De uitdaging van oktober: het vervolg

Deze uitdaging verloopt wat moeizaam. Dat heeft natuurlijk ook te maken met de week New York. Eerder deze maand heb ik wel tijd gehad om wat te inventariseren. Iemand belangstelling? Ik had het ook al op Facebook gezet, de Ik geef weg groep.

  • Technics midiset, radio, tape deck, 2 boxen van 75 watt, cd speler werkt niet meer
  • Plafonnière, doorsnee 25 cm
  • Glazen schaal met ring, het is niet de originele schaal, maar hij past wel, doorsnee 30 cm
  • Ouderwetsche analoge weegschaal
  • Vijf paraplu’s terwijl ik er nooit één gebruik

20161031a_collageOok tegengekomen: een plastic tas met een heleboel metalen buisjes erin en een doosje met schroefjes. Ik heb geen idee wat het is.
Voer voor grof vuil: een oud kussen: versleten. Twee multomappen. Een oude waterkoker die het niet meer doet, enorm veel bloempotjes en potten, het soort dat je overhoudt als je planten verpot naar een grotere pot. En nog veel meer dingen die ik eigenlijk niet wil zien. Zoals al die kleren in mijn kast die één of twee maten te groot zijn en ik niet meer aantrek.

Nieuwe uitdaging

Ja, Ali en wat wordt de nieuwe uitdaging? Nou, ik ga dus gewoon door met deze. Uit pure noodzaak. Er moet gewoon opgeruimd worden vanwege de verbouwing. Ik denk dat ik meteen doorga met de keuken. Enge dingen doen als kastjes uitruimen en inventariseren wat ik nou eigenlijk gebruik en wat niet. Kan ik meteen nog engere dingen doen als de kastjes schoonmaken. Als ik het strategisch aanpak, kan ik gelijk het stof van de verbouwing opruimen.

Totaal: 1 jaar, 137 dagen.

Oktober opruimmaand

De uitdaging

Daar heb ik even over nagedacht, omdat ik eigenlijk geen goed idee had. Maar ik kwam erop tijdens een telefoongesprek met vriendin W. Die zei dat ik het niet over een prestatieboeg moest gooien, maar iets heel anders moest kiezen, bijvoorbeeld mijn rommelkamer opruimen. Nou gaat er in november een aannemer komen die mijn badkamer gaat verbouwen en ik ben bang dat ik dan toch ruimte moet maken. Mijn buren zijn net bezig geweest. Die hebben me verteld dat nieuwe badkamerdingen groot zijn en veel ruimte innemen.
De rommelkamer dus. En als ik dan toch bezig ben: de badkamer. Daar heb ik namelijk drie kastjes die alle drie propvol zitten met weet ik veel wat. In de nieuwe badkamer krijg ik één kastje met twee laden dus ik moet echt opruimen.

Da’s toch geen uitdaging?

uitdagingIk hoor het mensen al zeggen. Geloof me, voor mij is het een uitdaging. Ten eerste houd ik gewoon niet van huishouden, ik heb niet voor niets een werkster. Ten tweede staat er een hoop troep waarmee ik naar grof vuil moet, of naar de kringloopwinkel. Ik word al moe als ik er aan denk. Ten derde ben ik heel goed in kettingklusjes verzinnen. Je begint aan het ene en komt tot het besef dat je het volgende ook moet aanpakken. Zie rommelkamer – badkamer. Ik heb in mijn achterhoofd ook al keuken. Daar staan dingen in de kasten die ik er elf jaar geleden in heb gezet en er niet meer uit zijn gekomen. Maar dat is een leuke voor november, hoewel dan die badkamer al genoeg uitdaging is.

