146 dagen bloggen

Ik keek het vanavond even na, want ik had een getal in mijn hoofd dat rond de 180 lag. Maar het viel nog mee, of tegen, hoe je het maar wilt noemen. Het zijn dus 146 dagen dat ik aan het bloggen ben. Elke dag geblogd en ik had nooit gedacht dat ik het zo lang zou volhouden.

Het helpt wel, thuiswerken

Vaanf half maart werk ik thuis en het scheelt uren per week die ik in mijn blog steek. Mijn reistijd is 0,0 en ik schuif van de ene naar de andere laptop en kan zo gaan schrijven. En het werkt ook tegen me. Schrijfopdracht: beschrijf je belevenissen van elke dag, want natuurlijk beleef je iets spannends elke dag… Dat bedoel ik dus. Hoezo spannende dingen? Soms zijn het dus niet de meest inspirerende blogs. Andere blogs blijf ik leuk vinden. Joehoe! Brief aan de koning! En afgelopen week had ik doorlopend weinig inspiratie en dan kom ik dus aan blogs die ik misschien in normale tijden niet had gepubliceerd.

Wat als er nou geen corona was geweest?

Dan had ik dus elke dag op de fiets gezeten, was ik ook nog gewoon in de sportschool geweest, had ik een sociaal leven gehad en was het dus niet gelukt. Die #WOT die ik nu elke week schrijf? Had ik echt niet overgenomen! In normale tijden had ik moeite die elke week in te vullen. En had ik dus mooi nu niet met mijn laptop op schoot gezeten. Mijn rug vertelt me trouwens dat het ergonomisch eigenlijk niet verantwoord is.

Ga zo door

Gisteren heb ik blog nummer 328 gepubliceerd op mijn andere blog. Dit wordt nummer 532 op dit blog. Ik heb ergens in januari in mijn agenda een aantekening staan dat dan blog nummer 1000 wordt gepubliceerd. Ja, en dat na zeventien jaar bloggen. Waar ik misschien een beetje meer mijn best voor moet doen, zijn de illustraties bij mijn stukken. Ik ben daar lui in, meestal zoek ik iets op Pixabay. Het zou natuurlijk beter zijn als ik zelf voor foto’s zorgde, maar mijn artisticiteit en grote liefde ligt meer in lettertjes dan in beeld. Foto’s vind ik leuk, maar blijkbaar niet leuk genoeg. En wat het ook brengt, en dat lees ik ook bij Elja en Raymond, die beiden een periode elke dag hebben geblogd: meer interactie. Het is leuk en je krijgt discussies. Ik slaag erin woorden voor de #WOT te verzinnen waar mensen wat mee kunnen. En mensen, het blijft leuk, dat bloggen. Het is gewoon de beste hobby die je maar kan hebben in coronatijd.

Eén gedachte over “146 dagen bloggen

  1. Wat ik ook heel fijn vind is dat bloggers nog bestaan en niet alles in de rook van de snelle sociale media is opgegaan. Dus blijf schrijven, alleen maar leuk.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *