Het is al jaren bal met mijn slaappatroon. Wakker liggen tot 2 uur ’s nachts, in slaap vallen en vervolgens om de 2 uur wakker worden. Overdag geeuwen en moe zijn en geen energie hebben, ’s avonds weer hetzelfde. Nou is dat al zolang aan de gang en heb ik er zo vaak over geblogd, dat het echt geen nieuwtje meer is. Wat wel een nieuwtje is, dat ik tijdens een controlegesprek over mijn hart in het ziekenhuis erachter kwam dat er een heus slaapcentrum is in het HMC en dat ik een slaaponderzoek zou kunnen krijgen.
Slaapcentrum
Dat was eind 2022: het slaapcentrum liet me een nachtje slapen met elektroden op mijn hoofd en benen. Daarna kwam een afspraak bij de neuroloog, was heel interessant, want hij kon op een scherm laten zien hoeveel ik geslapen had en wat de kwaliteit was – vijf keer wakker geworden onder andere – en dat ik apneu heb. Een bitje voor mijn tanden moet de oplossing geven en dat werkt wel. ik word minder vaak wakker. Verder heb ik ook een serie afspraken met een slaappsycholoog. Eigenlijk is het dan vervolgens open deuren ingooien. Iets wat ik bijvoorbeeld wel heb geprobeerd in het verleden, maar vervolgens weer mee ben gestopt: wekker zetten, elke dag. Er vervolgens ook meteen uitgaan, dat is voor deze snoozer wel een probleem aangezien ik dat mijn hele leven heb gedaan. De projectie van mijn wekker uitgezet. Normaal word ik midden in de nacht wakker en kan meteen zien hoe laat het is, dat is afgelopen. Merkwaardig genoeg helpt het, ik draai me om en slaap vaak meteen weer. Bijkomend voordeel: het is een stuk donkerder in mijn slaapkamer.
Ken je dat? Midden in de nacht aan de vreemdste dingen denken en daarmee je hoofd druk bezig houden? Dat notitieboekje naast mijn bed en het daarin wegschrijven helpt. Wat bij mij trouwens ook helpt: tellen, en dan het liefst van 100 naar 1. Meestal haal ik de 80 niet eens. Ik verdring andere gedachten met dat tellen.
Gaat het nu goed dan?
De adviezen van de psycholoog helpen, als ik me er tenminste aan houd. Het zou dus beter kunnen. Het lukt namelijk niet altijd. Mijn slaappatroon is in zoverre verbeterd dat ik niet elke avond tot twee uur wakker lig, en niet elke twee uur wakker word. Maar er zijn nog steeds dagen dat ik wanhopig van mezelf word. Bekaf naar bed gaan en dan vervolgens weer wakker liggen. Fijn zo. Maar wel: ga zo door.