Nieuwe schoenen

Ik heb nieuwe schoenen. Ik heb een hekel aan nieuwe sportschoenen, maar ik moest wel, want ik kreeg blaren in de oude door de kapotte binnenvoering. Op die nieuwe schoenen heb ik zondag heel enthousiast een sprinttraining gedaan. En dat is misschien wat verkeerd gegaan. Ik heb normaal al de neiging tot stampen als ik ren. En nu met nieuwe stuggere schoenen heb ik er niet voldoende op gelet, met als gevolg een rechterknie die weer even extra aan het opspelen is. Dat is vervelend, op zijn zachtst gezegd. Het levert ook wat twijfel op omdat ik morgen wilde gaan trainen en nu denk ik het maar even niet te doen. Even de knie wat rust gunnen.

Totaal: 1 jaar, 110 dagen

Over planken en een uitdaging

Het is me gelukt! Een plank van twee minuten! Een hele maand op geoefend, een hele maand op gescholden en vandaag lukte het. Daar had ik wel heel veel aanmoediging van P voor nodig, maar het is hem wel!

En? Wat nu?

Ik heb al over een nieuwe uitdaging na lopen denken, maar ben er nog niet uit. Vanochtend heb ik gewoon een lekkere training gehad, wel weer zwaar, maar lekker. Daarna nog lekker gezwommen, begonnen in een baan met drie mensen, en in mijn eentje geëindigd.
Morgen ga ik daar verder over denken. Ik heb wat dingen in mijn hoofd.

  • Trappen lopen – drie verdiepingen op mijn werk. Het nadeel daarvan: vier dagen in de week. Het moet iets zijn wat ik thuis kan doen. Thuis is eerste verdieping, één trap.
  • Wall sit: kijk naar deze lieve schat: Lauren, die net doet alsof het helemaal niks is. Ik heb dit wel eens gedaan, maar weet dat het niet helemaal niets is.

  • Derde mogelijkheid: dat iemand anders wat weet. Weet iemand anders wat?

Hee, ik kan natuurlijk ook een maandje niets doen, hoewel dat niets betrekkelijk is. Ik zit elke dag op de fiets en ben vier dagen in de week te vinden in de sportschool.

Deze uitdaging heb ik voltooid. Daar ben ik blij mee.

Update: een week later bekijk ik dit bericht en bedenk ik dat er helemaal geen gewicht staat. Dat was dus 77,4 kg.

Totaal: 1 jaar, 107 dagen.

De uitdaging halverwege

Update

Ja, een update voor mijn uitdaging van de maand september. Aan het einde van september wil ik een plank van 2 minuten kunnen doen. Het lijkt heel simpel, de waarheid is anders. Want ik ben dit weekend wel ergens tegenaan gelopen, namelijk tegen mijn frustratie.

Frustratie

Frustratie alom. Want het lukt niet op het moment. Nou heb ik niet het beste weekend van de wereld, want ik ben eigenlijk gewoon ziek. Grieperig, buikpijn. En opvliegers van hier tot Tokyo. Allemaal dingen waardoor het gewoon niet lukt.
Ik zit nu op 1 minuut 36. Mijn record op de sportschool is 1 minuut 32 en dat is ook precies het punt waar het niet meer lukte. Het zal psychologisch zijn denk ik. Het lastige is dat ik op het moment ook even niet weet wat ik er voor mezelf aan kan doen. Ik zal me eerst wat beter moeten gaan voelen. Verder is het toch een kwestie van doorzetten. Ik kom nu tot 1 minuut 20 en dan kan ik het vergeten. Deze week moet het gewoon weer op de rails komen.

Heeft iemand een tip voor me? Het is geen glazen plafond hier, wel een psychologisch plafond waar ik tegenaan hik.

Totaal: 1 jaar, 95 dagen.

Over een uitdaging voor september

Dat was hem dan

Uitdaging nummer 1: geen alcohol in de maand augustus. Achteraf gezien was het relatief gemakkelijk. De echte uitdaging bleek in het gezelschap van anderen te liggen. Ik heb wel een paar keer jaloers gekeken naar een glas witte wijn of een Port bij andere mensen. Maar ik heb het gered!!! Yeaaay for me. Waar is die Westmalle?

