens mij zit ik echt op die klok te werken.

Update: ik was mijn gewicht vergeten. Dat was deze week 77,2 kg. Ietsje zwaarder. Volgende week weer lichter.

Totaal: 1 jaar, 100 dagen

Wat ik eigenlijk had moeten doen vanochtend toen ik zittend achter mijn computer me al te pletter zweette, was mijn training afzeggen. In plaats daarvan ben ik gegaan en ben ik er doorheen gekomen. Daar was ook alles mee gezegd. P zei het ook na tien minuten trainen, als het niet gaat, dan gaat het niet. Maar ja, eigenwijs hé? Toch doorgaan natuurlijk.

Grenzen

Ik had het gisteren over grenzen. Vandaag ben ik dus met gierende bandjes de bocht uitgevlogen en met een rotvaart ruimschoots die grens overgeschoten. Slim? Nee, absoluut niet. Maar af en toe ben ik ook gewoon niet slim. Ik herkende het gevoel niet, dacht dat ik moe was. Maar nee, ik ben gewoon ziek.
De training was volslagen niets vandaag. Eentje die in de annalen bijgeschreven moet worden en verder vergeten, want het was niet goed. Ik had moeite met dingen die ik op andere dagen fluitend doe. Nu heb ik spierpijn – overal – en doet mijn hele lijf pijn. Oh, we hebben niet gewogen vandaag omdat twee dames de weegschaal bezet hielden. Volgende week weer.

De uitdaging

Ik sta nu op 1 minuut, 2 seconden, en dat lukt me nog vrij gemakkelijk.

Totaal: 1 jaar, 79 dagen

Voor het eerst sinds maanden: de vrijdagse training met P afgezegd. Ik was snipverkouden, had hoofdpijn en kon alleen maar hijgen in plaats van gewoon ademhalen. Het was de bedoeling dat ik vandaag weer zou gaan trainen omdat ik me best wel weer aardig voelde, maar mijn lijf gooide dat in de war. Toen ik op de sportschool aankwam, heb ik eerst uit zitten hijgen, heb het plan van trainen opgegeven en vervolgens ben ik alleen het zwembad ingegaan.

Dat was kort en vooral niet krachtig, 8 baantjes gezwommen, mezelf voor gek verklaard en gaan douchen #verkouden

— Ali Molenaar (@Ali_Molenaar) 6 maart 2016

Need I say more? Ik geloof niet dat ik al beter ben. Leuk zo’n verkoudheid.

Totaal: 266 dagen

De week begonnen met een prachtige hoest, waardoor ik zondag als een ziek vogeltje op de bank zat, in plaats van in onze repetitieruimte voor een dag van repetities. De hele week werd hoesterig. Midden in de nacht wakker worden van het hoesten en zo, wat knap vermoeiend is en ook wat lastig. Vrijdag uiteindelijk bij de dokter terecht gekomen om te horen dat het een luchtweginfectie is en geen keelontsteking waar ik eigenlijk bang voor was. Ben naar huis gestuurd met een hoestdrank.
Trainingsschema is een zootje, ik ben één keer geweest en heb ongeveer op halve kracht gedraaid. De sauna erna was lekker en hielp wel.

Vrijdag
Gewicht: hetzelfde als de vorige week. Keurig vind ik. Vetpercentage was omlaag volgens de weegschaal op de sportschool en dat was goed volgens P. Ik heb met hem afgesproken dat ik de komende zes weken eraan ga werken onder de 80 kg te komen. Over zes weken zitten we aan het einde van deze derde serie trainingen. De tijd vliegt.
Ik heb hem gemeld dat ik verkouden ben, maar dat hield hem niet tegen om me stevig aan het werk te zetten. De intervaltraining op de loopband waar ik mee begon was zwaarder dan ooit, afwisselend 30 sec op 4 ½, 45 sec op 11 km en jump squats tussen door. Vervolgens roeien, ook zwaarder dan ooit: 500 m in 2 min 10. Zonder verkoudheid was dat 2 minuten geworden, zoveel rekening hield hij er mee. Lief toch…?
Daarna nog een stevig stukje cardiotraining. Aan het eind van de training was die verkoudheid er wel grotendeels uit door het zweten.

Mijn frustratie van de dag (eigenlijk al een paar weken) is de plank die ik tot ongeveer 50 seconden volhoud. Als ik een nieuwe poging doe is het vrijwel altijd korter. Die plank wil ik dus een minuut vol gaan houden. Minstens.

En jij? Heb je ook een fitness frustratie?

Totaal: 111 dagen