Nieuwe uitdaging

westmalleVanaf 1 september komt de volgende uitdaging. Daar heb ik wel even over nagedacht. Eerst dacht ik aan minderen in suiker, maar dat blijkt lastig realiseerbaar omdat suiker dus echt overal in zit. Bovendien: weer een maand met iets laten. Dan maar iets doen. Ik heb na een app-overleg met P er een prestatie-uitdaging van gemaakt. Mijn grote frustratie: de plank. Na twee jaar trainen met P is mijn ultieme record 1 minuut 32 seconden. Dat moet beter kunnen, dus ik vroeg hem of het realiseerbaar is om een plank van 2 minuten te kunnen uitvoeren aan het eind van september. Natuurlijk kan dat, zei hij, als ik veel oefen. Elke training dacht ik toen nog heel optimistisch. Nee, elke dag zei P opgewekt. Bij een minuut beginnen, elke dag 2 seconden erbij, dan zit ik aan het eind van de maand op 2 minuten. Als ik even reken, is op 17 september mijn eigen record uit de boeken geschreven. P kennende, zal ik wel een plankje extra mogen doen tijdens de training.

Nou, dat is die dus. De nieuwe uitdaging, op 30 september kan ik het, een plank van 2 minuten. Elke ochtend fijn een plank doen.

Totaal: 1 jaar, 78 dagen

Intensieve week

Het is een intensieve week geweest. Ik ben namelijk vier keer gaan trainen, waarvan twee keer met trainers. Het was leuk, maar wel zwaar en blijkbaar ook vermoeiend, want vrijdag was het even klaar. Ik heb vrijdagavond even vrijaf genomen, want mijn lijf wilde even niet meedoen. Zaterdag veerde ik weer op, wie niet als je een shopafspraak hebt met een goede vriendin.

Zondag was het genoeg

tapeIk voelde zondag aan alles dat het echt even genoeg was en ben niet gaan trainen. Mijn energieniveau zat bij de benedenburen in de kelder, ik voelde me gewoon niet goed en heb de zondag lezend doorgebracht. En kletsend op een Google hangout met een vriendin. En huishoudelijk rommelend. En genietend van het zonnetje op mijn balkon. Maandag had ik nog niet al mijn energie terug, maar ik was al een eind. Dinsdag ga ik weer trainen.

Dat gewicht

Ik zit nog onder de 80 kg! Het is dus nu 79,9 kg en dat is het al twee maanden. Klein stukje victorie. Het is wel wat dubbel. Aan de ene kant mooi, want ik zit al twee maanden onder de 80. Aan de andere kant: het kost heel, heel, heel veel moeite om af te vallen op het moment. Dat komt deels door de krachttraining. P heeft me een plaatje laten zien van twee kilo vet en twee kilo spieren. Het is een duidelijk verschil en ik voel wel de veranderingen in mijn lichaam.
Maar deels ook omdat ik blijkbaar toch iets te gemakkelijk ben geworden en daardoor val ik niet meer af. En dat heb ik al eerder gezegd en vervolgens handel ik er niet naar.

De uitdaging

Tijd voor drastische maatregelen. Ik volg het blog van Marlies, zij vindt het leuk om elke maand een uitdaging aan te gaan, deze maand is het: geen alcohol drinken. Goed als je dat op 1 augustus leest. Ik ga meedoen. Zou niet zoveel moeite moeten kosten omdat ik het vorig jaar ook gedaan heb. Het enige is, wat zij ook zegt, terrasje, lekker weer, wijntje… Oh nee, water dus. Want dat heb ik wel besloten, dat ik niet aan de mierzoete van kunstmatige suikers aan elkaar hangende alternatieve drankjes ga. Thee, water, koffie, cappuccino met suiker mag nog net van mezelf.
Kom, welke mede-afvaller doet met me mee? Kunnen we elkaar steunen.

Totaal: 1 jaar, 47 dagen

Foto: Pixabay, CC0 gebruik